Σε μια κοινωνία που τα αντανακλαστικά της έχουν μπει στη φορμόλη, και τα μυαλά έχουν γίνει πουρές, η ξεφτίλα δεν έχει τέλος. Πρώτα ήρθε η μονάδα μισθοφόρων της Frontex να ενισχύσει τους συνοριοφύλακες στον Έβρο και στα νησιά, μετά ανακοινώθηκε η δημιουργία του τείχους της ντροπής του Παπουτσή στην Ορεστιάδα, και μετά μας πήρε η μπάλα…
Έτσι βγήκαν οι σκούπες στην Αθήνα λες και οι άνθρωποι που κυνηγιούνται είναι σκουπίδια, λες και αυτοί που έχουν αναλάβει τις επιχειρήσεις, εντολές και υλοποίηση, (συμπεριλαμβανομένων και αυτών που έχουν αναλάβει την τηλεοπτική κάλυψη) δεν είναι ό,τι πιο βρώμικο έχει να επιδείξει η ελληνική «δημοκρατία».
Η αλήθεια είναι ότι οι συνθήκες για τον εκφασισμό των κρατικών πρακτικών για το μεταναστευτικό σήμερα είναι ταμάμ. Μια συγκυβέρνηση που προσπαθεί να συσπειρώσει τους ψηφοφόρους ενόψει των εκλογών που κάποια στιγμή θα γίνουν, πίσω από την απειλή των μεταναστών, και κόμματα όπως οι ακροδεξιοί «φιλελεύθεροι» του ΛΑ.Ο.Σ. και του καμένου, και οι οι φασίστες χρυσαυγίτες του πιο καμένου, με τον μισό κώλο στα βουλευτικά έδρανα να βαράνε παλαμάκια που επιτέλους αναγνωρίστηκαν και νομιμοποιήθηκαν όσα τόσα χρόνια διακήρυτταν. Τον ενθουσιασμό τους για τις μεγαλειώδεις αυτές ιδέες έδειξαν (και προβλήθηκαν φυσικά από τα μμε επί του δέοντος) οι σαλονάτοι κρυφοφασίστες εκπρόσωποι της ακαδημαϊκής κοινότητας και της καλλιτεχνικής και πνευματικής διανόησης της χώρας (όπως π.χ. ο μαϊντανός Σαββόπουλος που είχε μιλήσει για κάτι ξερονήσια, και κάτι πάλαι ποτέ λαϊκά παιδιά όπως ο Λευτέρης Παπαδόπουλος). Με τις πλάτες όλων των παραπάνω αποθρασύνονται και οι δυνάμεις καταστολής, κρατικές και παρακρατικές.
Ένα κονδύλι από το μεγάλο αφεντικό, την ευρωπαϊκή ένωση, ύψους 240 εκατομμυρίων ευρώ έχει εγκριθεί για τη δημιουργία 30 στρατοπέδων συγκέντρωσης σε 10 περιφέρειες της ηπειρωτικής Ελλάδας σε ανενεργά στρατιωτικά στρατόπεδα. Στα στρατόπεδα αυτά θα φυλακίζονται μαζικά ανά χίλιοι μετανάστες που θα πέφτουν στην τσιμπίδα του νόμου, ενός νόμου που θα χωρίζει οικογένειες και φίλους καταργώντας ναζιστικά τις ανθρώπινες ελευθερίες. Στα στρατόπεδα αυτά προβλέπεται τριπλή περίφραξη και κάμερες. Σε κάθε χιλιάδα έγκλειστων θα αντιστοιχούν 450 σεκιουριτάδες ιδιωτικών εταιριών ανθρωποφυλάκων. Εκεί θα κρατούνται 18 μήνες κάτω από απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης μέχρι να απελαθούν. Για να ωραιοποιήσουν το εγχείρημα προεκλογικά στα μάτια και των τελευταίων που έχουν αμφιβολίες, παρουσιάζοντας τα ως μοχλό ανάπτυξης, τάζουν εργασία και ευημερία στους κατοίκους των περιοχών που θα δημιουργηθούν τα κέντρα «φιλοξενίας», αποκρύπτοντας ότι η χρηματοδότησή τους από την ευρωπαϊκή ένωση φτάνει μέχρι το 2013.
Φυσικά οι άνθρωποι που θα στοιβαχτούν στα στρατόπεδα δεν είχαν όνειρο να έρθουν στην Ελλάδα, απλά εδώ έτυχε να εγκλωβιστούν. Για την ακρίβεια εμείς δεν τους αφήνουμε να φύγουν. Η συνθήκη Δουβλίνο ΙΙ την οποία υπέγραψε και ο Χρυσοχοΐδης (αυτός που δεν διάβασε το μνημόνιο), που πρωτοστατεί στο σχέδιο των στρατοπέδων, λέει ότι όσοι μετανάστες ζητάνε άσυλο στην ευρωπαϊκή επικράτεια θα επαναπροωθούνται στις χώρες υποδοχής, όπως στην Ελλάδα δηλαδή. Αν αντί της συνθήκης αυτής δίνονταν νόμιμα χαρτιά στους μετανάστες, αναγνωρίζοντάς τους όπως τους αξίζει, ως ελεύθερους, θα τους δινόταν ταυτόχρονα το δικαίωμα για παραμονή οπουδήποτε στην Ευρώπη, και εργασία υπό τις ίδιες συνθήκες με τους Ευρωπαίους πολίτες, αλλά αυτό για ευνόητους λόγους είναι ένα σενάριο που δεν συζητήθηκε καν, ως ασύμφορο.
Το βασικό επιχείρημα στο οποίο πατάει η δημιουργία των στρατοπέδων είναι ότι οι μετανάστες αποτελούν μια υγειονομική βόμβα για την ελληνική κοινωνία. Η εμπειρία βέβαια αντιπαραβάλει ότι αν θέλεις να δημιουργήσεις επιδημίες, δημιουργείς κλειστά περιβάλλοντα.
Σύμφωνα με το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ) τα στοιχεία έρχονται να διαψεύσουν τα περί υγειονομικής βόμβας και τη ρητορική του Λοβέρδου που κόπτεται για την υγεία κλείνοντας νοσοκομεία. Η ελονοσία για την οποία κινδυνολογεί καταρχάς δεν μεταδίδεται από άνθρωπο σε άνθρωπο, αλλά από τα κουνούπια στους ανθρώπους. Αν το κράτος πρόνοιας έκοψε τα προγράμματα καταπολέμησης κουνουπιών στα πλαίσια της εξοικονόμησης χρημάτων, αυτό δεν είναι πρόβλημα των μεταναστών αλλά του κράτους. Το 2011 προσβλήθηκαν μόλις 27 Έλληνες και 25 μετανάστες στην περιοχή του Ευρώτα Λακωνίας και 6 ακόμη αδιευκρίνιστα κρούσματα.
Επίσης σύμφωνα πάλι με σχετική έκθεση του ΚΕΕΛΠΝΟ «το χρονικό διάστημα 2004-2010 παρατηρείται προοδευτική μείωση των δηλούμενων κρουσμάτων φυματίωσης», από 761 το 2004 σε 490 το 2010. Η εικόνα σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, όπως καταγράφεται από τον αρμόδιο φορέα αναφοράς, ECDC σε έκθεση για τη φυματίωση διαμορφώνεται από στοιχεία βάσει των οποίων στους 100.000 πολίτες σημειώνονται μόλις 3,1 κρούσματα στην Ελλάδα, ενώ στη Γερμανία 4,3. Για τους ισχυρισμούς πως «προσβάλλονται μόνο οι ξένοι από ασθένειες που είχαν εξαφανιστεί από την Ελλάδα» αξίζει να αναφερθεί ότι το 2008, υπήρχαν 669 κρούσματα φυματίωσης, από τους ασθενείς αυτούς οι 414 ήταν Έλληνες και οι 250 ξένοι, το 2009 υπήρχαν 595 κρούσματα, εκ των οποίων μόνο 258 κρούσματα σε αλλοδαπούς και, τέλος, το 2010τα κρούσματα μειώθηκαν στα 490, με 261 Έλληνες και 229 αλλοδαπούς. Στατιστικά λοιπόν η φυματίωση στην πραγματικότητα μειώνεται.
Όσον αφορά τον ιό HIV, το ΚΕΕΛΠΝΟ επιβεβαιώνει πως το 2011 σημειώνεται αύξηση, η οποία αποδίδεται ωστόσο στα άτομα που κάνουν ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών. Το 2011, οι οροθετικοί άνδρες στην Ελλάδα ήταν 771 και οι γυναίκες 121 και στους ήδη υπάρχοντες φορείς του AIDS προστέθηκαν 67 άνδρες και 16 γυναίκες. Όμως τα προγράμματα τύπου «βοήθεια στον δρόμο» για εξαρτημένα άτομα σταματάνε το ένα μετά το άλλο (από τον ίδιο τον υπουργό Λοβέρδο), και ούτε αυτό δεν το έχουν κάνει οι μετανάστες αλλά το κράτος. Έτσι πάει η δουλεία, πρώτα οι μετανάστες, μετά οι χρήστες, αύριο οι ψυχασθενείς, μετά οι άστεγοι, οι φτωχοί και πάει λέγοντας. Και για να τελειώνει το παραμύθι περί υγειονομικής βόμβας, βάσει πάλι στατιστικής μελέτης, το 60% των μεταναστών που έρχονται υγιείς στην Ελλάδα καταλήγουν να νοσούν μέσα στα «κέντρα υποδοχής», και αυτά τα ξέρουν όσοι σχεδιάζουν τα νέα Νταχάου, εκτός βέβαια αν αυτό επιδιώκουν.
Η κυρία Κούλα λέει βέβαια ότι είναι και η εγκληματικότητα στη μέση, χωρίς να έχει παρατηρήσει ότι μια ολόκληρη χώρα γελάει με το «ρε παιδιά ας οργανωθούμε όλοι μαζί να κάνουμε μια ληστεία της προκοπής». Μία ολόκληρη χώρα ψηφίζει και στηρίζει εις τους αιώνες των αιώνων τους εκλεγμένους κοινοβουλευτικούς κλέφτες. Οι «φιλότιμοι» πατριώτες που απαρτίζουν τη μάζα του λαού, με την παραμικρή ευκαιρία που τους δόθηκε έκλεψαν και αδίκησαν και αυτοί με την σειρά τους ό,τι μπόρεσαν, σαν πρεζάκια του ρουσφετιού και της κουτοπονηριάς που τους έχει γίνει πλέον δεύτερη φύση. Όπως δεύτερη φύση τους έχει γίνει ο επιλεκτικός στραβισμός όταν διατείνονται ότι οι μετανάστες μας κλέβουν, επιτρέποντας ακόμα και σε φασίστες να φυλάνε καραούλι στα ΑΤΜ την ώρα που βγάζουν λεφτά, αποτρέποντας τον επίδοξο αλλοδαπό κλέφτη, και επιτρέποντας στον φασίστα να κλέψει την αξιοπρέπεια που τους έχει απομείνει.
Αυτή η ιδεολογική κατηφόρα μας βρήκε με φαγωμένα τακάκια.
«Ξέρεις την ιστορία του τύπου που πέφτει από τον πεντηκοστό όροφο μίας πολυκατοικίας;
Καθώς έπεφτε, έλεγε συνεχώς για να καθησυχάσει τον εαυτό του: “ως εδώ όλα καλά, ως εδώ όλα καλά”. Αλλά τελικά σημασία δεν έχει η πτώση, αλλά η πρόσκρουση».
αλεξία
