«Ένας δρόμος υπάρχει για να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις και είναι ο δρόμος του αγώνα», δηλώνουν ομόφωνα οι απολυμένες καθαρίστριες του υπ. Οικονομικών. Σ’ έναν μαραθώνιο, σ’ έναν καθημερινό αγώνα, έχουν επιδοθεί εδώ και περίπου 8 μήνες οι απολυμένες καθαρίστριες του yπ. Οικονομικών. Ήταν το περασμένο καλοκαίρι, όταν στις 29 Ιουλίου ανακοινώθηκε πως τίθενται σε διαθεσιμότητα. Συνολικά τέθηκαν σε διαθεσιμότητα 595 εργαζόμενες, οι οποίες οδηγούνται στην απόλυση. Η είδηση έγινε γνωστή σε εκείνες μέσω των ΜΜΕ χωρίς να έχει προηγηθεί κάποια κατ’ ιδίαν ενημέρωση. Λίγες ημέρες μετά, αρχές Αυγούστου, οι καθαρίστριες, κάνουν την πρώτη τους κινητοποίηση έξω από το υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης. Εκείνη την ημέρα ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας (Ομοσπονδία Εφοριακών ΠΟΕ-ΔΟΥ) το;yς ανακοινώνει και επίσημα την είδηση περί διαθεσιμότητας. Τοn Σεπτέμβρη εκδίδονται και οι 595 σχετικές διαπιστωτικές πράξεις. Ξεκινά ένας αγώνας για τις απολυμένες αγωνιζόμενες καθαρίστριες, ένας καθημερινός σκληρός αγώνας αξιοπρέπειας και αντοχής με αξιοθαύμαστο κουράγιο διαδηλώνοντας ακούραστα και ασταμάτητα. Γυναίκες από την επαρχία που εργάζονταν κι εκείνες στις τοπικές εφορίες κατεβαίνουν στην Αθήνα, συναντιούνται με τις υπόλοιπες και συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις. Οι μήνες περνούν και ο τιτάνιος –πλέον- αγώνας των καθαριστριών αντιμετωπίζεται από την ελληνική κυβέρνηση με βία και καταστολή. Ωστόσο, τις βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους, με κρύο και με ζέστη, να τους γιουχάρουν και να τους θυμίζουν ότι, παρόλο που απολύθηκαν και έμειναν στοn δρόμο, δεν σκύβουν το κεφάλι.
Πρόκειται για γυναίκες από 45 έως 57 ετών οι οποίες αντικειμενικά δεν μπορούν να βγουν στην αγορά εργασίας, ενώ εκείνες που είναι κοντά στη σύνταξη δεν μπορούν να την πάρουν. Στο μεταξύ απολύονται χωρίς να πάρουν αποζημίωση αλλά και χωρίς να έχουν καν δικαίωμα επιδόματος ανεργίας.
Ο αγώνας τους ξεκίνησε δειλά στην αρχή και με τη συμμετοχή λίγων ατόμων. Δούλεψαν σαν τα μυρμήγκια ώστε να οργανώσουν όλες τις γυναίκες του κλάδου, και δίνανε σχεδόν καθημερινά το «παρόν» έξω από το υπουργείο και τις εφορίες από όπου πριν λίγους μήνες τις πέταξαν απ’ έξω. Δεν το έβαλαν στιγμή κάτω!
Φωνάζοντας συνθήματα και κρατώντας μαζί με τα πανό σκούπες και σφουγγαρίστρες, οι μαχόμενες καθαρίστριες είναι πανταχού παρούσες. Ακούραστες, δυναμικές, αξιοπρεπείς. Παρεμβάσεις όπως στη ΔΟΥ ΙΓ, σε εφορία στα Εξαρχείων, την Καλλιθέα, στο ΚΕΠΥΟ, στο Γενικό Λογιστήριο, κατάληψη στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου του Δ. Αθηναίων, ανάρτηση πανό στον Λευκό Πύργο της Θεσσαλονίκης είναι μερικές από τις δυναμικές στιγμές τους. Οι ίδιες, δίχως φόβο και με πολύ πάθος αντέχουν και δηλώνουν το παρόν τους σε συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας, σε απεργίες, σε συλλαλητήρια, ενώ συμμετέχουν αλληλέγγυα και σε κινητοποιήσεις άλλων κλάδων. Όταν έρχονται αντιμέτωπες με τα ΜΑΤ, δεν κάνουν πίσω. Μάλιστα στις 26/3 όταν οι καθαρίστριες βρέθηκαν για ακόμη μια φορά έξω από το υπουργείο Οικονομικών αιτούμενες να συναντήσουν τον υπουργό Οικονομικών, τα ΜΑΤ επιτέθηκαν άγρια απωθώντας τες με τις ασπίδες τους και τραυματίζοντάς τες. Εκείνη την ημέρα τέσσερις από εκείνες μεταφέρθηκαν στον Ευαγγελισμό με τραυματισμούς στον αυχένα, τα χέρια και τα πόδια. Το περιστατικό δεν τις πτόησε. Η μαχητικότητά τους δεν κάμφθηκε από τη βία των μπάτσων, δίνοντας νέο ραντεβού έξω από το υπουργείο.
Και παρ’ ότι βρίσκονται αντιμέτωπες με τις δυνάμεις καταστολής, οι μαχόμενες καθαρίστριες δεν σκύβουν το κεφάλι. Γύρω στις 15-20 καθαρίστριες, από τις 595 που έχασαν τη δουλειά τους, οργανώνουν διαμαρτυρίες σχεδόν καθημερινά δίνοντας αναμφισβήτητα ένα μάθημα πρώτης τάξης σε όλους τους εργαζόμενους με τη μαχητικότητά τους και με τις φωνές τους να γεμίζουν το Σύνταγμα καθημερινά με ευρηματικά πολιτικά συνθήματα. Ο αγώνας των καθαριστριών του υπ. Οικονομικών έχει μετατραπεί σε αγώνα ολόκληρης της εργατικής τάξης, ενώ η αποφασιστικότητα και η αυταπάρνηση αυτών των γυναικών γίνεται πλέον σημείο αναφοράς για τους εργατικούς αγώνες. Δίνοντας ένα ακόμη παράδειγμα αγωνιστικότητας, η χάρη τους έφτασε και ως τις Βρυξέλλες. Αρχές Απρίλη οι βρέθηκαν στο κέντρο των Βρυξελλών και συμμετείχαν στη διαδήλωση των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων κατά της λιτότητας.
Η κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι τις απολύει για να μειώσει τα ελλείμματα. Είχε άλλωστε προπαγανδίσει με κάθε δυνατό τρόπο, την… ανάγκη να εξοικονομηθούν χρήματα από τη λειτουργία των Δημοσίων Υπηρεσιών. Την ίδια ώρα όμως γίνονται συμφωνίες κάτω από το τραπέζι με γνωστούς μεγαλοεργολάβους. Συγκεκριμένα την καθαριότητα των κτιρίων έχουν πλέον αναλάβει ιδιωτικά συνεργεία, τα οποία σύμφωνα με όσα υποστηρίζουν οι καθαρίστριες στοιχίζουν ακριβότερα. Για εκείνες, όπως τονίζουν, «μόνο ένας δρόμος υπάρχει για να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις και είναι ο δρόμος του αγώνα». Και είναι διατεθειμένες να συνεχίσουν τον αγώνα τους μέχρι να δικαιωθούν, διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλειά, στην κοινωνική ασφάλιση, στη σύνταξη.
Πολυάνθη Α.
