Η πόλη των Χανίων είναι ένας από τους πιο δημοφιλής προορισμούς της Κρήτης. Ιδιαιτέρα το παλιό λιμάνι, ή για τους ντόπιους «κολόμπο». Στο κολόμπο λοιπόν βρίσκεται και ένα πολύ μεγάλο μέρος της τουριστικής και όχι μόνο διασκέδασης. Από τις γιγάντιες καφετέριες, τα μπαρ, τα εστιατόρια, τα μαγαζιά με σουβενίρ, τα ξενοδοχεία και τα νέα εναλλακτικά ξενοδοχεία, τα λεγόμενα και ως “Boutique Hotels”, που έχουν εξαπλωθεί σαν μανιτάρια σε όλη την πόλη (άραγε πόσο εναλλακτικά είναι αφού κοντεύουν να κυριέψουν την παλιά και όχι μόνο πόλη;).
Σε αυτό τον βούρκο της μαζικής διασκέδασης υπάρχουν, όπως και σε κάθε πολυσύχναστη περιοχή, μικροπωλητές, μουσικοί του δρόμου, επαίτες και κάθε λογής περφόρμερς, που στα μάτια των αφεντικών μοιάζουν με μιάσματα που χαλάνε την εικόνα της περιοχής, και το πρεστίζ των κιτς βιτρινών τους. Έτσι, οι μαγαζάτορες του παλιού λιμανιού αποφάσισαν στην αρχή της σεζόν να βάλουν τα τσιράκια τους σε ρόλο μπάτσου να φυλάνε την βιτρίνα του λιμανιού, απομακρύνοντας και τραμπουκίζοντας όποιον προσπαθεί να βγάλει μεροκάματο χωρίς να έχει τα απαραίτητα έγγραφα και αισθητικά προσόντα [sic]. Όπως είναι λογικό, τα διάφορα συμβάντα στο λιμάνι μαθεύτηκαν γρήγορα στην μικρή πόλη των Χανίων, και έτσι με γρήγορα αντανακλαστικά συστάθηκε πρωτοβουλία για το εν λόγω θέμα, που έκανε παρέμβαση στον φάρο του λιμανιού με γιγαντοπανό, με κεντρικό σύνθημα «η πόλη δεν ανήκει στα αφεντικά και στους μπράβους»· γιγαντοπανό που μετέπειτα κρεμάστηκε στον τοίχο του λόφου Καστέλι.
Αυτό φαίνεται να ενόχλησε πολύ κόσμο, και το ενδιαφέρον σημείο είναι ότι μαγαζάτορες και ο Δήμος απείλησαν την αρχαιολογία να αναλάβει δράση, με επιχείρημα ότι δεν γίνεται σε ένα μνημείο να αναρτάται πανό και οτιδήποτε άλλο. Μετά από δυο μέρες, και σε ρόλο κομάντο, η αρχαιολογία ξεκρεμάει το πανό τα χαράματα. Παρόλα αυτά οι παρεμβάσεις συνεχίζονται με τρικάκια, κείμενα και γενικότερα με αισθητή παρουσία της πρωτοβουλίας στην παλιά πόλη. Έτσι, οι μπράβοι φάνηκαν αρχικά να «μαζεύονται».
6 Ιούνη και στα media επικρατεί αναβρασμός για την ονοματοδοσία της Μακεδονίας· αηδιαστικά, προσβλητικά και ανιστόρητα συλλαλητήρια ξεπηδούν εδώ και εκεί ανά την Ελλάδα. Στα γραφικά Χανιά γίνεται το δεύτερο εθνικιστικό ιντερνετικό κάλεσμα, αυτή την φορά από ομάδα στο facebook με την επωνυμία «Χανιά Παρών», για την υπεράσπιση του ονόματος της Μακεδονίας (στο πρώτο δεν πάτησε ούτε αυτός που το κάλεσε, τον Γενάρη του ίδιου έτους, μετά από κατάληψη της πλατείας αγοράς από αντιφασιστικό και αναρχικό κόσμο). Ένα μικρό κομμάτι του αντιφασιστικού και αναρχικού κόσμου προσπαθεί να ξανακαταλάβει την πλατεία της αγοράς. Προς έκπληξή του, εκεί βρισκόταν νωρίτερα ένα τσούρμο μπράβων, φασιστών και λοιπής πατριδόπληκτης πλέμπας. Η ώρα περνούσε και το σώμα της παρέμβασης άρχισε να είναι αριθμητικά ανίσχυρο να κρατήσει την πλατεία, έτσι και αποφάσισε να οπισθοχωρήσει με τους μπράβους, τους φασίστες και τους μπάτσους να επιτίθενται κατά μέτωπο όλοι μαζί και αγαπημένοι με την κλασική τους βαναυσότητα. Η επίθεση αποκρούστηκε από την περιφρούρηση αλλά δυστυχώς κατέληξε με 3 συλλήψεις. Ο πατριωτικός όχλος, γνωστός για την θρασυδειλία του, αλλά και για την άριστη συνεργασία με τους μπάτσους, δεν έχασε ευκαιρία να λιντσάρει και να χτυπήσει τρεις δεμένους πισθάγκωνα ανθρώπους. Στη συνέχεια δε, το ξύλο συνεχίστηκε και στο μπατσομέγαρο από τους γνωστούς ασφαλίτες της πόλης.
Αμέσως ο κόσμος προέβη σε συγκέντρωση αλληλεγγύης στο μπατσομέγαρο, αλλά και σε περιφρούρηση της κατάληψης Rosa Nera, με τους φασίστες να τριγυρνούν στο λιμάνι σε απόσταση ασφαλείας, προφανώς, από τον λόφο Καστέλι.
Τις επόμενες μέρες και σαν άμεση απάντηση καλείται αντιφασιστική-διεθνιστική πορεία, περνώντας από όλα τα «επίμαχα» σημεία της πόλης με τους μπράβους βέβαια να είναι άφαντοι.
Ένα μήνα μετά από την πρώτη φασιστομάζωξη ξανακαλούν στην πλατεία της Αγοράς, προσπαθώντας να δώσουν πνοή και νόημα στην προσβλητική ύπαρξή τους. Έτσι, πλήθος ομάδων κάλεσε στην πλατεία της Σπλάτζιας, στην οθωμανική γειτονιά των Χανίων, για να περιφρουρήσει, να διασφαλίσει και να διεκδικήσει μεγάλο μέρος της πόλης. Ξέροντας πως τα συλλαλητήριά τους σβήνουν εκθετικά, και υπό τον φόβο για ματαίωση της φιέστας τους από τον μαχόμενο αντιφασιστικό κόσμο, έφεραν και φασίστες από άλλες πόλεις, όπως το Ρέθυμνο και η Χίος. Το πλήθος τους ήταν διακριτά λιγότερο από την προηγούμενη φορά, παρότι τα καλέσματά τους ήταν περισσότερα. Προσπαθώντας να κάνουν το πανηγύρι τους ακόμα πιο φαντεζί προσκάλεσαν κάθε λογής πρωτοπαλίκαρα χορευτικών συλλόγων και μουσικών, υπό το βλέμμα πάντα μιας μεγάλης αφίσας του πρώην αρχιεπίσκοπου Χριστόδουλου.
Στη διάρκεια του πανηγυριού τους προσπάθησαν να πλησιάσουν την αντισυγκέντρωση, αλλά οι φίλοι τους οι μπάτσοι τους προέτρεψαν ευγενικά να μην προκαλέσουν, έτσι το μόνο που κατάφεραν να κάνουν ήταν να σβήσουν συνθήματα στη γύρω περιοχή, χρησιμοποιώντας πατριαρχικά σύμβολα, μάλλον γιατί η φαντασία, αλλά και τα πολιτικά τους επιχειρήματα φτάνουν μέχρι τον καβάλο τους.
Το αντιφασιστικό κίνημα στα Χανιά έχει δείξει το Παρών του όλα αυτά τα χρόνια: Από το σπάσιμο και κλείσιμο των γραφείων της Χρυσής Αυγής δύο φορές, τις δεκάδες συγκεντρώσεις και αντισυγκεντρώσεις, την παραγωγή λόγου και την παρουσία του στο δρόμο, καθιστά το μήνυμα σαφές:
Η πόλη δεν ανήκει ούτε στα αφεντικά, ούτε στους μπράβους,
ούτε στους φασίστες
Σέργιος Κοντοβάκης
