Η μετάφραση της συνέντευξης των συντρόφων του IRPGF που έδωσαν στο itsgoingdown (https://itsgoingdown.org/anarchist-armed-struggle-rojava-beyond-interview-irpgf/) στα εδάφη του «συριακού Κουρδιστάν» έγινε από την Πρωτοβουλία Φυλακισμένων Αναρχικών ως συμβολή στην διάχυση του επαναστατικού λόγου και πράξης.
Για τη διεθνιστική αλληλεγγύη μεταξύ των καταπιεσμένων μέχρι την καταστροφή του κόσμου των αφεντικών. Για τον ακρατικό συνομοσπονδισμό των ελεύθερων ανθρώπων.
Για επικοινωνία: 80keli@espiv.net
Αναρχικός ένοπλος αγώνας στη Rojava και παραπέρα: μία συνέντευξη με το IRPGF
1. Σύντροφοι, πρώτα απ’ όλα ευχαριστούμε που συμφωνήσατε σε αυτήν τη συνέντευξη, το εκτιμούμε πολύ. Για να αρχίσουμε, πόσοι σύντροφοι συμμετέχουν στο IRPGF και, αν μπορείτε να απαντήσετε, από ποιες χώρες προέρχεστε;
Δυστυχώς, για λόγους ασφαλείας, δε μπορούμε να αποκαλύψουμε τον αριθμό των μελών του IRPGF που βρίσκονται αυτή τη στιγμή και επιχειρούν στη Rojava, ούτε τις χώρες από τις οποίες προέρχονται, καθώς τέτοιου είδους πληροφορίες θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τα κράτη για να ταυτοποιήσουν τα μέλη. Παρόλα αυτά, μπορούμε να πούμε πως το IRPGF συγκροτείται από επαναστάτες τόσο από την “ανατολή”, όσο και από τη “δύση”.
2. Πριν από το σχηματισμό του IRPGF ήσασταν όλοι μέλη του Διεθνούς Τάγματος Ελευθερίας (IFB); Αν όχι, πώς συναντηθήκατε;
Το IRPGF είναι ένα εγχείρημα το οποίο αναπτυσσόταν για μήνες πριν την ανακοίνωσή του. Αυτή η ανάπτυξή του έλαβε χώρα τόσο στο εσωτερικό διαφόρων χωρών, όσο και διασυνοριακά. Ωστόσο, αν κάποιος επιθυμεί να ανιχνεύσει την οικοδόμηση των αναγκαίων επαναστατικών σχέσεων και επαφών οι οποίες οδήγησαν στην ίδρυση του IRPGF, θα μπορούσαμε να πούμε βασικά πως η ανάπτυξη του IRPGF μετράει χρόνια. Πολλές από αυτές τις επαφές έγιναν μέσω προσωπικών συναντήσεων, αγωνιζόμενοι πλάι πλάι με άλλους, καθένας στο δικό του κίνημα, και διατηρώντας σχέσεις αλληλεγγύης για πολύ καιρό αφότου είχαμε σταματήσει να βρισκόμαστε στον ίδιο φυσικό χώρο, πράγμα το οποίο οδήγησε ουσιαστικά στη δημιουργία ενός δικτύου σοβαρών και αποφασισμένων αναρχικών, με πολλή όρεξη να προωθήσουν το κίνημα με όποιον τρόπο ήταν απαραίτητο. Οπότε, ενώ κάποιοι από εμάς ήταν πράγματι μέλη του IFB πριν τη δημιουργία του IRPGF, η ομάδα καθαυτή έχει ρίζες τόσο εντός, όσο και εκτός περιοχής.
3. Τι ενέπνευσε όλους εσάς ώστε να δημιουργήσετε το IRPGF; Τι περιορισμούς είχατε ζήσει ως αναρχικοί εκπαιδευόμενοι και/ή πολεμώντας ενταγμένοι σε ένα μη αναρχικό τάγμα πριν τη δημιουργία του IRPGF; Τι διαφορετικό σκοπεύετε να κάνετε, σε σχέση με άλλες ομάδες εθελοντών στη Rojava οι οποίες πολεμούν το Ισλαμικό Κράτος;
Η έμπνευση για τη δημιουργία του IRPGF οφείλεται σε πολλούς παράγοντες, όμως δύο από τους σημαντικότερους ήταν η έλλειψη αναρχικής παρουσίας στο έδαφος της Rojava και η επιθυμία να εισάγουμε στο κίνημα κάτι που δεν είχε εμφανιστεί μέχρι τότε. Ένα έδαφος δηλαδή ειδικά για τους αναρχικούς, για να ξεφύγουν από το κράτος, να εκπαιδευτούν στον ανταρτοπόλεμο και στο συμβατικό πόλεμο για τους δικούς τους ξεχωριστούς αγώνες όταν γυρίσουν στην πατρίδα τους, και να αποκτήσουν εμπειρία πως λειτουργεί μια επανάσταση σε κοινωνικό επίπεδο. Παρόλο που συναντήσαμε αναρχικούς οι οποίοι αρνήθηκαν να υποστηρίξουν την επανάσταση επειδή δεν ανταποκρίνεται στη ρομαντική, ιδανική κομμούνα, λαμβάνουμε επίσης υπόψη πως πολλοί αναρχικοί αποφάσισαν να κρατηθούν μακριά από τη Rojava, λόγω της πληθώρας σφυροδρέπανων και της έλλειψης αλφαδιών. Γι’ αυτούς τους λόγους το θεωρήσαμε επιτακτικό να αλλάξουμε αυτό το πολιτικό τοπίο δημιουργώντας ένα χώρο όπου ο αναρχισμός όχι απλά θα υπάρχει, αλλά θα ανθεί.
Αυτό παρεμπιπτόντως κάνει το εγχείρημά μας θεμελιωδώς διαφορετικό από οποιαδήποτε άλλη ομάδα η οποία βρίσκεται εδώ αποκλειστικά για να πολεμήσει το ISIS. Ενώ προφανώς εμπλεκόμαστε σε επιχειρήσεις εναντίον του ISIS, οι στόχοι μας πάνε παραπέρα από το να το νικήσουμε, να σταματήσουμε και να γυρίσουμε σπίτι. Πράγματι, πολεμάμε το φασισμό με όποια μορφή και να εμφανίζεται, όμως το κάνουμε χτίζοντας επίσης αναρχικές υποδομές στην περιοχή οι οποίες δίνουν τη δυνατότητα να έρθουν εδώ περισσότεροι αναρχικοί να μάθουν και να προωθήσουν αναλόγως τους ξεχωριστούς τους αγώνες. Εν συντομία, σκεφτόμαστε τη μεγάλη εικόνα, η οποία είναι η επανάσταση που απλώνεται πέρα από τη Rojava και εμείς πολεμάμε το ίδιο αποφασισμένα για την αναρχία, τη Rojava και τον αντιφασισμό. Αντιμετωπίζαμε περιορισμούς καθόσον εκπαιδευόμασταν και πολεμούσαμε ενταγμένοι σε μη αναρχικά τάγματα πριν τη δημιουργία του IRPGF – αρκεί απλά να αναφέρουμε πως κάποιος διεθνιστής ο οποίος δεν ήξερε για τον αναρχισμό πριν μας συναντήσει, μάθαινε περισσότερα απ’ όσα θα ήθελε μετά (τη συνάντησή μας). Ωστόσο, οι εμπειρίες μας με τον κόσμο της περιοχής ήταν πολύ θετικές, με πολλούς να περιγράφουν απερίφραστα το πολιτικό τους πλαίσιο ως αναρχικό.
4. Ποιά είναι η απάντησή σας στην κριτική κάποιων αναρχικών και αριστεριστών από τη δύση, πως ομάδες σαν το IRPGF, παρόλες τις καλές προθέσεις και πρακτικές τους, συγκροτούνται πρωτίστως από λευκούς ακτιβιστές οι οποίοι βασικά ψάχνουν ενθουσιασμό ή “αυτο-ανακάλυψη”; Χωρίς αμφιβολία έχετε ήδη υπόψη σας πως αυτή επίσης είναι η κυρίαρχη αφήγηση η οποία παρουσιάζεται στα δυτικά μέσα σχετικά με εθελοντές από δυτικές χώρες οι οποίοι πολεμούν στη Rojava.
Μία ερώτηση δημιουργείται: Τι συνθήκες και περιστάσεις απαιτούνται, σύμφωνα με αυτούς που ισχυρίζονται πως πολεμούν το κεφάλαιο και το έθνος-κράτος, γι αυτούς που ζουν στη σιγουριά και την ασφάλεια, γι αυτούς οι οποίοι συχνά επιδιώκουν ακαδημαϊκές καριέρες και έχουν ατομιστικούς σκοπούς, έτσι ώστε να αναλάβουν το ρίσκο, να κάνουν θυσίες και να δώσουν τη ζωή τους στον αγώνα; Φαίνεται ότι κάποιοι έχουν την εικόνα μίας τέλειας επαναστατικής κατάστασης όπου τα πάντα μπαίνουν στη σειρά και βρίσκουν τους εαυτούς τους να χώνονται στον αγώνα, όταν έχουν έναν αγώνα ο οποίος ταιριάζει με τη συνέχιση των ζωών τους.
Υπάρχουν “τουρίστες του πολέμου” εδώ. Τους έχουμε συναντήσει. Είναι κυρίως πρώην στρατιωτικοί οι οποίοι επιζητούν μία εξάμηνη (ή και μικρότερης διάρκειας αν είναι δυνατόν) περιπέτεια που θα σκοτώνουν τους κακούς, κάτι που δε μπορούσαν να τους προσφέρουν οι κυβερνήσεις τους, οπότε χρησιμοποιούν το YPG, δε σέβονται το YPG ούτε και την επανάσταση, για την οποία δεν ενδιαφέρονται καθόλου. Διαμαρτύρονται πως οι ντόπιοι δεν τους είναι ευγνώμονες, όταν θα έπρεπε οι ίδιοι να είναι ευγνώμονες σε αυτούς που παράτησαν τις ζωές τους για να πολεμήσουν για όλη την ανθρωπότητα, χωρίς το προνόμιο ή τη δυνατότητα να γυρίσουν σε μια άνετη ζωή στη δύση.
Έπειτα, υπάρχουν εκείνοι που, στο ίδιο πνεύμα με όσους πήγαν στη Ισπανία κατά τον εμφύλιο, έχουν δώσει τις ζωές τους στον αγώνα, διακινδύνευσαν τις ζωές τους, για όσο χρονικό διάστημα χρειαζόταν, για να υποστηρίξουν με όποιον τρόπο μπορούσαν το πολιτικό κίνημα στη Rojava. Αυτοί είναι άνθρωποι οι οποίοι αντιλαμβάνονται την επανάσταση της Rojava σα μία τοπική εκδήλωση αυτού που είναι ένας παγκόσμιος αγώνας. Βλέπουν τον αγώνα στη Rojava ως πόλεμο απέναντι στους τοπικούς παράγοντες ενός συστήματος παγκόσμιας καταπίεσης και εκμετάλλευσης.
Οι αριστεριστές της δύσης τους οποίους αναφέρεις μπορούν να μας μιλήσουν για “αυτο-ανακάλυψη” όταν έχουν παραιτηθεί από την άνεση τους, όταν θα έχουν τη θέληση να τα ρισκάρουν όλα, συμπεριλαμβανομένου και του μέλλοντος που φαντάζονται γι’ αυτούς, με όλα τα ατομιστικά τους συμφέροντα και τις καριέρες τους. Θα τους ακούσω όταν είναι έτοιμοι να πεθάνουν για τις πεποιθήσεις τους ανιδιοτελώς, να βάλουν τον αγώνα πάνω απ’ όλα, ακόμα και από τις οικογένειες και τους αγαπημένους τους. Αυτό που θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο από τον οποιονδήποτε, είτε βρίσκεται εδώ είτε παραμένει στο σπίτι, είναι πως οι άνθρωποι στη Rojava οι οποίοι πολεμούν, και οι επαναστάτες από αλλού οι οποίοι βρίσκονται στο Κουρδιστάν και έχουν αφοσιωθεί, δεν πρόκειται να πάνε σπίτια τους. Πιστεύουμε πως οι σοβαροί επαναστάτες οι οποίοι έρχονται εδώ από έξω θα πρέπει να κάνουν μακροπρόθεσμα σχέδια, είτε να μείνουν όσο το δυνατόν περισσότερο, είτε να μεταφέρουν εκπαίδευση και γνώση πίσω στις πατρίδες τους προκειμένου να εξαπλώσουν την επανάσταση και να συνεχίσουν να κάνουν επαναστατική πολιτική δουλειά. Αλλά η ιδέα πως η σοβαρή δουλειά που γίνεται για να βοηθήσει τον επαναστατικό αγώνα είναι λάθος και θα έπρεπε να απέχουμε από αυτήν δεν έχει κανένα νόημα: Επειδή κάποιος είναι από άλλη χώρα; Αυτός είναι διεθνισμός. Επειδή κάποιος είναι λευκός; Επειδή κάποιος έχει περισσότερα προνόμια (ασφάλεια, σιγουριά, επίπεδο διαβίωσης); Το να πατρονάρεις τους ανθρώπους λόγω χρώματος, φετιχοποιώντας και αλλοιώνοντας τους αγώνες τους δεν είναι αλληλεγγύη. Αλληλεγγύη είναι να βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο για να υποστηρίξεις τις προσπάθειες ενός συντρόφου και να πολεμήσετε από κοινού για ένα διεθνή σκοπό, και δημιουργείται όταν υπάρξει αμοιβαία αναγνώριση μιας κοινότητας κινήματος, αγώνα ή ευθύνης. Αυτό δε σημαίνει διορισμό ή αξίωση κάποιου προσώπου ή κάποιας οργάνωσης να δράσει υπονομεύοντας την ηγεσία, την αυτονομία, τη δυνατότητα αυτενέργειας ή το πολιτικό όραμα και την οργάνωση των συντρόφων οι οποίοι βρίσκονται εκτός της χώρας τους. Όσοι διεξάγουν τον αγώνα στη Rojava πολεμούν, όσο έμμεσα και μερικά και να ‘ναι, για την απελευθέρωση της ανθρωπότητας. Είναι χρέος μας να κάνουμε το ίδιο με όποιον από τους πιθανούς τρόπους νιώθουμε να μας ταιριάζει.
Φαίνεται πως στα μυαλά κάποιων πολυθρονάτων αριστεριστών ο σημερινός επαναστατικός ένοπλος αγώνας είναι απλά μη αληθινός ή γνήσιος ή σοβαρός, εκτός και αν ταιριάζει στην τέλεια φαντασίωσή τους ή αν αφορά στο μακρινό παρελθόν και μπορεί να ρομαντικοποιηθεί με ασφάλεια. Παρόλο που εκφράζουν την υποστήριξή τους, η ιδέα της έμπρακτης αλληλεγγύης είναι ανόητη ή μη ρεαλιστική γι’ αυτούς. Θα εγκωμιάζουν την επανάσταση, αλλά θα την αντιμετωπίζουν σαν να είναι από άλλο κόσμο, ασύνδετη και άσχετη με τις ζωές μας. Θα πουν: “μα υπάρχει δουλειά να γίνει εδώ! Γιατί πηγαίνετε εκεί πέρα και εμπλέκεστε σε έναν τέτοιο αγώνα όταν υπάρχει ένας αγώνας στο σπίτι σας;” Αυτό βασίζεται στην αδιαμφισβήτητα ψεύτικη θεώρηση πως υπάρχουν διαφορετικοί, άσχετοι μεταξύ τους αγώνες οι οποίοι θα έπρεπε να έχουν προτεραιότητα βασισμένοι στη γεωγραφία ή σε οποιονδήποτε βολικό λόγο, για να αποφύγεις να διακινδυνεύσεις και να θυσιαστείς. Αυτός είναι ένας βολικός τρόπος να αποφύγεις να αναγνωρίσεις ένα παγκόσμιο πλαίσιο ιστορικών γεγονότων και να ανταποκριθείς σύμφωνα με μία επαναστατική αίσθηση υπευθυνότητας. Δικιά τους είναι η ιδέα πως η θέση των αριστεριστών στις δυτικές πόλεις είναι να συζητούν, να γράφουν και να πηγαίνουν στο σχολείο, ίσως να οργανώσουν κάποια διαμαρτυρία, αλλά ο ένοπλος αγώνας είναι κάτι για μελαψούς ανθρώπους πολύ μακριά. Είναι σπουδαίο όταν άλλοι ρισκάρουν τα πάντα για την ανθρωπότητα, σε έναν αγώνα ο οποίος βρίσκεται στο κατώφλι τους, από τον οποίο δε μπορούν να διαφύγουν στην ασφάλεια, όμως είναι ανόητο για εμάς να ενταχθούμε εθελοντικά και να διακινδυνέψουμε τα πάντα δείχνοντας την αλληλεγγύη μας, ως κομμάτι ενός διεθνιστικού αγώνα. Αυτό που λένε είναι: αν πιστεύετε στον ένοπλο αγώνα ενάντια στο κεφάλαιο και το έθνος-κράτος, τότε το καλύτερο πράγμα που μπορείτε να κάνετε είναι να μείνετε σπίτι και να αγνοήσετε, με αβάσιμη κριτική βασισμένη σε αβάσιμες θεωρήσεις, αυτούς που δρουν και ρισκάρουν τα πάντα.
5. Και ποια είναι η απάντησή σας στην κριτική, η οποία προέρχεται πάλι από κάποιους αριστεριστές και αναρχικούς της δύσης, πως ομάδες σαν το IRPGF είναι εργαλεία ή ενεργούμενα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού; Παρεμπιπτόντως θα πρέπει να ξεκαθαρίσω πως η συνέλευση του Insurrection News (η συλλογικότητα η οποία πήρε τη συνέντευξη) απορρίπτει εντελώς αυτού του είδους τις κριτικές. Επίσης, έχουμε διαβάσει κριτικές από τις ίδιες πλευρές οι οποίες ισχυρίζονται πως το YPG/J είναι ενταγμένο σε μία αντεπαναστατική συμμαχία με το καθεστώς Άσαντ – ποια είναι η απάντηση του IRPGF σε αυτές τις κριτικές της πολυθρόνας από τη δύση;
Όταν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ολοκληρώσουν το σχεδιασμό τους στη Συρία, θα έχουν το χρόνο και την ευκαιρία να ξαναοργανώσουν τις συμμαχίες τους, οι προτεραιότητές τους θα αλλάξουν, και οι ΗΠΑ και οι φίλοι τους θα αποτρέψουν σίγουρα οποιαδήποτε απειλή προς το κεφάλαιο και τα φιλικά τους έθνη-κράτη. Το καθεστώς Άσαντ επίσης θα ήθελε πολύ να συντρίψει την επανάσταση. Όμως αυτή τη στιγμή η Rojava εμφανίζει την εικόνα μπερδεμένων, αποσταθεροποιητικών και κάποιες φορές ουδέτερων σχέσεων μεταξύ άλλων μεγαλύτερων παιχτών. Οι άνθρωποι τείνουν να μην πολεμούν μεταξύ τους τόσο πολύ όσο το ISIS είναι στην περιοχή, όμως από τη στιγμή που αυτό δε θα είναι προτεραιότητα, οι εχθροί της Rojava θα ενωθούν πάνω στο σκοπό τους να συντρίψουν την επανάσταση. Οι ΗΠΑ ανέστειλαν τις εδώ και δεκαετίες προσπάθειές τους, σε συνεργασία με την Τουρκία, τον Μπαρζανί (πρωθυπουργός του ιρακινού Κουρδιστάν) και το Ισραήλ, να καθυποτάξουν το επαναστατικό αριστερό κίνημα του Κουρδιστάν, και συγκεκριμένα να εξαφανίσουν το ΡΚΚ. Αυτό συμβαίνει επειδή οι ΗΠΑ, οι φίλοι τους στο ΝΑΤΟ και οι εξ ανατολών ανταγωνιστές τους εμπλέκονται όλοι σε ένα δίκτυο αντικρουόμενων συμμαχιών και αντιθέσεων, ενώ διατηρούν κοινό ένα πράγμα: ο καθένας τους θέλει να απομονώσει και να αφανίσει το ISIS, ενώ την ίδια στιγμή επιζητά να επωφεληθεί από (αν δεν υποστηρίζει) οποιαδήποτε ζημιά μπορεί να κάνει το τελευταίο στους αντίστοιχους εχθρούς τους. Στην τελική, οι ΗΠΑ είναι γνωστές για το πως ενθαρρύνουν τέτοιες ομάδες για τους σκοπούς της αναταραχής και της αποδυνάμωσης άλλων κρατών και της διατήρησης κάθε αστάθειας από την οποία μπορούν να επωφεληθούν.
Για μία ακόμη φορά, πολλοί δυτικοί αριστεριστές έχουν μια φαντασιακή οπτική για τον επαναστατικό αγώνα η οποία είναι κομμένη και ραμμένη στα μέτρα των καθαρών αρχών, χωρίς οποιαδήποτε υποψία ή αναγκαιότητα για ρεαλιστική λήψη αποφάσεων. Δε θα δράσουν μέχρις ότου όλα να είναι βολικά και αμφίπλευρα. Πολλοί έχουν παρανοήσεις και έλλειψη κατανόησης της πολυπλοκότητας που υπάρχει στην επανάσταση και του καθήκοντος να την υπερασπίσουμε. Στη θεωρία υπάρχει καθαρότητα. Στον πόλεμο δεν υπάρχει καθαρότητα. Και υπάρχει ένας κόσμος διαφορών μεταξύ στρατιωτικής συνεργασίας και πολιτικής συμμαχίας. Η σύγκρουση στη Συρία αποτελεί ένα από τα καλύτερα παραδείγματα της πολύπλευρης πολυπλοκότητας του πολέμου. Σήμερα ίσως πολεμάς με αυτούς με τους οποίους αύριο θα χρειαστεί να κάνεις μία συμφωνία για την αντιμετώπιση ενός κοινού εχθρού. Και η κατάσταση αλλάζει κάθε εβδομάδα. Διακυβεύονται οι ζωές των ανθρώπων και η επιβίωση της επανάστασης.
Κάθε επαναστατική δύναμη, αν θέλει να είναι επιτυχημένη, πρέπει να διατηρήσει μία ισορροπία και ενσωμάτωση αρχών και πραγματισμού. Στην περίπτωση των ιμπεριαλιστικών, εθνο-κρατικών και αντεπαναστατικών δυνάμεων γενικά, υπάρχουν λίγα να ειπωθούν σχετικά με αξίες με γνήσια ή αγνή σημασία έτσι κι αλλιώς. Είναι αμιγώς οπορτουνιστές αναλόγως των συμφερόντων τους. Οι δυνάμεις της επανάστασης της Rojava είναι ίσως οι μόνες στην περιοχή που δεν έχουν τα απολύτως οπορτουνιστικά κίνητρα όπως οι ΗΠΑ, οι σύμμαχοί τους και οι υπόλοιποι καπιταλιστικοί εθνο-κρατικοί εχθροί.
6. Τι έχει να παρατηρήσει το IRPGF σχετικά με κάποιους εθελοντές που έρχονται να πολεμήσουν στη Rojava με τυχοδιωκτικά κίνητρα, και για να το θέσουμε ευθέως, έχουν τελείως σκατά πολιτική στάση; Πώς αντιμετωπίζονται αυτού του είδους οι εθελοντές από τους κούρδους συντρόφους σας και από τους συντρόφους σας στο IFB; Υπάρχει ένα σενάριο που διαβάζουμε πολλές φορές στα δυτικά μέσα πληροφόρησης που λέει ότι αυτού του είδους οι εθελοντές καταλήγουν να πολιτικοποιηθούν ριζοσπαστικά λόγω των εμπειριών τους στη Rojava. Σε σχέση με αυτά που βλέπετε εσείς, είναι αυτό το σενάριο αληθές;
Παρότι ο αριθμός των τυχοδιωκτών-τουριστών πολέμου και γενικότερα όσων έχουν ”σκατένια πολιτική θέση” μειώνεται συνεχώς χάρη σε μια αποφασιστική επανεξέταση της εφαρμοζόμενης διαδικασίας από τον διεθνή τομέα του YPG, δυστυχώς μεγάλος αριθμός τέτοιων παραμένει εδώ και κάποιοι συνεχίζουν να έρχονται. Από τη στιγμή που δεν μιλάμε απλά για άτομα που υπολείπονται ισχυρών πολιτικών θέσεων, αλλά για άτομα με σαφώς σκατένιες πολιτικές θέσεις, το σενάριο που τους θέλει να αναθεωρούν και να ριζοσπαστικοποιούνται (προς το καλύτερο) δεν επιβεβαιώνεται σύμφωνα με την εμπειρία μας. Στ αλήθεια βλέπουμε το αντίθετο, δηλαδή να έρχονται ήδη με σοβινιστική και οριενταλιστική οπτική και αυτή να εδραιώνεται όσο παραμένουν. Αυτό πολλές φορές έρχεται ως αποτέλεσμα της μη επιβεβαίωσης της παραφουσκωμένης αυτοπεποίθησης και ειδικών δικαιωμάτων που νομίζουν ότι έχουν, αντιλήψεις που δέχονται γερό χτύπημα όταν έρχονται εδώ και δεν τους κανακεύουν και τους υπηρετούν όπως θα περίμεναν, δηλαδή ως δυτικούς ήρωες που είναι (ειρωνεία). Για παράδειγμα ακούσαμε εθελοντές να δηλώνουν ύστερα από εξάμηνη παραμονή εδώ ότι δικαιούνται ειδικής αντιμετώπισης και χάρες γιατί έκαναν το κομμάτι τους. Θα μπορούσε κανείς να γράψει διατριβή με τις προβληματικές που έχει αυτή η δήλωση και μόνο. Πράγματι αυτού του τύπου οι εθελοντές είναι πολύ προβληματικοί για πολλούς λόγους. Σχετικά με αυτούς που υπολείπονται σκληρής/ συνεκτικής πολιτικής θέσης όπως θα περίμενε κανείς έχουμε δει διάφορες περιπτώσεις. Κάποιοι ανέπτυξαν μια κάποια κριτική στάση απέναντι στο σύγχρονο καπιταλισμό, το κράτος και την πατριαρχία ενώ άλλοι απέρριψαν οποιαδήποτε εμπλοκή με την πολιτική αντιμετωπίζοντας πόλεμο και πολιτική ως ξεχωριστά και άσχετα μεταξύ τους πράγματα (είναι φοβερό το πώς κάποιοι πρώην στρατιωτικοί διαφωνούν με τον Clausewitz).
Ακόμη κι αν αυτού του είδους οι εθελοντές, είτε απολίτικης είτε σκατένιας πολιτικής φύσης, δεν εμπλέκονται τόσο με το IFB (όπως θα περίμενε κανείς, δεν εκφράζουν την επιθυμία να πολεμήσουν με δηλωμένα κομμουνιστικές ή σοσιαλιστικές ομάδες), δυστυχώς καταλήγουν στα κουρδικά tabur (στρατιωτικές μονάδες). Από την εμπειρία μας, αν τελικά τα όσα κάνουν και πουν δεν είναι τόσο σκανδαλώδη , γίνονται δεκτοί γενικά και αντιμετωπίζονται πάνω κάτω ώς οικογένεια, σύμφωνα με την κουλτούρα της περιοχής. Γενικά έχουμε διαπιστώσει ότι χρειάζεται πολύ καφρίλα και άσχημη συμπεριφορά για να σε διώξουν από το tabur και αυτό είναι κάτι που ως αναρχικοί είναι δύσκολο να αποδεχτούμε /να συμφωνήσουμε. Είναι επίσης αλήθεια ότι οι δυτικοί τείνουν να συγχρωτίζονται μεταξύ τους κυρίως, και πάλι όπως θα μπορούσε κανείς να φανταστεί, πολλοί από αυτούς προσπαθούν να μην εμπλακούν καθόλου με κούρδους. Πράγματι έχουμε δει περιπτώσεις που δυτικοί ήθελαν ακόμη και να δημιουργήσουν ένα tabur καθαρά για δυτικούς (χωρίς να επιτρέπονται κούρδοι, άραβες, ασσύριοι κτλ). Παρότι ευτυχώς κάτι τέτοιο δεν θα επιτραπεί ποτέ να συμβεί, είναι ενδεικτικό του πόσο πολύ προβληματικά είναι κάποια άτομα που εμφανίζονται σε αυτή την επανάσταση νομίζοντας ότι μπορούν να την αναλάβουν κιόλας.
7. Πως βλέπουν τον αναρχισμό άλλοι μαχητές στη Rojava, κυρίως όσον αφορά τους ξένους εθελοντές; Από όσο καταλαβαίνουμε το IFB και οι οργανώσεις του είναι κυρίως κομμουνιστικές, υπήρξαν διαφορές ή διαφωνίες λόγω ιδεολογικών διαφορών; Υπάρχει αρκετός χρόνος, παρά τις εκπαιδεύσεις και επιχειρήσεις, που να αφιερώνεται σε πολιτική και ιδεολογική συζήτηση μεταξύ των συντρόφων από διαφορετικές ταξιαρχίες και οργανώσεις;
Όπως είπαμε και πιο πριν, οι ξένοι εθελοντές που δεν αποτελούν μέρος του IFB έχουν μεγάλες ιδεολογικές διαφοροποιήσεις και οι αντιδράσεις τους απέναντι στον αναρχισμό διαφέρουν αναλόγως. Αναφορικά με το IFB, έχεις δίκιο ότι η πλειοψηφία των οργανώσεων που τον απαρτίζουν (άρα και των μελών των οργανώσεων) έχουν άρωμα κομμουνισμού (μαρξιστές- λενινιστές, χοτζικοί, μαοϊκοί κτλ). Παρ όλα αυτά κάποιοι αναρχικοί ήταν μέλη αυτών των ομάδων καθώς δεν υπήρχε ισχυρή αναρχική αντάρτικη παρουσία. Επίσης όλες οι ομάδες του IFB πρέπει να δουλέψουν μαζί, είτε κατά τη διάρκεια επιχειρήσεων είτε μακριά από το μέτωπο, επομένως διατηρούμε συχνή επαφή μεταξύ μας. Έτσι έχουν υπάρξει πολλές ευκαιρίες για πολιτική κουβέντα/ διαφωνία/ συζητήσεις και μπορούμε να πούμε πως όχι μόνο χαρήκαμε όταν προέκυψαν αυτές οι στιγμές αλλά τις επιδιώξαμε κιόλας. Τίποτα δεν ζεσταίνει περισσότερο τις καρδιές μας από το σοκαρισμένο βλέμμα (έντρομο μερικές φορές) των κομμουνιστών συντρόφων όταν μαθαίνουν ότι οι αναρχικοί δεν φτιάχνουν κόμματα ή κεντρικές επιτροπές. Παρά το γεγονός ότι πολλοί από όσους συζητάμε έχουν ακλόνητη την πεποίθηση ότι ”το αυτοκίνητο χρειάζεται τον οδηγό του”, είχαμε ανέλπιστα εξαιρετικές και παραγωγικές πολιτικές συζητήσεις με τους φιλικούς κόκκινους γείτονες. Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι σεβάστηκαν την αυτονομία μας και μας αντιμετώπισαν γενικά ως αδελφό επαναστατικό αντάρτικο και όχι ως πιόνια σε μια σκακιέρα, πράγμα που έκανε την κοινή συμμετοχή μας στον ένοπλο αγώνα σχετικά ήπια. Αυτό δε σημαίνει ότι οι αναρχικοί δεν έχουν δημιουργήσει προβλήματα και δεν αναστατώσανε ορισμένα κόμματα. Επίσης δεν σημαίνει ότι δεν θα γίνουμε αμέσως εχθροί αν προσπαθήσουν να εδραιώσουν εξουσία. Παρόλα αυτά προς το παρόν αναγνωρίζουμε ότι είναι αμοιβαία ωφέλιμο να πολεμάμε μαζί τους φασίστες κατά τη διάρκεια της ημέρας και τη νύχτα να διαφωνούμε για τον δημοκρατικό συγκεντρωτισμό.
8. Πρόσφατα αναρτήσατε στους λογαριασμούς σας σε twitter και facebook μια φωτογραφία που έδειχνε μέλη του IRPGF και μιας άλλης ομάδας με το όνομα RUIS, μπροστά σε ένα τοίχο γραμμένο με σπρέι που έλεγε για αλληλεγγύη στις καταλήψεις στην Αθήνα που βρέθηκαν υπό κρατική επίθεση. Είναι η πρώτη φορά που ακούμε για τον RUIS. Τι μπορείτε να μας πείτε για αυτούς; Είναι και αυτοί αναρχική εθελοντική ομάδα μάχης;
Ο Επαναστατικός Σύνδεσμος Διεθνιστικής Αλληλεγγύης (RUIS) είναι από τα ιδρυτικά μέλη του IFB και οργανώθηκε από μια μαχητική και αφοσιωμένη ομάδα ελλήνων αναρχικών. Έστειλαν μέλη να πολεμήσουν στη Rojava αλλά επικεντρώθηκαν στα πρακτικά ζητήματα του αγώνα, όπως πολλοί έλληνες σύντροφοι, δεν έχουν παρουσία στα socialmedia και ούτε την επιθυμούν. Επίσης, έχουν γράψει μόνο ένα κείμενο -ιδρυτική ανακοίνωση και όλη η υπόλοιπη θεωρητική κουβέντα και κριτική μένει μεταξύ των μελών και άλλων αλληλέγγυων αναρχικών ομάδων. Για να διαβάσετε το κείμενο και να δείτε κάποιες εικόνες των μελών τους στο IFB δείτε εδώ: https://asmpa.espivblogs.net/revolutionary-struggle-in-rojava-kurdistan-syria/
9. Ποιά είναι η θέση του IRPGF και άλλων ομάδων και συντρόφων συμπολεμιστών στη Rojava αναφορικά με την πρόσφατη επίθεση των ΗΠΑ στην αεροπορική βάση Shayrat του καθεστώτος Άσαντ στην κεντρική Συρία; Πιστεύεις ότι η επίθεση αυτή αλλάζει τα δεδομένα στον πόλεμο στη Συρία και αν ναι, τότε τι νομίζεις ότι σημαίνει για το μέλλον του εγχειρήματος στη Rojava;
Μπορούμε να μιλήσουμε μόνο εκ μέρους μας, αλλά θεωρούμε ότι είναι προφανές για τους περισσότερους ότι το χτύπημα των ΗΠΑ στην αεροπορική βάση Shayrat δεν είναι κάτι περισσότερο από αντιπερισπασμός του Trump για να κερδίσει την προσοχή για τις πρώτες 100 μέρες στο γραφείο του, διαφήμιση για τους νέο-συντηρητικούς οπαδούς του, νίκη επί κάποιων δημοκρατικών, έγινε για να δείξει στον κόσμο ότι δεν έχει στενές σχέσεις με τη Μόσχα, και να πείσει ότι (καμιά φορά) έχει ανθρώπινα συναισθήματα. Δεν πιστεύουμε ότι θα επηρεάσει την εξέλιξη του πολέμου στη Συρία γιατί δεν πιστεύουμε ότι ήταν κάτι περισσότερο από ένας γεωπολιτικός θεατρινισμός. Η Ρωσία είχε ειδοποιηθεί πολύ πριν το χτύπημα, και με τη σειρά του ο Άσαντ με αποτέλεσμα το ρίσκο να μειωθεί στο ελάχιστο για το Ρώσικο και Συριακό προσωπικό της βάσης. Υπό αυτή την άποψη δεν βλέπουμε το εγχείρημα της Rojava να επηρεάζεται από τις σαχλαμάρες του Trump, μέχρι αυτή τη στιγμή τουλάχιστον.
10. Ο IRPGF έχει εμπλακεί σε στρατιωτικές επιχειρήσεις από τότε που ιδρύθηκε; Θα συμμετάσχει στην επιχείρηση απελευθέρωσης της Raqqa από τον έλεγχο του Ισλαμικού Κράτους;
Ναι, ο IRPGF συμμετέχει στην απελευθέρωση της Raqqa και θα ανακοινώσει περισσότερες λεπτομέρειες για αυτή σύντομα!
11. Πώς θα έβλεπε ο IRPGF την πιθανότητα ανάπτυξης ένοπλου αγώνα/ αντάρτικου στη Δύση; Στην Ελλάδα για παράδειγμα υπάρχουν ένοπλες αναρχικές επαναστατικές οργανώσεις όπως ο Ε.Α και η Σ.Π.Φ, και σε διάφορα σημεία της Ευρώπης και άλλα μέρη του κόσμου έχουν υπάρξει μικρότερης κλίμακας σποραδικές επιθέσεις/ δράσεις εδώ και κάποιο καιρό από αναρχικούς με τη μορφή της FAI-IRF (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο). Πιστεύεις ότι σε αυτή τη φάση ο ένοπλος αγώνα είναι ρεαλιστική επιλογή πχ σε Ευρώπη και ΗΠΑ;
Πιστεύουμε ότι η αποτελεσματικότητα του ένοπλου αγώνα είναι σε άμεση συνάρτηση με το γενικότερο περιβάλλον που λαμβάνει χώρα ο ίδιος ο αγώνας. Στη δεκαετία του 70 και του 80 κυρίως, είδαμε ομάδες σε ΗΠΑ και Ευρώπη να προσπαθούν να εξαπολύσουν πόλεμο στα αντίστοιχα κράτη τους με τελικό αποτέλεσμα την βίαιη καταστολή τους. Στις ΗΠΑ υπήρχαν οι Weather Underground/ Weathermen, United Freedom Front, George Jackson Brigade, Black Liberation Army, Fuerzas Armadas de Liberation Nacional και άλλες. Ενώ είναι σαφές ότι οι ομάδες αυτές είχαν αντίκτυπο στο επαναστατικό αγώνα και είμαστε περήφανοι για την κληρονομιά τους όντας απόλυτα αλληλέγγυοι, δεν πρέπει να αυταπατόμαστε ότι κάποια από αυτές τις ομάδες μπορούσε να φέρει εις πέρας γενικευμένη επανάσταση στις ΗΠΑ (επίσης θα πρέπει να σημειώσουμε ότι αυτό δεν το είχαν καν διατυπώσει ως στόχο πολλές από αυτές τις ομάδες), ούτε ότι δεν καταστάλθηκαν βιαίως όλες από το κράτος με τον τρόμο, τις χειροπέδες ή και τον θάνατο. Ο τρόπος που το κράτος το κατάφερε διαφέρει ανάλογα την περίπτωση αλλά πιστεύουμε ότι οι περισσότερες ένοπλες ομάδες παρέλειψαν ένα πολύ βασικό στοιχείο απαραίτητο για ένα επιτυχημένο ένοπλο κίνημα.
Αυτό το στοιχείο είναι το έδαφος, η πολιτικοκοινωνική πλευρά που μπορεί να λειτουργεί και να εργάζεται για τον κόσμο, ενώσω η υπόγεια πλευρά επιτίθεται άμεσα στο κράτος με κάθε μέσο. Αν κάποια από τις δύο πλευρές λείπει από την εξίσωση τότε είναι πολύ πιο εύκολο να συντριβεί ένα επαναστατικό κίνημα. Από μόνη της μια ομάδα με μόνο ανοιχτά χαρακτηριστικά που ασχολείται με κοινωνικά ζητήματα μπορεί να προωθήσει το κίνημα μέχρι ενός σημείου και θα παραμείνει δίχως βοήθεια χωρίς μια ένοπλη υπόγεια πτέρυγα που θα τρομοκρατεί και θα ανησυχεί το κράτος. Το ίδιο και μια κλειστή ομάδα ένοπλων επαναστατών διαρκεί μόνο όσο μπορεί να ξεφεύγει από το κράτος, δυναμική που μειώνεται δραστικά όταν δεν υπάρχει καμία ανοιχτή ομάδα που να κερδίζει υποστήριξη, να επιμορφώνει, να επαναστατικοποιεί τις κοινωνικές σχέσεις, να βρίσκει πόρους, να στρατολογεί κτλ. Να σημειώσουμε ότι ο όρος ανοιχτή ομάδα είναι συμβολικός, θα μπορούσε να αναφέρεται σε μια μικρή ομάδα ή σε όλη τη δημόσια επαναστατική πολιτική υποδομή, που γεφυρώνει τη μία ακτή με την άλλη. Ωστόσο μπορούμε να πούμε, σε αυτή τη φάση που η επαναστατική δραστηριότητα στις ΗΠΑ έχει κάνει λίγη κοινωνική δουλειά, ότι δεν υπάρχει ένα συνεκτικό σοβαρό κίνημα με ξεκάθαρα επαναστατική προοπτική (όραμα, στόχευση) που να μπορεί να φέρει εις πέρας και να επιτεθεί στα δεινά που προκαλούνται από το κράτος ενώ παράλληλα να υποστηρίζει μια υπόγεια αντάρτικη ομάδα.
Ωστόσο η ερώτηση τώρα δεν πρέπει να είναι ”εντάξει, όχι τώρα, τότε πότε;”. Αλλά θα πρέπει να αναρωτηθούμε ”τι μπορούμε να κάνουμε ώστε να κάνουμε πραγματικότητα μια τέτοια επαναστατική υποδομή και αν ήμαστε όντως έτοιμοι να κάνουμε ό,τι χρειαστεί για να προωθήσουμε στ αλήθεια το κίνημα;’’ Αν η απάντηση είναι ”όχι”, τότε πρέπει να απαντήσουμε στο γιατί όχι. Αυτά είναι σημαντικά ερωτήματα καθώς μπορούν να αποκαλύψουν και τα ζητήματα που τελματώνουν το κίνημα και να το πάνε ένα βήμα μπροστά. Αυτό θεωρούμε ότι πρέπει να γίνει, πριν διεξαχθεί με αποτελεσματικότητα ο ένοπλος αγώνας. Φυσικά εάν μια ομάδα επαναστατών ή ακόμη και κάποια ατομικότητα μπουχτισμένη από τον καπιταλιστικό εφιάλτη αποφασίσει να οπλιστεί αύριο και να φυτέψει σφαίρες σε μπάτσους ή να ανατινάξει χρηματοπιστωτικά ιδρύματα θα έχει την πλήρη υποστήριξη μας και θα υψώσουμε τα καλάσνικοφ σε αλληλεγγύη με αυτούς, όπου και να βρίσκονται. Θα ήταν γελοίο αν δεν το κάναμε, ειδικά αν λάβουμε υπόψιν ότι στοχεύουμε στο να εκπαιδεύσουμε αναρχικούς για να μπορούν να πραγματοποιούν τέτοιες επιθέσεις! Παρόλα αυτά το κάνουμε αυτό γνωρίζοντας πολύ καλά ότι αν δεν υπάρχει η αντίστοιχη σοβαρή κοινωνική δυναμική που να συμπορεύεται με τον ένοπλο αγώνα, ο συνολικός αντίκτυπος στο κίνημα μπορεί να είναι από ελάχιστος έως μηδενικός.
12. Εν κατακλείδι , υπάρχει κάτι που θα προτείνατε στους αναρχικούς σε παγκόσμιο επίπεδο που θα μπορούσαν να κάνουν στις χώρες τους για να στηρίξουν το IRPGF και την επανάσταση στη Rojava γενικότερα; Υπάρχει κάτι άλλο που ο IRPGF θα ήθελε να επικοινωνήσει με τους αναρχικούς σχετικά με την Rojava ή κάτι σχετικό;
Αν αναρχικοί δεν μπορούν να έρθουν ως φυσικές παρουσίες στη Rojava, μπορούν να οργανωθούν με ή να δημιουργήσουν μια τοπική ομάδα αλληλεγγύης στη Rojava που θα διακινεί πληροφορίες σχετικά με την επανάσταση, θα κάνει δράσεις αλληλεγγύης, θα οργανώνει την ανεύρεση πόρων κτλ. Επίσης ακόμη ένας εύκολος τρόπος να βοηθηθεί ο IRPGF συγκεκριμένα, είναι με οικονομική στήριξη
(bitcoin: 1HZHrCynsSdJdCKz9SSnncXZo4YdfNYZtR), όπως και οι περισσότερες μονάδες εδώ χρειαζόμαστε συνέχεια ιατροφαρμακευτικές προμήθειες και άλλα υλικά. Κατά κύριο λόγο βέβαια σας θέλουμε εδώ μαζί μας, να εκπαιδευτούμε, να μάθουμε και να χτίσουμε το μελλοντικό δίκτυο ομάδων και κινημάτων που θα συνεργαστεί και θα αποκτήσει τη δυναμική να αντιμετωπίσει τα συστήματα καταπίεσης που εξουσιάζουν όλους μας.
