4/10/22
7η συνεδρίαση δικαστηρίου για την υπόθεση της Οργάνωσης Επαναστατικής Αυτοάμυνας (ΟΕΑ)
Επόμενες συνεδριάσεις 20 Οκτώβρη και 1 Νοέμβρη.
Η συνεδρίαση ξεκίνησε με μία διευκρίνηση σε σχέση με το τέλος της προηγούμενης δικασίμου σε έναν διάλογο του Δ. Χατζηβασιλειάδη και της προέδρου.
Σε μία αποστροφή του λόγου υπαινίχτηκε ότι έχω αποδεχθεί την ένταξη και συγκρότηση της οργάνωσης Επαναστατικής Αυτοάμυνας. Έχω αποδεχθεί εξαρχής τη συμμετοχή μου στην πολιτική διεργασία της ΟΕΑ. Πως γίνεται η συμμετοχή αυτή, αφού δεν δικάζετε πολιτικά, να τεκμηριωθεί με τον 187Α; Πρέπει η διωκτική αρχή να να θέσει το πλαίσιο του 187Α (περί σκοπού, κινδύνου κοκ), ενώ οι μάρτυρες κατηγορίας δεν θέσανε ούτε ενδείξεις. Η έδρα επιχείρησε να με περιορίσει στις εξετάσεις των μαρτύρων. Δεν έχει έρθει στοιχείο που να εμπλέκει την πολιτική συμμετοχή με το 1ο άρθρο του 187Α. Μόνο τα κείμενα της οργάνωσης μένουν γι’ αυτό.
Εάν το δικαστήριο θεωρεί ότι δεν πρέπει να διαβαστούνε τα κείμενα της ΟΕΑ και το δίκαιο της επαναστατικής πάλης υπάρχει ζήτημα. Για να αποδειχθεί η ένταξη-συγκρότηση πρέπει να έρθουν αντικειμενικοί όροι (πχ άλλα άτομα που συμμετείχαν, πόσα ήταν, πότε κτλ). Άρα η διωκτική αρχή είναι υποχρεωμένη να συνεισφέρει στοιχεία. Αλλιώς η έδρα δεν μπορεί να επιμείνει σε κάτι. Δεν μπορούμε να το αποκλείσουμε ούτε με υποθέσεις, ούτε με λογικές συνεπαγωγές.
Έτσι, η δήλωση πως «έχω ήδη αποδεχθεί την ένταξη», αφού δεν μιλάμε/δικάζουμε πολιτικά, υποδηλώνει μία ήδη παρμένη απόφαση για την καταδίκη μου.
Αναγνώστηκαν οι αναλήψεις ευθύνης των ενεργειών της οργάνωσης Επαναστατικής Αυτοάμυνας.
Σχόλιο Δ. Χατζηβασιλειάδη για ένα σημείο της ανάληψης ευθύνης.
Σχετικά με μία φράση που θέτει ότι ο μπάτσος ήταν τυχερός που σώθηκε από την επίθεση, θα μπορούσε να αποφύγει τα ζητήματα αυτά, μη θέτοντας την ανάγνωση των αναλήψεων ευθύνης. Η υπεράσπιση της ΟΕΑ, του σκεπτικού της κτλ, δεν έχει λόγο να φοβηθεί ή να ντραπεί για τον πιθανό τραυματισμό ή εκτέλεση αστυνομικού και γενικώς για την αιματηρή αντιπαράθεση.
Σχετικά με τις επιθέσεις, κυρίως εναντίον των αστυνομικών οργάνων, η ουσία διαστρεβλώνει τα περιεχόμενα του 187Α. Τα κείμενα αυτά είναι ενδεικτικά για την κοινωνική επανάσταση ως κοινωνικός μετασχηματισμός. Ένα εδάφιο του 187Α που αναφέρει για εκφοβισμό ή αποτροπή πράξεων κρατικών οργάνων, μπορεί εν μέρει να ισχύει. Παρόλα αυτά ισχύει υπό συγκεκριμένο πλαίσιο και σίγουρα δεν αφορά αυτούς τους στυγνούς δολοφόνους.
Για παράδειγμα, η αναφορά της οργάνωσης στο σύνηθες πλάνο των «προληπτικών προσαγωγών» (απαγωγών επί της ουσίας) δεν εφαρμόστηκε εκείνη την εποχή. Το 2016 η οργάνωση έθεσε ότι ήταν έτοιμη να περιφρουρήσει τα ζητήματα που έβαζε. Παρόλα αυτά με την αυτοδιάλυσή της, δεν ίσχυσε αυτή η δέσμευση. Δεν μπόρεσε η οργάνωση δηλαδή να δεσμευτεί ώστε όντως να ολοκληρώσει τον σχεδιασμό της.
Αυτό είναι ζήτημα του κοινωνικού κινήματος. Η συνέχεια του αγώνα από εμένα, κρατώντας τον οπλισμό, στηρίζεται στον 187Α, ενώ το πρόγραμμα της οργάνωσης έπαψε.
Επίσης, υπήρξε ένα αίτημα ώστε να επιστραφούν κάποια αντικείμενα στον Δ. Χατζηβασιλειάδη που έχουν αποχαρακτηριστεί από «όπλα». Είναι ενδεικτικές οι πραγματογνωμοσύνες γι αυτά, αλλά και πως συμπεριλαμβάνονται (και στο πρωτόδικο) ώστε να διογκώσουν κι άλλο το «οπλοστάσιο».
Για το οπλοστάσιο το ίδιο, πέρα του ότι υπάρχει πληθώρα ανταλλακτικών, εξαρτημάτων, και όλα τα ηλεκτρονικά μέρη που βρέθηκαν δεν θεωρήθηκε ότι μπορούν να φτιάξουν κάποιον Αυτοσχέδιο Εκρηκτικό Μηχανισμό. Δεν υπήρχαν ούτε πολυβόλα, αλλά υποπολυβόλα. Από νομικής άποψης όλα αυτά έχουν μία βαρύτητα.
Όσον αφορά ευρήματα στα ρούχα του Β. Σταθόπουλου, δεν υπάρχει τίποτα που να δηλώνει ότι ήταν ρούχα που φοριόταν κατά τη διάρκεια πυροβολισμού. Έτσι, δεν τίθεται θέμα πυροβολισμού.
Αναγνωστέα έγγραφα που κατέθεσε ο Δ. Χατζηβασιλειάδης
Ο σύντροφος κατέθεσε διάφορα έγγραφα, κείμενα ομάδων, δημοσιεύματα κτλ, που αφορούν τις κινήσεις της ελληνικής αστυνομίας στη γειτονιά των Εξαρχείων, αλλά και γενικότερα (για παράδειγμα δημοσίευμα για τη δολοφονία Σαμπάνη από τους ΔΙΑΣ), κινήσεις του ελληνικού κράτους ενάντια σε άλλους λαούς ανά τον πλανήτη, τα εγκλήματα και τις δολοφονίες που κάνει το ελληνικό κράτος στα σύνορα, γεγονότα στα Εξάρχεια στις κοντινές μέρες της τελευταίας τους επίθεσης στη διμοιρία εκεί.
Όσον αφορά την ένσταση της υπεράσπισης του Β. Σταθόπουλου για το DNA ο εισαγγελέας πρότεινε να απορριφθεί τεχνηέντως, λόγω ενός εκ παραδρομής λάθους των συνηγόρων στον κωδικό ενός εγγράφου. Η έδρα συντάχθηκε με την απόρριψη για δικονομικούς λόγους, για το πότε έγινε η ένσταση (προανάκριση, πρωτόδικο, έφεση κοκ), και όχι για λόγους ουσίας της ένστασης. Έτσι, διαβάστηκαν κανονικά οι εκθέσεις που αφορούν το DNA. Η «επίμαχη» έκθεση είναι αυτή που θέτει ένα μείγμα DNA στο χερούλι της μηχανής της κλοπής στον ΟΠΑΠ, ως πιθανό να είναι του Β. Σταθόπουλου. Για όλα αυτά έχουν καλεστεί μάρτυρες που θα αναλύσουν αναλυτικά και σε επίπεδο ειδικών το ζήτημα αυτό.
Αυτό που καταθέτει η αντιτρομοκρατική με το επιστημονικό περίβλημα του DNA είναι ότι στο μείγμα αυτό είναι πιθανότερο το σενάριο να είναι του Β. Σταθόπουλου και ενός (τουλάχιστον) ακόμη αγνώστου, παρά να είναι δύο ή περισσοτέρων αγνώστων. Το DNA του Β. Σταθόπουλου το είχαν ήδη από το 2010. Το πειστήριο αυτό, με βάση την εξέλιξη της δίκης, είναι το μόνο που μένει.
Χημικός, μάρτυρας σχετικά με το DNA.
Τα μείγματα είναι πάντα τουλάχιστον δύο ατόμων. Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποτέ πόσων ανθρώπων είναι. Ο καταγραφέας πιθανά να μην πιάνει καν κάποια δείγματα.
Το επιθηλιακά κύτταρα (υποθέτουμε ότι είναι τέτοια, γιατί προφανώς η έκθεση δεν αναφέρει καν τι κύτταρο έχει αναλύσει) είναι πολύ εύκολο να μεταφερθούνε οπουδήποτε αλλού. Δεν δίνει καμία βεβαιότητα επί τούτου. Στο DNA δεν υπάρχει ταύτιση 100%, λόγω της πολυπλοκότητας του και της πιθανότητας να υπάρχουν πανομοιότυπα DNA σε οποιουσδήποτε.
Στα συγκεκριμένα δείγματα (DNA Β. Σταθόπουλου και μείγμα DNA από μηχανή) έχουμε την ανάλυση τους σε διαφορετικό αριθμό τόπων. Το ένα αναλύεται σε 16 τόπους (ας πούμε κελιά ή δωμάτια) και το άλλο σε 24 τόπους. Αυτό από μόνο του είναι προβληματικό ως προς τη σύγκριση πραγμάτων που ταυτίζονται ή όχι.
Όσον αφορά τη στατιστική ανάλυση στα μείγματα έχουμε τα εξής σενάρια. Έχουμε το ένα άτομο, που είναι γνωστό και συνήθως αναφέρεται στο θύμα (ληστεία, βιασμός, ανθρωποκτονία κοκ) και το δεύτερο άτομο είναι άγνωστο ή το DNA του υπόπτου. Αυτό στην περίπτωση μας δεν ισχύει. Επιπλέον, το πρόγραμμα ανάλυσης των δεδομένων προτείνει ως ασφαλές να γίνουνε 5 επαναλήψεις. Οι επαναλήψεις αυτές εμπεριέχουν και παραμέτρους που πρέπει να τροποποιούνται για το βέλτιστο αποτέλεσμα και τη διαστάυρωση. Στα «ακατέργαστα» δεδομένα αυτά θα έπρεπε να δίνονται όλα. Από τη συγκεκριμένη μελέτη, όταν δόθηκαν, λείπανε και οι παράμετροι και οι επανλαλήψεις. Τα ίδια τα μείγματα αξιολογούνται διαφορετικά και με διαφορετικά λογισμικά προκύπτουν και άλλα αποτελέσματα.
Η μόνη βεβαιότητα που μπορεί να κατατεθεί είναι ότι με βεβαιότητα δεν εμπεριέχεται στο χερούλι βιολογικό υλικό του Β. Σταθόπουλου. Η σύγκριση των 16 τόπων με 24 τόπους είναι ενδεικτική στο ότι μπορεί να μην υπάρχει καμία συσχέτιση. Γιατί εάν λείπουν τα αλληλόμορφα (κομμάτια DNA που συγκρίνονται) από τους τόπους που λείπουν εξ ολοκλήρου, είναι δεδομένη απόδειξη ότι δεν ήταν εκεί.
Στατιστικές αναλύσεις με δείγματα είναι επικίνδυνο να γίνονται λόγω των πιθανών εσφαλμένων αναλύσεων.
Ο εισαγγελέας έκανε μία ερώτηση για τους 16 και τους 24 τόπους, αποδεχόμενος ακόμη μία φορά τον τρόπο σκέψης της αντιτρομοκρατικής, αψηφώντας την ίδια τη λογική και τη διαδικασία.
Ένας πάρεδρος ρώτησε ποιος ορίζει τον δεύτερο άγνωστο στα σενάρια με το (συνήθως) θύμα και τον θύτη ή ύποπτο, εάν ορίζεται αυθαίρετα.
Ουσιαστικά ναι, ορίζεται αυθαίρετα. Εδώ, η αντιτρομοκρατική είχε βρει τον «ένοχο», τον Β. Σταθόπουλο και έτσι, ό,τι περίσσεψε από την ανάλυση της ήταν ο άγνωστος Υ, που δεν μας νοιάζει.
