ΑΒ ΒΑΣΙΛΟΠΟΥΛΟΣ και του εργάτη το αίμα… Στις 14 Ιούνη 2018, σε υποκατάστημα αλυσίδας super market ΑΒ Βασιλόπουλος στην Πάτρα, 56χρονος εργάτης χάνει την ζωή του πέφτοντας στο κενό από ύψος 3,5 μέτρων, καθώς εκτελούσε εργασίες καθαρισμού σε οροφή δωματίων συντήρησης εμπορευμάτων. Το υποκατάστημα, ύστερα από εντολή της διεύθυνσης, δεν σταμάτησε τη λειτουργία του για διάστημα περίπου 2 ωρών, και ενώ ο εργάτης βρισκόταν νεκρός εντός του χώρου του καταστήματος. Σαν να μην έφτανε αυτό, την επόμενη μέρα το συγκεκριμένο υποκατάστημα συνέχισε κανονικότατα τη λειτουργία του μέχρι τις 4 η ώρα το απόγευμα (αναγκάζοντας τους/τις εργαζόμενους/ες να πραγματοποιήσουν τις βάρδιες τους σαν να μην τρέχει τίποτα) κλείνοντας απλά και μόνο, για να παρευρεθούν οι συνάδελφοι του νεκρού εργάτη στην κηδεία.
Αφεντικό επιτέθηκε άγρια κατά εργαζόμενου με κάλυψη της αστυνομίας στη Μύκονο. Ο εργαζόμενος Νασάρ Ικμπάλ καταγγέλλει ότι την Τετάρτη 19 Σεπτέμβρη στις 2.30μμ δέχτηκε επίθεση με γροθιές από τον εργοδότη του. Ο εργοδότης αρνιόταν να καταβάλει τα μεροκάματα που είχαν συμφωνήσει, και έτσι ο Νασάρ κατέθεσε καταγγελία στην Επιθεώρηση Εργασίας. Εργαζόταν ως ψήστης και του έβαζε ένσημα λαντζέρη, ενώ η αμοιβή που συμφώνησαν ήταν 50 ευρώ για 10 ώρες. Έπρεπε να του είχε δώσει 2950 και του έδωσε 660! Ο εργαζόμενος περνούσε μπροστά από το κατάστημα όπου και τον φώναξε το αφεντικό να μπει μέσα. Του φώναζε: «Δεν θα αφήσω κανέναν Πακιστανό να είναι εδώ στη Μύκονο. Αν σε δω εδώ αύριο μετά τις 7.30πμ θα σε πυροβολήσω». Όταν τον χτυπούσε με γροθιές και κλωτσιές τραβούσε βίντεο, γέλαγε και φώναζε «για να δουν όλοι τι παθαίνουν οι Πακιστανοί». Μετά την επίθεση ήρθε η αστυνομία, ο Νασάρ ζήτησε να υποβάλει μήνυση αλλά οι αστυνομικοί δεν την παρέλαβαν, λέγοντάς του ότι πρέπει να πάρει ότι του δίνει το αφεντικό και να μην ζητάει ότι του λέει η Επιθεώρηση Εργασίας.
Ένας 17χρονος εργαζόμενος στο γνωστό ξενοδοχείο Ανθούσα στη Σταλίδα ξυλοκοπείται άγρια από τσιράκια της εργοδοσίας πιστά στα συμφέροντα των αφεντικών τους στις 3 Οκτώβρη. Ο λόγος για τον διευθυντή προσωπικού του ξενοδοχείου, Θ. Γκούμα, που μαζί με τον αδερφό του που δούλευε ως ρεσεψιονίστας, και τον διευθυντή συντήρησης, Μ. Σμυρνάκη, έκλεισαν τον 17χρονο εργαζόμενο στο δωμάτιό του, όπου διέμενε μετά τη λήξη της σύμβασής του, και τον βασάνιζαν για ώρα χτυπώντας τον σε ζωτικά όργανα. Τα τραύματα ήταν τόσο σοβαρά που ο 17χρονος αναγκάστηκε να υποβληθεί σε πολύωρη χειρουργική επέμβαση στο Βενιζέλειο Νοσοκομείο με κίνδυνο μόνιμης αναπηρίας.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΤΥΧΗΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΕΣ
Την Παρασκευή 12/10 ο εργαζόμενος Τ.Α. έχασε τη ζωή του εν ώρα εργασίας στο αεροδρόμιο Σάμου. Το κράτος και το κεφάλαιο έχοντας ως πρώτο μέλημα το κέρδος, αδιαφορούν για τις συνθήκες εργασίας και τις ζωές των εργαζομένων. Μεγάλο μέρος από τα κρατικά έσοδα διατίθενται για μια “ασφάλεια” η οποία μεταφράζεται σε φράχτες στον Έβρο, σε νησιά που έχουν μετατραπεί σε πλωτές φυλακές, στην έντονη παρουσία του στρατού και της αστυνομίας στο κοινωνικό πεδίο, σε τεχνολογίες εγκλεισμού και επιτήρησης.
Παράλληλα υπάρχει πλήρης αδιαφορία για την ιατρική περίθαλψη, τις συνθήκες εργασίας και σε άλλες κοινωνικές παροχές πρόνοιας για τα κατώτερα στρώματα. Πιο συγκεκριμένα, η εταιρεία Fraport στην οποία πουλήθηκε πρόσφατα το αεροδρόμιο της Σάμου χάριν της ανάπτυξης και των επενδύσεων, έκρινε ότι σε ένα χώρο εργασίας με τόσους εργαζόμενους και επισκέπτες δεν χρειάζεται να υπάρχει γιατρός σε όλες τις ώρες εργασίας. Σίγουρα προτιμούσε να μη θυσιάσει μικρό μέρος των κερδών της για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων.Το συγκεκριμένο δεν αποτελεί ακόμα ένα “μεμονωμένο περιστατικό” καθώς η τακτική των εργοδοτών συχνά καταλήγει σε εργατικά “ατυχήματα”.
Το κράτος από τη μεριά του υποχρηματοδοτεί τις υπηρεσίες και τις υποδομές υγείας, με αποτέλεσμα σε ένα νησί με τόσες ανάγκες όπως η Σάμος να μην υπάρχει επαρκής στελέχωση ( ασθενοφόρα, οδηγοί, γιατροί, αναλώσιμα κ.α. ) . Οι περικοπές στις δημόσιες υπηρεσίες έχουν επιφέρει την κατάργηση του τμήματος υγιεινής και ασφάλειας και τον μοναδικό επιθεωρητή του νησιού με αποτέλεσμα μικρές και μεγάλες επιχειρήσεις, καλυπτόμενες από παραθυράκια και νόμους να δρουν ανενόχλητα, δίνοντας μεγαλύτερη σημασία στο κέρδος, απ’ ότι στην ανθρώπινη ζωή. Χαρακτηριστικό επίσης αυτής της ανεπάρκειας είναι να έχουν παρατηρηθεί φαινόμενα στα οποία οι οδηγοί ασθενοφόρων να επιλέξουν ανάμεσα σε δύο ή περισσότερα επείγοντα περιστατικά ποιο να εξυπηρετήσουν πρώτα.
Ο θάνατος αυτός αποτελεί φυσική συνέχεια των δολοφονιών όλων εμάς των αόρατων αυτής της κοινωνίας ( μεταναστών/τριών, εργαζόμενων, τοξικοεξαρτημένων, λεσβιών, τρανς ) είτε στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, είτε στα σύνορα, είτε στους χώρους εργασίας. Φυσική συνέχεια της γενικής απαξίωσης των ζωών μας από την κυριαρχία και τους συμμάχους της, τους φιλήσυχους πολίτες. Τέλος, η ασφάλεια που παρέχει το κεφάλαιο και το κράτος είναι οι φυλακίσεις και η στοχοποίηση των πιο υποτιμημένων στρωμάτων, ενώ η “μη – ασφάλεια” οδηγεί σε εργατικά “ατυχήματα” και θανάτους.
Εσύ πόσο ασφαλής νιώθεις τελικά;
Αδέσποτος Αθηνών– Αντιφασιστική Κίνηση Σάμου
Τραμπουκίστηκε και διώχθηκε ασφαλίτης με το όνομα Δημήτρης Βύσαλης στις 6 Νοέμβρη, στη διάρκεια του 33ου Συνεδρίου του εργατικού κέντρου Θεσσαλονίκης. Ο ασφαλίτης έγινε αντιληπτός στον χώρο του κτιρίου. Λίγο αργότερα ήρθε να παραλάβει ο διοικητής του την ταυτότητά του. Στο ίδιο κλίμα, ο σύριζα και τα τσιράκια του ΔΣ της ΓΣΕΕ έκαναν αίτημα στο υπουργείο ΠΡΟΠΟ, και ζήταγαν παρουσία των ΜΑΤ και της Ασφάλειας για να γίνουν τα συνέδρια.
Άλλος ένας δήμος δολοφονεί εργάτες. Παρασκευή 9 Νοέμβρη δύο εργάτες καθαριότητας του Δήμου Ασπροπύργου, ενώ εκτελούσαν εργασίες καθαριότητας πεζοδρομίων επί της Λεωφόρου ΝΑΤΟ στον Ασπρόπυργο, παρασύρθηκαν από διερχόμενο όχημα που ανατράπηκε και στη συνέχεια χτύπησε τους δύο εργάτες. Ως αποτέλεσμα, ο ένας έχασε τη ζωή του, ενώ ο άλλος τραυματίστηκε και νοσηλεύεται.
Πανελλαδική διακλαδική απεργία από τα κάτω είχε κηρυχτεί την Πέμπτη 1 Νοέμβρη. Από τα κάτω, δηλαδή οργανωμένη εξ ολοκλήρου από πρωτοβάθμια σωματεία, χωρίς τη μεσολάβηση συνδικαλιστικών ηγεσιών, και εργοδοτικών σωματείων τύπου ΓΣΕΕ. Βασική αιχμή της απεργίας ήταν ο αγώνας για τη διεκδίκηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας, καθώς και για την αύξηση του μισθού. Αναλυτικές πληροφορίες για τους κλάδους ή τους χώρους εργασίας που «κατέβηκαν» στην απεργία, όπως και αναλυτικά τα αιτήματα, μπορούν να βρεθούν εδώ: http://somateioserbitoronmageiron.blogspot.com/2018/10/1-o.html.
Στην Αθήνα, η απεργιακή διαδήλωση πορεύτηκε με σχεδόν 1500 άτομα, προς το υπουργείο εργασίας, και από εκεί στο Σύνταγμα, επιλέγοντας να περάσει κοντά από τα -φυλασσόμενα από ΜΑΤ- γραφεία του ΣΕΒ, και να επιστρέψει στα Προπύλαια.
Μετά τη διαδήλωση, έγινε αποκλεισμός στο φροντιστήριο «Διακρότημα», στην περιοχή του Ζωγράφου, που χρωστάει δεδουλευμένα σε απολυμένες καθηγήτριες, και επιπλέον δεν τηρεί το 45λεπτο του μαθήματος.
