Οι καραντίνες των προηγούμενων ετών έφεραν συνακόλουθα τη διαμεσολάβηση ενός μεγάλου κομματιού της μέρας των ανθρώπων από τον ψηφιακό κόσμο. Πολλές εταιρίες από τη βιομηχανία της τεχνολογίας είδαν αυτή τη συνθήκη ως ευκαιρία για περισσότερα κέρδη. Εταιρίες όπως η Amazon, που κατάφερε να διπλασιάσει τα κέρδη της κατά τη διάρκεια της πανδημίας, κάναν προσλήψεις ώστε να καταφέρουν να ανταπεξέλθουν στην αυξανόμενη ζήτηση. Σήμερα, διαδέχεται την υγειονομική κρίση μια ενεργειακή κρίση. Οι Amazon, Twitter, Meta και πολλές άλλες εταιρίες πραγματοποίησαν τους τελευταίους δύο μήνες μαζικές απολύσεις της τάξης των χιλιάδων.
Βέβαια, κανένα διευθυντικό στέλεχος από τις προαναφερόμενες εταιρίες δεν ήρθε προ εκπλήξεως όταν το ισοζύγιο κερδών του φάνηκε να μειώνεται. Άσχετα με το γεγονός ότι τα διευθύνοντα συμβούλια προτιμούν να παρουσιάζονται ως ομάδες ηλιθίων παρά αδίστακτων, η πραγματικότητα είναι ότι γνώριζαν πολύ καλά πως η φρενήρης αύξηση ζήτησης και παραγωγής στον τομέα θα κατέπεφτε νωρίτερα ή αργότερα. Η μεγιστοποίηση των κερδών τους είχε ως προϋπόθεση την κάλυψη της αντίστοιχης ζήτησης, με κάθε δυνατό μέσο. Όταν η μπίζνα παύει να είναι προσοδοφόρα, αρκεί ένα μαζικό mail και υποχρεωτική τηλεργασία για μια ημέρα, ώστε να «διορθωθεί» το πρόβλημα.*
Υπόθεση: Οι μαζικές απολύσεις ως στρατηγική επαναδιαπραγμάτευσης με ευνοϊκότερους όρους για τα αφεντικά
Οι μαζικές απολύσεις σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα αναδεικνύουν μια σύμπνοια επιλογών μεταξύ των μεγάλων αφεντικών του κλάδου. Ακόμη, σηματοδοτούν την αύξηση των προσφερόμενων εργαζομένων για εργασία στον κλάδο. Η ιστορία όμως δεν τελειώνει εκεί. Οι εργαζόμενες στην τεχνολογία είναι οι πιο περιζήτητες τα τελευταία χρόνια, και επομένως απολαμβάνουν τους ευνοϊκότερους όρους εργασίας. Αυτό προφανώς είναι σημείο χασούρας από τη σκοπιά των αφεντικών. Έτσι, η φαινομενικά απρόβλεπτη κρίση στον τεχνολογικό κλάδο, ίσως μετασχηματίζεται και ως ευκαιρία για τα αφεντικά τα οποία ξαναθέτουν επί τάπητος αυτά που ως τώρα ήταν δεδομένα.
Όσο λοιπόν τα αφεντικά φαίνεται να δρουν από κοινού, να μην μείνει κανένα μόνο. Να δώσουμε τις συλλογικές μας απαντήσεις, στη σύμπραξη κράτους και κεφαλαίου. Απέναντι στις κρίσεις, τα κέρδη και τους εκβιασμούς των αφεντικών, να συλλογικοποιήσουμε τις διεκδικήσεις μας, ώστε να μην παίζουμε συνεχώς το στημένο παιχνίδι τους από θέση μειονεκτική.
* Η απόλυση του σχεδόν 50% τον εργαζομένων στο Twitter έγινε εν μια νυκτί μέσω mail, και με τα γραφεία να είναι κλειστά για μια ημέρα για όλους τους εργαζομένους. Κανένα αφεντικό δεν θα ‘θελε άλλωστε, όταν οι εργαζόμενοι μπορούν να δουλέψουν από το σπίτι, να συζητάνε από κοινού και δια ζώσης τις απολύσεις των συναδέλφων τους.
λαρουε
