Ένα καθεστώς που πεθαίνει δεν έχει άλλη δικαιολογία για την αυταρχική του φύση, παρά μόνο την παράλογη αποφασιστικότητα του να παραταθεί. Εδώ και καιρό το πεδίο της νομιμότητας έχει συνδεθεί με τους πολλαπλούς καταναγκασμούς που κάνουν τη ζωή ανυπόφορη.
Εξου και οι τελευταίες σκληρύνσεις της κυριαρχίας: το μέσα της είναι απογυμνωμένο, δεν ωφελεί σε τίποτα να κάνουμε πως δεν το βλέπουμε. Οι καιροί της πιο σκληρής καταπίεσης είναι τις πιο πολλές φορές καιροί όπου γίνεται πολύς λόγος για μεγάλα και υψηλά πράγματα. Χρειάζεται θάρρος για να μιλάς σε τέτοιους καιρούς για πράγματα τόσο χαμηλά και τόσο φτηνά, όπως το φαγητό, η στέγη, η αποξένωση μέσα σε µια βοή από ξεφωνητά, ότι ο σκοπός είναι το πνεύμα της θυσίας. Ωστόσο, η επιβίωση του ανθρώπινου είδους, η κυρίαρχη πραγματικότητα της φύσης, είναι η αλληλοβοήθεια. Η επιβίωση του ανθρώπινου είδους βασίστηκε στη συνεργασία, την αλληλοϋποστήριξη, τη φαντασία, το συναίσθημα και τη διεύρυνση της σκέψης.
Αν τα καταφέρουμε είναι σίγουρο ότι η τελειότητα θα εξακολουθεί να είναι το βαρετό προνόμοιο των Θεών, όμως σ’ αυτόν τον όμορφο αλλά και γαμημένο κόσμο, θα ζούμε την κάθε νύχτα σαν να είναι η τελευταία, και την κάθε μέρα σαν να είναι η πρώτη μας.
Firewater
