Στους δύσκολους καιρούς που περνάμε είναι όσο ποτέ αναγκαίο να πάρουμε τη ζωή μας στα χέρια μας. Γιατί, αν την αφήσουμε στα χέρια του ΔΝΤ και γενικά όσων διαφεντεύουν τις τύχες μας σήμερα, το μέλλον μας προμηνύεται ζοφερό.
Σ’ αυτή την κατεύθυνση έχουν ήδη ξεκινήσει πρωτοβουλίες αυτοοργάνωσης σε ολόκληρο τον πλανήτη, σε πλούσιες και φτωχές χώρες, από τους συνεταιρισμούς των αστέγων τις Βραζιλίας π.χ. μέχρι το αυτοσχέδιο ηλεκτρονικό νόμισμα sol στη Γαλλία, ή τα αυτοδιαχειριζόμενα εργοστάσια στην Αργεντινή κ.λπ. Παντού, ακόμα και στις ΗΠΑ και φυσικά και στην Ελλάδα, υπάρχουν πρωτοβουλίες πολιτών για την αντιμετώπιση της κρίσης και της εγκληματικής απληστίας του χρηματοπιστωτικού συστήματος (των «αγορών») και των πολυεθνικών.
Σ’ αυτό το παγκόσμιο ρεύμα εντάσσεται και η δική μας πρωτοβουλία, μιας ομάδας Αργυρουπολιτών και Ελληνικιωτών, για την ίδρυση ενός καταναλωτικού συνεταιρισμού.
Τι είναι λοιπόν και τι θέλει αυτός ο συνεταιρισμός, σύμφωνα με την πρότασή μας;
Είναι μια ομάδα πολιτών που έχουν ενωθεί στην κοινή επιδίωξη των σκοπών του
εναλλακτικού και αλληλέγγυου εμπορίου και συγκεκριμένα:
- Την κάλυψη των βασικών αναγκών των μελών του με φθηνές τιμές και καλή ποιότητα, χάρη στην άμεση επαφή με επιλεγμένους παραγωγούς, και στην ‒κατά κύριο λόγο‒ εθελοντική και συλλογική εργασία των μελών του.
- Την καλλιέργεια πνεύματος αλληλεγγύης και συνεργασίας, μέσα και έξω από τον κύκλο των μελών του.
- Τη στήριξη μεμονωμένων παραγωγών και γνήσιων παραγωγικών συνεταιρισμών στην Ελλάδα και το εξωτερικό, που καλλιεργούν τη γη τους με βιολογικές μεθόδους, έστω κι αν δεν είναι επίσημα πιστοποιημένες, και αγωνίζονται για τη διατήρηση του παραδοσιακού γενετικού υλικού αντί της αποδοχής των μεταλλαγμένων σπόρων.
- Τη στήριξη πολιτών που αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, ανεξάρτητα από το αν είναι μέλη του ή όχι.
Το έμμεσο αλλά πολύ σημαντικό κέρδος για όλους μας θα είναι η πρακτική εξοικείωση
με την άμεση δημοκρατία, δηλαδή με τον θεσμό που προωθεί την ευθύνη όλων και του καθενός χωριστά, καθώς και την πραγματικά συλλογική/συνεργατική δράση.
Πώς; Με τη σύντομη διάρκεια θητείας σε διοικητικές θέσεις (δηλαδή συχνή εναλλαγή στα πόστα), με το δικαίωμα της γενικής συνέλευσης να ανακαλεί ανά πάσα στιγμή οποιονδήποτε κατέχει πόστο, με τη συχνή προσφυγή στη «λαϊκή κυριαρχία», δηλαδή στη γενική συνέλευση, τουλάχιστον για τις πιο σοβαρές αποφάσεις. Με δυο λόγια, με την αποφυγή της δημιουργίας μιας ακόμη γραφειοκρατίας.
Τέλος, θέλουμε να διαφυλάξουμε την αυτονομία μας «σαν τα μάτια μας», χωρίς αυτό να σημαίνει ότι απορρίπτουμε τη βοήθεια ή τη συμπαράσταση από φορείς που θεωρούμε «φυσικούς συμμάχους», όπως ο Δήμος Ελληνικού-Αργυρούπολης ή ο «Σπόρος» κ.λπ.
http://blastos.wordpress.com/
