Σημειώσεις της Στέπας #4, εκδόσεις των Ξένων, Μάης 2015
Κυκλοφόρησε το 4ο τεύχος του συλλογικού έργου «Σημειώσεις της Στέπας», με κεντρική θεματική «καπιταλισμός – πόλεμος – αντιμιλιταρισμός». Σε αυτό περιέχονται τα εξής κείμενα:
– Νηφάλιοι μέσα στην καταιγίδα, Γιάννης Ιωαννίδης
– Προς μια ιστορία της κριτικής της αξίας, Anselm Jappe
– Με τον παρά και το κανόνι, Robert Kurz
– Αναρχική αλληλεγγύη και αντιπολεμικές πρωτοβουλίες στις χώρες της πρωην Γιουγκοσλαβίας, Marko Z.
– Ισπανία 1896-1939: αντιμιλιταρισμός και ελευθεριακό κίνημα, Νίκος Νικολαιδης
– Παρελαύνοντας προς το θάνατο, Marie Louise Berneri
– Για την ανάδειξη της σύγκρουσης με τους στρατοκράτες, όχι για την αποφυγή της, Ξυπόλυτο Τάγμα
– Ουκρανία: το δίπολο φασισμός-αντιφασισμός και ο αντιμιλιταρισμός ως ταξική πάλη, Ruthless Critique
Σταμάτα να μιλάς για θάνατο μωρό μου – πολιτική και κουλτούρα στο ανταγωνιστικό κίνημα στην Ελλάδα (1974-1998), Νίκος Σούζας, εκδόσεις Ναυτίλος
Ποτέ άλλοτε δεν έχουν γραφτεί τόσα λίγα για ένα κίνημα. Κι αν στην παρούσα έκδοση το κίνημα αυτό τιτλοφορείται «ανταγωνιστικό», επιδιώκοντας να αποδώσει τη διευρυμένη θεματολογία μιας κοινωνικής δυναμικής που δεν εξαντλείται σε ό,τι έμεινε γνωστό ως «ταξική πάλη», ο αναγνώστης μπορεί να είναι σίγουρος ότι στις σελίδες του βιβλίου καταγράφεται μια σημαντική όψη του μεταπολιτευτικού αντιεξουσιαστικού και αναρχικού ρεύματος. Το βιβλίο επικεντρώνει την προσοχή του στην πολιτισμική διάσταση της δράσης του ανταγωνιστικού κινήματος την περίοδο 1974-1998, ενώ ταυτόχρονα διατυπώνει με ακρίβεια τις πολιτικές συνδηλώσεις που διαμορφώνονται στο πεδίο της κουλτούρας.
Η στρατηγική της Ανατολικής Μεσογείου, Autonome Antifa, Μάης 2015
Το συλλογικό έργο της αντιφασιστικής συνέλευσης Autonome Antifa, ασχολείται με την ιστορική διαδρομή των εικοσιπέντε τελευταίων ετών, τόσο από την τοπική, όσο και από την πλανητική σκοπιά. Μιλά για την ιστορία και τη θέση του ελληνικού κράτους, τη στρατηγική της ανατολικής μεσογείου, την εξωτερική πολιτική των «μεγάλων δυνάμεων», την κυρίαρχη έννοια της εξάρτησης, για την λειψή έννοια του ιμπεριαλισμού και την αδυναμία μας να προτάξουμε έννοιες αντίπαλες και εμπόλεμες. Όλα αυτά από τη σκοπιά του αυτόνομου αντιφασισμού, από τη μεριά υποκειμένων που δεν αναγνωρίζουν ότι υπάρχει εθνικό συμφέρον, αλλά αναγνωρίζουν ότι υπάρχει ταξικό συμφέρον.
The Fixer, Joe Sacco, ομάδα Ενάντια στη Λήθη, Μάης 2015
Βρισκόμαστε στο Σαράγεβο του 2001. Ο Joe Sacco, δημοσιογράφος, προσπαθεί ανεπιτυχώς να ολοκληρώσει την έρευνα του για τον πόλεμο της γιουγκοσλαβίας, καθώς δεν υπάρχουν πολλά πρόθυμα στόματα να μιλήσουν. Έτσι, ψάχνει το μόνο άνθρωπο που μπορεί να τον βοηθήσει, το Neven, ο οποίος είναι “fixer”. Αυτό σημαίνει ότι σου κανονίζει να μείνεις κάπου φθηνά, να φας, να πιεις και να ικανοποιήσεις τις όποιες “ορέξεις” σου. Ταυτόχρονα όμως, είναι το κατάλληλο άτομο για να σε πάει σε μέρη της εμπόλεμης ζώνης όπου κανείς άλλος δεν μπορεί. Ο Neven γνωρίζει στον Joe Sacco διαφορες προσωπικότητες που έχουν να του διηγηθούν ιστορίες από την εποχή αλλά και ο ίδιος μεταφέρεις τις δικές του. Οι ιστορίες συνθέτουν ένα σκηνικό φρίκης με βιασμούς, δολοφονίες και λεηλασίες, ενώ επίσης αναδεικνύονται οι κεντρικές πολιτικές στρατηγικές στον πόλεμο από μεριάς κράτους, στρατού αλλά και οργανωμένων ομάδων. Το comic εκδόθηκε στα αγγλικά το 2003 και κυκλοφόρησε στα ελληνικά απ’ τη συνέλευση Ενάντια στη Λήθη το Μάη του 2015.
efor
Άρης Αλεξάνδρου Η εξέγερση Της Κροστάνδης. Εκδόσεις Πανοπτικόν
Το βιβλίο αυτό για την Εξέγερση της Κροστάνδης το ζήτησε από τον Άρη Αλεξάνδρου ο εκδότης Χ. Φυτράκης για να το εντάξει σε μία σειρά βιβλίων που κυκλοφόρησαν τη δεκαετία του 1970 με τον τίτλο «Τα φοβερά ντοκουμέντα». Με τη γνωστή του ευσυνειδησία, ο Αλεξάνδρου δεν έκανε μια δουλειά απλώς διεκπεραιωτική, αλλά έγραψε ένα από τα καλύτερα βιβλία διεθνώς επί του θέματος.
Μολονότι στην αφήγηση του Αλεξάνδρου είναι εμφανής η συμπάθειά του για τους εξεγερμένους της Κρονστάνδης, η παροιμιώδης πνευματική του εντιμότητα έχει ως αποτέλεσμα να παρουσιάζονται λεπτομερώς όλες οι απόψεις, ώστε να σχηματίσει ο κάθε αναγνώστης ιδίαν άποψη.Το βιβλίο, που στην πρώτη έκδοση δεν αναγράφει καν στο εξώφυλλο το όνομα του Αλεξάνδρου, αλλά μόνο στη σελίδα τίτλου, κυκλοφόρησε στα τέλη του 1975. Δυστυχώς, ο τότε εκδότης είχε κάνει κάποιες αυθαίρετες «διορθώσεις» στη γλώσσα του συγγραφέα, που είχαν σαν αποτέλεσμα μια επιστολή διαμαρτυρίας (ενδεικτική κι αυτή του ήθους και της ευγένειας του Αλεξάνδρου ακόμα και όταν τον έθιγαν), την οποία παραθέτουμε ως παράρτημα.Με βάση αυτή την επιστολή, αποκαταστήσαμε –κατά το δυνατόν– το κείμενο, εκσυγχρονίζοντας απλώς μερικούς ορθογραφικούς τύπους που θα ξένιζαν τον σημερινό αναγνώστη.
Ό,τι και να γράψω για την τιμή που μου έκανε η Καίτη Δρόσου, με την ευγενική της άδεια να επανεκδώσω έπειτα από 40 χρόνια το λησμονημένο και εν πολλοίς άγνωστο αυτό βιβλίο, θα είναι λίγο.
Το να βυθιστεί κανείς στο ιστορικό νόημα εκείνης της εξέγερσης οδηγημένος από τις λέξεις του Άρη Αλεξάνδρου, είναι δώρο ζωής.Για το Πανοπτικόν, δεν θα μπορούσα να φανταστώ μεγαλύτερη τιμή, και για εμένα μεγαλύτερη συγκίνηση.
Τούτη η δεύτερη έκδοση λοιπόν, ας είναι αφιερωμένη στην «γιαγιά-Καίτη».
Κ. Δεσποινιάδης
