Αμβλώσεις
Η αυτοδιάθεση του σώματος είναι μία από τις πιο βασικές ελευθερίες για έναν άνθρωπο. Κι ενώ δίνονται μάχες ενάντια σε κάθε προσπάθεια υπονόμευσης – έμμεσης ή άμεσης – αυτού του δικαιώματος, το ζήτημα της άμβλωσης παραμένει ακόμα υπό συζήτηση για αυτούς που θέλουν να εξουσιάζουν τα σώματά μας. Το πρόταγμα του φεμινιστικού κινήματος εδώ και δεκαετίες για δωρεάν άμβλωση, χωρίς προϋποθέσεις παραμένει. Στην Αργεντινή, η Γερουσία καταψήφισε το νομοσχέδιο που πρότινος είχε περάσει από την Βουλή για νομιμοποίηση των αμβλώσεων. Οι πιέσεις της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας και του πάπα είχαν προφανώς μεγαλύτερη επιρροή από τις χιλιάδες κόσμου που βγήκε στους δρόμους ζητώντας το αυτονόητο. Στις ΗΠΑ, πολιτείες προσπαθούν να περάσουν περιοριστικούς νόμους: Στην Αϊόβα απαγορεύουν την άμβλωση μετά την 6η εβδομάδα κύησης, στο Οχάιο προτείνουν καθολική απαγόρευση, ενώ στο Αρκάνσας δίνουν το δικαίωμα στον σύζυγο να απαγορέψει μία άμβλωση, ακόμα και σε περίπτωση συζυγικού βιασμού. Κι ενώ στην Ιρλανδία νομιμοποιήθηκε η άμβλωση μετά από τεράστιες κινητοποιήσεις γυναικών και με το δημοψήφισμα που έγινε στις 25/5, σε 26 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Μάλτας, η άμβλωση είναι τελείως παράνομη, ακόμα και σε περιπτώσεις που κινδυνεύει η ζωή της γυναίκας ή που η εγκυμοσύνη είναι αποτέλεσμα βιασμού, και σε άλλες 73 χώρες επιτρέπεται μονάχα υπό προϋποθέσεις.
Ιράκ
Στις 25/9, στην πόλη Μπάσρα του νότιου Ιράκ, δολοφονήθηκε η ακτιβίστρια Σουάντ Αλ-Αλί. Η εκτέλεσή της έγινε μέρα-μεσημέρι, καθώς πήγαινε στο αμάξι με τον άντρα της, ο οποίος επίσης τραυματίστηκε από τα πυρά. Η Σουάντ Αλ-Αλι πάλευε για τα δικαιώματα των γυναικών και των παιδιών, και συμμετείχε στις αιματηρές κινητοποιήσεις που γίνονται τους τελευταίους μήνες στην πόλη, για τη διεκδίκηση πόσιμου νερού και παροχών ενέργειας, και ενάντια στην ανεργία. Σε αυτές τις κινητοποιήσεις έχουν σκοτωθεί ήδη 12 άνθρωποι, αλλά αυτή ήταν η πρώτη εκτελεστικού τύπου δολοφονία, για την οποία δεν έχει υπάρξει ακόμα ανάληψη ευθύνης. Είναι η τέταρτη γυναίκα που δολοφονείται στη χώρα για πολιτικούς λόγους, τους τελευταίους μήνες.
Βραζιλία
Εν’ όψη των εκλογών στη Βραζιλία, και την υποψηφιότητα του ακροδεξιού Jair Bolsonaro, ο οποίος πήρε την πρώτη θέση στον πρώτο γύρο, η χώρα μετράει ήδη αρκετές φασιστικές επιθέσεις και μία δολοφονία. Μεταξύ των επιθέσεων ήταν σε μία κοπέλα όπου φασίστες τής χάραξαν μία σβάστικα στο σώμα, επειδή φορούσε μπλούζα ενάντια στον Μπολσονάρο, και αυτοκόλλητο σε χρώματα του ουράνιου τόξου, σύμβολο της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας. Ο Bolsonaro, πρώην αξιωματικός του στρατού, έχει εκφράσει ήδη τη ρητορική μίσους του ενάντια σε μετανάστες, λοατκια+, quilombolas (απόγονοι των σκλάβων), γυναίκες και μειονότητες. Ως απάντηση, στις 29/9 πραγματοποιήθηκαν τεράστιες κινητοποιήσεις σε σχεδόν διακόσιες πόλεις της Βραζιλίας, όπου πρωτοστάτησαν κυρίως γυναίκες. Το κείμενο των «Ενωμένων Γυναικών ενάντια στον Μπολσονάρο» αρχίζει ως εξής: Είμαστε γυναίκες, εκατομμύρια και διαφορετικές…
Πολιτικά Φεστιβάλ Pride
Ενώ τα φεστιβάλ Pride ξεκίνησαν με μαχητικές διεκδικήσεις για τα δικαιώματα της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας, με αφορμή την επίθεση της αστυνομίας στο μπαρ Stonewall το ’69, σταδιακά τις επόμενες δεκαετίες μετατράπηκαν σε εμπορικές εκδηλώσεις προς όφελος των επιχειρήσεων, χάνοντας έτσι τα πολιτικά τους χαρακτηριστικά. Τα τελευταία χρόνια όμως παρατηρείται μία προσπάθεια σε όλο τον κόσμο να ξαναμπούν οι πολιτικές διεκδικήσεις μπροστά, και δημιουργούνται φεστιβάλ που εναντιώνονται σε κάθε είδους πολιτικό ή καπιταλιστικό ξέπλυμα (pink washing) της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας, είτε αντιμάχονται πατριαρχικά καθεστώτα και συχνά αντιμετωπίζουν σκληρή καταστολή. Φέτος, στην Κωνσταντινούπολη, παρά την απαγόρευση του φεστιβάλ για 4η συνεχόμενη χρονιά, εκατοντάδες κόσμος βγήκε στους δρόμους προτού οι μπάτσοι επιτεθούν και διαλύσουν τη συγκέντρωση. Στον Λίβανο, όπου η ομοφυλοφιλία είναι παράνομη, το φεστιβάλ ακυρώθηκε μετά από σύλληψη της διοργάνωσης. Από την άλλη, στον Καναδά, η διοργάνωση απέκλεισε επισήμως για 2η χρονιά τους lgbt μπάτσους, αυτή τη φορά με αφορμή το ξεσκέπασμα ενός κατά συρροή δολοφόνου γκέι ανδρών, ο οποίος δρούσε ανενόχλητος επί 40 χρόνια, με την απάθεια της αστυνομίας. Τα αυτοοργανωμένα, αντιεμπορευματικά Pride έχουν επίσης αρχίσει να ξεπηδούν σε πολλές χώρες του κόσμου όπως και εδώ, όπου το 2018 πραγματοποιήθηκαν τρία αυτό-οργανωμένα φεστιβάλ, σε Ηράκλειο, Πάτρα και Θεσσαλονίκη.
Eretmo & Kitsune
