Ο ερημίτης βρίσκεται στο βορειοανατολικό τμήμα της Κέρκυρας, πρόκειται για μια περιοχή που δεν έχει υποστεί τη λεγόμενη «ανάπτυξη», και έτσι διατηρεί άθικτο τον φυσικό πλούτο της. Αφενός η ποικιλία και το πλήθος της χλωρίδας, αφετέρου τα σπάνια είδη της πανίδας αποτελούν έναν μοναδικό βιότοπο και ένα τοπίο άπειρου φυσικού κάλλους. Εδρεύουν υποθαλάσσια λιβάδια ανθόφυτων που φιλοξενούν υδρόβια ζώα, μεταξύ τους φώκιες και δελφίνια. Υπάρχουν πλήθος μονοπατιών, παραλιών που διατηρούν την ομορφιά τους που προσελκύουν ανθρώπους και ζωή. Πριν επικεντρώσουμε στη μεγαλοπρεπή κομπίνα και τα άτομα που την απαρτίζουν, ας μιλήσουμε λίγο για το τι πρόκειται να κτιστεί στον δήμο Κασσίωπης, και τις επιπτώσεις που θα φέρει στο οικοσύστημα του Ερημίτη.
Το σχέδιο και οι επιπτώσεις
Το μεγάλο πλάνο ανάπτυξης λοιπόν είναι ένα έργο που υπάγεται στην κατηγορία «Παραθεριστικό – Τουριστικό Χωριό» το οποίο περιλαμβάνει ξενοδοχείο 5 αστέρων, 84 τουριστικές κατοικίες, εστιατόριο, μπαρ, μικρο-καταστήματα, ιδιωτική μαρίνα 57 σκαφών, υποδομές αφαλάτωσης, επεξεργασίας λυμάτων και αποχέτευσης. Οι επενδυτές και ο υπουργός Άδωνης-Πινόκιο Γεωργιάδης διαβεβαιώνουν πωςγια όλα αυτά, φυσικά, δεν θα διαταράξουν την ισορροπία του οικοσυστήματος της περιοχής. Τόσο κατά τη διάρκεια της κατασκευής, άγνωστο πόσο θα διαρκέσει, όσο και μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής είναι αδύνατο να μην ζημιωθούν τα διαφορετικά είδη δέντρων, βοτάνων, θάμνων και λουλουδιών, καθώς και των ζώων που υπάρχουν σε αυτή την περιοχή. Υπάρχουν τρεις υδροβιότοποι (Άκολη, Βρομολίμνη, Αυλάκι) που ο καθένας έχει έκταση κοντά στα 20 στρέμματα, και σε συνδυασμό με τις λιμνοθάλασσες Αντινιώτη και Βουθρώτου δημιουργούν ένα τοπίο κατάλληλο για τη μετανάστευση της ορνιθοπανίδας, αλλά και του θηλαστικού υπό εξαφάνιση βίδρα, το οποίο σηματοδοτεί τον βιολογικό δείκτη καθαρών υδάτων και την επάρκεια τροφής στην περιοχή. Oλόκληρος ο βιότοπος είναι σε τόσο καλή κατάσταση διότι παρατηρείται σχεδόν μηδαμινή ανθρώπινη παρέμβαση. Σημειώνουμε ότι τα απορρίμματα που θα παράγονται μαζικά από τη fast-track τουριστική ζωή που θα εκτυλίσσεται εκεί, καθώς και ό,τι χωματουργικό υλικό προκύψει κατά τη διάρκεια κατασκευής, θα μεταφέρονται στο ήδη υπερκορεσμένο ΧΥΤΑ Τεμπλονίου.
Δεν είναι καθόλου μικρή όπως φαίνεται η καταστροφή που σχεδιάζεται, και που ο Άδωνης χαρακτηρίζει περίτρανα ως αναγκαία επένδυση, υποστηρίζοντας πως από αυτήν εξαρτάται το αν ο ελληνικός λαός θα κάνει παιδιά… Όμως φυσικά αυτό το φιάσκο δεν ξεκινάει από αυτόν τον τύπο, διότι προφανώς δεν είναι ικανός για τη δημιουργία ενός τόσο μεγάλου πλάνου, γι’ αυτό τον λόγο ας δούμε και πώς ξεκίνησε αυτή η ιστορία μέχρι να φτάσει σήμερα στα χέρια αυτού και της τωρινής κυβέρνησης ΝΔ.
Η ιστορία της ιδιωτικοποίησης
Το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου) ιδρύθηκε τον Ιούλιο 2011 στο πλαίσιο της μνημονιακής δημοσιονομικής πολιτικής. Εκεί μεταφέρθηκαν δημόσια περιουσιακά στοιχεία, οικόπεδα, ακίνητα, μετοχές, λιμάνια, αεροδρόμια, αυτοκινητόδρομοι, πετρέλαια κα. Το ταμείο λειτουργεί ανεξάρτητα από τις δημοκρατικές διαδικασίες και είναι υπόλογο μονάχα στον εαυτό του. Έτσι παρακάμπτει πολλούς νόμους και πολιτικές παρεμβάσεις επιταχύνοντας τις διαδικασίες των αποκρατικοποιήσεων, προς όφελος των κεφαλαιούχων. Σημαντικό να πούμε πως τα έσοδα του ταμείου διατίθενται αποκλειστικά για την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους. Απόδειξη ότι το κράτος έχει συνέχεια, είναι ότι από το 2011, το ταμείο υποστηρίχθηκε από όλες τις κυβερνήσεις που πέρασαν (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά, Τσίπρα, Μητσοτάκη) με την αλλαγή ότι το ΣΥΡΙΖΑ δημιούργησε το νέο υπερταμείο (ΕΕΣΥΠ) λίγο πολύ με τα ίδια χαρακτηριστικά του ΤΑΙΠΕΔ, χωρίς βέβαια να καταργείται το τελευταίο, που οι εκκρεμότητες του είναι ακόμα σε εξέλιξη, όπως και η περίπτωση του οικοπέδου του Ερημίτη.
Ο Ερημίτης βγαίνει στο σφυρί μέσω ΤΑΙΠΕΔ και τον Ιανουάριο του 2013 η NCH Capital πλειοδοτεί στον διαγωνισμό (είναι η μοναδική εταιρία που συμμετέχει) και αποκτά το δικαίωμα επιφάνειας για 99 χρόνια του ακινήτου έκτασης 490 στρεμμάτων (34 στρ. οικοδομήσιμα) για 23 εκατ. ευρώ. Αυτό σήμαινε πως ό,τι θα έκτιζαν στην έκταση θα μπορούσαν να το εκμεταλλευτούν οικονομικά και μετά από 99 χρόνια θα γυρνούσε πίσω στο κράτος. Το 2016 επαναλαμβάνεται διαγωνισμός, αυτή τη φορά για τη πλήρη κυριότητα των εν λόγω οικοδομήσιμων εκτάσεων. Αφού το δικαίωμα επιφάνειας ανήκε ήδη στην NCH Capital, φυσικό ακόλουθο είναι κανείς να μην δώσει χρήματα για κάτι το οποίο μπορεί να το αξιοποιήσει 99 χρόνια μετά. Έτσι μοναδικός διαγωνιζόμενος είναι πάλι η NCH Capital και πλειοδοτεί στις 29 Δεκεμβρίου για 2,05 εκατ. ευρώ.
Δηλαδή η NCH Capital απόκτησε 34 στρ. δικά της και αν θελήσει τα εκμεταλλεύεται για real estate −διατηρώντας το δικαίωμα επιφάνειας για την υπόλοιπη έκταση− προς 25,05 εκατ. ευρώ. Σημείωση: έχει καταθέσει σε δύο δόσεις 20 εκατ. ευρώ, τα οποία και θα πάνε αποκλειστικά για την αποπληρωμή του ελληνικού χρέους. Εκτός από όλα αυτά το κράτος έδωσε φοροαπαλλαγή δώρο ύψους 3,5 εκατ. ευρώ για την κατασκευή του ξενοδοχείου και του λιμανιού.
Η NCH Capital είναι μια επενδυτική επιχείρηση. Το ’91, όταν βρήκε την ευκαιρία να αγοράσει κοψοχρονιά από τις μεγάλες αποκρατικοποιήσεις του ‘90 και μετά, στην υπό διάλυση σοβιετική ένωση. Σήμερα η ίδια κατέχει κεφάλαιο άνω των 3 δις δολαρίων, ελέγχει 28 εκατ. τ.μ. γης και 450.000 τ.μ. ακίνητα, μεταξύ αυτών, στα Βαλκάνια, Ρωσία, Αμερική, ΗΠΑ, Ην. Βασίλειο, Κύπρο κα.
Θέσεις εργασίας που θα ανοίξουν
Σημαντικό επιχείρημα των «επενδυτών» αλλά και του κράτους για να πάρουν με το μέρος τους την τοπική κοινωνία, είναι οι θέσεις εργασίας που θα ανοίξουν.
Ένας και μοναδικός στόχος αυτών και οποιουδήποτε κεφαλαιούχου, είναι η ατέρμονη αύξηση του κεφαλαίου τους. Μπροστά στο να χάσουν κέρδος, δεν θα νοιαστούν για τις συνθήκες εργασίας των εργαζομένων τους, ούτε για τον μισθό τους. Αυτό προστάζει η καπιταλιστική οικονομία, αυτή την πολιτική υποστηρίζει το κράτος ανεξαρτήτως κυβερνήσεως. Είδαμε και με τοπικούς ξενοδοχειακούς κολοσσούς, ιεραρχία μέσα στο χώρο εργασίας, απλήρωτες υπερωρίες, μαζικές απολύσεις, συστηματική υποβάθμιση των εργαζομένων και κατώτατους μισθούς. Το 2018 ανακοίνωσε το Υπουργείο Οικονομίας και Ανάπτυξης ότι θα υπάρξουν μόνο 54 θέσεις εργασίας στο ξενοδοχείο και το λιμάνι· φαίνεται το επικοινωνιακό παιχνίδι που παίξανε στην αρχή διαμηνύοντας ότι θα ανοίξουν 500 θέσεις εργασίας για να κερδίσουν την κοινωνική συναίνεση και να επισπεύσουν την τσιμεντοποίηση.
Δημόσιοι χώροι και Ανάπτυξη
Οι βίλες και τα ξενοδοχεία 5 αστέρων δεν προορίζονται για αυτούς που ζουν μέσα στην επισφάλεια, μήτε για αυτούς που δεν ξέρουν άμα θα τους πάρουν το σπίτι την αυριανή μέρα. Όπως φαίνεται το «κοινωνικό» κράτος έχει την εξουσία να στερεί τη φύση από τους υπόλοιπους, μεταβιβάζοντάς τη στους κεφαλαιοκράτες, που αυτοί με τη σειρά τους την περιφράζουν την καταστρέφουν την χτίζουν σύμφωνα με συμφέροντα τους. Στη συγκεκριμένη περίπτωση μιλάμε για έναν εξευγενισμό που στοχεύει να προσελκύσει “ποιοτικό” τουρισμό, δηλαδή πλούσιους, αποκλείοντας χαμηλόμισθα κοινωνικά στρώματα. Μετατρέποντας δημόσιους χώρους (υπό την έννοια πως είναι ελεύθερα προσβάσιμοι σε όλους) σε φρενήρεις καταστάσεις και περιβάλλοντα, συνδέοντας τα φυσικά τοπία με εθιστικές καταναλώσεις εμπειριών.
Όλα αυτά με τη δικαιολογία της ανάπτυξης, μια ιδεολογικής επινόησης του κεφαλαίου και του εγγυητή του, του κράτους. Αυτή τη φορά με τη μορφή της ήπιας τουριστικής ανάπτυξης, συμβατής με την περιβαλλοντική προστασία. Παράδειγμα περιβαλλοντικής προστασίας ήταν αυτό στις σκουριές όπου η Eldorado το 2019 με νομοσχέδιο από τη βουλή απαλλάχθηκε από το να αποκαταστήσει το περιβάλλον όπως ήταν θεσμικά υποχρεωμένη να κάνει. Στην πραγματικότητα η ανάπτυξη σημαίνει αύξηση του ΑΕΠ, αυτό δεν σημαίνει όμως και ευημερία των πολιτών, αλλά αντίθετα όπως έχει αποδείξει η ιστορία, περαιτέρω συσσώρευση πλούτου των λίγων και πτώχευση των πολλών.
Αντιδράσεις
Όπως είναι λογικό, η κοινωνία της Κέρκυρας σχεδόν σύσσωμη (με την εξαίρεση των τοπικών νεοδημοκρατών) ήταν από τις πρώτες μέρες κιόλας αντίθετη με το ξεπούλημα.
Το κίνημα λοιπόν των πολιτών για τη διάσωση και την προστασία του Ερημίτη, γνωστό ως «Ερημίτης Πλους» δημιουργήθηκε το 2012 και έχει κάνει διάφορες ενέργειες και δράσεις για να αποτρέψει το ξεπούλημα της γης. Εκτός όμως από τον Ερημίτη και τον κόσμο της Κέρκυρας, την αντίθεσή τους κατά καιρούς έχουν εκφράσει και όλες οι πολιτικές παρατάξεις της Κέρκυρας και άλλοι φορείς. Παρόλα αυτά η κυβέρνηση μπροστά στα δικά της συμφέροντα δεν θα ακούσει κανέναν και θα κάνει αυτό που θα ωφελήσει τη δικιά της πολιτική ατζέντα. Η πιο μεγάλη απόδειξη αυτού είναι η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου στις 5 Φεβρουαρίου Β. Κέρκυρας, όπου υπήρξε πλήθος κόσμου, καθώς 18 δημοτικοί σύμβουλοι ψήφισαν να αποσυρθούν τα αιτήματα της NCH Capital για θετική γνωμοδότηση της τελευταίας άδειας (υψομετρικής μελέτης), άρα και να μπει φρένο σε αυτή την επένδυση. Ψήφισμα που πέρασε, καθώς μόνο 7 ψήφισαν να συνεχιστούν τα σχέδια της καταστροφής του Ερημίτη. Σημείωση πως φυσικά γύρω από το κτήριο εμφανίστηκαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις.
Αυτή η απόφαση όμως δεν άρεσε στον Κυρ Άδωνη, που ενώ δήλωνε «Εγώ δεν μπορώ να διατάξω έναν δήμαρχο, οι δήμαρχοι είναι ανεξάρτητοι», αποφάσισε να βγάλει μία τροπολογία με την οποία αφαιρούσε από την τοπική αυτοδιοίκηση τις αρμοδιότητές της, συνεχίζοντας έτσι τα πλάνα που του έχουν αναθέσει παρά την οποιαδήποτε αντίδραση. Άλλη μια περίπτωση που η δημοκρατία αναιρεί τον εαυτό της. Φυσικά όμως, οι αντιδράσεις υπήρξαν, έτσι καλέστηκε ξανά δημοτικό συμβούλιο στις 24 Φεβρουαρίου, αυτή τη φορά στον δήμο κεντρικής Κέρκυρας, πάλι με μεγάλο πλήθος αντιτιθέμενου κόσμου να δίνει το παρόν, όπου πέρασε το ψήφισμα που ζήταγε την ακύρωση αυτής της αντιδημοκρατικής τροπολογίας με 24 υπέρ ενάντια στο ψήφισμα της Μερόπης Υδραίου (δήμαρχος και σκυλί της ΝΔ) που συγκέντρωσε 15 ψήφους.
Με την τελευταία παράκαμψη του δημοτικού συμβουλίου της Β. Κέρκυρας δόθηκε το τελευταίο πράσινο φως για την υψομετρική μελέτη. Όλα δείχνουν ότι σύντομα θα μπουν οι μπουλντόζες στην περιοχή και θα προχωρήσει το σχέδιό τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα κάτσουμε άπραγοι με σταυρωμένα τα χέρια. Διότι απαιτούμε να έχουμε τη φύση αναλλοίωτη με ελεύθερη πρόσβαση, δίχως επενδυτικές παρεμβάσεις, για εμάς τους ίδιους αλλά και για τις επόμενες γενιές. Ο ερημίτης είναι η αρχή και καθίσταται ορόσημο των ιδιωτικοποιήσεων στην Κέρκυρα, αν τον αφήσουμε να περάσει θα έχει συνέχεια. Η άρνηση και αντίσταση στην επέλαση του καπιταλισμού είναι το πρώτο βήμα για να διατηρήσουμε και να πάρουμε πίσω ό,τι μας ανήκει.
MAL & TSOY
