Και μπήκαν χρόνοι δίσεκτοι και μήνες οργισμένοι… πριν 30 χρόνια (Μάιος-Ιούνιος 1986)

«Η παράδοση όλων των νεκρών γενεών βαραίνει σα βραχνάς στο μυαλό των ζωντανών»

Ο Μάιος του 1986 αρχίζει με τις δημοφιλείς σειρές «Οι σκληροί του Μαϊάμι» και «Δυναστεία», όπως και με ανασχηματισμό της κυβέρνησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. Υπουργός Δημοσίας τάξης γίνεται ο Αντώνης Δροσογιάννης και στην πρώτη του συνέντευξη με τίτλο «τι θα κάνει ο στρατηγός με τους αναρχικούς» απαντάει ότι θα αρχίσει «πόλεμο στο κράτος των Εξαρχείων για να κοιμούνται ήσυχοι οι πολίτες» αφού «το κυριότερο πρόβλημα της πρωτεύουσας είναι οι αναρχικοί». Συμπληρώνει ότι «δεν έχει πρόβλημα με τους ιδεολόγους, αλλά δεν μπορεί να δεχτεί τους αναρχικούς που έχουν βάλει ένα στρώμα στην πλατεία και εκδίδουν δύο 15χρονα κορίτσια προς 50 δραχμές τη φορά». Κι ενώ όλοι ασχολούνται με το «πρόβλημα» των Εξαρχείων, εμφανίζεται η έκθεση του διοικητή της τράπεζας της Ελλάδας, Χαλικιά, που βρίσκει 5,2 δις δραχμές σε παράνομες καταθέσεις στο εξωτερικό, και εισηγείται αναδιάρθρωση της οικονομίας και απελευθέρωση των απολύσεων. Αρχίζει πιλοτικά η επιβολή του Φ.Π.Α. σε όλα τα προϊόντα, μέτρο που επικροτεί ο υπουργός βιομηχανίας Σημίτης.

Οι Iron maiden ανακοίνωσαν ότι θα έρθουν τελικά στην Αθήνα και η σιδηρά κυρία συναντιέται στο Τόκυο με τους υπόλοιπους ηγέτες των 7 πλουσιότερων κρατών μέσα σε βαρύ κλίμα. Ο ηγέτης των Κόντρας ζητάει πολιτικό άσυλο στην Κόστα Ρίκα, δηλώνοντας ότι οι Σαντινίστας νίκησαν, ενώ ακούγονται οι πρώτοι ψίθυροι ότι ο αγώνας του είχε χρηματοδοτηθεί από τη CIA μέσα από το εμπόριο κρακ και όπλων. Ο Ρήγκαν δηλώνει ότι θα ξαναβομβαρδίσει τη Λιβύη, μπορεί και τη Συρία, και στηρίζει τους μουσουλμάνους αγωνιστές της ελευθερίας που αγωνίζονται ενάντια στην κομμουνιστική κυβέρνηση του Αφγανιστάν. Είναι έτοιμος να βομβαρδίσει και τις εγκαταστάσεις της FIAT στην Ιταλία αφού εξαγοράστηκαν κατά 15% από τον Καντάφι. Ο Αντρέας Παπανδρέου υποδέχεται τον σύντροφό του Άσαντ, πρόεδρο της Συρίας, και κουβεντιάζουν για τον αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, ενώ ταυτόχρονα παρασημοφορεί τον αρχηγό της ελληνικής αστυνομίας, Αρκουδέα, για τον αγώνα του για την επιβολή της τάξης. Ο Αττικάρχης Αρκουδέας συνεχίζει ανανεωμένος «τον πόλεμο με την επιχείρηση Αρετή» και κάθε βράδυ γίνονται μαζικές προσαγωγές- συλλήψεις στο κέντρο της Αθήνας (κυρίως για ηρωίνη και υπνοστεντόν, που έχουν κατακλύσει την πλατεία Εξαρχείων). Η δημοκρατία προαναγγέλλει τον εκδημοκρατισμό της Κ.Υ.Π με τη μετατροπή της σε Ε.Υ.Π.

Η τάξη έχει επιβληθεί και στα νησιά Φώκλαντς και λίγες ώρες πριν τον ημιτελικό Αργεντινής-Αγγλίας στο μουντιάλ, ο Μαραντόνα δηλώνει ότι δεν τον ενδιαφέρει η πολιτική και θέλει μόνο να προκριθούν (να βάλει το χεράκι του και ο θεός). Σε ένα πιο κοντινό νησί όμως, καταφέρνουν να δραπετεύσουν δύο επικίνδυνοι για την τάξη κακοποιοί (Τεμπεκερίδης και Πετρόπουλος), που έχουν καταγγείλει πρώτα τα βασανιστήρια που γίνονται στο κολαστήριο της Κέρκυρας. Ο Λάτσης δωρίζει στην ελληνική αστυνομία 50 μοτοσικλέτες και τον πρώτο υπολογιστή, και με αφορμή την ανέλκυση του μεγαλύτερου δεξαμενόπλοιου στον κόσμο καταφέρνει να φέρει στο ίδιο τραπέζι τους Μητσοτάκη και Παπανδρέου, και τους παροτρύνει να ξεχάσουν τα μίση και να εργαστούν μαζί για την ανάπτυξη της χώρας.

Κυκλοφορεί ο πρώτος μεγάλος δίσκος από τη «Γενιά του Χάους» και το πρώτο τεύχος από τη μακροβιότερη αναρχική εφημερίδα (Ο Αναρχικός), αλλά ο κόσμος τρέχει και αδειάζει μαζικά τα σούπερ μάρκετ για να προλάβει την εξάπλωση της ραδιενέργειας από το Τσέρνομπιλ. Δεν διαβάζουν καν ριζοσπάστη, που με πρωτοσέλιδο διαβεβαιώνει: «χονδροειδής προπαγάνδα σε βάρος της ΕΣΣΔ από τη Δύση». Οι αναρχικοί καλούν σε πορεία ενάντια στα πυρηνικά, αλλά δεν τους δίνεται άδεια, και τσακίζεται (μαζί με αρκετές τράπεζες) από την αστυνομία. Ακούγονται τα συνθήματα:

Όχι στα πυρηνικά, ανατολικά και δυτικά.

Όχι ενέργεια ραδιενεργή, εκείνο που μας λείπει είναι η ζωή.
Κάτω τα πυρηνικά, εκείνο που μας λείπει είναι φρούτα και λαχανικά.

Οι αναρχικοί από Πάτρα, Λάρισα, Αθήνα και Θεσσαλονίκη κάνουν συνέδριο για να δουν πώς θα οργανωθούν ενάντια στην καταστολή. Ακολουθεί κατάληψη της φυσικομαθηματικής σχολής στη Θεσσαλονίκη και η δημιουργία πειρατικού σταθμού. Στις εφημερίδες εμφανίζονται καταγγελίες για βασανιστήρια των συλληφθέντων από τις πορείες και ένας φέρελπις νεαρός δημοσιογράφος (Πρετεντέρης) λέει ότι ως και οι δημοκράτες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. είναι στενοχωρημένοι με την ένταση της καταστολής.

Χρόνοι δίσεκτοι