Μία φωνή από την Παλαιστίνη
Αυτή τη στιγμή, ο στρατός του Ισραήλ σφυροκοπά με βόμβες του ανθρώπους που
βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη Γάζα. Έχει δολοφονήσει ήδη σχεδόν 3000 ανθρώπους
ενώ επιπλέον έχει εκτοπίσει πάνω από ένα εκατομμύριο. Πρόκειται για το πιο
πρόσφατο κεφάλαιο της -πάνω από έναν αιώνα- εποικιακής βίας που θέτει ως στόχο
τους Παλαιστινίους.
Θρηνούμε για όλους, όσοι σκοτώθηκαν σε ολόκληρη την περιοχή, τραυματίστηκαν ή
εκτοπίστηκαν στις 7 του Οκτώβρη και στις μέρες που προηγήθηκαν και ακολούθησαν.
Αλλά όπως σε κάθε αγώνα, εκείνοι που κατέχουν την μεγαλύτερη ισχύ έχουν επίσης
και τη μεγαλύτερη επιρροή, όταν πρόκειται να προσδιοριστεί η μορφή που θα λάβει η
διαμάχη. Ανησυχούμε για τις ζωές των Παλαιστινίων στη Γάζα και οπουδήποτε αλλού
στον κόσμο, χωρίς να παραγνωρίζουμε τους θανάτους Ισραηλινών, επειδή ο μοναδικός
τρόπος για την ασφάλεια όλων στην περιοχή είναι να τεθεί ένα τέλος στην καταπίεση
των Παλαιστινίων.
Τα συστημικά μέσα ενημέρωσης στην ευρώπη και τη βόρεια αμερική έχουν περάσει τις
τελευταίες δέκα μέρες επικεντρώνοντας την προσοχή τους στη συμφορά των
Ισραηλινών παρά στην εξερεύνηση της σειράς των γεγονότων που οδήγησαν σε αυτήν
την κατάσταση. Η συντριπτική πλειοψηφία όλων των πτυχών που αφορούν την
κατάσταση προκύπτουν από παράγοντες έξω από την Παλαιστίνη. Είναι σημαντικό να
ακούσουμε απευθείας από τους Παλαιστινίους, οι οποίοι καταλαβαίνουν καλύτερα
από οποιονδήποτε άλλο, πώς η κατάσταση έφτασε σε αυτό το σημείο.
Είναι πολύ δύσκολο να υπάρξει επικοινωνία με ανθρώπους στη Γάζα λόγω διαφόρων
προκλήσεων, συμπεριλαμβανομένων των ισραηλινών επιθέσεων από αέρος που
στοχεύουν τις υποδομές επικοινωνίας. Για την ώρα, παρουσιάζουμε την οπτική ενός
Παλαιστινίου που ζει στη βόρεια Παλαιστίνη, ο οποίος αναφέρεται σε διάφορες πτυχές
της ζωής μέσα σε συνθήκες εποικισμού αλλά και στον απελευθερωτικό αγώνα μέσα
από τις οργανώσεις βάσης και αλληλεγγύης.
Για περισσότερες πληροφορίες πάνω στην κατάσταση, μπορείτε να διαβάσετε την
συνέντευξη ενός αναρχικού από τη Jaffa.
ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΛΙΛΑΙΑ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ
Σας γράφω σήμερα από τη Γαλιλαία της Παλαιστίνης, ένα τμήμα της Παλαιστίνης που
έχει καταληφθεί από τις Σιωνιστικές εποικιακές δυνάμεις κατά τη διάρκεια της Nakba
(καταστροφής) του 1948. Σας γράφω αυτές τις λέξεις κατά τη διάρκεια του Οκτώβρη
του 2023, έναν μήνα που θα χαραχτεί για πάντα στη μνήμη ως ένα σημείο καμπής για
την Παλαιστίνη και τον παλαιστινιακό αγώνα. Γράφω ανώνυμα, γιατί γράφω από την
κοιλιά του κύτους, επειδή στην εποχή μας η επιτήρηση από τους ισραηλινούς και η
πολιτική καταστολή των παλαιστινίων στην περιοχή του 1948 είναι άνευ
προηγουμένου, επειδή ο φασισμός και ο ολοκληρωτισμός του εποικιακού πρότζεκτ
κλιμακώνονται καθημερινά και κάθε λέξη που εκφράζουμε εμπεριέχει και ένα ρίσκο
που αναλαμβάνουμε.
Καθώς γράφω αυτές τις λέξεις, πολεμικά αεροσκάφη σκίζουν τον ουρανό πάνω από το
κεφάλι μου. Ο ήχος από τις μηχανές τους κατακλύζει τη γειτονιά μου. Διασχίζουν τον
αέρα τις τελευταίες δέκα μέρες, μέρα και νύχτα, από την ανατολή ως τη δύση του
ηλίου και πάλι από την αρχή.
Όλα αυτά τα πολεμικά αεροσκάφη κατευθύνονται προς τη Γάζα. Καθώς γράφω αυτές
τις λέξεις, εκεί λαμβάνει χώρα μία γενοκτονία. Μόνο δύο ώρες μακριά από δω, στη
Γάζα, το Ισραήλ –επικουρούμενο από τις παγκόσμιες εποικιακές ιμπεριαλιστικές
δυνάμεις- διαγράφει τον λαό μου από προσώπου γης.
ΓΑΖΑ: Η εν εξελίξει Nakba1 και το Somoud2
Η Γάζα, η αγαπημένη μας Γάζα, η Γάζα της αντίστασης, η Γάζα αιώνιο σύμβολο της
ανθρώπινης ελαστικότητας, η Γάζα η πληγή, η πληγή της καρδιάς μας, Γάζα το somoud
[η σταθερότητα].
Η Γάζα βρίσκεται στην ανατολική ακτή της Μεσογείου, και συνορεύει με ισραηλίτικους
οικισμούς στην ανατολή και τον βορρά και με την Αίγυπτο νοτιοδυτικά. Με ένα
πληθυσμό που ξεπερνά τους 2.2 εκατομμύρια κατοίκους σε μόλις 365 τετραγωνικά
χιλιόμετρα, είναι ανάμεσα στις πιο πυκνοκατοικημένες περιοχές του κόσμου. 70% των
Παλαιστινίων στη Γάζα είναι πρόσφυγες, των οποίων οι οικογένειες εκδιώχθηκαν από
γειτονικές πόλεις από τους Σιωνιστές στρατιωτικούς εποίκους το 1948 κατά τη διάρκεια
της Nakba.
Τo 2007, το Ισραήλ επέβαλε αποκλεισμό στη Γάζα από την ξηρά, τον αέρα και τη
θάλασσα. Έκτοτε, το κράτος του Ισραήλ έχει διενεργήσει πέντε μεγάλης εμβέλειας
επιθέσεις εναντίον της Γάζας.
Η πρώτη επίθεση έλαβε χώρα το 2008, μετά την επιβολή του αποκλεισμού. Διήρκησε
22 μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων 1385 Παλαιστίνιοι σκοτώθηκαν,
συμπεριλαμβανομένων 318 παιδιών.
Η δεύτερη ξεκίνησε τον Νοέμβρη του 2012. Είχε διάρκεια 8 ημέρες. 168 Παλαιστίνιοι
σκοτώθηκαν, ανάμεσά τους 33 παιδιά.
Η τρίτη επίθεση ξεκίνησε τον Ιούλη του 2014 και κράτησε 50 μέρες. 2251 Παλαιστίνιοι
σκοτώθηκαν, μεταξύ των οποίων 556 παιδιά, και 1500 παιδιά έμειναν ορφανά.
Τον Μάιο του 2021, η τέταρτη επίθεση έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της εξέγερσης για
αξιοπρέπεια που ξέσπασε σε ολόκληρη την Παλαιστίνη απ’ άκρη σ’ άκρη3.
Κράτησε για 11 μέρες, κατά τη διάρκεια των οποίων σκοτώθηκαν 230 Παλαιστίνιοι, ανάμεσά τους
67 παιδιά. Δώδεκα από αυτά τα παιδιά σκοτώθηκαν κατά τη διάρκεια ενός
προγράμματος επούλωσης τραύματος, στο οποίο συμμετείχαν.
Σήμερα, μία πέμπτη επίθεση πραγματοποιείται στη Γάζα και είναι περισσότερο βίαιη
και καταστροφική από οποιαδήποτε άλλη στο παρελθόν. Ισραηλινές αεροεπιθέσεις
έχουν σκοτώσει ήδη κοντά στους 3.000 ανθρώπους και έχουν τραυματίσει πάνω από
12.000. Περισσότερες από 45 οικογένειες έχουν παντελώς εξαλειφθεί από τα
ληξιαρχικά δεδομένα. Πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχουν εκτοπιστεί και
αναγκαστεί να εγκαταλείψουν βιαστικά τα σπίτια τους εξαιτίας των ισραηλίτικων
βομβών. Το Ισραήλ έχει κόψει το ρεύμα, το φαγητό και τα καύσιμα από τη Γάζα και
βομβαρδίζει κτίρια κατοικιών, σχολεία, τζαμιά, νοσοκομεία και ασθενοφόρα.
Ολόκληρες γειτονιές έχουν εξαφανιστεί.
Οι άνθρωποι έχουν αρχίσει να λιμοκτονούν και δεν έχουν πουθενά να κρυφτούν,
πουθενά να βρουν καταφύγιο. Όλη αυτή η κατάσταση συμβαίνει με την ξεκάθαρη και
αδιάντροπη υποστήριξη των δυτικών κυβερνήσεων, όπως οι Η.Π.Α και το Ηνωμένο
Βασίλειο, που έσπευσαν να στείλουν στρατιωτική υποστήριξη στο Ισραήλ. Όλο αυτό
συμβαίνει καθώς η ισραηλίτικη εποικιακή προπαγάνδα καλύπτει τα παγκόσμια μέσα
μαζικής ενημέρωσης προσπαθώντας να διαμορφώσει μία αντι-παλαιστινιακή καμπάνια
και να οριοθετήσει τη δράση της ως έναν «πόλεμο ενάντια στην τρομοκρατία»
προκειμένου να νομιμοποιήσει μία μαζική εθνοκάθαρση και μία εν εξελίξει Nakba που
συντελείται στην Παλαιστίνη για τα τελευταία 75+ χρόνια.
«Ποιος είναι ο Τρομοκράτης;» – Η κατασκευή μίας Συναίνεσης
Όπως έχουμε διαπιστώσει ιστορικά, η προπαγάνδα και η τακτική της «κατασκευής της
συναίνεσης» έχει πάγια χρησιμοποιηθεί από εποικιακές, ιμπεριαλιστικές και
φασιστικές ομάδες για να νομιμοποιούν, να διατηρούν και να διευρύνουν τον έλεγχό
τους. Είναι ο τρόπος επίσης με τον οποίο νομιμοποιούν την εξόντωση και την μαζική
εθνοκάθαρση.
Η κατασκευή συναινέσεων είναι η πάγια στρατηγική δημιουργίας ενός συστήματος,
στο οποίο οι άνθρωποι δίχως αμφισβήτηση υπακούουν και συναινούν στις αξίες, τις
ιδέες και τα σχέδια που προωθούνται μέσα από τη συστημική – χορηγούμενη
προπαγάνδα και τα μέσα μαζική ενημέρωσης. Έχει χρησιμοποιηθεί για να
εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των Η.Π.Α. και των συμμάχων τους κατά την εισβολή στο
Αφγανιστάν το 2001, στην εισβολή στο Ιράν το 2003, προκαλώντας πολέμους και
φρικαλεότητες στη Συρία, την Υεμένη, τη Λιβύη και πολλές άλλες περιοχές στον κόσμο,
φέροντας ως αποτέλεσμα την απώλεια εκατομμυρίων αθώων ζωών και τεράστιο
ανθρώπινο πόνο.
Σήμερα, τα μέσα μαζική ενημέρωσης προσπαθούν να απανθρωποποιήσουν εμάς ως
Παλαιστινίους, να μας εγκλωβίσουν στην εικόνα του τρομοκράτη προκειμένου να
καταστεί ευκολότερη η νομιμοποίηση κάθε φρικαλεότητας που συντελείται από το
Ισραήλ και τους συμμάχους του- τόσο στη Γάζα συγκεκριμένα όσο και συνολικά
εναντίον των Παλαιστινίων.
Ως Άραβες και Παλαιστίνιοι, γνωρίζουμε πολύ καλά πώς είναι να γίνεσαι αντιληπτός
και να αντιμετωπίζεσαι ως «τρομοκράτης». Ωστόσο, η κλίμακα της αντι-παλαιστινιακής
προπαγάνδας που ενορχηστρώνεται παγκοσμίως από τα κράτη, τις κυβερνήσεις και τα
μέσα μαζικής ενημέρωσης αυτή τη στιγμή είναι άνευ προηγουμένου για εμάς.
Κατά τη διάρκεια της δεύτερης ιντιφάντα4, μετά τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου του
2001, η παλαιστινιακή hip-hop μπάντα «DAM» έβγαλε το τραγούδι «Meen Erhabi?» –
«Ποιος είναι ο τρομοκράτης;». Εκείνη την περίοδο, φράσεις όπως «θάνατος στους
Άραβες τρομοκράτες» φωνάζονταν από τους Ισραηλινούς εποίκους σε όλη την
κατειλημμένη Παλαιστίνη. Θυμάμαι να ακούω αυτό το τραγούδι κάθε μέρα.
Διαμόρφωσε τη συνείδησή μου ως παιδί. Σήμερα, 22 χρόνια αργότερα, το παγκόσμιο σύστημα προωθεί περισσότερο από ποτέ το αφήγημα ότι «οι Παλαιστίνιοι είναι
τρομοκράτες» και εμείς λέμε ξανά και ξανά: ο έποικος είναι ο τρομοκράτης, κάθε
κυβέρνηση που υποστηρίζει το Ισραήλ είναι ένας τρομοκράτης, το Ισραήλ είναι ο
τρομοκράτης.
Σύστημα εναντίον ανθρώπων
Η κατάσταση στην Παλαιστίνη αποκαλύπτει τη σκληρότητα και βαρβαρότητα του
παγκόσμιου συστήματος, αλλά ταυτόχρονα και την τεράστια δύναμη των ανθρώπων
ανά τον κόσμο. Από την πλευρά του παγκόσμιου συστήματος, έχουμε γίνει μάρτυρες υπερβολικής
φρικαλεότητας και ασχήμιας αυτήν τη βδομάδα. Οι Η.Π.Α. έστειλαν το «Gerald R. Ford»
-το μεγαλύτερο πολεμικό πλοίο που έχει ποτέ κατασκευαστεί- και το Ηνωμένο
Βασίλειο ναύλωσε τα βασιλικά πολεμικά πλοία του για να υποστηρίξει το Ισραήλ στη
γενοκτονία που διαπράττεται.
Γάλλοι αστυνομικοί ξυλοφορτώνουν διαδηλωτές που δείχνουν την αλληλεγγύη τους
στην Παλαιστίνη. Γάλλοι αξιωματούχοι απαιτούν την επαναπροώθηση μεταναστών που
συμμετείχαν σε διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης στη Γαλλία. Στη Γερμανία, η
αστυνομία συλλαμβάνει και χτυπά ανθρώπους μόνο και μόνο επειδή κρατούσαν την
παλαιστινιακή σημαία. Αυτές οι εποικιακές ομάδες και φασιστικές κυβερνήσεις
αποκαλύπτουν για ακόμα μία φορά τα πραγματικά τους πρόσωπα. Ως Παλαιστίνιοι,
πάντοτε γνωρίζαμε ότι το παγκόσμιο σύστημα είναι εναντίον μας, είναι κάτι που
καταλάβαμε από πολύ μικρή ηλικία. Δεν περιμένουμε τίποτα από τις εποικιακές
ομάδες. Δεν έχουμε καμία εμπιστοσύνη στις κυβερνήσεις ή τις παγκόσμιες δυνάμεις. Η
εμπιστοσύνη μας βρίσκεται στους ανθρώπους και στη δύναμη των ανθρώπων και
μόνο.
Παρά όλες αυτές τις φρικαλεότητες, γινόμαστε επίσης μάρτυρες της φωνής της
ελευθερίας και της δικαιοσύνης που αντηχεί στους δρόμους ολόκληρου του πλανήτη,
γινόμαστε μάρτυρες της δύναμης των ανθρώπων. Οι άνθρωποι γνωρίζουν την αλήθεια,
και δεν υπάρχει τίποτα που μπορεί να καταστείλει αυτήν τη γνώση.
Έχουμε δει χιλιάδες να κάνουν πορείες για την απελευθέρωση της Παλαιστίνης στους
δρόμους του Λονδίνου και του Παρισιού ακόμα και αφότου οι πορείες για την
Παλαιστίνη απαγορεύτηκαν.
Έχουμε δει τους δρόμους της Λισαβόνας και του Πόρτο γεμάτους με οργή, αγάπη και
αλληλεγγύη. Έχουμε δει τις δεκάδες χιλιάδες αδέρφια και αδερφές μας να
διαδηλώνουν για την Παλαιστίνη στο Ιράκ, την Υεμένη, την Ιορδανία, το Μαρόκο.
Σήμερα, κάθε προσπάθεια να φέρουμε την αλήθεια στο φως μετράει. Κάθε
παλαιστινιακή μαντήλα που σηκώνεται έχει σημασία. Κάθε εκδήλωση αλληλεγγύης
έχει σημασία. Κάθε προσπάθεια οργάνωσης για την Παλαιστίνη μετράει. Κάθε
προσπάθεια «από τον ποταμό ως τη θάλασσα» έχει σημασία.
Ναι, αυτές οι μέρες είναι οδυνηρές πέρα από κάθε αντίληψη, αλλά γνωρίζουμε σήμερα
περισσότερο από ποτέ ότι η ελευθερία είναι αναπόφευκτη.
Είναι μόνο ζήτημα χρόνου. Η Παλαιστίνη θα είναι ελεύθερη.
Ολόκληρη η πρωτότυπη συνέντευξη: https://crimethinc.com/2023/10/17/from-the-
galilee-to-gaza-a-voice-from-palestine-1
Η μετάφραση έγινε από την αναρχική πρωτοβουλία Ατοπία, μπορεί να βρεθεί και εδώ
- H Nakba, που στα αραβικά σημαίνει «καταστροφή», αναφέρεται στον μαζικό εκτοπισμό των
Παλαιστινίων κατά τη διάρκεια του Αραβο-Ισραηλιτικού πολέμου του 1948. ↩︎ - Το Sοmοud που σημαίνει «σταθερότητα» ή «σταθερή επιμονή» είναι μια παλαιστινιακή αξία
και στρατηγική που πρωτοεμφανίστηκε στον παλαιστινιακό λαό στον απόηχο του Πολέμου
των Έξι Ημερών του 1967. ↩︎ - Στις 6 Μαΐου 2021 ξεκίνησαν συνεχιζόμενες συγκρούσεις μεταξύ Παλαιστινίων διαδηλωτών
και Ισραηλινών αστυνομικών για την απόφαση της Ισραηλινής κυβέρνησης να διώξει τους Παλαιστίνιους από το Σεΐχ Τζαράχ της ανατολικής Ιερουσαλήμ. Από τις συγκρούσεις, οι οποίες
συνέπεσαν με τις αργίες του Λαϊλάτ αλ-Καντρ και της «Ημέρας της Ιερουσαλήμ»,
τραυματίστηκαν πάνω από 300 άνθρωποι, κυρίως Παλαιστίνιοι. Τρεις ημέρες αργότερα η
ισραηλινή αστυνομία εισέβαλε στο Τέμενος αλ-Άκσα, τον σημαντικότερο ιερό χώρο των
Μουσουλμάνων, καταδιώκοντας Παλαιστίνιους που διαδήλωναν. Σε απάντηση, στις 10 και 11
Μαΐου, οι οργανώσεις Χαμάς και Ισλαμική Τζιχάντ έριξαν πάνω από 400 ρουκέτες στο Ισραήλ,
βρίσκοντας στόχο σε δύο σπίτια και ένα σχολείο, σκοτώνοντας δύο και τραυματίζοντας
τουλάχιστον 70 Ισραηλινούς πολίτες. Το Ισραήλ απάντησε με αεροπορικές επιδρομές στη Γάζα,
και σύμφωνα με αξιωματούχους της Γάζας τουλάχιστον 24 Παλαιστίνιοι,
συμπεριλαμβανομένων εννέα παιδιών, σκοτώθηκαν και 103 τραυματίστηκαν. ↩︎ - «εξέγερση» στα αραβικά ↩︎
