ΟΥΤΕ 21 ΟΥΤΕ 100, ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ
Τα ξημερώματα του Σαββάτου 30.09.2023, περί τις 5:30 το πρωί, μπάτσοι διάφορων δυνάμεων κατακλύζουν την γειτονιά της Θεοτοκοπούλου. Άτομα που διαμένουμε στην κατάληψη Ευαγγελισμού ξυπνάμε στο άκουσμα σπασμένων γυαλιών και μετάλλων που σείονται από τα χτυπήματα. Στο ελάχιστο χρονικό διάστημα που πήρε στις δυνάμεις καταστολής να εισέλθουν στο κτήριο, βρίσκουν μισά άτομα εντός του κτηρίου και μισά στην ταράτσα της κατάληψης.
Τα άτομα που βρίσκονται εντός του κτηρίου ακινητοποιούνται μέσα σε δωμάτια από τις ομάδες που επεμβαίνουν (ΟΠΚΕ, ΕΚΑΜ Κρήτης), ενώ η ομάδα των ΕΚΑΜ προχωρά προς την επέμβαση στην ταράτσα. Στο σημείο αυτό υπάρχει ένταση μεταξύ των ατόμων που βρίσκονται πάνω και των μπάτσων που προσπαθούν να τα προσεγγίσουν, ενώ αυτή λήγει όταν οι μπάτσοι καταφέρνουν να μας φτάσουν ώστε να αποφευχθεί η βία προς το μέρος μας. Μας ξαπλώνουν μπρούμυτα και μας δένουν, άλλους με χειροπέδες και άλλους πιο πρόχειρα, ενώ για να μας συγκεντρώσουν σε ένα σημείο, σέρνουν ένα άτομο για αρκετά μετρά δεμένο πισθάγκωνα με χειροπέδες, με το πρόσωπο στο έδαφος. Ακολουθούν φωνές τόσο από εμάς όσο και από γείτονες-ισσες ενάντια στην εκκένωση· μια στάση που απαντήθηκε με απειλές με αυτόματα όπλα, σωματική βία και χειρονομίες από μεριά τους.
Την στιγμή εκείνη, το άτομο που είχε συρθεί διαφεύγει της προσοχής τους και βγαίνει στο περβάζι της ταράτσας, απειλώντας ότι θα πέσει αν τον πλησιάσουν. Η στάση των δυνάμεων καταστολής παρέμεινε αμείλικτη, με οκτώ πάνοπλους μπάτσους να ορμάνε απευθείας προς το μέρος του. Σε μερικά δέκατα του δευτερολέπτου ο σύντροφος βρίσκεται στο κενό, με ξεκάθαρη ευθύνη όσων παρευρίσκονταν στην επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης Ευαγγελισμού, αλλά και όσων έδωσαν την εντολή από το Πανεπιστήμιο Κρήτης, τη δημοτική αρχή μέχρι και τα υψηλά κλιμάκια της κυβέρνησης. Από μεριάς μας έπαιξε άμεση αντίσταση και φωνές προς την γειτονιά μπροστά στο συμβάν που αντικρίσαμε. Οι μπάτσοι πανικοβλήθηκαν αντιλαμβανόμενοι τις ευθύνες τους και προσπαθώντας να μας σιωπήσουν, χτύπησαν άτομα από εμάς με κλοτσιές στο κεφάλι. Όταν ενημερώθηκαν ότι ο σύντροφος ζει μας ειρωνεύονταν, μας είπαν ψέματα, και μας έλεγαν ότι θα πάμε να τον βρούμε. Έβγαλαν στη συνέχεια όλο το μένος τους πάνω μας, βρίζοντας μας, απειλώντας, χτυπώντας μας και πατώντας μας στο πάτωμα της ταράτσας.
Οι διαδικασίες τους επιταχύνθηκαν κατεβάζοντας και τοποθετώντας μας εντός του κτιρίου σε δωμάτια που υπέθεσαν ότι ήταν δικά μας, για να μην έχουμε οπτική επαφή με τη γειτονιά και για να ξεκινήσουν την καταγραφή. Κατά αυτή τη διαδικασία ανακάλυψαν ρούχα, πολιτικά βιβλία και κινηματικό υλικό, κουζινικά, προσωπικά μας πράγματα (φωτογραφίες, λάπτοπ), υλικά για μπαρ οικονομικής ενίσχυσης για τα έξοδα των εργασιών αποκατάστασης του χώρου της κατάληψης, αλλά και είδη που είχαν συλλεχθεί από αλληλεγγύη κόσμο στη γειτονιά και την πόλη, για να σταλθούν τις επόμενες μέρες στις πληγείσες περιοχές στη Θεσσαλία. Κάποια αντικείμενα που τους φάνηκαν χρήσιμα κρατήθηκαν, ενώ τα άλλα πεταχτήκαν από εδώ και από εκεί ή σπαστήκαν, μπροστά στα ματιά μας χωρίς να μπορούμε να αντιδράσουμε. Κατά την παρουσία μας δεν βρέθηκε κάτι περισσότερο από όσα καταγράφονται στην έκθεση σύλληψης και ότι προστεθεί στην συνέχεια θα το θεωρήσουμε φυτεμένο. Επιπλέον αφαιρέθηκε τσαντάκι με προσωπικά αντικείμενα και κινητό συντρόφισσας, τα οποία δεν αναφέρονται πουθενά στην έγγραφα των μπάτσων. Αφού ο έλεγχος τελείωσε, μας επέτρεψαν να ντυθούμε και να πάρουμε δυο πράγματα σε μια τσάντα, λες και η ζωή σου μπορεί να χωρέσει σε ένα σακίδιο πλάτης. Επίσης συντρόφισσες που ήταν εκτός του κτηρίου κατάφεραν να πάρουν τα σκυλιά του σπιτιού, ενώ οι γάτες κρυφτήκαν λόγω του θορύβου και διεξάγονται διαδικασίες για να τις βρούμε/πάρουμε. Παράλληλα σύντροφοι-ισσες συγκεντρώθηκαν παραπλήσια της κατάληψης για αλληλεγγύη, ενώ στο άκουσμα των συνθημάτων αλλά και των συγκρούσεων μας δόθηκε απίστευτη δύναμη να συνεχίσουμε με ψηλά το κεφάλι, ενώ μεταφέρθηκε και το μήνυμα προς τους παρευρισκόμενους μπάτσους ότι ο Ευαγγελισμός δεν είναι μόνο τα 11 άτομα που βρήκαν μέσα ένα Σάββατο του Σεπτέμβρη. Ο Ευαγγελισμός είναι οι σχέσεις, η συντροφικότητα, η αλληλεγγύη, το κίνημα, όλοι και όλες εμείς. Αξιοσημείωτα είναι και τα αντιμπατσικά τραγούδια που ακουγόντουσαν δυνατά στη γειτονιά όταν μας έβγαζαν από το κτήριο, όχι από κάποια μικροφωνική, αλλά -όπως συνειδητοποιήσαμε αργότερα- από σπίτι κοντά στην κατάληψη.
Όταν φτάσαμε στη ΓΑΔΗ ξεκίνησαν οι νομικές διαδικασίες, κατά τις οποίες αρνηθήκαμε να συνεργαστούμε, δεν γδυθήκαμε, δεν δώσαμε φωτογραφίες και δαχτυλικά αποτυπώματα, και δεν υπογράψαμε τίποτα. Μας ανακοίνωσαν τη σύλληψή μας περίπου τρεις ώρες αργότερα, και από την αρχή μέχρι το τέλος της κράτησής μας οι μπάτσοι προσπαθούσαν διαρκώς να καθυστερήσουν τη διαδικασία. Ο τραυματισμένος σύντροφος μας, τον οποίο είχαν πάρει πιθανότατα παράτυπα από το Βενιζέλειο Νοσοκομείο για να μεταφερθεί στο μέγαρο, κρατούταν απομονωμένος σε ξεχωριστό χώρο από ‘μας, ενώ τόσο οι μπάτσοι όσο και ο εισαγγελέας δεν επέτρεπαν να μεταφερθεί εκ νέου σε νοσοκομείο. Μόνο μετά από πιέσεις των δικηγόρων –οι οποίες βρίσκονταν εκεί για όλη τη διάρκεια που κρατούμασταν, και τις οποίες ευχαριστούμε από καρδιάς για τη στάση τους– δόθηκε εντολή αρχικά για την απελευθέρωσή του, και μετά από ώρα ήρθε ασθενοφόρο να τον παραλάβει. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο ΠΑΓΝΗ, δέχεται την απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, είμαστε σε επικοινωνία μαζί του, και είναι δυνατός.
Το δεύτερο σημείο που προκάλεσε εντάσεις ήταν η ενημέρωση από τους μπάτσους ότι ο εισαγγελέας θα ανακοινώσει αν θα κρατηθούμε στις 18:00. Με αυτό το πρόσχημα δεν είχαμε πρόσβαση σε φαγητό μέχρι τις 20:00, δηλαδή για δεκατέσσερις ώρες από την επιχείρηση. Μετά από συνεχείς πιέσεις από εμάς και τις δικηγόρους, και υπεκφυγές των μπάτσων, αφεθήκαμε τελικά στις 21:00, αφού τελείωσε η δυναμική απογευματινή πορεία. Ακόμα κι εκείνη την ώρα τα πράγματα της συντρόφισσας που παράτυπα είχαν παρθεί από τους μπάτσους δεν είχαν εμφανιστεί, εκτός από την ταυτότητα της που ήταν απαραίτητη για τις διαδικασίες τους. Μετά από έντονη αντιπαράθεση με τους αξιωματικούς υπηρεσίας βρέθηκε ως εκ θαύματος το τσαντάκι της -στα κατασχεμένα και χωρίς να έχει καταγραφεί-, αλλά το κινητό ακόμη αγνοείτο. Έπειτα από προφορικές και νομικές πιέσεις, μας ενημέρωσαν να παραλάβουμε το κινητό δύο μέρες μετά, με σχεδόν πλήρη μπαταρία, και έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε ότι είχε κρατηθεί παράτυπα από τα κλιμάκια της αστυνομίας, με ευθύνη τόσο των εντολέων της επιχείρησης όσο και των αξιωματικών υπηρεσίας. Παράλληλα μέχρι και σήμερα (Τρίτη 3 Οκτώβρη) δεν έχουμε πάρει ακόμα τη δικογραφία μας, ενώ οι κατηγορίες που γνωρίζουμε από την έκθεση σύλληψης ότι μας βαραίνουν από κοινού είναι: διατάραξη οικιακής ειρήνης, νόμος περί όπλων, κλοπή ρεύματος και απείθεια.
Αυτή ήταν μία καταγραφή των γεγονότων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια της επιχείρησης εκκένωσης και της κράτησής μας. Την παραθέτουμε για τον κόσμο του κινήματος που δεν μπορούσε να βρίσκεται εκεί, και για μελλοντική αξιοποίηση. Εξάλλου είναι ξεκάθαρο πως δεν είμαστε οι μόνες και οι μόνοι που δεχόμαστε την καταστολή. Βρισκόμαστε σε μία συγκυρία που τόσο το κίνημα όσο και ολόκληρη η κοινωνία δεχόμαστε ολομέτωπη επίθεση από κράτος και κεφάλαιο. Με μία καθαρά πολιτική απόφαση να επιτεθούν σε έναν ενεργό κινηματικό χώρο, εφαρμόζουν για ακόμα μία φορά το δόγμα νόμος και τάξη, προσπαθώντας να πνίξουν όσες φωνές αντιστέκονται ακόμα στην κυριαρχία τους και να αποσυντονίσουν τον κόσμο από τα πραγματικά του προβλήματα.
Εμείς από την πλευρά μας αναλαμβάνουμε την ευθύνη για την ιστορία της κατάληψης, όλα αυτά τα χρόνια λειτουργίας της. Συντασσόμαστε με τη στάση των συντρόφων-ισσων μας που υπερασπίστηκαν μαχητικά την κατάληψη και την ιστορία της στο δρόμο. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στο Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Πολυτεχνείου που εκκενώθηκε την ίδια στιγμή, και στεκόμαστε μαζί με όλους τους πολιτικούς χώρους που απειλούνται. Και όπως σε όλες τις επιθέσεις που έχουμε δεχθεί, έχουμε απαντήσει με έναν ξεκάθαρο τρόπο ότι τις καταλήψεις θα ματώσετε για να τις πάρετε, έτσι και τώρα είναι η στιγμή που θα γίνει πράξη. Τίποτα δεν τελείωσε, οι ιδέες δεν εκκενώνονται. Τώρα που μας βγάλατε από το σπίτι μας, θα μπούμε στα δικά σας.
Δεν ξεχνάμε τους νεκρούς μας, δεν ξεχνάμε τους χώρους μας.
Ούτε βήμα πίσω.
Συλληφθέντες-είσες από την κατάληψη Ευαγγελισμού
Κάτοικοι και φιλοξενούμενοι-ες
Σύντροφοι-ισσες
Τρίτη 3 Οκτωβρίου 2023
