Στις 16 Σεπτέμβρη, ημέρα διαδηλώσεων μνήμης για τον Παύλο Φύσσα, συνελήφθη στις συγκρούσεις στα Εξάρχεια ο 16χρονος Κ. Μπ.. Από τη θέση μας ως αγωνιζόμενοι/ες αρνούμαστε να μπούμε σε μία στείρα δημοσιογραφική διαδικασία περιγραφής των γεγονότων. Ο 16χρονος βασανίστηκε πριν καν τη μεταγωγή του στη Γ.Α.Δ.Α. Η κατασταλτική βαρβαρότητα όμως δε σταμάτησε εκεί. Το αποτέλεσμα ήταν να βρεθεί σοβαρά χτυπημένος μέσα στα πλαίσια αυτού του βασανισμού. Και βέβαια δεν πρόκειται για μεμονωμένο γεγονός..
Συγκεκριμένα, ο Κ. Μπ. βασανίστηκε σε διάρκεια και συστηματικά τη στιγμή της σύλληψης δεμένος πλέον πισθάγκωνα. Υποβλήθηκε σε βασανισμό πλήρους αναλογίας με άλλες εποχές, που έχουν παρέλθει. Ενώ ήταν σιδεροδέσμιος στο πάτωμα από τη διμοιρία, που τον συνέλαβε στη Χαριλάου Τρικούπη και Βαλτετσίου, του πατούσαν τα χέρια με τις αρβύλες και τον κλωτσούσαν. Τα σκουπίδια της ΕΛ.ΑΣ. τον ξυλοκόπησαν, κυρίως στο κεφάλι, μέχρι λιποθυμίας. Σύμφωνα με πληροφορίες, που διασταυρώνονται, αφού μεταφέρθηκε αναίσθητος μέχρι τη γιάφκα της ΕΛ.ΑΣ. και πριν τον οδηγήσουν στα κελιά, εκείνος βρήκε τις αισθήσεις του μέσα στο περιπολικό και στην προσπάθειά του να διαφύγει από τους βασανιστές του, τον τραυμάτισε σοβαρά διερχόμενο όχημα. Το αποτέλεσμα ήταν η κράτηση του στα κελιά να ανασταλεί, να μεταφερθεί εσπευσμένα στο ΚΑΤ και να εισαχθεί σε μονάδα εντατικής θεραπείας. Για να ανταπεξέλθει ο οργανισμός του στη σφοδρότητα των χτυπημάτων και λόγω των πολλαπλών καταγμάτων, υποβλήθηκε σε τεχνητό κώμα για μέρες. Η εξέλιξη της πορείας του συλληφθέντα δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι αποτελεί ένα άρτια οργανωμένο έγκλημα του κρατικού μηχανισμού . Ένα έγκλημα, που δείχνει με τον πιο κυνικό τρόπο, πως τα χέρια των προστατών του κράτους και του κεφαλαίου είναι βαμμένα με το αίμα των εργατών, των μεταναστών, των εξεγερμένων νέων και των αγωνιζόμενων, που βιώνουν αυτή την τρομοκρατία από την εμπροσθοφυλακή κράτους-κεφαλαίου σε κατασταλτικό, δικαστικό και νομοθετικό επίπεδο.
Σαφώς και καθόλου τυχαία δεν είναι η προσπάθεια συγκάλυψης του γεγονότος από τους κυβερνητικούς μηχανισμούς, οι οποίοι φοβούμενοι τις αντιδράσεις, που θα μπορούσαν να προκύψουν από «ένα νέο Γρηγορόπουλο», έδρασαν άμεσα. Γνωρίζουμε, ότι ο Τόσκας μέσα σε μία ώρα από το συμβάν βρέθηκε στο ΚΑΤ στα πλαίσια αυτής της προσπάθειας. Αυτή η τακτική συνεχίζεται μέχρι σήμερα με την επιμονή στη μη δημοσιοποίηση υλικού από τη λεωφόρο Αλεξάνδρας και την απόκρυψη της ιατροδικαστικής εξέτασης.
Αρνούμαστε κάθε αφήγηση, που προσπαθεί να υποβαθμίσει τη γνώριμη σε όλους τους αγωνιζόμενους αστυνομική βία σε ένα τροχαίο. Κάθε τέτοια αφήγηση είναι μία προσπάθεια εξιλέωσης της κρατικής καταστολής και δε θα την επιτρέψουμε. Άλλωστε, το γεγονός, ότι το συγκεκριμένο πλήρωμα ΕΚΑΒ σε συνεργασία με τους μπάτσους, αρνήθηκε να του βγάλει τα δεσμά, η ύπαρξη μπάτσου στη ΜΕΘ και η επιμονή να ολοκληρωθεί η ανακριτική διαδικασία όσο ο 16χρονος ήταν ακόμα σε σοκ, παρά τις κινήσεις του αλληλέγγυου κινήματος, επιβεβαιώνουν περίτρανα τη θέση μας και αναδεικνύουν την επιτακτική ανάγκη να απαντήσουμε συλλογικά και επιθετικά σε αυτή τη συγκυρία. Ο σκοπός είναι να δοθεί ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι τέτοια περιστατικά δε θα μείνουν αναπάντητα και ότι κανείς δεν είναι μόνος.
Το κίνημα αλληλεγγύης έκρινε ως βασική αναγκαιότητα αρχικά να λειτουργήσει ως ανάχωμα στις συνθήκες περίθαλψης του Κ.ΜΠ. μέσα στο αστυνομοκρατούμενο ΚΑΤ, τη στιγμή δηλαδή, που τη σκυτάλη πήραν οι δικαστικοί μηχανισμοί επιθυμώντας να ολοκληρώσουν το κρατικό-κατασταλτικό πλάνο, που θέλει όποιον αντιστέκεται σε απόλυτο έλεγχο και περιορισμό. Σε αυτή τη λογική φακελώματος των αντιστεκόμενων είχε διαρρεύσει στα καθεστωτικά και η πρόθεση τους να πάρουν DNA από τον 16χρονο.
Η δυναμική μας παρουσία στο νοσοκομείο είχε ως στόχο να καταδείξουμε, ότι πρόκειται για ένα πολιτικό έγκλημα, που ξεπερνά την υπόθεση του ίδιου του 16χρονου και αφορά όλους τους αγωνιζόμενους. Επιγραμματικά, έγιναν δύο παρεμβάσεις στο ΚΑΤ για να εξασφαλιστούν οι ομαλές συνθήκες νοσηλείας, να παρεμποδιστεί η ανακριτική διαδικασία και η λήψη του DNA αν προέκυπτε σε δεύτερο χρόνο. Σε αυτό συνέβαλε και η στάση του σωματείου σε συνδυασμό με μεγάλο κομμάτι του προσωπικού. Εκτός βέβαια από τη διοίκηση, που σε αγαστή συνεργασία με τους μπάτσους επιχείρησε να παρατείνει το βασανισμό του κρατούμενου ακόμα και στα πλαίσια της ιατρικής του περίθαλψης. Σε αυτό το σημείο αξίζει να σημειωθεί και η εγκληματική προσπάθεια συγκάλυψης του γεγονότος με ψευδείς πληροφορίες από τους παραπάνω. Η διοίκηση ευθυγραμμίστηκε δηλαδή, πλήρως με την ελεεινή πρακτική των μηχανισμών της δικαστικής και αστυνομικής εξουσίας. Με τα δικά τους λόγια : «Ξέρετε πως είναι αυτά ,η αστυνομία κάνει κουμάντο». Στα ίδια πλαίσια στήθηκε και η διογκωμένη δικογραφία εις βάρος του. Μία δικογραφία, που θα μπορούσε να δικαιολογήσει την ακραία βαρβαρότητα και επιθετικότητα εναντίον του, ώστε να δημιουργηθεί μία γέφυρα επικοινωνίας με τα πιο συντηρητικά κομμάτια της κοινωνίας.
Είναι φανερό, ότι σε περιόδους έντονης οικονομικής και πολιτικής αποσταθεροποίησης, το κράτος και το κεφάλαιο δε θα μπορούσε παρά να απαντά με ένα συνδυασμό καταστολής και ευρύτερης επιθετικότητας στους καταπιεσμένους. Πάγια πολιτική, η οποία υπηρετεί μία διαχρονική προϋπόθεση για το τσάκισμα των κοινωνικών κραδασμών, που προκαλούνται από τις εκάστοτε κυβερνητικές πολιτικές. Στην προκειμένη περίπτωση σε βάρος του 16χρονου συλληφθέντα. Μέσα σ’ αυτό το πλαίσιο λοιπόν, της ολοένα και αυξανόμενης κοινωνικής ερημοποίησης, δε θα μπορούσαμε να μη δούμε και την προέκταση της ακραία κατασταλτικής πολιτικής απέναντι σε όσους μάχονται ενάντια σ’ αυτήν και πώς αυτό αντανακλάται μέσα στα πλαίσια του αναρχικού κινήματος.
Ένα κίνημα το οποίο οφείλει και αξιώνει να είναι επαναστατικό πρέπει να δει καθαρά με ποιο τρόπο αναλύει, απαντά και στέκεται απέναντι στην υπάρχουσα πραγματικότητα. Η κρατική γιάφκα από την οποία εκτελούνται τα κατασταλτικά σχέδια, εκείνη που αποτελεί το καταφύγιο των βασανιστών αλλά και τη φυλακή των καταπιεσμένων, η γενική αστυνομική διεύθυνση Αττικής στέκεται σαν προπύργιο του κρατικού-εξουσιαστικού μηχανισμού προστατεύοντας τους εχθρούς όποιου αγωνίζεται, αντιστέκεται και υποφέρει κάτω από την ασφυκτική πίεση του κράτους και του κεφαλαίου.
Απαντώντας συλλογικά και δίκαια στην ασυδοσία και την επέλαση της βαρβαρότητας του κρατικού μηχανισμού, βλέπουμε ως άξια πολιτική απάντηση τη στοχοποίηση της ΓΑΔΑ με μία μαζική και δυναμική διαδήλωση. Καλούμε όλους/ες όσους/ες βιώνουν αλλά και αναγνωρίζουν την προσπάθεια επιβολής του ολοκληρωτικού ελέγχου σε κάθε πτυχή της καθημερινότητας τους, μαθητές, φοιτητές, εργαζόμενους, μετανάστες, άνεργους και όποιο κομμάτι της κοινωνίας αγωνίζεται και έχει εναντιωθεί στην καταστολή έμπρακτα στο παρελθόν (Αλ. Γρηγορόπουλος, Π.Φύσσας) να πλαισιώσουν μία συλλογική και συσπειρωμένη απάντηση στην κρατική καταστολή.
Κράτος και κεφάλαιο δολοφονούν.
Βία στη Βία της εξουσίας. Κανένας μόνος στα χέρια του κράτους.
Ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στον Κ.Μπ.
