Εξορύξεων συνέχεια στην Νότια Κρήτη, με δεύτερη άδεια για εξορύξεις υδρογονανθράκων που δόθηκε από το υπουργείο περιβάλλοντος στην εταιρία Chevron. Αυτή η δεύτερη άδεια έρχεται ουσιαστικά να συμπληρώσει την άδεια που έχει πάρει είδη η Exxon Mobil για εξορύξεις στην νοτιοδυτική Κρήτη, και στα οικόπεδα νότια και δυτικά των νομών Χανίων και Ρεθύμνου. Έτσι η άδεια που έλαβε η Chevron αφορά τα οικόπεδα που εκτείνονται νότια των νομών Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου. Την ιδία στιγμή, το υπουργείο Περιβάλλοντος προσπαθεί να καθησυχάσει τις αντιδράσεις, λέγοντας ότι οι εταιρίες φέρουν την ευθύνη για την ασφάλεια του περιβάλλοντος και θα τηρούν αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Η εταιρία στην οποία δόθηκε η άδεια καταδικάστηκε στις Η.Π.Α. καθώς ρύπανε έλη κοντά στη Νέα Ορλεάνη, και δεν έκανε τίποτα για την απορρύπανση της περιοχής.
Επιχειρηματικός κολοσσός κρύβεται πίσω από ενεργειακές κοινότητες προκειμένου να παρακάμψει ακόμα και την ανύπαρκτη περιβαλλοντική νομοθεσία του ελληνικού κράτους με στόχο να εγκαταστήσει ανεμογεννήτριες όπως καταγγέλλει η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. Οι «Ενεργειακές Κοινότητες» (EKOIN) του αγροτικού συνεταιρισμού Ένωση Αγρινίου αξιοποιώντας όλα τα προνομία για την διευκόλυνση των ενεργειακών κοινοτήτων αδειοδοτήθηκαν για 12 αιολικούς σταθμούς της μίας ανεμογεννήτριας έκαστος στα Ακαρνανικά όρη στη Δυτική Ελλάδα (περιοχή Δικτύου NATURA 2000 – Ζώνη Ειδικής Προστασίας και Σημαντική Περιοχή για τα Πουλιά) Στην συνέχεια πέρασαν τον έλεγχο της διοίκησης και της διαχείρισής τους στην iSOLAR, εταιρεία ανάπτυξης Α.Π.Ε με έδρα την Αθήνα αλλάζοντας την ιδία ημερομηνία τα Δ.Σ. και τοποθετώντας τα μέλη του Δ.Σ. της iSOLAR στις ίδιες ακριβώς θέσεις σε 7 από της 8 ΕΚΟΙΝ. Ενώ αυτοί τοποθετήθηκαν σαν εκπρόσωποι Μονοπρόσωπων Ιδιωτικών Κεφαλαιουχικών Εταιρειών, οι εταιρίες αυτές ανήκαν κατά 100 % στην κυπριακή εταιρεία AIMS32 CORPORATION LIMITED
Όχι στη λεηλασία της Θράκης
ΣΑΠΕΣ – ΠΕΡΑΜΑ: Η γη μας δεν είναι ορυχείο
Τα Μεταλλεία Θράκης/Eldorado Gold ξαναχτυπούν. Με πρόσχημα την «ανάπτυξη» και με φόντο το γνωστό παραμύθι της «τοπικής ευημερίας», επιδιώκουν να μετατρέψουν τη Θράκη σε κρανίου τόπο. Στόχος τους τα χρυσωρυχεία στις Σάπες και το Πέραμα. Μέσα από καταστροφικές εξορύξεις, θέλουν να απομυζήσουν τον πλούτο της γης και να αφήσουν πίσω τους νεκρά τοπία, μολυσμένα νερά και νεκρές, γεμάτες καρκίνο, κοινότητες. Και ποιοι είναι οι νέοι σύμμαχοί τους; Το Δ.Π.Θ. Με μια δωρεά 850.000€ και ένα λεωφορείο αγοράζουν τη σιωπή και τη συνεργασία της «ακαδημαϊκής» κοινότητας. Το πανεπιστήμιο γίνεται εργαλείο λεηλασίας.
ΑΥΤΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ
Το χρυσάφι τους στάζει αίμα και υδράργυρο. Το μόνο που αφήνουν πίσω είναι καμένη γη, φτώχεια και καταστολή. Το έχουμε ξαναδεί στις Σκουριές, στη Χαλκιδική, σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Η απάντηση δεν θα δοθεί με “επιστημονικές μελέτες βιωσιμότητας”, αλλά με αντίσταση.
ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΠΩΛΕΙΤΑΙ
ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ
Utopia A.D.
Μια ΑΓΕΤ για κάθε περιφέρεια – Έξι μονάδες καύσης απορριμμάτων δώρο στους εργολάβους
Η καταστροφική για την υγεία και το περιβάλλον πρακτική της καύσης απορριμμάτων, (που εφαρμόστηκε για πρώτη φόρα στον ελλαδικό χώρο στον Βόλο, και ίσως να μην ήταν εφικτή χωρίς τη στήριξη του Μπέου), αποτελεί για το κίνημα ένα πεδίο μάχης –στον αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία– το οποίο έχει ξεφύγει από τα γεωγραφικά όρια της Μαγνησίας. Το υπουργείο περιβάλλοντος ετοιμάζεται να δημιουργήσει 6 ακόμα μονάδες καύσης σκουπιδιών για παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος σε Ροδόπη, Κοζάνη, Πελοπόννησο, Βοιωτία, Αττική και στο Ηράκλειο. Αυτές οι μονάδες θα χρησιμοποιούν απορριμματογενές καύσιμο (RDF, SRF), το οποίο παράγεται σήμερα από τις μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων (για την καύση του οποίου πληρώνεται η τσιμεντοβιομηχανία) και σύμμεικτα απορρίμματα. Οι συγκεκριμένες μονάδες δεν χρηματοδοτούνται από την Ε.Ε., και το κόστος τους πιθανότατα θα επωμιστούν οι δήμοι, και κατ’ επέκταση όλοι εμείς, μέσα από τα δημοτικά τέλη στους λογαριασμούς του ρεύματος. Στην εκδήλωση παρουσίασης του υπουργείου Περιβάλλοντος, η παρουσία των ΔΕΗ, ΤΕΡΝΑ, Ακτωρ, Motor Oil, Metlen και Μεσόγειος, που εξέφρασαν το ενδιαφέρον τους (χωρίς κάτι πιο συγκεκριμένο), μόνο υποψίες μπορεί να κινήσει για νέες συμπράξεις δημοσίου και ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ), με στόχο να πληρώνουμε του εργολάβους για να μας καίνε τα σκουπίδια, και αργότερα να μας πωλούν πίσω το ηλεκτρικό ρεύμα που θα παράγουν από την καύση των σκουπιδιών μας. Η όξυνση του αγώνα για τη ζωή και την ελευθερία είναι η μονή εγγύηση για την απαλοιφή των διατροφικών σχεδίων τους.
