Σχετικά με το καινούργιο αντεργατικό νομοσχέδιο

Τους τελευταίους μήνες, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της πανδημίας, το κράτος όπως πάντα σε αγαστή συνεργασία με το κεφάλαιο, έχουν επιβάλει ένα «καθεστώς έκτακτης ανάγκης», που όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο πολύ μοιάζει με γνωστά χουντικά καθεστώτα. Έτσι, έχουν δημιουργήσει ένα «ασφαλές» –για αυτούς– κοινωνικό περιβάλλον για να περάσουν μέτρα και νομοσχέδια που εντείνουν ακόμα περισσότερο την υποτίμηση των όρων ζωής μας (νέο ασφαλιστικό, νομοσχέδιο ποινικοποίησης των διαδηλώσεων, νομοσχέδια για την εκπαίδευση, την «ανάπτυξη», το μεταναστευτικό, νέος πτωχευτικός κώδικας κ.α.)

Αφού έχουν προηγηθεί μειώσεις μισθών, επιδομάτων και συντάξεων –με ταυτόχρονη αύξηση του ορίου ηλικίας για συνταξιοδότηση– και για πρώτη φορά φέτος κόπηκε το οικονομικό βοήθημα των Χριστουγέννων στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Αφού η μαύρη, ανασφάλιστη εργασία, η εργοδοτική αμέλεια σε μέτρα ασφαλείας και τα ποσοστά ανεργίας έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, έρχονται τώρα να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα μέσα από το νέο εργασιακό νομοσχέδιο που αναμένεται να ψηφιστεί το επόμενο διάστημα.

Το νομοσχέδιο αυτό μεταξύ άλλων προβλέπει:

  • Υπό προϋποθέσεις, η εργοδοσία θα έχει το δικαίωμα να αυξήσει τις ημερήσιες ώρες εργασίας από 8 σε 10, όπου οι επιπλέων ώρες θα «εξοφληθούν» στον εργαζόμενο μέσα στο επόμενο 6μηνο, είτε με μείωση ωρών, είτε με ρεπό και άδειες. Αυτό βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν θα συμβαίνει καθότι υπάρχει πάντα η ανάγκη για δουλειά, και υπάρχει πάντα η απειλή της απόλυσης. Οπότε, στην ουσία, πρόκειται για ώρες δουλειάς που δεν θα πληρωθούμε ποτέ κανονικά και με τον νόμο.
  • Αυξάνονται οι ώρες των νόμιμων υπερωριών, χωρίς όμως να αυξάνονται οι αποδοχές στον μισθό. Μέχρι σήμερα το ανώτατο όριο που μπορούσαν να απασχοληθούν οι εργάτες/ριες σε υπερωρίες σε βιομηχανικές/βιοτεχνικές επιχειρήσεις ήταν 90 ώρες/έτος, και σε όλους τους υπόλοιπους κλάδους 120ώρες/έτος. Οι ώρες θα αυξηθούν άνω των 120 ωρών και θα είναι ίδιες για όλους τους κλάδους.
  • Αυξάνονται οι επιχειρήσεις και τα επαγγέλματα που θα υπάγονται στην κυριακάτικη εργασία, ως εκ τούτου, στην ουσία καταργείται η 5ήμερη εργασία.
  • Αποκτά δικαίωμα ο εργοδότης να απαγορεύσει στον εργαζόμενο την προσέλευσή του στη δουλειά μετά την προειδοποίηση της απόλυσής του. Αυτό διευκολύνει τον εργοδότη και οικονομικά, αφού η αποζημίωση απόλυσης μετά από προειδοποίηση είναι μειωμένη κατά 50%, αλλά και όσον αφορά τους ταξικούς αγώνες αλληλεγγύης που μπορούν να λάβουν χώρα από συναδέλφους ή σωματεία στον χώρο της δουλειάς του απολυμένου.
  • Οι εργατικές διεκδικήσεις παύουν να υπάγονται στην Επιθεώρηση Εργασίας και μεταβιβάζονται στο αυτόνομο νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου Ο.ΜΕ.Δ. (Οργανισμός ΜΕσολάβησης και Διαιτησίας). Αυτό συνεπάγεται, ότι είναι απαραίτητη η παρουσία δικηγόρου, θα έχει οικονομικό κόστος και θα είναι ακόμα πιο χρονοβόρα διαδικασία απ’ ό,τι ήταν.
  • Έχει το δικαίωμα ο εργοδότης να συστήνει ατομική σύμβαση εργασίας με τον εργαζόμενο ακόμα και αν υπάρχει ήδη συλλογική σύμβαση εργασίας. Αυτό ανοίγει τον δρόμο για ακόμα πιο ελαστικά ωράρια εργασίας.
  • Είναι υποχρεωτική η εγγραφή-φακέλωμα των εργατικών σωματείων και συνδικαλιστικών οργανώσεων στο «ηλεκτρονικό μητρώο συνδικαλιστικών οργανώσεων», στοχοποιώντας τους συνδικαλιστές, όπως επίσης είναι υποχρεωτική και η εγγραφή στο «μητρώο πραγματικών δικαιούχων», όπου αυτό σημαίνει ότι νομιμοποιείται πλήρως ο έλεγχος από το υπουργείο οικονομικών στα εσωτερικά των σωματείων.
  • Η ψηφοφορία για την κήρυξη απεργίας θα είναι υποχρεωτικά ηλεκτρονική. Έτσι υπονομεύονται και τίθενται στην αδιαφάνεια οι απαραίτητες διαδικασίες για την κήρυξη μιας απεργίας, που πριν εξασφαλιζόταν με τη φυσική παρουσία στις γενικές συνελεύσεις.
  • Ποινικοποιείται η περιφρούρηση των απεργιών, όπως επίσης και η απλή προτροπή σε συμμετοχή στην απεργία, όπως μπορεί να είναι το μοίρασμα ενός κειμένου που έχει το κάλεσμα της απεργίας.
  • Σε επιχειρήσεις που τη λειτουργία τους κρίνουν αυτοί ως «κρίσιμη για το κοινωνικό σύνολο», είναι απαραίτητο να εργάζεται ως προσωπικό ασφαλείας τουλάχιστον το 40% του συνολικού προσωπικού. Αυτό στην ουσία ακυρώνει την απεργία ως μέσο αγώνα, αφού η «παραγωγή» συνεχίζει κανονικά χωρίς καμία πίεση στην εργοδοσία, και επίσης καλλιεργεί την απεργοσπασία που πάλι είναι προς όφελος της εργοδοσίας.

Εντός μίας συνθήκης που η πανδημία του κορωνοϊού εξαπλώνεται όλο και εντονότερα, η κυβέρνηση αρνείται πεισματικά να ενισχύσει το σύστημα υγείας, τα ΜΜΜ, την παιδεία, ώστε να μην συνωστίζεται ο κόσμος στα τρένα και τα λεωφορεία, να μην είναι τα παιδιά το ένα πάνω στο άλλο μέσα στις σχολικές τάξεις, και φυσικά να μην πεθαίνει ο κόσμος επειδή δεν υπάρχουν ΜΕΘ, ή επειδή αναβλήθηκε επ’ αόριστον το χειρουργείο του. Αντ’ αυτού ενισχύει την αστυνομία με χιλιάδες προσλήψεις μπάτσων και συνεχόμενη σύσταση νέων σωμάτων, και τον στρατό με δισεκατομμύρια σε πολεμικό εξοπλισμό. Περνάνε μέτρα που μόνο σκοπό έχουν να χωθούμε όλο και πιο βαθιά στη συνθήκη Δουλειά-Σπίτι-Σπίτι-Δουλειά, να ενισχύσουμε την παραγωγική διαδικασία μέσω της εργατικής μας δύναμης με όλο και πιο δυσβάσταχτους όρους για εμάς, ενώ παράλληλα δυσχεραίνεται και υποτιμάται η οργανωμένη και συλλογική αντίδραση, που μπορεί και πρέπει να υπάρξει απέναντι σε όσα μας επιβάλλουν.

Απέναντι στην επέλαση του κεφαλαίου στις ζωές μας, απέναντι σε κάθε εκμεταλλευτικό και καταπιεστικό σύστημα ως κομμάτι των καταπιεσμένων, αγωνιζόμαστε για την κατάργηση κράτους και καπιταλισμού.

Αγωνιζόμαστε για να ζήσουμε σε έναν κόσμο ελευθερίας, ισότητας, αλληλεγγύης.

Louielouie