Κολομβία: Η εξέγερση καλά κρατεί
Παραπάνω από ένα μήνα, χιλιάδες κόσμος στην κολομβία έχει οργανωθεί και έχει κατέβει στους δρόμους διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες διαβίωσης, οι οποίες τους έχουν επιβληθεί εδώ και πολλά χρόνια, και έχουν να κάνουν με ακραία φτώχεια και κοινωνική ανισότητα. Αφορμή στάθηκε ενα πακέτο μεταρρυθμίσεων αποτελούμενο από τέσσερα σημεία και θα ήταν καταστροφικό για τα πιο φτωχά κομμάτια της κοινωνίας, ενώ ταυτόχρονα θα ενίσχυε τον ιδιωτικό τομέα. Μεταξύ άλλων, προέβλεπε και την ιδιωτικοποίηση της υγείας- εν μέσω πανδημίας αν αυτό έχει κάποια σημασία. Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι των ανθρώπων που πλαισίωσαν τις διαμαρτυρίες είναι νέοι της εργατικής τάξης αλλά όχι μόνο. Αυτό που το κάνει ξεχωριστό από προηγούμενες διαδηλώσεις είναι ο τρόπος οργάνωσης του κόσμου: οριζόντιες διαδικασίες με εργαλείο τις συνελεύσεις ανά τοπικό επίπεδο. Στα καλέσματα έχουν ανταποκριθεί πάμπολλες ομάδες και κοινωνικά κινήματα της κολομβίας: φεμινιστικές και LGBTQ ομάδες, μαθητικές οργανώσεις, αναρχικές ομάδες, εργατικά σωματεία καθώς επίσης και μεγάλο κομμάτι των ιθαγενών της χώρας. Στις μεγάλες κυρίως πόλεις, αλλά και σε μικρότερες περιοχές, έχουν τοποθετηθεί οδοφράγματα στις εισόδους και μπλοκάρονται τα εμπορεύματα από το να φθάσουν στο εσωτερικό τους κάνοντας, έτσι, μια επίθεση στη καπιταλιστική καθημερινότητα της κολομβίας. Η κυβέρνηση και το κράτος, από την άλλη, απαντούν στις διαμαρτυρίες αυτές με υπερβολική άσκηση βίας φθάνοντας και στο σημείο δολοφονιών-εκτελέσεων. Μόλις τους πρώτους μήνες του 2021, 57 άτομα που ανήκουν στο κίνημα έχουν δολοφονηθεί, 20 εκ των οποίων είναι ιθαγενείς. Πλεόν, αρκετές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων βρίσκονται στους δρόμους της χώρας δημοσιοποιώντας συνεχώς αναρίθμητες περιπτώσεις αστυνομικής και εν γένει κρατικής κτηνωδίας. Το κίνημα που δημιουργήθηκε κατάφερε να κάνει την κυβέρνηση να αποσύρει τις μεταρρυθμίσεις και τον υπουργό οικονομικών να παραιτηθεί, αλλά η κατάληψη των δρόμων δεν σταματά μεχρί να ικανοποιηθούν ορισμένα, επιπλέον, βασικά αιτήματα.
Ιταλία και Η.Π.Α.: Λιμενεργάτες σε αλληλεγγύη προς τον παλαιστινιακό λαό
Σε λιμάνι του λιβόρνου της ιταλίας, λιμενεργάτες αρνήθηκαν να φορτώσουν το πλοίο με όνομα «Asiatic Island». Ως ένδειξη αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό λαό, όταν πληροφορήθηκαν πως το πλοίο που επρόκειτο να φορτώσουν θα μετέφερε όπλα και εκρηκτικά στο κράτος του ισραήλ, αρνήθηκαν να προχωρήσουν στην εκφόρτωσή του. Το συνδικάτο, στο οποίο οι λιμενεργάτες είναι μέρος, ανακοίνωσε οτι δεν θα επιτρέψει σε καμία ναυτιλιακή εταιρεία να στείλει εξοπλισμό από το λιμάνι τους προς το ισραήλ. Πάνω στο ίδιο σκεπτικό, σε λιμάνι της καλιφόρνια, στις η.π.α, εκατοντάδες κόσμος, μαζί με τους εκεί λιμενεργάτες, για περισσότερες από δέκα ημέρες μπλοκάρουν ισραηλινό πλοίο να προσδέσει και να ξεφορτώσει. Το πλοίο είναι το «Volans» και ανήκει σε μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες θαλάσσιων μεταφορών του ισραήλ, την «Zim». Το «Κέντρο Αραβικής Οργάνωσης και Πόρων» που ήταν υπεύθυνο για το μπλοκάρισμα του πλοίου, μαζί με τον κόσμο που ανταποκρίθηκε και βοήθησε, καλούν σε διεθνή εβδομάδα μπλοκαρίσματος του πλοίου «Volans» από τις 2 έως τις 9 ιούνη σε ολόκληρο τον κόσμο.
Αυστραλία: Παροχή ενέργειας και μόλυνση του περιβάλλοντος
Η greenpeace στην αυστραλία, βρίσκεται στα δικαστήρια με την εταιρεία AGL Energy Ltd – η μεγαλύτερη εταιρεία ηλεκτροδότησης στην αυστραλία- μετά από μήνυση της δεύτερης.
Τι έγινε: αρχές Μάη, η greenpeace (australia pacific) ξεκινάει καμπάνια, με σκοπό να αναδείξει και να καταδείξει στους πολίτες, οτι η συγκεκριμένη εταιρεία παροχής ηλεκτρισμού, παρ’όλο που θεωρείται μια καινοτόμα εταιρεία, που βασίζεται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας – στην πραγματικότητα αποτελεί την μεγαλύτερη πηγή μόλυνσης του περιβάλλοντος στην αυστραλία. Η συγκεκριμένη εταιρεία παρέχει ηλεκτρισμό, σχεδόν, στο ένα τρίτο της αυστραλίας και έχει την δυνατότητα να παράγει πάνω από 11.000 μέγκαβατ (megawatts). Παρά το γεγονός, οτι θέλει να έχει την εικόνα μιας εταιρείας που βασίζεται κατα κύριο λόγο σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παραπάνω από το 85% της ενέργειας που χρησιμοποιεί προέρχεται από την καύση άνθρακα (σύμφωνα με δεδομένα της ίδιας της AGL που δημοσιοποίησε το 2020). Η μήνυση προς την greenpeace έχει να κάνει με το γεγονός οτι στην καμπάνια χρησιμοποίησαν το λόγκο της εταιρείας κι αυτό παραβιάζει κάποιους νόμους της αυστραλίας (κάτι σαν πνευματικά δικαιώματα). Από την μεριά της, η greenpeace υποστηρίζει οτι αυτό συνέβη για σατιρικούς και κωμικούς λόγους. Οι νομικοί που εχουν αναλάβει την υποστήριξή της, κάνουν λόγο για γνωστή τακτική που χρησιμοποιείται σε τέτοιες ή παρόμοιες περιπτώσεις, όπου μια μήνυση χρησιμοποιείται όχι τόσο για την αποκατάσταση της αλήθειας- και ούτω κάθε εξής- αλλά να κερδίσει την εμπιστοσύνη και την εύνοια του κόσμου και να αποβάλλει από το όνομά τις κακές κριτικές, αναλογιζόμενος κανείς και τα τεράστια ποσά που δαπανούνται στα δικαστήρια. Οι μηνύσεις και η τακτική αυτή είναι γνωστή με τον όρο «slapp suits».
Η.Π.Α.: Δεν ξεχνάμε, Δεν συγχωρούμε.
Στις 25 Μάη (2021) πέρασε ακριβώς ένας χρόνος από την εν ψυχρώ δολοφονία του αμερικανού George Floyd, από την αστυνομία της Minneapolis, στην Minnesota και συγκεκριμένα τον- καταδικασμένο πλέον- μπάτσο Derek Chauvin. Οι διαδηλώσεις υπό το μπάνερ «black lives matter», έναν χρόνο αργότερα, σε αμερική και στον υπόλοιπο κόσμο, δεν έχουν τέλος καθώς η αστυνομική κτηνωδία συνεχίζει ακάθεκτη. Στο Portland, εκατοντάδες κόσμος κατέλαβε τους δρόμους της πόλης στην επέτειο (ενός χρόνου) της δολοφονίας του George Floyd, αποφασισμένος πως πλέον οι κρατικές δολοφονίες δεν θα παραμένουν αναπάντητες. Ο κόσμος έφθασε στο δικαστήριο της πόλης και προσπάθησε να ανοίξει τις πόρτες και να μπει μέσα. Η αστυνομική δύναμη που είχε μαζευτεί εκεί εμπόδισε τους διαδηλωτές και ήρθαν σε σύγκρουση μαζί τους. Αφού δεν κατάφερε να μπει στο κτίριο του δικαστηρίο, ο κόσμος άναψε φωτιές σε κάδους που είχε μεταφέρει απ’έξω και κατευθύνθηκε προς το κέντρο της πόλης. Επιτέθηκαν και έσπασαν τα τζάμια του δημαρχείου, καθώς και διαφόρων επιχειρήσεων- συμπεριλαμβανομένου κατάστημα της αλυσίδας starbucks. Οι μπάτσοι, δυστηχώς, κατάφεραν να συλλάβουν πέντε άτομα.
