Η Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες κατάφερε να αναδείξει τον καθημερινό βασανισμό που βιώνουν οι Μαριάννα Μ. και Δήμητρα Ζ, αλλά και όλα τα έγκλειστα άτομα που στερούνται την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που έχουν ανάγκη. Οργανώθηκαν παρεμβάσεις σε γειτονιές και κεντρικά σημεία της Αθήνας, τον Ιατρικό Σύλλογο (03/04), τη Διεθνή Αμνηστία (08/04), τα γραφεία της Εφ.Συν. (31/03)· εβδομαδιαίες παρεμβάσεις τον Μάρτιο έξω από τις φυλακές Κορυδαλλού κατά τη διάρκεια της ώρας επισκεπτηρίων· παρεμβάσεις σε ιατρικούς συλλόγους και κεντρικά σημεία άλλων πόλεων, από τα Χανιά και το Ηράκλειο, μέχρι το Βερολίνο· μπαράζ σπασιματικών σε περιοχές της Αθήνας (Γραφεία ΝΔ, ΑΤΜ, πολυτελή διαμερίσματα, Αυτοκίνητο διπλωματικού σώματος, σούπερ μάρκετ).
Οι συστηματικές αυτές κινήσεις πίεσαν αποτελεσματικά τη διοίκηση των φυλακών και, στα τέλη Απρίλη, η Μαριάννα μεταφέρθηκε τελικά στο νοσοκομείο για την εξέταση αξονικής τομογραφίας εγκεφάλου που χρειαζόταν εδώ και μήνες.
Ακολουθεί απόσπασμα από το κείμενο της Συνέλευσης Αλληλεγγύης που μοιράστηκε στις παρεμβάσεις στην Αθήνα:
Η στέρηση ιατρικής περίθαλψης κρατουμένων είναι βασανισμός
[…] Η βεβαρημένη κατάσταση της υγείας της [σσ. της Μαριάννας], αλλά και ο κίνδυνος μακροπρόθεσμων επιπλοκών είναι αποτέλεσμα της στέρησης της αναγκαίας ιατρικής μετεγχειρητικής περίθαλψης. Εξαρχής της στέρησαν την παροχή φαρμακευτικών σκευασμάτων και επέβαλαν τη διαμονή της σε κελιά γεμάτα κατσαρίδες, σε άθλιες συνθήκες υγιεινής. Ενώ μέχρι και σήμερα – τέσσερις μήνες μετά- δεν δρομολογούνται οι απαραίτητες και επείγουσες διαγνωστικές εξετάσεις. Στο αίτημα της ίδιας να εκτιμηθεί από ιατρό και να δρομολογηθεί άμεσα η αξονική εγκεφάλου που έχει αιτηθεί εδώ και καιρό εξωτερικός ιατρός που την επισκέφτηκε, η απάντηση νευρολόγου της φυλακής ήταν «αν δεν πέσεις κάτω με επιληπτική κρίση, δεν σε πάμε νοσοκομείο». Μια απάντηση που αντικατοπτρίζει με ακρίβεια τη συνθήκη εκδικητικότητας, τιμωρίας και βασανισμού που επιβάλλουν οι κυρίαρχοι σε όποια/όποιον βρεθεί αιχμάλωτη/ος στα κελιά της δημοκρατίας.Στην ήδη επιβαρυμένη κατάσταση του εγκλεισμού ήρθε να προστεθεί η εμφάνιση έντονων εξανθημάτων και φαγούρας στη συντρόφισσα Δήμητρα. Λίγο καιρό αργότερα, εμφάνισε τα ίδια συμπτώματα και η συντρόφισσα Μαριάννα και τότε μόνο έγινε η διάγνωση για ψώρα, ενώ εδώ και δύο μήνες βασανίζουν τη Δήμητρα με την παγερή αδιαφορία τους, αποδίδοντας τα συμπτώματα σε ψυχολογικούς λόγους και χορηγώντας της ηρεμιστικά, χωρίς να έχουν αποκλείσει παθολογικά αίτια.
Αποκορύφωμα του εμπαιγμού των συντροφισσών μας υπήρξε το βασανιστήριο που υπέστη η συντρόφισσα Δήμητρα το Σάββατο 29/3 το βράδυ. Αφού εμφάνισε έντονη επιδείνωση των συμπτωμάτων και ανέβασε πυρετό, μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο του Κορυδαλλού «Άγιος Παύλος», όπου -ανάμεσα σε άλλα- ο υπεύθυνος γιατρός τής απευθύνθηκε λέγοντας «για εμάς είστε απλά αριθμοί», υποδηλώνοντας την ήδη γνωστή αντίληψη τέτοιων καθαρμάτων για τις ζωές των κρατουμένων. Παρά τις συνθήκες αυτές, η συντρόφισσα διεκδίκησε και κατόρθωσε το αυτονόητο, τη μεταφορά της στο Κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας.
Σε μια ξεκάθαρη επιλογή όξυνσης της σωματικής και ψυχολογικής εξουθένωσης της συντρόφισσας, η ΕΟΜ*, ακολουθώντας κεντρικές εντολές, κάλεσε τους γιατρούς του νοσοκομείου στο μεταγωγικό βαν, εντός του οποίου η συντρόφισσα υπέστη το βασανιστήριο της δερματολογικής και γυναικολογικής εξέτασης με τη χρήση φακών κινητού και παρουσία των μπάτσων, με την ίδια να τους ζητά επανειλημμένα να μην την κοιτάζουν κατά τη διάρκεια της «εξέτασης»-βασανιστηρίου. Στη συνέχεια, μεταφέρθηκε στην παθολογική κλινική, καθώς κρίθηκε απαραίτητη η διενέργεια ιατρικών εξετάσεων. Όταν η συντρόφισσα αιτήθηκε να μιλήσει ξανά με τη γιατρό σχετικά με μια απορία που είχε, οι μπάτσοι το αρνήθηκαν λέγοντας «ξέρουμε εμείς τι σου είπαν, δεν χρειάζεται». Επικράτησε ένταση, στην οποία ενεπλάκη ένας νοσηλευτής υπερασπιζόμενος τη συντρόφισσα, με τους μπάτσους, πιστοί στις τραμπούκικες μεθόδους τους, να σπρώχνουν τον νοσηλευτή και να μεταφέρουν τη συντρόφισσα πίσω στην φυλακή.
Οι συντρόφισσες βαδίζουν τον δρόμο που εκατοντάδες κρατούμενες και κρατούμενοι διαβαίνουν όταν φυλακίζονται. Ο βασανισμός τους μας υπενθυμίζει πως ο κρατικός μηχανισμός εκδικείται όσα αμφισβητούν το μονοπώλιό του στη βία, αλλά και όσα θεωρεί ότι «περισσεύουν». Ο σαδιστικός τρόπος μεταχείρισης και ο βασανισμός κρατουμένων μέσω της στέρησης ιατρικής περίθαλψης αποτελεί ένα ακόμη μέσο προσπάθειας πειθάρχησης και καταστολής τους. Οι ζωές των κρατουμένων απαξιώνονται, θεωρούνται υποδεέστερες, πετιούνται στο περιθώριο, αναγκάζοντάς τους να διεκδικούν τα αυτονόητα και ωθώντας τες στην εξαθλίωση, τη σωματική και ψυχική εξόντωση.
Στις γυναικείες φυλακές του Κορυδαλλού, οι ιατρικές εξετάσεις που γίνονται στις κρατούμενες είναι ελάχιστες και επιφανειακές, ενώ όταν απαιτούνται εξετάσεις σε νοσοκομεία η αναμονή μπορεί να φτάσει έως και τους τρεις μήνες. Επιπλέον, πολλές από τις θεραπείες που οι κρατούμενες ακολουθούσαν πριν φυλακιστούν κατά κανόνα απαγορεύονται και διακόπτονται βίαια, με σοβαρές συνέπειες στην υγεία τους. Η απαραίτητη φαρμακευτική αγωγή που η καθεμία έχει ανάγκη συνταγογραφείται μεν από τους γιατρούς της φυλακής, αλλά τα φάρμακα φτάνουν τελικά στις κρατούμενες ακόμα και μετά από δύο μήνες. Τελικά, όπως εν πολλοίς συμβαίνει και εκτός των τειχών, η πρόσβαση στη στοιχειώδη ιατρική περίθαλψη αποκτά καθαρά ταξικά χαρακτηριστικά, αφού οι κρατούμενες εξαναγκάζονται να καταφύγουν σε εξωτερικούς ιδιώτες γιατρούς για να τις επισκεφτούν στη φυλακή, διαδικασία την οποία μπορούν να υποστηρίξουν μόνο εκείνες που διαθέτουν την αντίστοιχη οικονομική ευχέρεια. Οι υπόλοιπες, η πλειοψηφία, αφήνονται στην τύχη τους, έρμαια της αδιαφορίας, της γραφειοκρατίας και της εκδικητικότητας της κρατικής μηχανής. Τέτοιου είδους επιβολές της κρατικής εξουσίας αποτελούν ξεκάθαρα βασανιστήρια και εν δυνάμει δολοφονίες.
Θυμόμαστε τις δεκάδες δολοφονίες κρατουμένων λόγω έλλειψης ιατρικής περίθαλψης και απόλυτης παραμέλησης, τις δεκάδες μεταναστών/τριών που δολοφονούνται καθημερινά σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, κέντρα κράτησης και αστυνομικά τμήματα, τις αυτοκτονίες αλλά και τις εκατοντάδες καταγγελίες κρατουμένων για απάνθρωπες και ανθυγιεινές συνθήκες εντός των φυλακών. Τα παραδείγματα πολλά και φρέσκα στην μνήμη μας.
Θυμόμαστε, όμως, και τους εκατοντάδες αγώνες και τις εξεγέρσεις που πραγματοποιήθηκαν από κρατούμενες και κρατούμενους εντός των φυλακών, τις ζωές αγωνιστών και αγωνιστριών που δόθηκαν για την διεκδίκηση βασικών αγαθών και περίθαλψης μέσα στα κελιά της δημοκρατίας. Αγώνες που συνεχίζονται μέχρι και σήμερα και θα μας βρίσκουν δίπλα τους ενώνοντας τις φωνές μας με αυτές των κρατουμένων.
Η συντρόφισσα Δήμητρα χρήζει άμεσης νοσηλείας, ενώ η συντρόφισσα Μαριάννα πρέπει να οδηγηθεί άμεσα για αξονική εγκεφάλου. Η διοίκηση των γυναικείων φυλακών Κορυδαλλού με διευθύντρια την Τριανταφύλλη Κωνσταντοπούλου, το ΓΝΑ «Ευαγγελισμός» με διοικητή τον Γρηγορόπουλο Αναστάσιο και αναπληρωτή τον Μπατή Βενιαμίν, το κρατικό Νοσοκομείο Νίκαιας αλλά και τα υπουργεία Υγείας και Προ.Πο. φέρουν ακέραια την ευθύνη για τον βασανισμό των συντροφισσών μας, για τον σοβαρό κίνδυνο επιδείνωσης της υγείας τους -αλλά και μη πλήρους ανάρρωσης-, στον οποίο τις έχουν εκθέσει. Το ξεκαθαρίζουμε προς όλες τις κατευθύνσεις, ό,τι κι αν τους συμβεί, θα έχει συνέπειες και δεν θα μείνει αναπάντητο.
ΟΙ ΖΩΕΣ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ ΜΕΤΡΑΝΕ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΡΧΙΚΕΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΕΣ ΜΑΡΙΑΝΝΑ Μ. ΚΑΙ ΔΗΜΗΤΡΑ Ζ.
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ
ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ
ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑΣ ΦΥΛΑΚΗΣ
Συνέλευση Αλληλεγγύης στους φυλακισμένους, φυγόδικους
και διωκόμενους αγωνιστές και αγωνίστριες
03/04/2025
* σσ.: Ειδική Ομάδα Μεταγωγών, εκπαιδευμένη από την ΕΚΑΜ, για να αναλαμβάνει τις μεταγωγές «άκρως επικίνδυνων κρατουμένων». Προφανώς εμπλέκεται άμεσα με την αντιτρομοκρατική, υπάγεται απευθείας στο υπουργείο και δεν φαίνεται να λογοδοτεί πουθενά. Χαρακτηριστική στιγμή της ΕΟΜ είναι η επίθεση σε κρατούμενους μετανάστες μέσα στη δικαστική αίθουσα τον Ιούλιο του 2021, με την έδρα να μην παίρνει θέση.
