Ο James Ellroy σίγουρα μπορεί να εμπνευστεί από τις προεκλογικές συλλήψεις και αποκαλύψεις από τις οποίες συνοδεύονται. Οι «Πυρήνες της Φωτιάς», ο Χριστόδουλος Ξηρός, ένας απότακτος ΕΚΑΜίτης που απέτυχε να συλλάβει την 17Ν στην Ριανκούρ και τώρα κατηγορείται ότι από διώκτης έγινε συνεργός πρώην μέλους της, ένας τοξικομανής πρώην κρατούμενος, το «Συνδικάτο του Εγκλήματος», εν ενεργεία αστυνομικοί και σωφρονιστικοί υπάλληλοι, ως και ένας πρώην υπουργός – έγκλειστος των φυλακών Κορυδαλλού. Μονοκατοικίες, γκαράζ, αποθήκες, ποδήλατα, όπλα, βόμβες, τάπερ, σχέδια απόδρασης, μίζες, εξοπλιστικά.
Σημασία εν προκειμένω δεν έχει αν τα παραπάνω ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα ούτε αν το σκαρίφημα που με ύφος χιλίων Hoover επιδεικνύει ο εκπρόσωπος τύπου της ΕΛ.ΑΣ., αντανακλά τις πραγματικές σχέσεις μεταξύ των κατηγορουμένων. Σημασία έχει η μιντιακή και δικαστική διαχείριση της υπόθεσης.
Στο μιντιακό κομμάτι η θεωρία των συγκοινωνούντων δοχείων κυριαρχεί όσον αφορά την «επιβεβαίωση σχέσεων ποινικών-τρομοκρατών», όμως όσον αφορά την διαπλοκή του οργανωμένου εγκλήματος με πρώην υπουργό τότε απλώς είναι σκάνδαλο και μεμονωμένο περιστατικό.
Όσοι – κυρίως δημοσιογράφοι – πέσαν απ’ τα σύννεφα με την εμπλοκή Τσοχατζόπουλου καλό είναι να γνωρίζουν ώστε να προστατευτούν άλλη φορά από τέτοιου είδους ελεύθερες πτώσεις: Ότι η κοινωνική λειτουργία της φυλακής πολύ απέχει από τους διακηρυγμένους σκοπούς της.
Ο κοινωνικός ρόλος της φυλακής δεν είναι να αναμορφώσει ή να σωφρονίσει τους παραβάτες αλλά να οργανώσει την παραβατικότητα κάθετα γύρω από τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η φυλακή είναι ένα χωνευτήρι που δημιουργεί κανάλια μεταφοράς κεφαλαίων από την «λευκή» στη «μαύρη» οικονομία και αντίστροφα κάνοντας ταυτόχρονα τα όρια μεταξύ των δυο δυσδιάκριτα. Σε αυτό το χωνευτήρι λοιπόν, σε αυτόν τον κοινωνικό μηχανισμό λειτουργούν και διαπλέκονται οι δυο πλευρές με αντικρουόμενα συμφέροντα όμως με κοινό σκοπό. Η αστυνομία, η δικαστική εξουσία και η σωφρονιστική υπηρεσία από τη μια και όσοι δραστηριοποιούνται στην παραβατική επιχειρηματικότητα από την άλλη είναι οι δυο πόλοι που με καύσιμο τις μεταξύ τους αντιθέσεις αποτελούν την κινητήρια δύναμη της παραβατικής οικονομίας. Όμως η παραβατική οικονομία δεν είναι δυσλειτουργία της οικονομίας αλλά οργανικό κομμάτι της και συγκοινωνούντα δοχεία φυσικά και υπάρχουνε αφού μεταξύ Show Biz, εμπόρων κοκαΐνης, κυκλωμάτων μπράβων, ιδιοκτητών νυχτερινών κέντρων, ιδιοκτητών ποδοσφαιρικών ομάδων, καναλαρχών, δημοσιογράφων, εφοπλιστών, λαθρεμπόρων, και πολιτικών, υπάρχουνε όλες οι πιθανές συνδέσεις τόσο μέσα όσο και έξω από τις φυλακές. Αυτό που περισσεύει για άλλη μια φορά είναι η υποκρισία.
Όμως σε αυτή την υπόθεση υπάρχει και μια πρωτοφανής δικαστική διάσταση. Ένα πειραματικό δικαστικό πραξικόπημα που δεν πρέπει να αφήνει κανέναν αδιάφορο. Όλη αυτή η βιομηχανία διώξεων του λεγόμενου “Συνδικάτου του Εγκλήματος” βασίζεται στην εκατοντασέλιδη κατάθεση της ανανήψασας Ευαγγελίας Βλαστού – εξαδέλφης του “Γνωστού Βαρυποινίτη” – η οποία μέσω της κατάθεσης όχι μόνο ομολογεί συμμετοχή της σε μια σειρά ποινικά κολάσιμων πράξεων χωρίς να διώκεται και μάλιστα τοποθετούμενη σε πρόγραμμα προστασίας μαρτύρων, αλλά επιπλέον η κατάθεσή της θεωρείται όχι απλά αξιόπιστη αλλά και επαρκής για να σέρνονται άνθρωποι στην Γ.Α.Δ.Α. σε ανακριτές, σε εισαγγελείς, να φυλακίζονται και να τυλίγονται σε δικογραφίες. Τελικά η μόνη άξια λόγου είδηση είναι η εκ νέου αμερικανοποίηση του αστυνομικοδικαστικού συμπλέγματος και η νεοελληνική χοντροκοπιά με την οποία ένα δικαστικό πραξικόπημα βρίσκεται σε εξέλιξη.
Τάσος Θεοφίλου, κρατούμενος φυλακών Δομοκού
