Τις τελευταίες μέρες έσιει πέσει στην αντίληψη μας μια σειρά που αυθαίρετες ενέργειες της αστυνομίας κύπρου, η οποία στην προσπάθεια της να εξιχνιάσει την «τρομοκρατική» επίθεση με μπογιές τζαι σπρέυ στα γραφεία του δησυ στη Λεμεσό, φροντίζει να ακολουθήσει το πλέον καθιερωμένο μοτίβο στοχοποίησης τζαι παρενόχλησης συγκεκριμένων ατόμων. Άτομα τα οποία είτε ανήκουν στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό πολιτικό χώρο, είτε απλά εν ενεργά στους κοινωνικούς αγώνες του νησιού, είτε απλά υπήρξαν κάπου-κάποτε σε κάποια διαδήλωση που την οποία η αστυνομία κρατά αρχείο «για το συμφέρον της δημόσιας τάξης και ειρήνης».
Φαίνεται ότι οι πολιτικές πιέσεις που την μερκά του δησυ στο να καταφέρει να βάλει ένα πρόσωπο στις «δυνάμεις του σκότους» (όπως τις αποκαλούν) εν αρκετές ώστε τα σαΐνια της αστυνομίας κύπρου να νοιώθουν την άνεση να παρενοχλούν επανειλημμένα κόσμο, χωρίς κανένα στοιχείο εναντίον τους ή έστω κάποια ένδειξη εμπλοκής τους με την συγκεκριμένη υπόθεση, απλά τζαι μόνο επειδή έχουν εμπλακεί στο παρελθόν σε κάποιο βαθμό σε κοινωνικά κινήματα.
Συγκεκριμένα, ως τώρα μας έχουν καταγγείλει παρενοχλήσεις –είτε τηλεφωνικές είτε με φυσική παρουσία– 7 άτομα, τα 6 από τα οποία «όλως περιέργως» τυγχάνει να είναι μέσα στα συλληφθέντα άτομα της διαδήλωσης έξω που το ΤΑΕ Λεμεσού τον περασμένο Απρίλη ενάντια στην κρατική δολοφονία του Ανισούρ Ραχμάν. Σε τούντες παρενοχλήσεις, η αστυνομία είτε παίρνει επανειλημμένα τηλέφωνο είτε αναζητά τα άτομα στες οικίες τους, ζητώντας τους να παρευρεθούν στον αστυνομικό σταθμό ώστε να δώσουν μια «ανοιχτή κατάθεση» οικειοθελώς, σχετικά με την υπόθεση των γραφείων του δησυ. Όταν ρωτούνται το γιατί ζητείται κάτι τέθκοιο, η αστυνομία απαντά με γενικολογίες του τύπου «το όνομα σου έσιει μπλεχτεί σε τούντη υπόθεση/ ήρταν οδηγίες που πάνω/ υπάρχει μια πληροφορία» τζαι άλλες αερολογίες που μπορούμε να τις μεταφράσουμε σε «στοχοποίηση λόγω της εμπλοκής σου στα κοινωνικά κινήματα».
Θυμίζουμε σε τούντο σημείο, σαν νομική συμβουλή, ότι εφόσον η αστυνομία εν έσιει εκδόσει οποιοδήποτε ένταλμα, κανένα άτομο που τυγχάνει τούντης μεταχείρισης ένεν αναγκασμένο δια νόμου να συναινέσει τζαι να ακολουθήσει τις οδηγίες των μπάτσων. Τα άτομα που εγνώριζαν τούντην πληροφορία τζαι επέλεξαν να αρνηθούν να χάσουν πολύτιμο χρόνο που τη ζωή τους για να βοηθήσουν την αστυνομία στο γελοίο έργο της να ποινικοποίησει λίη πογιά πας σε κάτι τοίχους, εδεχτήκαν απειλές ότι αν δεν καταθέσουν οικειοθελώς, είτε εν να εκδοθεί ένταλμα σύλληψης/έρευνας εναντίον τους είτε εν να ενεργοποιηθεί το άρθρο 5.1 (το οποίο κατόπιν οδηγιών που τα «πάνω της αστυνομίας» αναγκάζει τα άτομα να μεταβούν στο σταθμό για κατάθεση, χωρίς όμως να είναι υπό σύλληψη).
Εν εμφανές ότι τούτη ούλλη η προσπάθεια έσιει στόχο τη στοχοποίηση συγκεκριμένων ατόμων, συγκεκριμένης πολιτικής κατεύθυνσης, ελπίζοντας ότι μέσα που τις καταθέσεις τους εν να μπορέσει είτε να χτίσει ένα αφήγημα που να τα καθιστά ύποπτα ή πιθανά να σχετίζουνται με κάποιο τρόπο με την υπόθεση – είτε εν να δημιουργήσει εντός τους ένα κλίμα τρομοκρατίας που να συνδέει την δράση τους στα κοινωνικά κινήματα με πιθανές διώξεις, χωρίς στοιχεία, για υποθέσεις με τις οποίες εν έχουν καμία εμπλοκή. Αν τζαι τούτες οι τακτικές που μερκάς της αστυνομίας ένεν κάτι τζαινούρκο ή ξένο στον κόσμο του αγώνα, μπορούμε να δούμε ότι μόλις επέρασε το χουντικό νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις, οι κινήσεις της αστυνομίας ήδη ευθυγραμμίζουνται με το αφήγημα του περί προληπτικής καταστολής τζαι τεκμηρίωσης της αθωότητας.
Ενώ η αστική δημοκρατία ευαγγελίζεται ότι ούλλοι οι πολίτες της εν αθώοι ώστε να αποδειχτεί το αντίθετο, θωρούμε ότι οι τακτικές του συμπλέγματος απονομής «δικαιοσύνης» λειτουργούν αντίθετα. Αν ένα άτομο εμπλέκεται στα κοινωνικά κινήματα, ήδη εν ύποπτο τζαι οφείλει το ίδιο να αποδείξει την αθωότητα του απέναντι στην αστυνομία, σπαταλώντας πολύτιμο χρόνο που τη ζωή του, αναγκάζοντας το να συνεργαστεί με την αστυνομία στην επιτέλεση του γελοίου έργου της. Με παρόμοιο τρόπο δηλαδή με τον οποίο αναγκάζει το χουντικό νομοσχέδιο τα άτομα που παρεβρίσκονται σε μια διαδήλωση να αποδείξουν τα ίδια προληπτικά ότι εν «αποτελούν κίνδυνο για την δημόσια τάξη τζαι ασφάλεια» (ό,τι τζαι αν σημαίνει τούτο), τζαι ότι «συμμορφώνονται στις υποδείξεις της αστυνομίας» (όποιες τζαι αν εν τούτες). Σε κάτι τέθκοιες στιγμές θυμούμαστε το γιατί το δικαίωμα τον ατόμων να διατηρούν την ανωνυμία τους μέσω της απόκρυψης των χαρακτηριστικών τους σε πορείες/διαδηλώσεις/συγκεντρώσεις κ.λπ. εν η μόνη ασπίδα προστασίας τους απέναντι στις εκδικητικές τζαι αυθαίρετες κινήσεις είτε που την αστυνομία, είτε που εκδικητικούς εργοδότες κ.λπ..
Εμείς, σαν δομή υπεράσπισης διωκόμενων αγωνιστριών/-ών, έχοντας δει που πρώτο σιέρι τον εκδικητικό χαρακτήρα με τον οποίο χειρίζεται η αστυνομία τον κόσμο που εμπλέκεται στους κοινωνικούς αγώνες, απορούμε πώς μπορούν ακόμα κράτος, αστυνομία τζαι κόμματα να θεωρούν ότι τέθκοιες συμπεριφορές που μερκάς τους εν θα συνεχίσουν να οδηγούν σε ολοένα τζαι πιο ποικίλες μορφές αντίδρασης τζαι διαμαρτυρίας που την κοινωνία, όπως τούτη που είδαμε στην υπόθεση των γραφείων του δησυ. Άλλωστε, εν φυσικός νόμος ότι κάθε δράση φέρνει αντίδραση, τζαι έδειξε μας το η ιστορία ότι τέθκοιες χουντικές τακτικές το μόνο που καταφέρνουν ένει να απονομιμοποιούν ακόμα παραπάνω το αστικό κράτος στα μάθκια της κοινωνίας τζαι να εξοργίζουν την κοινωνική βάση. Τζαι όσο η κοινωνική βάση εν να εξοργίζεται τζαι εν να αντιδρά, εμείς εν να συνεχίσουμε να στεκούμαστε αλληλέγγυα υλικά, ηθικά τζαι πολιτικά σε οποιοδήποτε άτομο στοχοποιείται ή διώκεται που το κράτος για την εμπλοκή του στους κοινωνικούς αγώνες.
KAMIA MONH/KANENA MONO/KAΝΕΝΑΣ ΜΟΝΟΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ
Δομή Υπεράσπισης διωκόμενων αγωνιστριών/-ών «ΑΝΤΙΔΙΩΞΗ»
Κύπρος
