«Οι ευρωπαϊκές χώρες θα πρέπει να κατευθυνθούν προς το υπερκράτος χωρίς οι λαοί που τις αποτελούν να γνωρίζουν τι συμβαίνει. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μέσω διαδοχικών σταδίων, κάθε ένα από τα οποία θα συγκαλύπτεται από έναν οικονομικό σκοπό, ο οποίος τελικά θα οδηγήσει στην ομοσπονδία».
~Jean Monnet, από τους ιδρυτές της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Τα τελευταία χρόνια γίναμε θιασώτες του σχεδίου του κεφαλαίου που τέθηκε σε εφαρμογή ώστε να πάρει στην κατοχή του και την πολιτική εξουσία, η οποία είναι λειτουργική στις κερδοσκοπικές συναλλαγές του. Παρακολουθήσαμε την καταστροφή της οικονομίας διαφόρων χωρών, όπως η Ελλάδα, η Ιταλία, η Ισπανία και η Πορτογαλία. Σκοπός ήταν να δημιουργηθούν οι απαραίτητες προϋποθέσεις έτσι ώστε, φτάνοντας στα όριά τους, να ζητήσουν βοήθεια από τους ίδιους τους καπιταλιστές. Οι συγκεκριμένοι, ενώ καλούνταν να διασώσουν από την αποτυχία τα κράτη τα οποία οι ίδιοι έχουν οδηγήσει στην εξαθλίωση, εγκατέστησαν τα δικά τους πρόσωπα στην κορυφή των κυβερνήσεων που αντιμετώπιζαν δυσκολίες. Όπως ο Μόντι που εκείνο τον καιρό ήταν ήδη ευρωπαϊκός πρόεδρος της Τριμερούς Επιτροπής, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της ομάδας Bildemberg και σύμβουλος της Coca Cola, της Goldman Sachs και της Moody’s, ο Παπαδήμος, πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας κλπ. Οι σωτήρες/τραπεζίτες μας ενθρονίστηκαν στην εξουσία, από την μία αποκτώντας τον έλεγχο της κατάστασης διασφαλίζοντας τα δικά τους συμφέροντα, και από την άλλη τονίζοντας την αδυναμία των επαγγελματιών πολιτικών να αποκαταστήσουν την οικονομία της χώρας και, κατά συνέπεια, προβάλλοντας ότι όποιος κατέχει την οικονομική εξουσία είναι ο μόνος ικανός να χειριστεί και την πολιτική εξουσία. Η οικονομική ανάκαμψη της χώρας για αυτούς τους «καλούς» τεχνοκράτες βασίζεται απλά στην καταστροφή του κοινωνικού συστήματος και στην εξάλειψη των ελάχιστων εγγυήσεων που έχουν συχνά αποκτηθεί μέσα από χρόνια αγώνων. Δεν είναι τυχαίο ότι οι μόνες επενδύσεις που γίνονται είναι υπέρ των συστημάτων ελέγχου της μάζας, της αστυνομίας και του στρατού, που θα χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο για την καταπολέμηση των αστικών εξεγέρσεων, οι οποίες, όπως προβλέπεται από την ίδια την εξουσία, θα αυξάνονται ολοένα και περισσότερο. Αναπόσπαστο λοιπόν κομμάτι του πολιτικού θεάτρου που εξελίχθηκε μπροστά στα μάτια μας για τη διάσωση των τραπεζών, δεν θα μπορούσε παρά να είναι και το στρατιωτικό, για την ένοπλη προάσπιση των συμφερόντων του κεφαλαίου αλλά και της ίδιας της ύπαρξής του.
Ας δούμε όμως τα πράγματα από την αρχή, λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης το 2007….
«Εμείς, ως Eurogendfor δεν αποτελούμε μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των θεσμικών της οργάνων. Ακόμη και τα αστέρια της Ένωσης τα οποία αρχικά είχαν περιληφθεί στο σύμβολό μας και στα διακριτικά των στολών έχουν αφαιρεθεί».
~Cornelis Kuijs, Διοικητής EGF
Το 2007 η Συνθήκη του Velsen επικύρωσε την τελευταία επινόηση του Μπόγια του Κράτους. Στην καταστολή ταραχών, το χτύπημα διαδηλωτών, τη χρήση χημικών αερίων, δεν αρκούσαν οι εθνικές αστυνομικές δυνάμεις διαφόρων επιπέδων και ειδών, έπρεπε να δημιουργηθεί μια νέα ευρωπαϊκή Χωροφυλακή: η Eurogendfor (EGF). Η οποία EGF διαθέτει ένα εύρος ικανοτήτων υψηλής εκτελεστικής ετοιμότητας, μεταβαλλόμενης ανάλογα με τις απαιτήσεις, η οποία επιτρέπει την πιθανή ενεργοποίηση μέσα σε 30 μέρες 800 αντρών και 2300 εφεδρικών. Στο επιχειρησιακό επίπεδο η EGF έλαβε το βάπτισμα στο πλαίσιο της στρατιωτικής επιχείρησης “EUFOR ALTHEA” στη Βοσνία Ερζεγοβίνη. Από τον Δεκέμβριο του 2009 δρα και στο Αφγανιστάν, ως μέρος του Training Mission Afghanistan του ΝΑΤΟ, και από τον Φεβρουάριο του 2012 συμμετέχει στην αποστολή του ΟΗΕ στην Αϊτή.
Η εν λόγω συνθήκη υπεγράφη στο Velsen -στην Ολλανδία- στις 18 Οκτωβρίου του 2007 από τις χώρες που διαθέτουν Στρατοχωροφυλακή: την Ιταλία (Carabinieri), την Ολλανδία (maréchaussée), την Ισπανία (Guardia Civil), τη Γαλλία (Gendarmerie) και την Πορτογαλία (Guardia Nacional). Στις 3 Μαρτίου του 2009 προσχώρησε και η Ρουμανία. Η Λιθουανία και η Πολωνία θεωρούνται χώρες εταίροι του EGF, και η Τουρκία κατέχει σήμερα τη θέση του «παρατηρητή». Αυτή η συνθήκη όρισε τα καθήκοντα και τις εξουσίες της EGF, η οποία στην ουσία είναι η μελλοντική στρατιωτική αστυνομία της Ευρώπης. Η έδρα του αρχηγείου της EGF είναι στην Ιταλία, στον στρατώνα “Generale Chinotto” των καραμπινιέρων στη Βιτσέντσα. Εκεί βρίσκεται επίσης η μεγαλύτερη αμερικανική βάση (Camp Ederle) στην Ιταλία (η οποία συνοδεύεται από τη δεύτερη αμερικανική βάση Dal Molin, μία από τις έδρες του AFRICOM, δηλαδή της διοίκησης των ΗΠΑ για τον τομέα Μεσογείου-Αφρικής), η οποία υπόκειται στη δικαιοδοσία μόνο του Πενταγώνου. Προφανώς, οι αμερικάνοι παίζουν τον δικό τους ρόλο στη λειτουργική διαχείριση του EGF.
Η δημοκρατία βγάζει τη μάσκα …. αστυνομικό κράτος
Η αποστολή και τα καθήκοντα της EGF αναφέρονται στο άρθρο 4 της συνθήκης:
- να διεξάγει αποστολές ασφάλειας και δημόσιας τάξης,
- να παρακολουθεί, να παρέχει συμβουλές, να καθοδηγεί και να επιβλέπει τις τοπικές υπηρεσίες επιβολής του νόμου κατά τη διεξαγωγή των τακτικών τους εργασιών, συμπεριλαμβανομένων των εργασιών της ποινικής έρευνας,
- να αναλαμβάνει καθήκοντα δημόσιας επιτήρησης, διαχείρισης των μεταφορών, ελέγχου των συνόρων και γενικές δραστηριότητες μυστικών πληροφοριών,
- να αναπτύσσει ανακριτικές δραστηριότητες στον ποινικό τομέα, να εντοπίζει τα αδικήματα και να οδηγεί τους υπαίτιους ενώπιον των αρμόδιων δικαστικών αρχών,
- να προστατεύει πρόσωπα και αγαθά και να διατηρεί την τάξη στην περίπτωση δημόσιων ταραχών,
- να εκπαιδεύει τους αστυνομικούς σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα.
- να εκπαιδεύει τους ανακριτές, ιδίως μέσω προγραμμάτων συνεργασίας.
Όπως αναφέρεται στο άρθρο 5, «η EUROGENDFOR μπορεί να τίθεται στη διάθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, των Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ), του ΟΑΣΕ (Οργανισμός για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη), του ΝΑΤΟ και άλλων παρόμοιων διεθνών οργανισμών ή συνασπισμών».
Επιπλέον, η EGF απολαμβάνει καθολική ασυλία όπως αναφέρεται στα άρθρα 21-23 και τα άρθρα 28, 29. Συνοπτικά οι ασυλίες αφορούν:
- Το απαραβίαστο των γραφείων, αγαθών και αρχείων (Άρθρα 21 και 22)
- Την απαγόρευση παρακολούθησης των επικοινωνιών (Άρθρο 23)
- Την απαλλαγή από την υποχρέωση αποζημίωσης ζημιών στην ιδιοκτησία ή πρόσωπα (Άρθρο 28)
- Την αδυνατότητα της δικαιοσύνης των εκάστοτε χωρών που τους φιλοξενούν να καλέσει τους χωροφύλακες σε δίκη.
Η EGF λοιπόν στην πράξη θα μπορεί να ενεργεί σε κάθε μεριά του πλανήτη, να υποκαθιστά τις τοπικές δυνάμεις της αστυνομίας, να ενεργεί με την πλήρη ανοχή των δικαστικών αρχών, και στο τέλος της υπόθεσης οφείλει να απαντά για τις δράσεις της μόνο στην εσωτερική επιτροπή. Η οποία στο σύνολό της διευθύνεται από δύο κεντρικά όργανα: ένα πολιτικό και ένα τεχνικό.
Το πρώτο είναι η υψηλού επιπέδου διατμηματική Επιτροπή, που ονομάζεται CIMIN, η οποία αποτελείται από τους αντιπροσώπους των υπουργείων εξωτερικών και άμυνας που πρόσκεινται στη συμφωνία. Το δεύτερο είναι το PHQ το οποίο αποτελείται από 16 αξιωματικούς και 14 υπαξιωματικούς.
Δεν πρόκειται λοιπόν για ένα πραγματικό ευρωπαϊκό ένοπλο σώμα, την απαρχή ενός μοναδικού ευρωπαϊκού στρατού, ο οποίος εν προκειμένω θα υπαγόταν στη δικαιοδοσία του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου και της ευρωπαϊκής επιτροπής, αλλά για ένα υπερεθνικό ένοπλο σώμα το οποίο απολαμβάνει πλήρη αυτονομία. Για τις πράξεις του δεν δίνει λογαριασμό σε κανένα εθνικό κοινοβούλιο, ούτε στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Θα δίνει λογαριασμό μόνο στα υπουργεία εξωτερικών και άμυνας των μελών κρατών. Κάτι τουλάχιστον επικίνδυνο για αυτούς που θεωρούν ακόμη τη δημοκρατία τον καλύτερο από τους πιθανούς κόσμους, γιατί από πίσω κρύβεται η εξουσία που δίνεται σε κάθε χώρα που έχει υπογράψει τη συμφωνία να αλλοτριώνει τις αποφάσεις του κοινοβούλιου της, που αφορούν τη χρησιμοποίηση των στρατευμάτων της. Και επιτρέπει να γίνεται αυτό με πλήρη νομιμότητα.
Ποια είναι όμως τα καθήκοντά της EGF; Στη συνθήκη του Velsen υπάρχει ένα ολόκληρο τμήμα το οποίο τιτλοφορείται “Missions and tasks” από το οποίο γίνεται κατανοητό ότι η Eurogendfor θα μπορεί να ενεργεί ακόμη και υποκαθιστώντας τις δυνάμεις της αστυνομίας, σε όλες τις φάσεις της διαχείρισης μιας κρίσης. Ευρύτατα είναι τα καθήκοντα που αναθέτει η συμφωνία στην Eurogendfor: ανάμεσα σε άλλα το να εγγυάται τη δημόσια ασφάλεια και τη δημόσια τάξη, να εκτελεί καθήκοντα δικαστικής αστυνομίας (αν και δεν γίνεται αντιληπτό για λογαριασμό ποιας Δικαστικής Αρχής!!!), ελέγχου, γνωμοδότησης, εποπτείας των τοπικών αστυνομιών, συμπεριλαμβανομένων των εργασιών για ποινική έρευνα, να διευθύνει τη δημόσια επιτήρηση, να δρα ως συνοριακή αστυνομία, να συλλέγει πληροφορίες και να αναπτύσσει επιχειρήσεις μυστικών πληροφοριών. Μια ένοπλη ομάδα οργανωμένη σαν μια υπηρεσία εσωτερικής και εξωτερικής κατασκοπείας, η οποία απολαμβάνει πλήρη ασυλία και προστασία συγκρίσιμη μόνο με τη σοβιετική KGB, τη Στάζι της Α. Γερμανίας,την OVRA του Μουσολίνι, την GESTAPO του Χίτλερ…
«Η Eurogendfor δεν μπορεί να επεμβαίνει στην εσωτερική ζωή των κρατών μελών αλλά μόνο σε έξω – ΕΕ περιβάλλοντα. Ό,τι κάναμε στη Βοσνία, την Αϊτή και το Αφγανιστάν όπου σκοτώθηκαν τρεις άνδρες μας».
~Cornelis Kuijs, Διοικητής EGF
Ας σημειώσουμε ότι στην προηγούμενη δήλωση αποκλείεται η πιθανότητα να χρησιμοποιηθεί η EGF στο εσωτερικό της ευρωπαϊκής ένωσης, ενώ το άρθρο 5 που αναφέραμε παραπάνω επιτρέπει κι αυτή τη δυνατότητα. Κατεργαριές του επαγγέλματος.
Δεν έχουν ειπωθεί όμως όλα, στην πραγματικότητα το βασικότερο από τα καθήκοντα της Eurogendfor θα είναι να κάνει τον λαουτζίκο να καταπίνει τις οικονομικές επιλογές, τις οποίες θα αναγκάζονται να υιοθετούν τα κράτη για να αντιμετωπίσουν τα χρέη που θα επιβάλλει ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ).
Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας (ΕΜΣ) και οι εξουσίες του
«Θα ενεργήσουμε έτσι ώστε στην επόμενη νομοθεσία να επιτευχθεί μια αυστηρή επικύρωση της ατζέντας Monti»
~Enrico Letta, εφημερίδα Corriere della Sera, 3/10/ 2012
Στις 17 Δεκεμβρίου του 2012 στην Κύπρο, τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έθεσαν αμέσως σε ενέργεια τον ΕΜΣ. Με αυτά τα αρχικά ταυτίζεται ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας. Συνήθως ονομάζεται και Ταμείο διάσωσης των κρατών μελών της ευρωζώνης (ή στην πραγματικότητα Ταμείο Διάσωσης των Τραπεζών). Γεννήθηκε ως ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό ταμείο για τη χρηματοοικονομική σταθερότητα της ζώνης του ευρώ. Με βάση τις τροποποιήσεις που επικυρώθηκαν το 2011 στη Συμφωνία της Λισσαβόνας, ο ΕΜΣ έγινε μια οργάνωση με όλη τη σημασία της λέξης, στα πρότυπα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, προικισμένο με ένα Συμβούλιο Διοικητών το οποίο σχηματίζεται από τους υπουργούς οικονομικών των κρατών μελών, ένα Συμβούλιο Διευθυντών και έναν γενικό διευθυντή. Ο Ευρωπαίος Επίτροπος οικονομικών υποθέσεων (ο Φινλανδός Όλι Ρεν) και ο πρόεδρος της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας (Μάριο Ντράγκι) είναι μέλη παρατηρητές. Ο ΕΜΣ έχει τη δυνατότητα να επιβάλει επιλογές μακροοικονομικής πολιτικής στα κράτη μέλη.
Ο ΕΜΣ εκδίδει οικονομικούς τίτλους κι επιπλέον μπορεί να αποκτά Κρατικούς Τίτλους των χωρών της Ευρωζώνης. Παραθέτουμε μερικά άρθρα της συμφωνίας για να καταλάβουμε περί τίνος πρόκειται…
- Άρθρο 9 – Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας μπορεί να ζητήσει την κατάθεση του κεφαλαίου οποιαδήποτε στιγμή, το κεφάλαιο πρέπει να καταβληθεί μέσα σε 7 μέρες για μην επιβληθούν κυρώσεις
- Άρθρο 10 – Μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να ζητήσει μια αύξηση του κεφαλαίου
- Άρθρο 13 – Η αίτηση βοήθειας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας πρέπει να συνεκτιμάται με την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το ΔΝΤ και τη βιωσιμότητα του χρέους
- Άρθρο 14 – Ο Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Σταθερότητας θα δανείζει χρήματα (συν τους τόκους) στο κράτος-μέλος
- Άρθρο 20 – Η πολιτική καθορισμού των τόκων ( για τα δανεισμένα χρήματα) μπορεί να αναθεωρηθεί από τον ΕΜΣ
- Άρθρο 25 – Ο ΜΕΣ εξουσιοδοτείται να απαιτεί τόκους υπερημερίας για το οφειλόμενο ποσό
- Άρθρο 32 – Ασυλία των αντιπροσώπων του ΜΕΣ απέναντι σε όλα τα όργανα της δικαιοσύνης των κρατών μελών, ασυλία των εγγράφων των αντιπροσώπων του ΜΕΣ, ασυλία της περιουσίας του ΜΕΣ από οποιαδήποτε μορφή δικαστικής διαδικασίας (απαγορεύεται η έρευνα, επίταξη, δήμευση, απαλλοτρίωση, ή κατάσχεσή της, τα γραφεία και τα αρχεία του ΜΕΣ είναι απαραβίαστα, όλα παραμένουν μυστικά).
- Άρθρο 34 – Τα μέλη του ΜΕΣ πρέπει να κρατούν τις πληροφορίες προστατευμένες από το επαγγελματικό απόρρητο
- Άρθρο 35 – Ασυλία των μελών του ΜΕΣ και των εγγράφων τους
- Άρθρο 36 – Όλες οι ενέργειες του ΕΜΣ δεν υπόκεινται σε άμεση φορολόγηση
- Άρθρο 41 – Το αρχικό κεφάλαιο πρέπει να καταβληθεί σε πέντε δόσεις σε πέντε χρόνια
Λαμβάνοντας υπόψη τις εξαιρετικές εξουσίες που απολαμβάνει ο ΕΜΣ ήταν απολύτως αναγκαίο να πλαισιωθεί από έναν στρατιωτικό οργανισμό ικανό να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις διαμαρτυρίες και τις εξεγέρσεις που θα προκύψουν από τις μελλοντικές αντιλαϊκές ντιρεκτίβες προς τα αφερέγγυα Κράτη, τα οποία με τη σειρά τους θα τις μεταθέσουν στον λαουτζίκο. Αυτός ο στρατιωτικός μηχανισμός υπάρχει εδώ και αρκετό καιρό και ονομάζεται Eurogendfor.
Και για να κάνουμε ακόμα πιο σαφή τον λόγο που γράφουμε το παρόν άρθρο, αναφέρουμε μια εκ των πολλών πληροφοριών που για εμάς δείχνει ξεκάθαρα τον ρόλο του εν λόγω σώματος. Την 8η του Οκτώβρη του 2011, οι στρατιωτικές δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Χωροφυλακής ξεκινούσαν από τους στρατώνες “Generale Chinotto” της Vicenza για την Ηγουμενίτσα, για να μεταφερθούν στη βάση της Λάρισας, από όπου θα περνάγανε ολόκληρη τη χώρα με προορισμό τα Βαλκάνια. Υποτίθεται ότι θα ήταν μια στρατιωτική άσκηση προγραμματισμένη από καιρό, αλλά στην πραγματικότητα είχαν καλεστεί ως ενισχύσεις ενόψει των απεργιών στις 19 και 20 Οκτωβρίου. Άλλοι, ωστόσο, εξηγούν ότι ήταν μια άσκηση της Eurogendfor μαζί με κάποιους στρατιώτες από την Τσεχική Δημοκρατία και μέρος της SEEBRIG, την πολυεθνική ειρηνευτική δύναμη «Νοτιοανατολική Ευρώπη» που ενεργεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Εν ολίγοις, φαίνεται ότι αυτό ήταν μια συνηθισμένη άσκηση, ήδη προγραμματισμένη από καιρό. Τίποτα το ασυνήθιστο, εκτός από το ότι εβδομάδες τότε στην Αθήνα (καθώς και σε πολλές άλλες πόλεις) ακολούθησαν η μια την άλλη απεργίες και διαδηλώσεις, κάθε άλλο παρά ειρηνικές… Και το συμβάν αυτό δεν είναι το μοναδικό τόσο στο «ελληνικό» έδαφος όσο και στα εδάφη άλλων «χωρών»…
Κατάλαβαν τα κράτη πως ο δρόμος για την κοινωνική ειρήνη είναι ακόμη μακρύς, και οι ηγέτες της καταστολής ότι το καρότο δεν είναι πλέον αρκετό για να κυβερνηθεί μια χώρα. Ελπίζουμε τουλάχιστον οι επαναστάτες να συνειδητοποιήσουν ότι οι εγγενείς αντιφάσεις σε διάφορες περιοχές μπορεί να εκραγούν οποιαδήποτε ημέρα και ώρα, και ότι το να είμαστε απροετοίμαστοι, είναι -το λιγότερο- ηλίθιο. Μπροστά στην εξαθλίωση του ανθρώπου που έρχεται, το απλό φιλοσοφείν δεν είναι πλέον αρκετό. Δεν μπορούμε πια να αγνοούμε την καταστροφή της ζωής μας. Δεν επιτρέπεται πλέον η αδιαφορία από τη βολική θέση του «παρατηρητή». Η απάθεια, ο φιλοτομαρισμός και η δειλία δεν δικαιολογούνται.
Μπροστά στην αλαζονεία όλων των στρατών ας αντιτάξουμε τη διεθνή αλληλεγγύη και επίθεση ως την καταστροφή του κόσμου του κεφαλαίου. Ως την εξάλειψη κάθε εξουσίας για την πραγμάτωση της ουτοπίας. Την αταξική ελεύθερη κοινωνία.
Randagio
