Από τις αρχές Φλεβάρη οι κρατούμενοι σε αρκετές φυλακές της Ελλάδας έχουν ξεκινήσει κινητοποιήσεις ενάντια στις άθλιες συνθήκες κράτησης (υπερπληθυσμός, άνθρωποι κοιμούνται στο πάτωμα, έλλειψη φαγητού, θέρμανσης, ζεστού νερού), καθώς και για τη μετατροπή του ευεργετήματος των αδειών και των αναστολών σε δικαίωμα των κρατουμένων, για ρύθμιση των συγχωνεύσεων, αφαιρώντας τον εκδικητικό τους χαρακτήρα, κ.ά.
Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, στις κινητοποιήσεις συμμετέχουν οι φυλακισμένοι στις φυλακές Αλικαρνασσού, Γρεβενών, Τρικάλων, Λάρισας, Κορυδαλλού, Κέρκυρας, Μαλανδρίνου, Πάτρας, Δομοκού, Ναυπλίου, Χίου, Νιγρίτας, Κομοτηνής, Θήβας (γυναικών), Αυλώνα (ανηλίκων), ενώ στις 12 Φλεβάρη (ημέρα ψήφισης των νέων μέτρων από το κοινοβούλιο), το κράτος έστειλε μια διμοιρία για την αντιμετώπιση των εξεγερτικών διαθέσεων των κρατουμένων στις φυλακές ανηλίκων του Βόλου.
Οι κινητοποιήσεις περιλαμβάνουν αποχές συσσιτίου, στάσεις (άρνηση εισόδου στα κελιά και τους θαλάμους κατά τη μεσημβρινή καταμέτρηση), και αποχή από τα μεροκάματα.
Ενδεικτικά, ακολουθεί ανακοίνωση των κρατουμένων στις φυλακές Αλικαρνασσού, τα αιτήματα των κρατουμένων στις ανδρικές φυλακές Κορυδαλλού, καθώς και επιστολή του συντρόφου Π. Γεωργιάδη από τις φυλακές Κέρκυρας:
Ανακοίνωση των Κρατουμένων στις Φυλακές Αλικαρνασσού
Η πρώτη μας ενέργεια ήταν να αρνηθούμε να μπούμε στα κελιά μας στο μεσημεριανό κλείσιμο. Αυτό ξεκίνησε την 01/02/2012 και συνεχίζουμε επ’ αόριστον. Η δεύτερη ενέργεια των κρατουμένων είναι η αποχή από κάθε εργασία και ξεκίνησε τις 07/02/2012. Και ενώ αναμέναμε την απόφαση του υπουργού «Δικαιοσύνης», και ενώ οι ανθρωποφύλακες θα έπρεπε να μεριμνήσουν για τη σίτισή μας, επέλεξαν να προσβάλουν την αξιοπρέπειά μας, δίνοντάς μας ένα κομμάτι τυρί και μια φρατζόλα ψωμί για όλη την ημέρα. Μόλις καταλάβαμε για ακόμα μια φορά πόσο σκουλίκια είναι οι ανθρωποφύλακες-βασανιστές πήραμε την τρίτη μας απόφαση, να κατεβούμε σε αποχή από αυτό το εξευτελιστικό συσσίτιο.
Εμείς οι κρατούμενοι των φυλακών Αλικαρνασσού αρνούμαστε τον συμβιβασμό με κάθε σωφρονιστικό σύστημα.
Ο αγώνας συνεχίζεται.
Το πάθος για τη λευτεριά είναι δυνατότερο απ’ όλα τα κελιά.
09/02/2012
Αιτήματα κρατουμένων ‒ φυλακές Κορυδαλλού
- Να καταργηθεί το μέτρο της προφυλάκισης, με εξαίρεση τα ειδεχθή εγκλήματα, και κακουργήματα να φυλακίζονται μόνο μετά την έκδοση τελεσιδίκου αποφάσεως, ενώ μέχρι τότε να τίθενται περιοριστικοί όροι της απαγόρευσης εξόδου από τη χώρα, και της εμφανίσεως του κατηγορουμένου το πρώτο δεκαήμερο κάθε μήνα στο αστυνομικό τμήμα της περιοχής της κατοικίας του.
- Να αποφυλακίζονται οι κατάδικοι με ποινή κάθειρξης έως 10 έτη μετά την έκτιση του 1/5 της ποινής τους. Το υπόλοιπο χρονικό διάστημα να δύνανται να το εξαγοράσουν με δοσοποιήσεις ή εργασία σε κοινωφελή ιδρύματα.
- Να αποφυλακίζονται οι κατάδικοι με ποινή κάθειρξης από 10 έτη και άνω μετά την έκτιση των 2/5 της ποινής τους, και για το υπόλοιπο χρονικό διάστημα να δύνανται να το εξαγοράσουν με δοσοποιήσεις ή εργασία σε κοινωφελή ιδρύματα.
- Αποφυλάκιση όσων είναι 70 ετών και άνω, ανεξαρτήτως αδικήματος με κατ’ οίκον περιορισμό, εφόσον αυτοί έχουν εκτίσει το 1/10 της ποινής τους.
- Να ψηφιστεί από τη βουλή το σχέδιο νόμου «κώδικας ναρκωτικών», με τη μορφή που αυτό έχει ήδη κατατεθεί, πλην της διάταξης της ισόβιας, και τον αποκλεισμό του χαρακτηρισμού ως τοξικομανή για ιδιαίτερες περιπτώσεις. 5α) Κατάργηση των ισοβίων για ναρκωτικά. Μέγιστη ποινή 15 έτη για μεγάλες ποσότητες, 1-10 για τις λοιπές. 5β) Κατάργηση του ιδιαίτερα επικίνδυνου καθώς και των επιβαρυντικών διατάξεων για τα ναρκωτικά. Οι δίκες να γίνονται βάσει στοιχείων και όχι κατά συνείδηση. 5γ) Πλαίσιο ποινής για τους τοξικομανείς 1-6 έτη. Οι τοξικομανείς να μπορούν να ενταχθούν σε κλειστή κοινότητα απεξάρτησης άνευ προϋποθέσεων. 5δ) Να εναρμονιστούμε με τη συνθήκη της Λισσαβόνας 757 στην πράξη και όχι στα λόγια.
- Να καταργηθεί το άρθρο 187 περί εγκληματικής και τρομοκρατικής οργάνωσης, καθώς και ο περίφημος «κουκουλονόμος», όπως άλλωστε είχε δεσμευτεί παλιότερα η κυβέρνηση.
- Οι άδειες να χορηγούνται υποχρεωτικά σε όποιον κρατούμενο έχει συμπληρώσει το 1/10 της ποινής του, και να μην υπόκεινται στην κρίση συμβουλίου. Αντίστοιχα η υφ’ όρων απόλυση να μην κινδυνεύει με παύση όπως τώρα, σε περίπτωση που ο κρατούμενος καταδικαστεί για αδίκημα με ποινή 6 μηνών.
- Να γίνονται όλες οι συγχωνεύσεις ποινών.
- Τα αδικήματα εισαγωγής και διακίνησης λαθρομεταναστών να μετατραπούν από κακουργήματα σε πλημμελήματα.
- Να καταργηθεί ο ειδικός νόμος 1608/1950 περί καταχραστών δημοσίου.
- Να εξασφαλιστεί η δυνατότητα ερωτικής συνεύρεσης των κρατουμένων με τον/την σύντροφό τους.
- Κατώτατο όριο μεροκάματων να είναι τα 30 μεροκάματα (μόνιμα), και να υπάρχει δυνατότητα εργασίας για όλους όσους το επιθυμούν.
- Να μην υπάρχουν πειθαρχικά για ηλεκτρονικές συσκευές και να σβηστούν όλα τα ισχύοντα.
Αιτήματα προς τη Διεύθυνση των Φυλακών Κορυδαλλού
Να εξασφαλιστούν:
- Μεγαλύτερη ποσότητα και καλύτερη ποιότητα σίτισης.
- Επαρκής θέρμανση στα κελιά, και άφθονο ζεστό νερό στα μπάνια για όλους τους κρατούμενους.
- Αύξηση των εστιών μαγειρικής ώστε να επαρκούν για όλους τους κρατούμενους.
- Ουσιαστική παροχή ειδών πρώτης ανάγκης και εξασφάλιση συνθηκών υγιεινής.
- Επαρκής ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.
- Επιμήκυνση του χρόνου επισκεπτηρίου, και εφαρμογή του δικαιώματος για ελεύθερο επισκεπτήριο 2 φορές το μήνα για συγγενή α’ βαθμού.
Το Μνημόνιο στις Φυλακές
Το «σκληρό ροκ» που επιβάλει η εσωτερική τρόικα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ), μαζί με την τρόικα εξωτερικού (ΔΝΤ-ΕΚΤ-ΕΕ), εναντίον των κατώτερων κοινωνικών στρωμάτων, έχει και μια «παράπλευρη απώλεια» με την οποία ελάχιστοι ασχολούνται. Οι ελληνικές φυλακές, ασφυκτικά γεμάτες με ντόπιους και μετανάστες φτωχοδιάβολους, ζούνε την εφαρμογή του δικού τους μνημονίου: ισχνό, ανεπαρκές και κακής ποιότητας συσσίτιο, έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, έλλειψη ζεστού νερού και θέρμανσης, υπερπληθυσμός, και χιλιάδες κρατούμενοι να κοιμούνται στο πάτωμα σε μεσαιωνικές συνθήκες. Τα προβλήματα αυτά είναι διαχρονικά, σήμερα όμως διογκώνονται και μεγιστοποιούνται, μέσα στις τρέχουσες συνθήκες μνημονιακού ολοκληρωτισμού που επιβάλλει το σοσιαλ-φιλελεύθερο-φασιστικό μπλοκ εξουσίας. Λεφτά υπάρχουν, λοιπόν, αλλά μόνο για την τοποθέτηση νέων, ακόμα πιο εξελιγμένων, καμερών παρακολούθησης και συστημάτων πανοπτικού έλεγχου.
Μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες ο Υπουργός (Οργουελιανής) Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Aνθρωπίνων Δικαιωμάτων, Μ. Παπαϊωάννου, επεχείρησε να περάσει ένα νομοσχέδιο με δυο τρία ανεπαρκή ημίμετρα για την αποσυμφόρηση των φυλακών. Δεν ήταν τίποτα το σπουδαίο, ήταν απλά ασπιρίνες για τον καρκίνο. Τελικά, το νομοσχέδιο σχεδόν μπλοκαρίστηκε από τη Δεξιά φράξια του Κεφαλαίου (ΝΔ και ΛΑΟΣ), τροφοδοτώντας αγωνιστικές κινήσεις μέσα στις φυλακές. Από τον Κορυδαλλό ως το Μαλανδρίνο, και από την Αλικαρνασσό μέχρι την Κέρκυρα, οι φυλακισμένοι αρνούνται να μπουν στα κελιά τους και κατά τη μεσημεριανή καταμέτρηση, ενώ το γενικότερο κλίμα μυρίζει μπαρούτι. Φαίνεται, λοιπόν, πως ανοίγει ένα νέο μέτωπο αγώνα στον ήδη οξυμένο κοινωνικό/ταξικό ανταγωνισμό. Ένα μέτωπο αγώνα που πρέπει να προσέξει ιδιαίτερα τις αντιφάσεις και τις διαμεσολαβήσεις, που το οδήγησαν σε βάλτωμα μετά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις του 2008.
Ο αγώνας για τη βελτίωση των συνθηκών κράτησης, όπως και κάθε αγώνας για τη μεταρρύθμιση των υλικών όρων ύπαρξης εντός των κυρίαρχων κοινωνικών σχέσεων (εργατικοί, φοιτητικοί, μαθητικοί αγώνες κ.λπ.) δεν πρέπει να θεωρηθεί ούτε ως αυτοσκοπός, αλλά ούτε και να απαξιωθεί ως δήθεν ρεφορμισμός. Όπως έγραψε ο Έγκελς «η δράση ξεπηδά από άμεσα υλικά αίτια και όχι από φράσεις που τη συνοδεύουν». Οι βελτιωτικοί αγώνες του φυλακισμένου προλεταριάτου πρέπει να ειδωθούν ως ένας κρίκος στη μακρά αλυσίδα του διαρκούς πολέμου εναντίον του Κεφαλαίου και του κρατικού μηχανισμού.
Μόνο στα συντρίμμια της εξουσιαστικής/ταξικής κοινωνίας θα συντριβεί οριστικά ο σωφρονιστικός νεοφασισμός. Μόνο στο έδαφος της αταξικής κοινωνίας θα συντριβεί κάθε καταπίεση και κάθε εκμετάλλευση. Ως τότε, όμως, είναι χρέος του αντιεξουσιαστικού κινήματος να σταθεί στο πλευρό κάθε διεκδικητικού αγώνα (των φυλακισμένων, των εργαζομένων, των άνεργων, των μειονοτήτων, των νέων). Και μέσα από την κριτική συμμετοχή να βάλει ένα χεράκι για να σπάσει το διεκδικητικό κέλυφος, και να αναδυθεί το επαναστατικό δυναμικό που υπολανθάνει μέσα στους βελτιωτικούς αγώνες.
Πολύκαρπος Γεωργιάδης
Φυλακές Κέρκυρας
03/02/2012
