Φωτιά στις παράγκες εργατών γης στη Μανωλάδα, ενώ τα εργατικά χέρια σπανίζουν
Με τα εργατικά χέρια να σπανίζουν, οι ντόπιοι τσιφλικάδες έχουν εξαναγκαστεί να βρουν τρόπους να προσελκύσουν εργαζόμενους που βρίσκουν πια καλύτερες εργασιακές συνθήκες μαζί με τη δυνατότητα νομιμοποίησης σε Ιταλία και Γαλλία. Αυτή η συνθήκη πιέζει για αύξηση των ημερομισθίων και βελτίωση των άθλιων συνθηκών διαβίωσης. Με όλα αυτά, φωτιά ξέσπασε στον καταυλισμό των εργατών γης με αποτέλεσμα μεγάλη καταστροφή, με δύο εργάτες τραυματίες στην απόπειρα κατάσβεσης. Όλα δείχνουν εμπρησμό, και αυτό είναι μία ακόμα κίνηση στην ακολουθία των αποπειρών τρομοκράτησης των εργαζομένων από τους εκμεταλλευτές τους. Κάποιες μέρες πριν, εργαζόμενοι σε Αχαΐα και Ηλεία κατάφεραν να δημιουργήσουν συνδικαλιστικό σωματείο, ενώ στη Δυτική Αχαΐα κατάφεραν αύξηση μισθού και αναγνώριση των υπερωριών.
Μεγάλη νίκη των εργαζομένων στην efood
Μια από τις μεγαλύτερες πλατφόρμες διανομής φαγητού, η efood, εξαναγκάστηκε σε άτακτη υποχώρηση αφού επιδίωξε να μετατρέψει 115 εργαζομένους με συμβάσεις ορισμένου χρόνου σε καθεστώς συνεργάτη (freelancer) στα μέσα Σεπτέμβρη. Η μαζική αποχώρηση χιλιάδων πελατών της efood από τη mobile πλατφόρμα, σε συνδυασμό με την 24ωρη απεργία στις 24/09 που επέδειξε την αποφασιστικότητά τους, εξανάγκασε την efood κακήν-κακώς να κάνει αναστροφή και να προχωρήσει στην πρόσληψη των 2.000 εργαζομένων της με συμβάσεις αορίστου χρόνου.
Ψήφιση νομοσχεδίου επικουρικής ασφάλισης
Στα μέσα του καλοκαιριού ψηφίστηκε το νέο νομοσχέδιο για την επικουρική ασφάλιση με τις ψήφους της κυβερνητικής παράταξης.
Σύμφωνα με αυτό, η επικουρική ασφάλιση μετατρέπεται από την υπάρχουσα αναδιανεμητική, που η βασική αρχή είναι η ισότητα εισοδήματος μεταξύ εργαζομένων και συνταξιούχων, σε κεφαλαιοποιητική που η επικουρική σύνταξη θα βασίζεται στις αποδόσεις από τις επενδύσεις των εισφορών. Αυτή η μετάβαση με όρους ελεύθερης αγοράς θέτει σε μέγιστο ρίσκο το σύστημα συνταξιοδοτήσεων καθώς είναι πρόσφατα τα παραδείγματα εξανέμισης των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων. Οι ασφαλισμένοι από εδώ και στο εξής, θα εντάσσονται υποχρεωτικά σε αυτό το μοντέλο ασφάλισης, ενώ οικειοθελώς θα μπορούν να ενταχθούν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι αγρότες που μέχρι σήμερα δεν καταβάλλουν εισφορές και δεν έχουν επικουρική ασφάλιση.
Οι επικουρικές συντάξεις θα αντιστοιχίζονται σε τρία επενδυτικά προφίλ, τα οποία θα μπορούν να αλλάξουν ανά τριετία, υψηλού, μεσαίου και χαμηλού ρίσκου. Σε αντίθεση με το μέχρι πρότινος ασφαλιστικό σύστημα, ο ασφαλισμένος θα φτιάχνει με τις εισφορές του τον ατομικό του λογαριασμό, αντί να πληρώνει τις συντάξεις των παλαιότερων εργαζομένων. Σε αυτό το σύστημα θα συμμετέχουν και ιδιωτικές εταιρίες με την εποπτεία του κράτους, ενώ η νομοθετησή του σηματοδοτεί και τη μελλοντική μετάβαση της κύριας ασφάλισης σε ένα αντίστοιχο κεφαλαιοποιητικό μοντέλο.
Ένα ακόμα θανατηφόρο εργατικό ατύχημα (sveod.gr/?p=3053)
Την Κυριακή 10 Οκτώβρη στην Καλλιθέα, ένας δεκαοχτάχρονος ντελιβεράς πέφτει νεκρός μετά από εργατικό ατύχημα που προέκυψε από την παραβίαση Stop διερχόμενου οχήματος. O Ανέες Μιρ υπήρξε ένας ακόμα αόρατος εργαζόμενος, ένας μετανάστης εργάτης από το Πακιστάν. Ο θάνατός του συμπυκνώνει τις επισφαλείς συνθήκες εργασίας που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι με δίκυκλο, διακινδυνεύοντας τη ζωή τους στον δρόμο για ένα μεροκάματο της πλάκας, με την υποτιμημένη εργασία των μεταναστ(ρι)ών, οι ζωές των οποίων απαξιώνονται συστηματικά. Η ανακοίνωση του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων Οδηγών Δικύκλου αναφέρει χαρακτηριστικά: «Ο συνάδελφος στην Καλλιθέα δεν ήταν απλά άτυχος, και το δυστύχημα δεν “έτυχε” απλά. Ήταν ακόμα ένας νεκρός της τάξης μας, ακόμα μια εργοδοτική δολοφονία. Δεν πέθανε απλά στο κυνήγι μιας καλύτερης ζωής αλλά “δολοφονήθηκε” στον βωμό του κέρδους. Για τα αφεντικά και το κράτος δεν είναι τίποτα άλλο παρά ένας ακόμα αριθμός, μια ακόμα στατιστική, ένας ακόμα μετανάστης από τους πολλούς που δολοφονούνται καθημερινά είτε στο κέντρο της πόλης, είτε στα σύνορα της χώρας. Για εμάς που έχουμε δει δικούς μας ανθρώπους να χάνονται πάνω στην άσφαλτο και που έχουμε κινδυνέψει και οι ίδιοι είναι καθήκον να μην αφήσουμε να ξεχαστεί ο θάνατος του. Όλους τους συναδέλφους που έχασαν τη ζωή τους ή σακατεύτηκαν στον αγώνα για το μεροκάματο, τους κουβαλάμε μαζί μας μέσα στους αγώνες μας για πλήρη εργασιακά δικαιώματα και στην προσπάθεια να κάνουμε ορατό το επάγγελμα. Το έχουμε πει και θα το λέμε πάντα: Τα εργατικά ατυχήματα είναι εργοδοτικές δολοφονίες, είναι ο πόλεμος των αφεντικών στην τάξη μας. Η μόνη λύση είναι η οργάνωση και ο αγώνας μέσα από ταξικά σωματεία και συνελεύσεις».
Απεργίες και αποχή απέναντι στην αξιολόγηση
Εργαζόμενες/οι στην εκπαίδευση βρίσκονται από τον Σεπτέμβρη σε αναβρασμό για την εφαρμογή του μέτρου. Η υποχρεωτική αξιολόγηση αποτελεί μέρος του θερινού, αντιδραστικού εκπαιδευτικού νομοσχεδίου που προωθεί τη μελλοντική κατηγοριοποίηση των σχολείων βάσει της αξιολογικής τους κατάταξης, εγκαθιδρύοντας ουσιαστικά με τον τρόπο αυτό τις ταξικές ανισότητες στην εκπαίδευση, προκρίνοντας την εμπορευματοποίηση, τον περαιτέρω αυταρχισμό και τις ταξικές περιφράξεις. Στο ίδιο πλαίσιο προβλέπεται ότι η μη συμμετοχή στην αξιολόγηση συνοδεύεται από μισθολογικές κυρώσεις για τους εκπαιδευτικούς.
Το υπουργείο παιδείας επιχειρεί να καταστείλει και να ποινικοποιήσει τις αντιστάσεις των εκπαιδευτικών, αρχικά εκδίδοντας εκφοβιστικές εγκυκλίους και τελικά κηρύττοντας παράνομη και καταχρηστική την απεργία μέσω κατάθεσης αγωγής κατά της ΑΔΕΔΥ και των συνδικάτων από την ίδια την υπουργό. Κατόπιν η Γενική Συνέλευση των προέδρων των ΕΛΜΕ λαμβάνει την απόφαση για λήξη της απεργίας-αποχής, ξεπουλώντας στην πράξη τον αγώνα των συναδέλφων τους και συμμορφούμενοι με τα τιμωρητικά μέτρα της Κεραμέως -σημειωτέον ότι για τη λήψη αυτής της απόφασης 8 πρόεδροι ΕΛΜΕ παραβίασαν τις ειλημμένες αποφάσεις των συλλόγων τους για συνέχιση του αγώνα. Ωστόσο το τέλος του Οκτώβρη βρίσκει τουλάχιστον 18 ΕΛΜΕ και Συλλόγους Εκπαιδευτικών σε πανελλαδικό επίπεδο να επαναπροκηρύττουν την απεργία-αποχή.
Τα παραπάνω αναδεικνύουν τις ανεπάρκειες του θεσμικού συνδικαλισμού -αποτελώντας ταυτόχρονα μία εφαρμογή του νέου αντεργατικού νομοσχεδίου που θέτει σημαντικά εμπόδια στην κήρυξη απεργιών και στη διεξαγωγή κινητοποιήσεων- και φέρνουν εμφατικά στο προσκήνιο την ανάγκη για έναν επαναστατικό συνδικαλισμό. Γιατί μπορεί η αντιδραστικότητα και οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις του κράτους να έχουν συνέχεια, αλλά το ίδιο ισχύει και για την αποφασιστικότητα και τις διεκδικήσεις των εργαζομένων.
Αναστολή χιλιάδων εργαζομένων στον υγειονομικό τομέα
Σε αναστολή εργασίας από την 1η Σεπτέμβρη τέθηκαν χιλιάδες εργαζόμενες/οι λόγω του μέτρου του υποχρεωτικού εμβολιασμού των εργαζομένων στον υγειονομικό τομέα και σε μονάδες φροντίδας. Το μέτρο δεν περιορίζεται σε (παρα)ιατρικό προσωπικό, αλλά επεκτείνεται σε εργαζόμενες/ους με συμβάσεις έργου, παροχής ανεξαρτήτων υπηρεσιών καθώς και συμβάσεις εξαρτημένης εργασίας δανειζόμενου προσωπικού ή προσωπικού που συμβάλλεται με εργολάβο. Η εφαρμογή στην πράξη αποτελεί τη θεσμική κατοχύρωση των υγειονομικών διακρίσεων στο εργασιακό πεδίο. Το μέτρο δημιούργησε μεγάλα κενά στη λειτουργία των δημόσιων μονάδων υγείας, εξυπηρετώντας την απορρύθμιση του δημοσίου συστήματος υγείας και την επακόλουθη διείσδυση του ιδιωτικού τομέα σε αυτό. Αποτελεί ταυτόχρονα έναν θρίαμβο της επισφάλειας επάνω στην εργασία, καθώς από τη μία πλήθος εργαζομένων χάνουν τον μισθό τους και βλέπουν το εργασιακό καθεστώς τους να τίθεται υπό διακινδύνευση και παράλληλα, στην ίδια κατεύθυνση, οι κενές θέσεις δύνανται να καλυφθούν από άλλο προσωπικό με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου.
