Η επιλογή κάποιων γονέων να γεννήσουν στο σπίτι τους με τη βοήθεια μαίας και ειδικών γιατρών, είναι μία επιλογή που διώκεται. Όντως, στη Θεσσαλονίκη, μετά από μήνυση του Συλλόγου Μαιών-Μαιευτών Θεσ/νίκης, διώκονται συνολικά 69 γονείς, 9 γιατροί και μία μαία, με κατηγορίες εξόφθαλμα γελοίες, όπως αυτή της «ρύπανσης περιβάλλοντος» που αφορά τη διαχείριση του πλακούντα (που μάλιστα χαρακτηρίστηκε «επικίνδυνο μολυσματικό απόβλητο για τη δημόσια υγεία») και αυτή της «ηθικής αυτουργίας σε ψευδείς ιατρικές πιστοποιήσεις» (!!). Οι μηνύσεις αφορούν γέννες που έγιναν μέσα στο 2009, και η δίκη (προγραμματισμένη για τις 11 Ιουνίου του 2013) έχει πάρει αναβολή για τον Ιανουάριο του 2014.
Είναι πολλά ζητήματα που μπορούν να θιχτούν με αφορμή την υπόθεση αυτή. Από το μεσαιωνικού τύπου, κυνήγι της μαίας, σαν άλλη μάγισσα, την προσπάθεια εμπορευματοποίησης του απόλυτα φυσιολογικού-μη ιατρικοποιημένου τοκετού, τον ιατρικό και επιστημονικό έλεγχο του σώματος που προωθείται και επιβάλλεται ως ο αναντίρρητα σωστός, τα οικονομικά οφέλη που αυτός φέρει σε γιατρούς και ιδιωτικές κλινικές, ακόμα και τη νοηματοδότηση της δήθεν περιβαλλοντικής-οικολογικής χροιάς που δόθηκε στη μήνυση αυτή.
Αυτό που ουσιαστικά συμβαίνει δεν είναι η προσπάθεια απαγόρευσης των τοκετών στο σπίτι (αντίθετα, προβάλλονται αρκετά ως εναλλακτικός και απόλυτα φυσικός τρόπος γέννας), αλλά ο θεσμικός και οικονομικός τους έλεγχος. Οι γέννες αυτές δεν γίνεται να συνεχίσουν να τελούνται όταν δεν παρέχουν κέρδη είτε σε κάποιο ιδιωτικό μαιευτήριο, είτε στους γιατρούς του Συλλόγου Μαιών-Μαιευτών Θεσ/νίκης, είτε σε κάποια εταιρεία διαχείρισης αποβλήτων.
Όσον αφορά τον πλακούντα που δεσπόζει στο κατηγορητήριο, «τοξικός και άκρως επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία», για τη βιομηχανία καλλυντικών είναι μάλλον άκρως απαραίτητος αφού εμπλουτίζει ακριβές κρέμες αντιγήρανσης και ανανέωσης κυττάρων. Πρόκειται για ένα όργανο του γυναικείου οργανισμού, το οποίο κατά τη διάρκεια της κύησης λειτουργεί προστατευτικά τόσο για το έμβρυο, όσο και για τη μάνα, και βέβαια συμβάλλει στην απορρόφηση των θρεπτικών συστατικών και του ασβεστίου από το μωρό. Μετά από κάθε γέννα ο πλακούντας αφαιρείται από τη γυναίκα και μένει στο μαιευτήριο ή στο χειρουργείο. Από εκεί καταλήγει σε εταιρείες διαχείρισης αποβλήτων, αγοράζεται ακριβά από εταιρείες καλλυντικών ή δίνεται από τους γονείς προς φύλαξη σε δημόσιες ή ιδιωτικές εταιρείες καλλιέργειας βλαστοκυττάρων. Γενικότερα, ελέγχεται, κάτι που δεν συνέβη στην υπόθεση των 79, και μάλλον αποτέλεσε βασικό παράγοντα της δίωξης.
Τέτοιου τύπου κατηγορητήρια μας υπενθυμίζουν τον ολοένα και αυξανόμενο έλεγχο που επιδιώκεται θεσμικά πάνω στα σώματα και τις ζωές μας. Η αυτοδιάθεση του σώματος κάθε ανθρώπου είναι κάτι αυτονόητο. Κανείς δεν μπορεί να επιβάλλει σε μία μάνα έναν συγκεκριμένο τρόπο ως ιατρικά σωστό για να φέρει στον κόσμο το παιδί της, όπως και κανένας δεν μπορεί να επιβάλει νοσηλεία σε κάποιον σωματικά ή ψυχικά «άρρωστο» (σύμφωνα με τις διαγνώσεις και τις ιατρικές τους γνωματεύσεις), φορτώνοντάς τον με φάρμακα και αντιβιώσεις. Οτιδήποτε βγαίνει εκτός του επίσημου και σφιχτά διαμορφωμένου ιατρικού συστήματος συνήθως πολεμάται και συκοφαντείται, μέχρι φυσικά να αφομοιωθεί και να ενσωματωθεί δια της νομικής οδού, με στόχο πάντα και πρώτα το οικονομικό κέρδος.
ανεμόσκαλα
