Τα γεγονότα όπου αντιφασίστες έστειλαν τους χρυσαυγίτες στο νοσοκομείο και τον Βλαμάκη στη θάλασσα είναι λίγο-πολύ γνωστά (02/04). Αυτό που δεν είναι γνωστό ή τουλάχιστον μοιάζει «λογικό» είναι το τι επακολούθησε. Όταν οι μπάτσοι έφτασαν στο παλιό λιμάνι βρήκαν τους φασίστες να ωρύονται ματωμένοι και θαλασσοδαρμένοι. Εκείνη την ώρα, εντελώς τυχαία, περνά συνδικαλίστρια δασκάλα με αντιφασιστική δράση. Οι φασίστες, για να ξεπλύνουν τη ντροπή, την κατηγορούν ότι «υποκίνησε τους αντιφασίστες», και οι μπάτσοι (ω! τι έκπληξη) την προσαγάγουν μαζί με κάποιους φασίστες, αφού πρώτα προσπαθούν να ηρεμήσουν φιλικά τον Βλαμή, όπως τον φωνάζουν.
Στην ασφάλεια οι μπάτσοι κωλυσιεργούν εσκεμμένα και, με την αιτιολογία ότι περιμένουν να ξεμεθύσουν οι φασίστες, καθυστερούν να τους πάρουν κατάθεση, κρατώντας έτσι εκδικητικά τη δασκάλα. Τελικά οι φασίστες μηνύουν τη δασκάλα και 5 ακόμα άτομα για την επίθεση εναντίον τους.
Το θέμα είναι ότι οι μηνύσεις έγιναν με πλήρη καταγραφή των στοιχείων αυτών των 5 ατόμων που δεν βρίσκονταν στην ασφάλεια. Οι φασίστες δηλαδή γνώριζαν πλήρη ονόματα, διευθύνσεις, αριθμούς ταυτοτήτων κ.λπ. (μάλλον θα ήταν μεθυσμένοι). Είναι προφανές λοιπόν πως η ίδια η ασφάλεια έδωσε τα ονόματα και τα στοιχεία, και είπε στους φασίστες «μηνύστε αυτούς». Σε αυτό συνηγορεί και κάτι ακόμα. Τα 4 από τα 5 συγκεκριμένα άτομα που μηνύθηκαν είναι ήδη εμπλεκόμενοι στο μηχανισμό των πολιτικών διώξεων που ασκήθηκαν, μόλις λίγο καιρό πριν, για διάφορες παλαιότερες πολιτικές κινητοποιήσεις (κατάληψη της περιφέρειας 2012, παρέλαση 28ης του 2011 και διαδήλωση που καταστρέφει τα γραφεία ντόπιων βουλευτών το καλοκαίρι του 2011).
Επομένως εκτός από τη γνωστή (και «αντι»-συστημική) συνεργασία μπάτσων και φασιστών, αφού οι μπάτσοι καθοδήγησαν τους φασίστες για το ποιους να μηνύσουν, έχουμε και ένα άλλο στοιχείο. Το κράτος και η ασφάλεια όχι μόνο συνεχίζουν τη βιομηχανία των πολιτικών διώξεων, αλλά σε δομική συνεργασία με τους φασίστες την αναβαθμίζουν, εντάσσοντας τους φασίστες στο μηχανισμό των πολιτικών διώξεων ως κατήγορους απέναντι σε αγωνιστές. Κι αυτό γιατί με αυτόν τον τρόπο οι μπάτσοι απαλλάσσονται, τουλάχιστον επικοινωνιακά, από την ευθύνη να αναλάβουν ακόμα μια υπόθεση πολιτικής δίωξης, αφού βάζουν τους φασίστες να το κάνουν και ταυτόχρονα το παρουσιάζουν ως ένα τυπικό γεγονός αλληλομηνύσεων σε περίπτωση συμπλοκής. Και αυτό είναι άλλο ένα σημείο αναβάθμισης του παρακρατικού ρόλου των φασιστών. Ας μην εκπλαγούμε εάν φασίστες –ως αγανακτισμένοι πολίτες– καταδίδουν π.χ. εκπαδευτικούς αγωνιστές για ανάρμοστη συμπεριφορά ώστε να παραπεμφθούν στα πειθαρχικά συμβούλια, όπως προβλέπει ο νέος πειθαρχικός κώδικας των δημοσίων υπαλλήλων. Άλλωστε, και μπάτσοι και φασίστες έπρεπε με κάποιο τρόπο να απαντήσουν στο στραπάτσο που έφαγαν. Οι μεν κατατροπώθηκαν και ξεφτιλίστηκαν, και οι δε απέτυχαν να προστατεύσουν τα πρωτοπαλίκαρά τους. Ίσως την επόμενη φορά οι φασίστες να βγουν για περιπολία με τις στολές των μπάτσων ή έστω τουλάχιστον αν είναι να σταλούν νέα χαρτιά για διώξεις μπορεί να έχουν την υπογραφή της χρυσής αυγής.
βλάσσης
