Τις τελευταίες μέρες η τοπική εξουσία με τα παπαγαλάκια της έχουν λυσσάξει να φωνάζουν και να προπαγανδίζουν ότι οι φυλακές στον νομό Μεσσηνίας, ακόμα και μέσα στην Καλαμάτα, είναι ένα καλό αγαθό. Ένα φτωχό επιχείρημά τους αναφέρει ότι οι φυλακές θα φέρουν λεφτά και ανάπτυξη στην Μεσσηνία (από τώρα τρέχουν τα σάλια του δημάρχου), ότι θα δημιουργηθεί νομική σχολή και θα αναπτυχθεί το εφετείο.
Οι φυλακές ανέκαθεν ήταν ένα μέσο τιμωρίας για όσους δεν εντάσσονταν στην κοινωνία, και βέβαια δεν είναι και το πρωταρχικό: Στην αρχαία Ελλάδα (δημ(ι)οκρατική Αθήνα) οι «ελεύθεροι» πολίτες αρνιόντουσαν και μισούσαν τον εγκλεισμό, γι’ αυτό ή εξοστρακίζονταν ή θανατώνονταν. Σημαντικό να τονιστεί, ότι τον εγκλεισμό τον χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά σε σκλάβους πολέμου όπως και τα βασανιστήρια. Τα βασανιστήρια στην αρχαιότητα ήταν τόσο συχνά και βάναυσα (βλ. ρόδα), που τα διαδέχτηκαν και άλλες ευρωπαϊκές χώρες μετέπειτα (Γαλλία – Αγγλία).
Το κάθε έγκλημα ανήκει στην κοινωνία του
Η εξουσία, σε οποιαδήποτε μορφή της, δεν θέλει να δεχτεί ότι σφάλει και ότι δεν είναι τέλεια, με αποτέλεσμα οποιοδήποτε σφάλμα της να το αποκρύβει ρίχνοντας τις ευθύνες της αλλού. Αφού το κράτος από τη φύση του είναι διεφθαρμένο και τύραννος, έτσι και τα μικρά στρώματα που δέχονται την πίεσή του, παραδειγματίζονται και λειτουργούν όπως αυτό. Τα παραδείγματα είναι πολλά και δεν είναι τυχαίο που τα πιο πολλά εγκλήματα, ακόμα και τα ερωτικά, βασίζονται στην ιδιοκτησία και την αλαζονεία. Αποτέλεσμα όλου αυτού είναι ότι ο εγκλεισμός ανθρώπων, που στην ουσία λειτούργησαν όπως και το ίδιο το κράτος, αλλά σε μικρότερη ισχύ, δεν είναι σωφρονισμός αλλά ακόμα μια ανικανότητα του κράτους για δίκαιη και ισότιμη κοινωνία.
Ο εγκλεισμός και η τιμωρία δεν αλλάζει την κλεψιά και αλλά «εγκλήματα» που είναι αποτέλεσμα τις σημερινής κοινωνίας, γιατί δεν ανατρέπει το ίδιο το πρόβλημα που τα δημιουργεί (κράτος-αφεντικά), με αποτέλεσμα να πραγματοποιείται μία αέναη βόλτα στον ίδιο κύκλο.
Δεν είναι τυχαίο τώρα που τρώγονται να κτίσουν νέες φυλακές στον νομό Μεσσηνίας ή και αλλού, παράλληλα να δημιουργούνται νέα μέτρα καταπίεσης -αναβάθμιση των πραιτόρων και των κατασταλτικών τους μέσων- συλλήψεις και υπερβολικά ποσά εγγυήσεων (70.000 ευρώ!) σε διαδηλωτές – ακόμα και νέος νόμος από 1η Αυγούστου του 2011 που αναφέρει ότι άτομα που χρωστάνε στο δημόσιο από 5.000 ευρώ θα φυλακίζονται. Και ρωτάμε εν τέλει, χωράνε όλον τον κόσμο οι φυλακές τους; Τελικά οι φυλακές είναι ανάπτυξη και καλό για ποιους; (μήπως για την τσέπη του δημάρχου και των κρατικών φορέων;).
Να αντισταθούμε στα σχέδια της εξουσίας όπως και σε κάθε κατασταλτικό μέτρο
Το γκρέμισμα κάθε φυλακής είναι ένα λιθαράκι για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, αλλά και την κοινωνική και ατομική ελευθερία
ΝΑ ΜΗΝ ΓΙΝΟΥΝ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΟΥΤΕ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΠΟΥΘΕΝΑ!!!!
Αντιεξουσιαστές Καλαμάτας-Μεσσηνίας
