Συνέντευξη με μέλος του επαναστατικού αρχηγείου

Πες μας δύο λόγια για εσένα και την οργάνωσή σου:

Ονομάζομαι Γ. Κ. και είμαι 33 ετών. Συμμετέχω στον επαναστατικό αγώνα εδώ και 16 χρόνια. Για ένα μεγάλο διάστημα ήμουν πολιτικός ακτιβιστής σε κοινωνικό επίπεδο. Φυλακίστηκα για 3 χρόνια εξαιτίας των αντιδημοκρατικών νόμων της Τουρκίας. Συνέχισα τον επαναστατικό μου αγώνα και μέσα στη φυλακή. Συμμετείχα και σε απεργία πείνας για τις συνθήκες εγκλεισμού και για πολιτικούς λόγους. Υποβλήθηκα, όπως και κάθε επαναστάτης, σε σωματικά και ψυχολογικά βασανιστήρια από το φασιστικό τουρκικό κράτος. Είμαι μέλος της οργάνωσης Devrimci Karargah (Επαναστατικό Αρχηγείο), μίας από τις επαναστατικές δυνάμεις της Τουρκίας. Το μανιφέστο της οργάνωσής μας ήταν το 2008, όταν χτύπησε με 4 όλμους το αρχηγείο της πρώτης στρατιάς που βρίσκεται του Καντίκιοϊ, στην Πόλη. Πραγματοποίησε δολιοφθορές στα κεντρικά γραφεία του φασιστικού κόμματος του Ερντογάν, AKP. Σε συμπαράσταση με τον Παλαιστινιακό λαό, κατά τη διάρκεια του πολέμου ανάμεσα στην Παλαιστίνη και το Ισραήλ το 2008, πραγματοποίησε βομβιστική επίθεση στην τράπεζα Pozitif, σιονιστικών συμφερόντων. Η οργάνωσή μας έχει Μαρξιστική-Λενινιστική ιδεολογία και υπερασπίζεται τον αντιιμπεριαλιστικό, αντικαπιταλιστικό, αντιαποικιακό, αντιολιγαρχικό αγώνα. Το κίνημά μας έχει ως γνώμονα τον λενινιστικό μαρξισμό και τον μαχητικό σοσιαλισμό. Ταυτόχρονα, κινείται και προς την κατεύθυνση του επαναστατικού πολέμου. Βλέπει τη λύτρωση των λαών της Τουρκίας και του κόσμου μέσα από την επανάσταση και τον σοσιαλισμό. Θεωρεί ότι η λύτρωση της τουρκικής εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων θα πραγματοποιηθεί μόνο μέσα από μια επανάσταση στις πόλεις, με πρωτοπόρο το προλεταριάτο, επειδή το δημοκρατικό ζήτημα είναι ένα επαναστατικό ζήτημα. Υποστηρίζει ανεπιφύλακτα ότι ο κάθε λαός έχει το δικαίωμα καθορισμού της μοίρας του ενάντια στην αποικιοκρατία. Δείχνει διεθνή συμπαράσταση και στέκεται πλάι σε όλους του λαούς που καταπιέζονται και που αδικούνται, όπου κι αν βρίσκονται. Εν ολίγοις, αυτή είναι η ιδεολογία της οργάνωσή μας.

 

Για ποιο λόγο ιδρύθηκε το HBDH; Εσείς συμμετέχετε σε αυτό;

Με τη διάλυση της σοβιετικής ένωσης και του ανατολικού μπλοκ, από τις δύο υπερδυνάμεις έμεινε η μία, κι επομένως προέκυψε η μοιρασιά του κόσμου εκ νέου. Έτσι οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και το κεφάλαιο έβαλαν στο επίκεντρο τη Μέση Ανατολή για να πραγματοποιήσουν τα αποικιακά τους σχέδια. Προσπάθησαν να επιβληθούν στις αγορές και να προστατέψουν την αποικιοκρατία τους εδώ, βαθύνοντας το χάος μέσω εθνικών και θρησκευτικών συγκρούσεων. Παράλληλα όμως, όταν εμφανίστηκε κενό εξουσίας και εν μέσω χάους έγινε και η επανάσταση στη Ροτζάβα, η οποία ενόχλησε τις ντόπιες οπισθοδρομικές δυνάμεις, και το τουρκικό κράτος αναθεώρησε την πολιτική του αναλόγως. Η Τουρκία, για να εισδύσει στην αγορά της Μέσης Ανατολής, και φοβούμενη εξάπλωση της επανάστασης της Ροτζάβα στο Μπακούρ Κουρδιστάν (το τμήμα που σήμερα βρίσκεται στην ΝΑ Τουρκία) και τις μεγάλες πόλεις, αναπροσάρμοσε την πολιτική της. Μετά από τα γεγονότα στις 6-8 Οκτωβρίου 2014, την εξέγερση του Γκεζί και τις εκλογές τις 7 Ιουνίου 2015 το φασιστικό ΑΚΡ κήρυξε συνολικό πόλεμο προς την αντιπολίτευση. Κήρυξε επίσης την αιμοσταγή δικτατορία του εφαρμόζοντας βάρβαρες τακτικές όπως συλλήψεις, βασανιστήρια και εκτελέσεις επαναστατών και πατριωτών. Θα ήταν αδύνατο να αντισταθούν και να νικήσουν τον φασισμό μία μία από μόνες τους οι επαναστατικές οργανώσεις. Γεννήθηκε λοιπόν η ανάγκη για δημιουργία ενός αντιφασιστικού μετώπου το οποίο να μπορεί να αντιμετωπίσει και να αντιταχθεί δυναμικά στην ολοκληρωτική επίθεση που εξαπέλυε ο φασισμός. Έτσι δημιουργήθηκε το HBDH (Halkların Birleşik Devrim Hareketi – Ενωμένο Επαναστατικό Κίνημα των Λαών), στο οποίο συμμετέχουμε ως οργάνωση και εγώ ως άτομο.

 

Πότε πήγες στη Ροτζάβα και πόσο έμεινες εκεί; Ποια ήταν η πιο δυνατή εμπειρία σου εκεί;

Υπάρχει μια στρατηγική συμμαχία ανάμεσα στο κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα και την οργάνωσή μας. Πέρα από τη διεθνιστική αλληλεγγύη, ήταν επαναστατικό μας καθήκον να συμμετάσχουμε και να προστατεύσουμε την επανάσταση στη Ροτζάβα. Έτσι κι εγώ βρέθηκα στη Ροτζάβα τον Γενάρη του 2014, μετά από κάλεσμα της οργάνωσής μου προς το λαό και τα μέλη της. Στη Ροτζάβα πήγα και ως άτομο και ως μέλος της οργάνωσής μου στα καντόνια του Κομπάνι και της Τζαζίρα. Ακόμα και σήμερα η οργάνωσή μας πολεμά στα εδάφη της Ροτζάβα ενάντια στις συμμορίες του ισλαμικού κράτους. Στη Ροτζάβα έμεινα συνολικά δυο χρόνια. Συμμετείχα με την οργάνωσή μου στις μάχες στο Κομπάνι, το Τελ Χέμις, το Τελ Μπέρακ, το Χολ και το φράγμα του Τίσριν. Δύο πράγματα με εντυπωσίασαν περισσότερο στη Ροτζάβα. Το πρώτο ήταν ότι είδα κομμουνιστές και αναρχικούς απ’ όλο τον κόσμο να έρχονται στη Ροτζάβα και να πολεμούν τις συμμορίες στις ίδιες θέσεις, συντροφικά, ο ένας δίπλα στον άλλο. Πέρα από τις ιδεολογικές μας διαφορές μπορέσαμε να αρπάξουμε μια κοινή ψυχή και να γίνουμε σύντροφοι. Σκεφτείτε το! Όπως πολεμήσαμε πλάι πλάι στα οδοφράγματα του Παρισιού, έτσι και σήμερα στη Ροτζάβα πολεμούμε μαζί τον εχθρό… Το δεύτερο αφορά την αποξένωση των γυναικών στη Μέση Ανατολή και την καταπίεση που δέχονται απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Στις κοινωνίες της Μέσης Ανατολής οι γυναίκες δεν έχουν δικαίωμα λόγου. Μετά την επανάσταση όμως μπορεί να δει κανείς τις γυναίκες σε όλα τα πεδία της ζωής. Οι γυναίκες συμμετέχουν και μάχονται σε κοινωνικό, πολιτικό και στρατιωτικό πεδίο. Έχουν πρωτοτυπήσει εδώ. Η επανάσταση της Ροτζάβα είναι και μια γυναικεία επανάσταση. Το δεύτερο πράγμα που με εντυπωσίασε λοιπόν, είναι η ενεργή συμμετοχή των γυναικών σε κάθε πεδίο της ελεύθερης ζωής.

 

Πέρα από την κατάσταση που δημιουργεί από μόνο του εμπάργκο, σε ποιο επίπεδο βρίσκεται ο κοινωνικός μετασχηματισμός εκεί και κατά πόσο έχει ουσιαστικά αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά;

Το εμπάργκο επηρεάζει φυσικά την εξέλιξη και προαγωγή του κοινωνικού μετασχηματισμού. Η επανάσταση, από την άλλη, δημιουργεί μόνη της τις δυνατότητές της και την οργάνωσή της. Το τουρκικό κράτος για ένα διάστημα είχε κλείσει τα σύνορα με το KDP (κουρδικό δημοκρατικό κόμμα), μην επιτρέποντας τη διέλευση τροφίμων ή ανθρωπιστικής βοήθειας. Υπήρξαν φάσεις ανεπάρκειας και δυσκολιών που αντιμετωπίστηκαν, εν μέρει θα μπορούσαμε να πούμε, με τον σχηματισμό των κομμούνων. Η επανάσταση στη Ροτζάβα αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε καθεστώς αυτάρκειας από άποψη τροφής και αγροτικής παραγωγής, χάρη στις κομμούνες και τους συνεταιρισμούς που δημιουργήθηκαν. Για να μπορέσουμε να μιλήσουμε για αντικαπιταλιστικά χαρακτηριστικά, θα έπρεπε να εξετάσουμε την κοινωνικοοικονομική δομή της Ροτζάβα. Η οικονομία εκεί βασίζεται στην αγροτική παραγωγή με κύρια τάξη αυτή των χωρικών. Η επανάσταση της Ροτζάβα είναι κυρίως μια δημοκρατική λαϊκή επανάσταση.

 

Πιστεύεις πως η επανάσταση, στον πέμπτο της χρόνο πια, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση;

Η επανάσταση έως τώρα βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Το αν κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση εξαρτάται από τους πρωτεργάτες της και από εμάς. Αυτή τη στιγμή το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα πραγματώνει τις δικές του αξίες. Φυσικά και υπάρχουν και θα υπάρξουν παραλείψεις. Οι σύντροφοι είναι ανοιχτοί προς ιδέες και προτάσεις. Αυτό που εμείς οφείλουμε να κάνουμε είναι να πραγματώσουμε τις αξίες αυτές με όλες μας τι δυνάμεις, ώστε να αποτελέσουν παράδειγμα στους λαούς του κόσμου.

 

Πώς βλέπεις το γεγονός που το PYD συμμάχησε με τις ΗΠΑ και την Ε.Ε, υπάρχει κίνδυνος ή είναι το κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα σε θέση να διαχειριστεί την συμμαχία αυτή προς όφελός του;

Μπορεί να ακούγεται επικίνδυνο, αλλά το PYD  εμπιστεύεται τις δικές του δυνάμεις και την ιδεολογία του. Δυναμώνεται από τη δίκαιη πάλη των καταπιεσμένων λαών. Το κουρδικό κίνημα γνωρίζει πολύ καλά ότι το ισλαμικό κράτος, ένας εχθρός της ανθρωπότητας, δημιουργήθηκε με τις βοήθειες των ΗΠΑ και της ΕΕ. Ξεκίνησαν τη συμμαχία με τους Κούρδους, όταν το τέρας του ισλαμικού κράτους χτύπησε τη δική τους πόρτα. Υπάρχουν δύο λόγοι γι’ αυτό. Οι ΗΠΑ, καταρχάς, αναγκάστηκαν να συμμαχήσουν με το κουρδικό κίνημα στην προσπάθειά τους για εξεύρεση ενός έμπιστου και σταθερού συμμάχου, ώστε να μπορέσουν να ανακτήσουν το κύρος που είχαν χάσει σε παγκόσμιο επίπεδο. Το κουρδικό κίνημα αναγνωρίζει τους κινδύνους που εγκυμονεί αυτή η πολιτική εξέλιξη. Οι σχέσεις με ΗΠΑ και ΕΕ είναι ξεκάθαρα ζήτημα τακτικής και όχι στρατηγικής. Τη στρατηγική συμμαχία την έκανε με τις επαναστατικές οργανώσεις από την Τουρκία που πολεμούν στη Ροτζάβα. Το κουρδικό κίνημα είναι πολιτικά πολύ ευέλικτο. Είναι ένα κίνημα που έχει καταφέρει να στρέψει προς τη μεριά του την πολιτική σε ένα μέρος όπως η Μέση Ανατολή. Αν δεν ήταν έτσι δεν θα επιβίωνε πολιτικά και στρατιωτικά σε τέσσερα τμήματα του Κουρδιστάν.

 

Πώς βλέπετε τις πολιτικές εξελίξεις στην Τουρκία, τώρα που ο Ερντογάν έχει να αντιμετωπίσει, πέρα από τους αντάρτες του ΡΚΚ και τις πολιτοφυλακές του YPS, και το Ισλαμικό Κράτος;

Η Τουρκία οδεύει γοργά προς μια αιμοσταγή δικτατορία. Το κράτος των AKP-Ερντογάν έχει κηρύξει τον πόλεμο σε όλα τα τμήματα της κοινωνίας που είναι απέναντί τους. Επιτίθεται απροκάλυπτα σε Κούρδους, αλεβίτες, κοσμικούς και όλους τους καταπιεσμένους.  Επιτίθεται ακόμα σε διαδηλώσεις, φυλακίζει και εκτελεί αντιπάλους. Η νομοθετική και εκτελεστική εξουσία, όπως και τα δικαστικά όργανα, έχουν αδρανοποιηθεί. Η νομοθεσία και η δικαιοσύνη ισχύουν μόνο για τους οικονομικά ισχυρούς και τους οπαδούς τους. Προσπαθούν να δημιουργήσουν μια μονοπρόσωπη, βοναπαρτιστική κατάσταση, υπό την ιδεολογία του «νεοοθωμανισμού». Για να τα καταφέρουν θρέφουν τον εμφύλιο πόλεμο και καταπιέζουν όλους τους αντιπάλους. Διανύουμε μια επικίνδυνη περίοδο. Αυτή η κατάσταση από την άλλη ωριμάζει τις συνθήκες και προετοιμάζει το έδαφος για επανάσταση στην Τουρκία. Αν ως HBDH οδηγήσουμε αυτή την πορεία και καταφέρουμε να διαλύσουμε τους υπάρχοντες εξουσιαστικούς μηχανισμούς, θα έχουμε αρκετές πιθανότητες να πραγματοποιήσουμε την επανάσταση. Οι καπιταλιστικές δυνάμεις, βλέποντας αυτό τον κίνδυνο, προσπαθούν να εξοντώσουν όλες τις επαναστατικές οργανώσεις και κυρίως το ΡΚΚ. Εμείς απαντούμε συλλογικά στις επιθέσεις της ολιγαρχίας. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αν δεν αντισταθούμε στον φασισμό κι αν δεν πληρώσουμε το τίμημα, δεν θα δούμε ούτε ελευθερία, ούτε δικαιοσύνη, ούτε και ισότητα…

 

Πιστεύεις πως η γενικότερη αποσταθεροποίηση στο εσωτερικό της Τουρκίας ανοίγει επαναστατικές προοπτικές και σε περιοχές δυτικά της χώρας;

Αναμφίβολα θα τις επηρεάσει. Η Τουρκία κατέχει ένα πολύ σημαντικό σημείο από γεωπολιτική άποψη. Αποτελεί μια γέφυρα ανάμεσα στην Ασία και την Ευρώπη. Όπως για παράδειγμα η σοβιετική επανάσταση επηρέασε τους γύρω λαούς και εξαπλώθηκε μέχρι και τον Καύκασο, έτσι και μια επανάσταση στην Τουρκία μπορεί να εξαπλωθεί και να επηρεάσει τα Βαλκάνια. Πρώτα από όλα χρειάζεται οι κομμουνιστές και οι αναρχικοί της δύσης να έχουν μια επαναστατική προοπτική. Μεταρρύθμιση ή επανάσταση; Πρέπει να ξεκαθαρίσουν στο μυαλό τους τι ζητούν.

 

Η δημοκρατική αυτονομία έχει προοπτικές στην Τουρκία; Ποιες είναι οι απόψεις των κυρίων ρευμάτων της αριστεράς εκεί;

Το κουρδικό κίνημα κήρυξε τη δημοκρατική αυτονομία στο Μπακούρ Κουρδιστάν το 2009. Δημιούργησαν στην περιοχή τα δικά τους δικαστήρια, τοπικές συνελεύσεις και κομμούνες. Το  κράτος άρχισε να επεμβαίνει όταν ένοιωσε ότι οι δομές του χάνουν την επιρροή τους πάνω στον λαό. Τάχιστα έδρασε ενάντια στο KCK (Koma Ciwaken Kürdistan – Ένωση Κουρδικών Κοινοτήτων) συλλαμβάνοντας μέλη του. Έτσι τελικά απέτυχε η προσπάθεια για δημοκρατική αυτονομία. Πιστεύουμε ότι αν δε διαλύσουμε την εξουσιαστική δομή, δε μπορούμε να εφαρμόσουμε τη δημοκρατική αυτονομία. Για να μπορέσει να εφαρμοστεί αυτή, θα πρέπει οι λαοί των δυο χωρών να δράσουν από κοινού και να επαναστατήσουν. Ένας κοινός αγώνας και μια κοινή επανάσταση από τους λαούς της Τουρκίας και του Κουρδιστάν θα οδηγούσε σε μια επιτυχημένη δημοκρατική αυτονομία.

 

Το αντάρτικο πόλης έχει πιθανότητες εξάπλωσης εκεί;

Το αντάρτικο πόλης φυσικά και έχει δυνατότητα εξάπλωσης σε άλλες περιοχές και χώρες. Η ιστορία είναι γεμάτη με παραδείγματα. Απλά η επαναστατική δράση και το αντάρτικο πόλης διαφοροποιούνται ανάλογα με το μέρος και τη χρονική συγκυρία. Αυτό έχει να κάνει με τα χαρακτηριστικά της κάθε χώρας. Για παράδειγμα, στις ΗΠΑ ο ρατσισμός ανάμεσα σε λευκούς και έγχρωμους είναι κοινό φαινόμενο. Οι έγχρωμοι εκτελούνται από την αστυνομία. Εδώ οι έγχρωμοι θα μπορούσαν πιθανότατα να ξεκινήσουν ένα αντάρτικο πόλης. Όπου υπάρχει κράτος είναι πιθανό το αντάρτικο πόλης.

 

Τέλος, πες μας ποια εικόνα έχετε εκεί για την αριστερά αλλά και το αναρχικό κίνημα στην Ελλάδα και αν έχεις κάποιο μήνυμα.

Έχω. Παρακολουθούμε τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις στην Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι τα κομμουνιστικά και σοσιαλιστικά κόμματα της χώρας έχουν ξεφύγει από τον μαρξισμό και έχουν γίνει ρεβιζιονιστικά. Σκεφτόμαστε ότι τα εκεί κομμουνιστικά κόμματα δεν έχουν καταφέρει να κόψουν τον ομφάλιο λώρο τους από το σύστημα και να γίνουν επαναστατικά, κι έτσι αντί να ασχολούνται με τον επαναστατικό αγώνα ασχολούνται με τον ρεφορμισμό· νομίζουμε ότι είναι ρεφορμιστικά. Παρακολουθούμε επίσης και τις αναρχικές ομάδες, τις ενέργειές τους σε μαζικό και μαχητικό επίπεδο. Δίνουμε ιδιαίτερο βάρος, λόγω της διαφοράς της, στη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς.

Έχω να κάνω μια έκκληση προς τους αναρχικούς και αριστερούς συντρόφους στην Ελλάδα. Ο φασισμός του ΑΚΡ έχει εξαπολύσει τον πόλεμο στους καταπιεσμένους λαούς στην Τουρκία. Ο αγώνας απέναντί τους συνεχίζεται σε όλα τα επίπεδα. Ως HBDH τρέχουμε μια καμπάνια στην Ευρώπη ενάντια στον τουρισμό στην Τουρκία. Σύντροφοι, αναρχικοί και αριστεροί, δεν πρέπει να πάνε διακοπές στην Τουρκία. Ζητάμε την αλληλεγγύη σας ώστε και στην Ελλάδα να οργανωθεί αυτό το μποϊκοτάζ προς την Τουρκία. Επίσης, προσκαλώ τους συντρόφους από Ελλάδα να συμμετάσχουν στην επανάσταση και στη δόμηση της Ροτζάβα. Ελάτε να χτίσουμε μαζί την επανάσταση στη Ροτζάβα, η οποία είναι μια κοινή επανάσταση όλων μας. Χαιρετώ όλους τους μαχόμενους αναρχικούς και αριστερούς συντρόφους και τους εύχομαι επιτυχία στους αγώνες τους.