Η επίθεση στις μαθητικές καταλήψεις δεν μας εκπλήσσει…
Στον απόηχο του αγώνα των εκπαιδευτικών πριν το καλοκαίρι, αλλά και τη στιγμή που οι διοικητικοί υπάλληλοι των πανεπιστημίων διανύουν τον δεύτερο μήνα της απεργίας τους, η εκπαιδευτική κοινότητα βιώνει μια νέα συνθήκη καταστολής των αγώνων που ένα κομμάτι της διεξάγει: την εισβολή μπάτσων σε μαθητικές καταλήψεις σχολείων και τη σύλληψη καταληψιών. Συγκεκριμένα, τα ξημερώματα της δευτέρας 7/10 η αστυνομία εισβάλλει στην κατάληψη του 1ου ΕΠΑΛ Λαμίας. Συλλαμβάνει 20 άτομα εκ των οποίων οι 12 αφήνονται ελεύθεροι μετά από παρέμβαση γονέων, ενώ οι 8 οδηγούνται στο αυτόφωρο. Χωρίς την παρουσία δικηγόρων, 3 από τους μαθητές οδηγούνται στο δικαστήριο με την κατηγορία της διατάραξης υπηρεσιακής ειρήνης κατά συναυτουργία και καταδικάζονται σε 20 μέρες φυλάκιση, ενώ 3 μαθητές από άλλα σχολεία καταδικάζονται σε 4 μήνες φυλάκιση. Σε όλους δόθηκε 3ετή αναστολή. Δύο αθωώθηκαν. Μαθητές από διάφορα σχολεία που τελούσαν υπό κατάληψη στην υπόλοιπη Φθιώτιδα είχαν καταγγείλει τη συχνή «επίσκεψη» μπάτσων, σε μια προσπάθεια τρομοκράτησης των καταληψιών.
Μόλις 9 ημέρες αργότερα 10 μαθητές συλλαμβάνονται στο ΕΠΑΛ Ηγουμενίτσας, το οποίο τελούσε υπό κατάληψη. Η επέμβαση των μπάτσων πραγματοποιήθηκε ύστερα από μήνυση των διευθυντάδων του ΕΠΑΛ και του ΙΕΚ, που συστεγάζονται, με το πρόσχημα των φθορών στη σχολική περιουσία. Οι δέκα μαθητές αφέθηκαν ελεύθεροι αφού ορίστηκε τακτική δικάσιμος.
Αυτά τα γεγονότα δεν είναι τα μόνα περιστατικά σε υπό κατάληψη σχολεία τους τελευταίους μήνες. Στην Καστοριά μπάτσοι εισβάλλουν σε υπό κατάληψη σχολείο και πραγματοποιούν σωματικό έλεγχο στους καταληψίες μαθητές και στην Μεγαλόπολη ενώ το γυμνάσιο τελεί υπό κατάληψη τα μαθήματα αναπληρώνονται το απόγευμα σε διαφορετικό σχολείο.
Οι καταλήψεις, κάθε λογής, βρίσκονταν πάντα στο στόχαστρο της κυριαρχίας. Τον περασμένο χρόνο είδαμε ένα κύμα εκκενώσεων κατειλημμένων κτιρίων (Villa Amalias, Σκαραμαγκά, Λέλας Καραγιάννη), το οποίο συνεχίστηκε το καλοκαίρι με τις εκκενώσεις 3 καταλήψεων στην Πάτρα, του Κελιού Ελευθερίας στην Ηγουμενίτσα, της Αντιβίωσης στα Γιάννενα και του Ορφανοτροφείου στη Θεσσαλονίκη. Μόλις 2 μήνες αργότερα μπάτσοι εισβάλλουν στο κατειλημμένο ραδιομέγαρο της ΕΡΤ στην αγία Παρασκευή.
Γιατί οι καταλήψεις είναι η πραγματοποίηση της επιθυμίας των υποκειμένων απέναντι σε ό,τι τους επιβάλλεται, σε ό,τι τους έρχεται φορετό από τα πάνω. Είναι η απελευθέρωση των χώρων από τον έλεγχο της κυριαρχίας σε μια προσπάθεια έκφρασης του κάθε αγώνα. Κάθε εστία ανομίας που απαλλοτριώνει έναν χώρο είναι επικίνδυνη για την εξουσία, όχι μόνο επειδή ως παράνομη και ανυπότακτη σπάει τη βιτρίνα της «έννομης τάξης» αλλά κυρίως για τις δυνατότητες που προσφέρει στον ίδιο τον αγώνα. Γι’ αυτό και η αλληλεγγύη στις μαθητικές καταλήψεις είναι υπόθεση όλων των αγωνιζόμενων.
Βελζεβούλ και Βηλφεγώρ
