«Είμαστε απλοί άνθρωποι. Είμαστε σαν εσάς: τους ανθρώπους, που ξυπνούν κάθε πρωί για να σπουδάσουν, να εργαστούν ή να βρουν δουλειά, άνθρωποι που έχουν οικογένεια και φίλους. Οι άνθρωποι που δουλεύουν σκληρά κάθε ημέρα για να προσφέρουν ένα καλύτερο μέλλον για τους γύρω τους.
»Μερικοί από μας θεωρούνται προοδευτικοί, άλλοι συντηρητικοί. Μερικοί από εμάς πιστεύουν στον Θεό, μερικοί όχι. Μερικοί από εμάς έχουν σαφώς καθορισμένες ιδεολογίες, άλλοι είναι απολιτίκ, αλλά είμαστε όλοι ανήσυχοι και εξοργισμένοι για τις πολιτικές, οικονομικές και κοινωνικές προοπτικές που βλέπουμε γύρω μας: τη διαφθορά ανάμεσα σε πολιτικούς, επιχειρηματίες, τραπεζίτες, αφήνοντάς μας αβοήθητους, χωρίς φωνή.
»Αυτή η κατάσταση έχει γίνει κανονικά μια καθημερινή ταλαιπωρία χωρίς ελπίδα. Αλλά αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας, μπορούμε να την αλλάξουμε. Ήρθε η ώρα να αλλάξουμε τα πράγματα, ήρθε η ώρα να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία μαζί. Ως εκ τούτου,υποστηρίζουμε ότι:
»Οι προτεραιότητες για κάθε προηγμένη κοινωνία πρέπει να είναι η ισότητα, η πρόοδος, η αλληλεγγύη, η ελευθερία του πολιτισμού, η βιωσιμότητα και η ανάπτυξη, η ευημερία και η ευτυχία των ανθρώπων.
»Αυτά είναι αναφαίρετες αξίες που πρέπει να ισχύουν στην κοινωνία μας: το δικαίωμα στη στέγαση, την απασχόληση, τον πολιτισμό, την υγεία, την εκπαίδευση, την πολιτική συμμετοχή, την ελεύθερη προσωπική ανάπτυξη, καθώς και τα δικαιώματα των καταναλωτών για μια υγιή και ευτυχισμένη ζωή.
»Η τρέχουσα κατάσταση της κυβέρνησης και του οικονομικού μας συστήματος δεν φροντίζει αυτά τα δικαιώματα, και με πολλούς τρόπους αποτελεί εμπόδιο για την πρόοδο της ανθρωπότητας.
»Η δημοκρατία ανήκει στον λαό, το οποίο σημαίνει ότι η κυβέρνηση αποτελείται από κάθε έναν από εμάς. Ωστόσο, στην Ισπανία, τα περισσότερα μέλη της πολιτικής τάξης δεν μας λαμβάνουν καν υπόψη. Οι πολιτικοί θα πρέπει να μεταφέρουν τη φωνή μας στα θεσμικά όργανα, διευκολύνοντας την πολιτική συμμετοχή των πολιτών μέσω άμεσων καναλιών, κάτι που θα προσφέρει το μεγαλύτερο όφελος για την ευρύτερη κοινωνία. Ο ρόλος τους είναι να πλουτίσουν και να ευημερούν εις βάρος μας, που είμαστε απλοί θεατές της δικτατορίας των μεγάλων οικονομικών δυνάμεων που έχουν στην κατοχή τους την εξουσία μέσω του δικομματισμού των PP & PSOE.
»Η επιθυμία για εξουσία και η συσσώρευση της σε λίγους δημιουργεί ανισότητα, ένταση και αδικία, η οποία οδηγεί στη βία, την οποία εμείς απορρίπτουμε, ως πεπαλαιωμένο και αφύσικο οικονομικό μοντέλο που ωθεί τη μηχανή της κοινωνίας σε έναν συνεχόμενο κύκλο όπου οι λίγοι πλουτίζουν, και οι πολλοί γίνονται φτωχότεροι. Μέχρι την κατάρρευση.
»Η θέληση και ο σκοπός του ισχύοντος συστήματος είναι η συσσώρευση του χρήματος, όχι όσον αφορά την απόδοση και την ευημερία της κοινωνίας. Σπαταλώντας πόρους, μολύνοντας τον πλανήτη, δημιουργώντας ανεργία και δυσαρεστημένους πολίτες.
»Οι πολίτες είναι τα γρανάζια μιας μηχανής σχεδιασμένης για να εμπλουτίσει μια μειοψηφία η οποία δεν αφορά τις ανάγκες μας. Είμαστε ανώνυμοι, αλλά χωρίς εμάς τίποτε από αυτά δεν θα υπήρχε, γιατί εμείς κινούμε τον κόσμο.
»Αν ως κοινωνία δεν μάθουμε να εμπιστευόμαστε το μέλλον μας, ζώντας σε μια ανεξέλεγκτη οικονομία η οποία δεν επιστρέφει ποτέ τον παραγόμενο πλούτο στους περισσότερους, δεν θα μπορέσουμε να εξαλείψουμε την αδικία απʼ την οποία υποφέρουμε.
»Χρειαζόμαστε μία ηθική επανάσταση. Αντί να τοποθετούμε τα χρήματα πάνω στους ανθρώπους, ας τα φέρουμε στην υπηρεσία των ανθρώπων. Είμαστε άνθρωποι, όχι προϊόντα. Δεν είμαι ένα προϊόν αυτού που αγοράζω, του λόγου για τον οποίο το αγοράζω, ούτε αυτού από τον οποίο το αγοράζω.
»Για όλα τα παραπάνω, είμαι εξοργισμένος. Νομίζω ότι μπορώ να τα αλλάξω. Νομίζω ότι μπορώ να βοηθήσω. Γνωρίζω ότι μαζί μπορούμε. Γνωρίζω ότι μπορώ να βοηθήσω. Ξέρω ότι μαζί μπορούμε».
Τι παίζει στην Ισπανία
Αυτό που συμβαίνει αυτές τις ημέρες στις κεντρικές πλατείες της Μαδρίτης, της Βαρκελώνης και άλλων μεγάλων ισπανικών πόλεων δεν ήταν δύσκολο να το προβλέψει κάποιος. Όπως δεν είναι δύσκολο να προβλέψει πως θα εξαπλωθεί και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες.
Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική – είναι κρίση βαθύτατα πολιτική. Η δημοκρατία κατάντησε έννοια άνευ περιεχομένου, και οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται πια πως ζουν σε μια ιδιόμορφη δικτατορία. Τα αιτήματα και τα συνθήματα των Ισπανών που κατέλαβαν τις πλατείες είναι σχεδόν τα ίδια με αυτά που ακούγονται στις διαδηλώσεις στους δρόμους της Αθήνας.
Η πλατφόρμα «Πραγματική Δημοκρατία τώρα» κατάφερε μέσα σε λίγες ώρες να κινητοποιήσει τους πολίτες για να κατέβουν στους δρόμους. Στην πλατεία Puerta del Sol στη Μαδρίτη, οι διαδηλωτές κατάφεραν να διώξουν τους εκπροσώπους του PSOE (του «Σοσιαλιστικού» κόμματος του Θαπατέρο) οι οποίοι ήθελαν να πραγματοποιήσουν εκεί την προεκλογική τους συγκέντρωση. Αυτό ήδη δείχνει την τεράστια δύναμη και απήχηση του κινήματος. Ο κόσμος που συμμετείχε στις πορείες και συνεχίζει να συμμετέχει στο κίνημα αυτό είναι πολιτικά ετερόκλητος, και πέρα από τα κοινά σημεία της απογοήτευσης απέναντι στα δύο μεγάλα πολιτικά κόμματα (Λαϊκό Κόμμα, PP και «Σοσιαλιστικό» Κόμμα, PSOE) και στο πολιτικό σύστημα γενικότερα, προς το παρόν δεν φαίνεται να έχει κοινό προσανατολισμό για την πορεία του κινήματος.
Παρ’ όλα αυτά, για την κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα της Ισπανίας, το κίνημα αυτό είναι πολύ σημαντικό, είναι το πρώτο μετά από ένα τεράστιο διάστημα «απάθειας», και φαίνεται να αντανακλά αλλαγές στη συνείδηση και τις νέες αντικειμενικές συνθήκες στη χώρα. Είναι ιδιαίτερα αισιόδοξη η μαζική συμμετοχή των νέων, καθώς στην Ισπανία δεν υπάρχει ανάλογη παράδοση φοιτητικού και νεολαιίστικου κινήματος τα τελευταία χρόνια όπως στην Ελλάδα. Τα δύο μεγάλα κόμματα και τα ισπανικά ΜΜΕ στην αρχή αγνόησαν το κίνημα, μετά προσπάθησαν να το γελοιοποιήσουν ή να το εκμεταλλευτούν πολιτικά, και τελικά κατέληξαν, από τον φόβο της μαζικοποίησής του, να το απαγορεύσουν και να το ποινικοποιήσουν. Η ισπανική κυβέρνησηαπαγόρευσε τις κινητοποιήσεις αυτές, αλλά αυτό δεν φαίνεται να πτοεί τον κόσμο που συνεχίζει να βγαίνει στον δρόμο. Το κάλεσμα για μια γενικήαπεργία και η συμμετοχή των εργαζομένων σ’ αυτό το κίνημα, πέρα από τη νεολαία, είναι βασική προϋπόθεση για την κλιμάκωση του αγώνα. Αγνοώντας την γραφειοκρατική και διεφθαρμένη ηγεσία των συνδικάτων, οι εργαζόμενοι πρέπει να αυτοοργανωθούν και να δημιουργήσουν επιτροπές, εκλεγμένες από τους ίδιους (δημοκρατικές και ανακλητές) που θα συντονίζουν τον αγώνα. Επίσης, η συνεργασία και η κοινή δράση με τις αποκαλούμενες χώρες PIGS, αλλά και με άλλες δυνάμεις σε διεθνές επίπεδο είναι αναγκαία. Η απάντηση σε αυτήν την κρίση του συστήματος πρέπει να είναι διεθνής, όπως διεθνής είναι και η επίθεση που δέχονται οι νέοι και οι εργαζόμενοι από το καπιταλιστικό σύστημα, μέσω του ΔΝΤ και της ΕΚΤ.
Κείμενο γενικής συνέλευσης Γρανάδας
Βάση αυτού του κείμενο που ακολουθεί λειτουργεί η ανοιχτή συνέλευση 12.000 ατόμων στη Γρανάδα στην πλατεία δημαρχείου. Τους επαναστατικούς μας χαιρετισμούς σε όλη την Ελλάδα.
Que no nos representan
Δεν μας αντιπροσωπεύουν!
Συμφωνίες της ανοιχτής συνέλευσης 17 Μαΐου 2011, Γρανάδα Minimum
Η συνέλευση διακηρύσσεται Α-ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ, Α-ΚΟΜΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ Α-ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ. Δεν αρνούμαστε πως τα άτομα που συμμετέχουν σε αυτή, μπορούν να ανήκουν σε τέτοιου είδους οργανώσεις. Σε κάθε περίπτωση όμως αυτό το κίνημα βρίσκεται έξω από τις εν λόγω οργανώσεις και γι’ αυτό είναι εντελώς ανεξάρτητο απ’ αυτές. Με τον ίδιο τρόπο άτομα που μπορούν να ανήκουν σε κάποια οργάνωση καλούνται να συμμετέχουν. Όμως σε καμία περίπτωση, το κίνημα αυτό δεν θα αποτελέσει χώρο διάδοσης και προώθησης των παραπάνω οργανώσεων αλλά θα είναι ένα σημείο συνάντησης με σκοπό να κατευθύνουμε την αγανάκτησή μας και μια μορφή κοινωνικής αυτοοργάνωσης. Σε καμία περίπτωση δεν θέλουμε ταμπέλες, σημαίες και οργανωτικές ηγεσίες σε αυτό το κίνημα. Το κίνημα αυτό έχει ειρηνικό χαρακτήρα και με τον ίδιο τρόπο οι δράσεις μας θα είναι ειρηνικές. Αν μας απαντήσουν με βία, η στάση μας θα είναι πάντα της μη βίαιας αντίστασης. Θέλουμε να επανακτήσουμε την δημιουργικότητά στις μορφές δράσεις μας. Να επανακτήσουμε την πρωτοβουλία και μαζί της την ικανότητά μας να δημιουργούμε. Θέλουμε να φτάσουμε σε όλη την κοινωνία. Όλοι και όλες είναι προσκεκλημένοι, να συζητήσουν, να δημιουργήσουν και να είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το κίνημα. Η ευθύνη του κινήματος είναι συλλογική: στις αποφάσεις και τις δράσεις που πραγματοποιούνται, όπως και στις θετικές ή αρνητικές συνέπειες που αυτές μπορεί να έχουν.
Μηχανισμοί για να φέρουμε εις πέρας τα minimum
Πρωταρχική μορφή οργάνωσης και χώρος λήψης αποφάσεων θα είναι η ανοιχτή γενική συνέλευση. Στις συνελεύσεις θα υπάρχει συντονιστής, σεβασμός στον ομιλητή και καταγραφή των πρακτικών, ώστε όλοι να θυμούνται τα συμφωνηθέντα και να μπορούν να πληροφορούνται οι απόντες. Αν κληθεί αναγκαίο θα δημιουργηθούν ομάδες δράσεις, που θα διαμορφώνουν προτάσεις και θα αντιμετωπίζουν τα τεχνικά προβλήματα. Οι προτάσεις θα συζητιούνται, θα συνδιαμορφώνονται και θα αποφασίζονται στην γενική συνέλευση. Ακόμη, στις ομάδες δράσης θα υπάρχει συντονιστής/στρια, σεβασμός στον ομιλητή και καταγραφή των πρακτικών. Οι συντονιστές και οι υπεύθυνοι των πρακτικών θα εναλλάσσονται για να ενδυναμώσουνε τις διαδικασίες της δημοκρατίας και της μάθησης. Στόχος μας είναι η διάδοση σε γειτονιές, σε χώρους εργασίας και αυτοοργάνωσης κ.λπ. Όπως επίσης, σε ελεύθερα και αποκεντρωμένα δίκτυα, σε εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης. Τα καθεστωτικά μέσα ενημέρωσης θα ενημερώνονται μέσα από ανακοινώσεις και προσκλήσεις για τις δράσεις που θεωρούμε απαραίτητες. Είμαστε σε συνεχή διάλογο και επικοινωνία. Αφετηρία μας είναι η αλληλεγγύη με άλλες πόλεις, και τα προβλήματα που μπορούν να έχουν οι πολίτες τους (ως συλληφθέντες). Βρισκόμαστε σε συνεχή επικοινωνία και συντονισμό καθώς και σε προώθηση όλων των δράσεων.
Γρανάδα
Συμφωνίες συνέλευσης
17 Μαΐου 2011
Αναμεταδότης
