Το πρωί της Παρασκευής 7/6, απέδρασε από τις αγροτικές φυλακές Τίρυνθας ο αναρχικός πολιτικός κρατούμενος Γιάννης Μιχαηλίδης, γνωστός και βαφτισμένος από τα μμε ως τοξοβόλος του συντάγματος. Ο σύντροφος έκτιε ποινή κάθειρξης για την διπλή απαλλοτρίωση τράπεζας το 2013 στο Βελβεντό Κοζάνης. Είχε επίσης κατηγορηθεί για συμμετοχή στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, κατηγορία για την οποία αθωώθηκε.
Ακολουθεί κείμενο του 2013 από τον Γ. Μιχαηλίδη, Ν. Ρωμανό, Δ. Πολίτη και Α. Μπουρζούκο.
«Γιατί η ληστεία είναι μία συνειδητά πολιτική πράξη. Δεν αποτελεί το επόμενο στάδιο μίας ανήσυχης εφηβικής περιόδου, φιλοδοξίες για προσωπικό πλουτισμό, ούτε φυσικά είναι αποτέλεσμα της δήθεν τεμπελιάς μας. Περιέχει όμως την επιθυμία να μη δεσμεύσουμε τις ζωές μας στη στυγνή εκμετάλλευση της μισθωτής εργασίας. Την άρνησή μας να γίνουμε γρανάζια οικονομικών συμφερόντων. Την αντίστασή μας στην επέλαση της ψυχικής και αξιακής χρεοκοπίας του κόσμου τους.
Είναι σαφές για εμάς ότι δεν αρνούμαστε τη δημιουργικότητα μέσα στις κοινότητες μας. Άλλωστε, η οργάνωση μίας ληστεία απαιτεί και πνευματική και υλική εργασία. Αρνούμαστε όμως να υποδουλώσουμε τη δημιουργικότητά μας στον κόσμο της παραγωγής και αναπαραγωγής της εργασίας. Βέβαια, για εμάς λίγη ουσία θα είχε η άρνηση της μισθωτής σκλαβιάς αν δεν εργαζόμασταν παράλληλα και για την καταστροφή της. Είμαστε αμετανόητοι αναρχικοί και δεν επιζητάμε συμπάθεια, συμπόνια ή κατανόηση επειδή πράξαμε «λάθος» σε έναν «λάθος» κόσμο. Επιδιώκουμε τη διάδοση των προταγμάτων μας και των πρακτικών μας και θα το παλέψουμε μέχρι την τελευταία μας λέξη, μέχρι την τελευταία μας σφαίρα.
Κάθε μας επιθετική πράξη, είναι και μία στιγμή του συνολικού επαναστατικού πολέμου που διεξάγεται σε όλα τα επίπεδα. Τα χρήματα από αυτή τη ληστεία δεν είχαν προορισμό τον επίπλαστο καταναλωτικό παράδεισο. Είναι απλά το εργαλείο για να κινηθεί κάθε μορφή αγώνα. Από την εκτύπωση προκηρύξεων μέχρι την αγορά όπλων και πυρομαχικών, για τη χρηματοδότηση των παράνομων υποδομών άμυνας και επίθεσης. Από την ενοικίαση των παράνομων σπιτιών μας, μέχρι την προμήθεια εκρηκτικών για να τινάξουμε στον αέρα την κοινωνική ειρήνη.»
Γνωρίζοντας και ο ίδιος ο Μιχαηλίδης ότι τα κελιά μπορούν και κρατάν τα κορμιά μας, όχι και το πάθος για λευτεριά, έκανε το άλμα προς την ελευθερία. Εμείς από την μεριά μας να ευχηθούμε δύναμη και αλληλεγγύη στον Μιχαηλίδη, στον δύσβατο δρόμο της παρανομίας.
