Στις 18 Μαΐου η αστυνομία εισβάλλει σε κατειλημμένο κτήριο στην οδό Θεμιστοκλέους 58 και το εκκενώνει από τα άτομα που διέμεναν σε αυτό. 51 άτομα πετάγονται σε μία στιγμή στον δρόμο με βάση το σχέδιο της ΕΛΑΣ να συνεχίσει να εκκενώνει τα κτήρια που διαμένουν μετανάστες και μετανάστριες, βασιζόμενοι/ες όσο μπορούν στις δικές τους δυνάμεις. Είναι ενδεικτικό για το τι έπεται, όχι μόνο ενάντια στον μεταναστευτικό πληθυσμό, αλλά και ενάντια σε όποιον και όποια αντιστέκεται.
Τη δεκαετία του ’90 πλήθος μεταναστών από την Αλβανία και άλλες χώρες των Βαλκανίων δολοφονούνται στα ελληνικά σύνορα και την ενδοχώρα από στρατιωτικούς, παραστρατιωτικούς και μπάτσους. Στις 4 Μάρτη δολοφονείται στον Έβρο μετανάστης που επιχειρούσε να περάσει τα ελληνοτουρκικά σύνορα από στρατιωτικά ελληνικά πυρά. Όλα διαψεύδονται από τα ελληνικά ΜΜΕ και το κράτος. Παρόλα αυτά, ανεξάρτητα μέσα έρευνας, αλλά και καθεστωτικά μέσα από το εξωτερικό σφραγίζουν το γεγονός και το δηλώνουν ως αληθές. Το πολεμικό κλίμα, όσο και αν είναι ζήτημα να είναι ενάντια στο τουρκικό κράτος, εν τέλει στρέφεται με υλικούς όρους, με σφαίρες, με φράχτες ενάντια στους μετανάστες και τις μετανάστριες που επιχειρούν να περάσουν τα σύνορα που έχουν χαραχτεί στον πλανήτη.
Το Lidl είναι ένα κατάστημα το οποίο εφάρμοσε την πολιτική του διαχωρισμού των πληθυσμών, ώστε να εισέρχονται στο κατάστημα. Δημιούργησε χωριστές ουρές για έλληνες και μετανάστες/τριες. Το παραπάνω πραγματοποιήθηκε στη Σάμο και ήταν το μέσο να διαχωρίσουν τον «υγιή» πληθυσμό από τον «μιαρό, μολυσμένο», ενώ απλώς θέλανε να πάρουν είδη ανάγκης για τη διαβίωσή τους.
Οι πληροφορίες για επαναπροωθήσεις μεταναστών και μεταναστριών επίσης πληθαίνουν και το ίδιο γρήγορα διαψεύδονται από το κράτος και τα ΜΜΕ. Οι επαναπροωθήσεις των απόκληρων αυτού του κόσμου είναι έτσι και αλλιώς κάτι το οποίο δεν είναι ανεκτό. Παρόλα αυτά το κράτος προβαίνει σε παράτυπες επανοπροωθήσεις μεταναστών και μεταναστριών πριν καν πατήσουν το πόδι τους σε ελληνικό έδαφος μέσα σε βάρκες, τις οποίες τις σπρώχνουν ξανά πίσω σε διεθνή ή τουρκικά χωρικά ύδατα. Το ίδιο συνέβαινε φυσικά και στον Έβρο με τη χρήση δακρυγόνων, φραχτών και πραγματικών πυρών ώστε ακόμη και αν περάσεις σε ελληνικό έδαφος να σπρώχνεσαι ξανά πίσω από εκεί που ήρθες.
Το ελληνικό κράτος έθεσε σε αναστολή και τη διαδικασία εξέτασης ασύλου για τους μετανάστες και μετανάστριες, όπως τόσα άλλα. Μία μονομερής κίνηση η οποία κάνει τη ζωή των μεταναστών και μεταναστριών ακόμη πιο δύσκολη να βιωθεί στην ελληνική επικράτεια, καθώς ζούνε σε ένα καθεστώς παρανομίας, με μόνο κριτήριο την ίδια την ύπαρξή τους και κανένα άλλο παράπτωμα. Είναι ακόμη ένα επεισόδιο αντιμεταναστευτικού πολέμου με όλα τα μέσα και όλους τους όρους που διεξάγεται από το ελληνικό κράτος.
Ο εθνικός κορμός δεν έχει μείνει επίσης άπραγος όλο αυτό το διάστημα. Ο εθνικιστικός συφερτός έθεσε στο στόχαστρο τους μετανάστες και τις μετανάστριες, χτυπώντας ακόμη και τις δομές που μισθώνονται από τις ΜΚΟ για τη στέγαση μεταναστών/τριών. Εμπρησμοί ξενοδοχείων που θα γίνονταν δομές «φιλοξενίας», μπλόκα σε λεωφορεία που μεταφέρουν ανθρώπους ώστε να μείνουν σε διάφορα σημεία, περιπολίες «πολιτών»-παραστρατιωτικών ομάδων για προστασία από τους μετανάστες και τις μετανάστριες.
Οι εξώσεις των μεταναστών και των μεταναστριών επανεκκινούνται. Χωρίς κανένα κριτήριο και κανέναν άλλον σχεδιασμό φυσικά, το κράτος αποφάσισε να πετάξει εκατοντάδες ανθρώπους στον δρόμο, καθώς θεωρεί ότι, αφού έχουν χαρτιά, δεν χρειάζεται να γίνει τίποτα με αυτά τα άτομα. Μία συνθήκη ανοιχτά ρατσιστική και αντιμεταναστευτική, καθώς η ζωή των μεταναστών/τριών δεν μπορεί να βιωθεί με τα ίδια προνόμια.
καρόσι
