Ήταν στις αρχές Μαρτίου του 2020, στον χρονικό προθάλαμο του πρώτου lockdown, όταν ξέσπασε μια σειρά γεγονότων εγκλωβισμού και παράλληλα αφανισμού των μεταναστ.ρι.ών στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Πιο συγκεκριμένα, στις Καστανιές Έβρου πλήθος μεταναστ.ρι.ών διεκδικούσε το πέρασμα απο τη μία πλευρά στην άλλη, δεχόμενο τα πυρά της «ελληνικής φιλοξενίας»: Δακρυγόνα, πλαστικές σφαίρες, μέχρι και μπλε μπογιές.
Τα γεγονότα ξεκίνησαν τέλη του Φεβρουαρίου, σε ένα κλίμα έντονου γεωπολιτικού και επικοινωνιακού ανταγωνισμού. Ελληνικό και τουρκικό κράτος παίζανε διαπραγματεύσεις πάνω στις ζωές (κυριολεκτικά) άμαχου πληθυσμού, όταν το τουρκικό κράτος με αφορμή τον θάνατο στρατιωτών του στο Ιντλίμπ ανακοίνωσε το «άνοιγμα» των συνόρων του. Έπειτα απο αυτό, ξεκίνησε το ευρωπαϊκό παραλήρημα σχετικά με το αναφαίρετο δικαίωμα του ελληνικού κράτους να υπερασπιστεί τα σύνορα, με μια ρητορική που θύμιζε πολεμικό ρεπορτάζ. Στην περιοχή κατέφθασαν ο Χρυσοχοϊδης και ο Μητσοτάκης, όπως επίσης και η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Σαρλ Μισέλ, και ο πρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, Νταβίντ Σασόλι. Σε δηλώσεις του ο Μητσοτάκης, μιλώντας για τους μετανάστες, ανέφερε –μεταξύ άλλων– τα εξής: «…Λαμβάνουν την πλήρη υποστήριξη της τουρκικής κυβέρνησης, καθώς τους παρέχει μέσα για τη μεταφορά τους στα σύνορα, και βεβαίως η Ελλάδα κάνει αυτό που κάθε κυρίαρχο κράτος έχει το δικαίωμα να κάνει: να προστατέψει τα σύνορά της για κάθε παράνομη είσοδο. Αυτό κάνουμε και αυτό θα συνεχίσουμε να κάνουμε». Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε τη στήριξη στο ελληνικό κράτος, με ένα ποσό 700 εκατομμυρίων ευρώ για τη διαχείριση της μεταναστευτικής κρίσης, ενώ η Frontex σχεδίαζε τη φύλαξη των συνόρων με ομάδα ταχείας επέμβασης, και επιπλέον εξοπλισμό και ανθρώπινο δυναμικό.
Μέσα σε ένα κλίμα χημικών και καπνογόνων, οι συλλήψεις των μεταναστ.ρι.ών φτάναν τις 100 σε ένα 24ωρο. Το Δ’ Σώμα Στρατού τις ημέρες εκείνες έκανε ασκήσεις με πραγματικά πυρά στην ευρύτερη περιοχή, με τη χρήση πολυβόλων, τυφεκίων και πιστολιών. Φασίστες τόσο από την περιοχή όσο και απο τη Β.Ευρώπη δρουν με τις πλάτες των αστυνομικών δυνάμεων, ενώ σύντροφοι απο την Ορεστιάδα δέχονται λιντζάρισμα σε μια κίνηση αντισυγκέντρωσης. Αναφέρονται μέχρι και απαγωγές μεταναστών με στόχο τον διωγμό τους, όπως επίσης παρεμπόδιση προσέγγισης δημοσιογράφων και αλληλέγγυου κόσμου. Το ελληνικό κράτος αναστέλλει τη χορήγηση ασύλου, και προχωράει σε άμεση επαναπροώθηση μεταναστ.ρι.ών.
Αρχίζουν έντονα οι αναφορές σε 2 νεκρούς μετανάστες. Σε μια κορύφωση των γεγονότων κυκλοφορεί η είδηση ότι εκτελείται απο πυρά του ελληνικού κράτους μετανάστης στα σύνορα. Το περιστατικό λαμβάνει χώρα στις 4 Μαρτίου 2020, ενώ τα εγχώρια καθεστωτικά μέσα σπεύδουν να το χαρακτηρίσουν ως fake news και προπαγάνδα του τουρκικού κράτους. Με ένα άρθρο με τίτλο «The Killing of Muhammad Gulzar» (η δολοφονία του Muhammad Gulzar), η ομάδα Forensic Architecture τεκμηριώνει το περιστατικό της δολοφονίας του μετανάστη με τη χρήση 3D μοντελοποίησης, γεωεντοπισμού, σύνθεσης εικόνων, ανάλυση ηχητικών, συγχρονισμού και άλλων μεθόδων οπτικοακουστικής ανάλυσης με τη χρήση πηγών και βίντεο απο το μέρος. Ανάλογη έρευνα γίνεται και για έναν ακόμη νεκρό μετανάστη. Την ίδια στιγμή, στα νησιά Λέσβος και Χίος το κλίμα είναι τεταμένο, με συγκρούσεις μεταξύ μεταναστών και ΜΑΤ στη Λέσβο, επίθεση απο φασίστες σε βάρκες μεταναστών που προσεγγίζουν το νησί, και εμπρησμό αποθήκης-δομής αλληλεγγύης στη Χίο.
Ως άμεση απάντηση στο κλίμα που επικρατούσε, δεκάδες συντρόφισσες και σύντροφοι, όπως και μετανάστριες, πραγματοποιούν νυχτερινή πορεία στο κέντρο της Αθήνας, στην περιοχή της Ακρόπολης το βράδυ της 04/03/2020. Η πορεία είχε πολύ δυνατό παλμό, με πληθώρα νοημάτων και συνθηματολογίας όπως η αλληλεγγύη στις μετανάστριες, ο αντιφασισμός, η αντίσταση στην καταστολή, η αλληλεγγύη στις καταλήψεις, καθώς επίσης και συνθήματα ενάντια στην πατριαρχία, τον καπιταλισμό, τις φυλακές, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και τον σπισισμό. Η πορεία καταλήγει στο Μετρό Ακρόπολης, όπου κατα τη διαφυγή τους τα συντρόφια εγκλωβίζονται καθώς δίνεται σήμα για πάγωμα των συρμών, ενώ λίγο μετά κατέφθασαν οι δυνάμεις καταστολής.
Η συνέχεια βρίσκει τους ανθρώπους της διαδήλωσης περικυκλωμένους απο δυνάμεις των δέλτα στα σκαλιά του μετρό. Ακολουθεί προσαγωγή 56 ατόμων στη ΓΑΔΑ, μέσα στα οποία και άσχετα με τη διαδήλωση άτομα, με την κατάληξη να είναι 43 συλλήψεις συντροφισσών και συντρόφων με κατηγορίες όπως φθορά ξένης ιδιοκτησίας, παρακώλυση συγκοινωνιών, απείθεια, διατάραξη κοινής ειρήνης. Αργότερα έγινε γνωστό ότι η μήνυση και η εντολή για πάγωμα των συρμών δόθηκε απο την ίδια τη διοίκηση της «ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ Α.Ε.». Αρχικά τα συντρόφια κρατούνται εκδικητικά για πολλές ώρες συνωστισμένα στη ΓΑΔΑ, όπου βγάζουνε τη βραδιά, και την επόμενη μέρα οδηγούνται στην διεύθυνση εγκληματολογικών ερευνών όπου παρατείνεται άσκοπα η κράτησή τους, κινδυνεύοντας οριακά να περάσουνε άλλο ένα βράδυ στη ΓΑΔΑ. Ανάμεσα στα συλληφθέντα ήταν και μετανάστ.ρι.ες αλληλέγγυες στις στοχεύσεις της διαδήλωσης, που αντιμετώπισαν τον κίνδυνο της ίδιας της δικής τους απέλασης. Τελικά έπειτα απο πίεση των ίδιων των συλληφθέντων περνάνε εισαγγελέα στην Ευελπίδων το απόγευμα της 05/03/2020. Το δικαστήριο έπειτα απο αναβολές ορίζεται στις 25 Φεβρουαρίου 2022.
Την επόμενη μέρα στο Ρέθυμνο γυναίκες προσπαθούν να προσεγγίσουν διαδήλωση αλληλεγγύης στους μετανάστες κρατώντας πλακάτ. Δέχονται επίθεση από 15 άντρες με ρόπαλα, με κρυμμένα τα χαρακτηριστικά, που τους σπάνε τα πλακάτ και τους επιτίθενται λεκτικά με έναν οχετό απο σεξιστικές βρισιές. Λίγες μέρες αργότερα, στις 15/03, πάλι στο Ρέθυμνο, αντισυγκέντρωση αντιφασιστών/αντιφασιστριών ενάντια σε φασιστικό κάλεσμα με θεματική την εναντίωση στην «ισλαμοποίηση της Ελλάδας», οδηγείται σε καταστολή με περικύκλωση απο τα ΜΑΤ με χημικά και ξύλο. Αποτέλεσμα τουλάχιστον 6 άτομα της αντιφασιστικής πορείας να οδηγηθούν στο νοσοκομείο, και συντρόφισσα να έχει εσωτερική αιμορραγία. Το μεγαλύτερο μέρος της πορείας οδηγήθηκε στο γκαράζ του Α.Τ., υπο άθλιες συνθήκες, όπου 90 άνθρωποι υπο την ομηρεία των ΜΑΤ ήταν υπο κράτηση για 9 ώρες ώστε να καταλήξουν με σύλληψη. Τα παραπάνω παραδείγματα καταστολής των πορειών στην Ακρόπολη και το Ρέθυμνο, όπως και η χρονική συγκυρία που συνέβησαν άνοιξαν έναν νέο κύκλο μαζικών συλλήψεων σε κινηματικές δράσεις, που σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσαν και πρόδρομο της εφαρμογής της «παρανομοποίησης» διαδηλώσεων μικρού πλήθους. Το καλοκαίρι του ίδιου έτους θα ψηφιστεί και το νομοσχέδιο για τον περιορισμό πορειών, που θέλει να χτυπήσει και στην πράξη κάθε μορφή δράσης που έχει τα χαρακτηριστικά ολιγομελούς διαδήλωσης και όχι μόνο.
Φτάνοντας στο σήμερα, σχεδόν 2 χρόνια μετά, πολύνεκρα ναυάγια έχουν σημειωθεί μέχρι το τέλος του 2021. Ενδεικτικά κάποια απο τα πιο πρόσφατα απο αυτά γίναν στο τέλος του Δεκέμβρη στην Πάρο με τουλάχιστον 17 νεκρούς, στη Φολέγανδρο με τουλάχιστον 3 νεκρούς, και άλλους 11 στα Αντικύθηρα. Εκτιμάται ότι συνολικά απο τον Ιανουάριο ως τον Δεκέμβρη 2.500 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους ή αγνοούνται, ενώ το ελληνικό κράτος σε μια περίοδο όξυνσης του εθνικιστικού-στρατιωτικού ανταγωνισμού στο Αιγαίο αναφέρεται σε «επιχειρήσεις διάσωσης». Επιπλέον, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία του Λιμενικού, δηλώσεων του ίδιου του υπουργού Μετανάστευσης και Ασύλου, Ν. Μηταράκη, και δεδομένα του υπουργείου, τουλάχιστον 42.000 μετανάστες τις χρονιές 2020 και 2021 έφτασαν στα χέρια του Λιμενικού, αλλά μετέπειτα «εξαφανίστηκαν» σε μια τακτική ασταμάτητων επαναπροωθήσεων. Το νεοφασιστικό παραλήρημα του ελληνικού κράτους απογειώνεται με τους γκεμπελισμούς του ίδιου του Μηταράκη παραμονή πρωτοχρονιάς: «Αποχαιρετούμε το 2021, τη χρονιά με τις χαμηλότερες μεταναστευτικές ροές από την έναρξη της κρίσης. Με σχέδιο, αποφασιστικότητα και σκληρή δουλειά ανακτάμε τον έλεγχο. Και συνεχίζουμε!».
Δεν υπάρχει πια καμία αυταπάτη για το τι είναι και πώς λειτουργεί το κομμάτι της μεταναστευτικής πολιτικής. Σε μια περίοδο που βλέπουμε το κράτος να πανηγυρίζει επιδεικτικά με τα Rafale πάνω από τα συντρίμμια της κοινωνικής αποσύνθεσης, οφείλουμε να μην αφήσουμε τους κανίβαλους αυτού του κόσμου να συνεχίσουν τα εγκλήματά τους, ούτε τον εθνικισμό και τον φασισμό να πάρει χώρο στις γειτονιές μας. Να συμπράξουμε σε κοινότητες πολυφυλετικές, πολυπολιτισμικές ενάντια στην εξόντωσή μας.
NoDestination
