Ένας χρόνος μετά την εξέγερση στη Χιλή
Στην επέτειο της κοινωνικής εξέγερσης στο Σαντιάγο διοργανώθηκαν κινητοποιήσεις ξεκινώντας από τις 12 με κορύφωση στις 18 Οκτωβρίου – ημέρα που ξέσπασε η κοινωνική έκρηξη το 2019 με αφορμή τη διεκδίκηση μείωσης των εισιτηρίων του μετρό και των M.M.M. Στις 12/10, τη Διεθνή Ημέρα Αυτόχθονης Αντίστασης, πολιτικές οργανώσεις Mapuche και άλλων αυτοχθόνων, σωματεία, συλλογικότητες και μη οργανωμένος κόσμος διαδήλωσαν στην κεντρική λεωφόρο προς το προεδρικό ανάκτορο, και συγκρούστηκαν με τις αστυνομικές δυνάμεις που απέκλειαν την πρόσβαση. Συγκρούσεις του κόσμου με τους μπάτσους σημειώθηκαν και σε κινητοποιήσεις που ακολούθησαν στις 14 και 16/10, ενώ στις 17 οι κινητοποιήσεις περιλάμβαναν φεμινιστική ποδηλατοπορεία, και τα εγκαίνια του Μουσείου για την Κοινωνική Έκρηξη (Museo del Estallido Social) που δημιουργήθηκε από συμμετέχοντες στο περσινό κίνημα και περιλαμβάνει μαρτυρίες για την αστυνομική βία, φωτογραφικό υλικό, κείμενα και άλλα ντοκουμέντα της εξέγερσης του ’19. Στις 18/10 κόσμος συνέρρεε από το πρωί στο κέντρο του Σαντιάγο με πορείες γειτονιάς από όλη την πόλη, πλήθος εκδηλώσεων έλαβαν χώρα στην Plaza Dignidad, ενώ ξεκίνησαν εκτεταμένες συγκρούσεις με μπάτσους, που κλιμακώθηκαν στη λεηλασία και το κάψιμο δύο εκκλησιών, καθώς και σούπερ μάρκετ, μαγαζιών κ.λπ. Κατά τη διάρκεια των συγκρούσεων ένας άνθρωπος δολοφονήθηκε από τους μπάτσους.
Μία εβδομάδα αργότερα, στις 25/10, διενεργήθηκε το δημοψήφισμα για τη μετατροπή -ή μη- του υφιστάμενου, εγκαθιδρυμένου από τη δικτατορία Πινοσέτ, συντάγματος της χώρας, στο οποίο η τάση υπέρ της αλλαγής επικράτησε με ένα ποσοστό 78% – μάλιστα αλλαγής μέσω της σύγκλησης νέου σώματος εκλεγμένων αντιπροσώπων και όχι των τρεχόντων νομοθετικών σωμάτων. Σε μια έκδηλη σημειολογία, η ημέρα του δημοψηφίσματος είχε προγραμματιστεί στην επέτειο από την περσινή χαρακτηρισμένη ως «μεγαλύτερη πορεία στην ιστορία της Χιλής» – όπου πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι είχαν πλημμυρίσει τους δρόμους τους Σαντιάγο, με ανάλογη μαζικότητα και σε άλλες περιοχές. Στη Χιλή των οξύτατων κοινωνικών και ταξικών ανισοτήτων που έχουν προκληθεί από ένα συνεχές νεοφιλελεύθερων ρυθμίσεων και αυταρχισμού, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος χαιρετίστηκε ως ιστορική νίκη του κινήματος και της δημοκρατίας. Ωστόσο, η διεξαγωγή του είχε προκύψει τον περασμένο Νοέμβρη μέσα από συμφωνία ενός τόξου πολιτικών δυνάμεων, από την καθεστωτική αριστερά μέχρι τη συντηρητική τρέχουσα κυβέρνηση του Pinera, σε μια προσπάθεια εκτόνωσης της κατάστασης. Παρόλο που οι πρακτικές του κόσμου στον δρόμο μοιάζουν να αναδεικνύουν πως το κοινωνικό αποτύπωμα της εξέγερσης στη Χιλή είναι ακόμα ζωντανό, ελλοχεύει ο κίνδυνος άμβλυνσης των κινηματικών αιχμών μέσω της διαμεσολάβησης από τους θεσμούς και το σύστημα αντιπροσώπευσης.
Πηγή: bit.ly/36r8sR9
Κύκλοι διαμαρτυρίας στη ΝΑ Ασία
Στην Ταϊλάνδη εκδηλώθηκε κύκλος κινητοποιήσεων με τη μορφή κυρίως αντικυβερνητικών διαδηλώσεων μέσα στον Οκτώβρη, και αιτήματα που αφορούσαν τόσο την παραίτηση του τρέχοντος πρωθυπουργού (πρώην στρατηγός που ήρθε πραξικοπηματικά στην εξουσία το 2014), τον εκδημοκρατισμό των θεσμών και του κράτους, όσο και τη μεταρρύθμιση του θεσμού συνταγματικής μοναρχίας που επικρατεί στη χώρα από το 1932 (η τρέχουσα βασιλική δυναστεία υπάρχει από το 1782). Οι διαδηλώσεις απαντήθηκαν με αστυνομική καταστολή, επιβολή απαγόρευσης συναθροίσεων και αυξημένες εξουσίες στους μπάτσους, μέτρα που αργότερα ανακλήθηκαν προς εκτόνωση της κατάστασης. Στις κινητοποιήσεις είναι έντονο το νεολαιίστικο στοιχείο, προερχόμενο από το φοιτητικό κίνημα του καλοκαιριού. Ακόμα κι αν προσλαμβάνει χαρακτηριστικά μικροαστικής διαμαρτυρίας -όπως και σε άλλες περιπτώσεις κινητοποιήσεων με διαταξική σύνθεση και περιεχόμενο- και περισσότερο αναμορφωτικό παρά ανατρεπτικό προσανατολισμό, η παρουσία στον δρόμο μιας μερίδας κόσμου που αμφισβητεί τη μοναρχία και το υπάρχον σύστημα, και αναδεικνύει την οξυμένη κοινωνική εκμετάλλευση και αδικία που επικρατεί στη χώρα -έστω και σε συμβολικό επίπεδο- είναι αξιοσημείωτη.
*Στις κινητοποιήσεις του καλοκαιριού σημαντικό ρόλο είχαν τα social media και τα πολιτικά memes, ενώ ιδιαίτερο συμβολικό νόημα έχει αποκτήσει η χειρονομία με τα 3 δάχτυλα από τα Hunger Games, η οποία έχει χρησιμοποιηθεί σε περιπτώσεις για να εκφράσει την αμφισβήτηση προς τη μοναρχία και τους θεσμούς (βλ. φωτογραφία πάνω).
Πηγές: bit.ly/2IyDSN8 bit.ly/35pPE5o bit.ly/2IymfgP bit.ly/3nnWuPg bit.ly/35tJh0Q
Στην Ινδονησία, καθώς ο covid-19 και η οικονομική κρίση χτυπούν τη χώρα, στις 5 Οκτωβρίου πέρασε συνολικό μεταρρυθμιστικό νομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει πάνω από 75 νομοθετικές ρυθμίσεις, που αφορούν εργασιακά, φορολογία και περιβαλλοντικά, μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται κατάργηση εργασιακών δικαιωμάτων, ελαστικοποίηση της εργασίας, άνευ όρων εκμετάλλευση του περιβάλλοντος από επιχειρήσεις, νομικές και φορολογικές διευκολύνσεις σε τράπεζες κι επενδυτικό κεφάλαιο. Ως απάντηση συνδικάτα κήρυξαν γενική απεργία, ενώ εργατικά σωματεία, φοιτητικές και μαθητικές οργανώσεις, αναρχικές συλλογικότητες και μη οργανωμένος κόσμος κατέβηκαν στους δρόμους στην Τζακάρτα και πολλές περιοχές του αρχιπελάγους, απαιτώντας την απόσυρση του νομοσχεδίου, και συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις καταστολής. Γενικευμένες διαδηλώσεις και συγκρούσεις εκτυλίχθηκαν μέχρι τις 9/10, διάστημα κατά το οποίο έγιναν 4.115 συλλήψεις από τους μπάτσους, ενώ έχουν γνωστοποιηθεί από αναρχικούς πυρήνες δράσεις εμπρηστικές επιθέσεις και επιθέσεις σε Α.Τ. και άλλους στόχους, τουλάχιστον μέχρι τέλη του μήνα.
Το πολυνομοσχέδιο που απορρυθμίζει και υποτιμά άρδην την εργασία στην Ινδονησία, που πλήττεται από την πιο σημαντική ύφεση των τελευταίων 22 ετών -μια χώρα που σημειωτέον έχει επίσης ως μονοκαλλιέργεια τον τουρισμό- μοιάζει οικείο, τόσο οικείο όσο μπορεί να είναι κάθε επίθεση του κεφαλαίου μέσω της επιβολής νεοφιλελεύθερων διατάξεων.
Πηγές: reut.rs/3ptf8qs bit.ly/2K96Tjv bbc.in/3kqQHWX bit.ly/3pnckv8 bit.ly/38FkZ6k
Διαδηλώσεις στην Ιταλία
Σε πολλές ιταλικές πόλεις από βορρά ως νότο διεξήχθησαν οδομαχίες και συγκρούσεις με τους μπάτσους, ακολουθώντας διαμαρτυρίες ενάντια στην επιβολή τοπικών λοκ ντάουν και απαγορεύσεων κυκλοφορίας στα τέλη Οκτώβρη. Παρόλο που σε ορισμένες περιπτώσεις, όπως στη Ρώμη, οργανώθηκαν κινητοποιήσεις από αντιδραστικά στοιχεία, αρνητές του κορωνοϊού και οργανωμένους φασίστες, σε αρκετές η σύνθεση ήταν πιο ευρεία. Συγκεκριμένα στη Νάπολι πραγματοποιήθηκαν ξεχωριστές συγκεντρώσεις, από μαγαζάτορες και ιδιοκτήτες πληττόμενων επιχειρήσεων που αντιδρούσαν στα πλήγματα στην εστίαση και τα μαγαζιά, και από κόσμο της εργασίας, των σωματείων βάσης, του α/α χώρου, της αριστεράς και μη οργανωμένο. Αντίστοιχα και στο Τορίνο, η συγκέντρωση που αποτελούνταν -μεταξύ άλλων- από εργαζόμενους, μετανάστες 2ης γενιάς και λούμπεν στοιχεία, χτυπήθηκε από την αστυνομία προτού καν την επίσημη ώρα έναρξής της, και στη συνέχεια εξακολούθησε να συγκρούεται.
Ιταλοί σύντροφοι σε ανακοίνωση* υπογραμμίζουν το πώς τέτοιες διαδηλώσεις παρουσιάζονται συλλήβδην από τα Μ.Μ.Ε. ως υποκινούμενες από αρνητές του κορωνοϊού, φασίστες χούλιγκαν και την Καμόρα (!), προκειμένου να υπάρξει αποπροσανατολισμός από τα πραγματικά ζητούμενα: την απουσία στήριξης και κοινωνικής πρόνοιας για τα κομμάτια που πραγματικά πλήττονται και φτωχοποιούνται βίαια. Σημειωτέον, η Καμπανία και ευρύτερα ο ιταλικός νότος έχουν πληγεί σε μεγαλύτερο βαθμό οικονομικά ήδη από το ανοιξιάτικο λοκ ντάουν -και σε πολύ μικρότερο από την ίδια την πανδημία- σε σχέση με τη Λομβαρδία και τον βιομηχανικό βορρά, όπου παρά τα χιλιάδες θύματα, η βιομηχανία δεν έπαψε σχεδόν καθόλου να λειτουργεί. Την τρέχουσα περίοδο αυτές οι επαρχίες έχουν επίσης μπει σε τοπικό λοκ ντάουν, με την παραγωγή να παραμένει ανοιχτή, όμως, και πλήθος εργατών να συνωστίζεται στα Μ.Μ.Μ. και τα εργοστάσια…
Τέλος, την ίδια περίοδο το ιταλικό κράτος φέρνει σωρεία διώξεων με ποικίλες κατηγορίες σε αναρχικούς και κοινωνικούς αγωνιστές -γύρω στις 300- για τις οποίες έχει ανακοινωθεί διεθνές κάλεσμα αλληλεγγύης (9- 24 Νοεμβρίου)**.
Πηγές: bit.ly/3ktxzYE bit.ly/32JHkf2 bit.ly/32J6SsC
#ENDSARS: αντιαστυνομικό κίνημα στη Νιγηρία
Μεγάλες συγκρούσεις έχουν φουντώσει στη Νιγηρία τον Οκτώβρη του 2020, ενάντια στο ειδικό σώμα της Αστυνομίας ονόματι SARS (Special Anti-Robbery Squad). Το αποκεντρωμένο, από τα κάτω κίνημα της νεολαίας #ENDSARS ξέσπασε το 2017 απαιτώντας τη διάλυση αυτού του αστυνομικού σώματος, και καταγγέλλοντάς το για κακοποιήσεις, παρενοχλήσεις, απαγωγές και δολοφονίες. Το κίνημα αυτό έχει λάβει διεθνή χαρακτηριστικά με δράσεις αλληλεγγύης από Νιγηριανούς της διασποράς. Οι διαμαρτυρίες συνεχίζονται αμείωτες, παρότι στις 11/10 η αστυνομία, με σκοπό τον κατευνασμό, ανακοίνωσε την κατάργηση αυτού του σώματος, κάτι που δεν έπεισε καθώς δεν είναι η πρώτη φορά που ακολουθείται ως τακτική. Σε μια απόπειρα εκφοβισμού από μεριάς της αστυνομίας, πολλά μέλη του κινήματος αντιμετωπίζουν παρενοχλήσεις και διώξεις.
Αναζωπύρωση διαδηλώσεων στην Κολομβία
Κύκλος κινητοποιήσεων έχει αναζωπυρωθεί από τις αρχές του φθινοπώρου στην Κολομβία. Αφορμή αποτέλεσε η οργή για τη δολοφονία του Javier Ordóñez από αστυνομικούς, εξαιτίας βασανισμού που υπέστη κατά τη διάρκεια και ύστερα από τη σύλληψή του – για κατανάλωση αλκοόλ, στις 9/9 στην Μπογκοτά. Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων και των συγκρούσεων που ακολούθησαν το γεγονός -και μέχρι τις 15/9- τουλάχιστον 13 άτομα είχαν σκοτωθεί από την αστυνομία, και εκατοντάδες τραυματιστεί. Οι κινητοποιήσεις εξακολουθούν το επόμενο διάστημα περιλαμβάνοντας γενικές απεργίες και πορείες σωματείων, διαμαρτυρίες αυτοχθόνων και διεκδικήσεις που εκτείνονται πέρα από την κρατική βία, για κοινωνική δικαιοσύνη και στήριξη των πληττόμενων κομματιών από τα μέτρα κρατικής διαχείρισης του covid, ενίσχυση της δημόσιας υγείας, καθώς και ενάντια στην έμφυλη βία και ανισότητα.
Πηγές: bit.ly/3lvn4Fz bit.ly/3ksY2p3 bit.ly/3nr0AWS
Δεν θα μπορούσε να μην γίνει μνεία για την απώλεια το προηγούμενο διάστημα δύο αναρχικών και σημαντικών αγωνιστών για το διεθνές κίνημα.
Ο David Graeber απεβίωσε στη Βενετία στις 2 Σεπτεμβρίου. Δήλωνε αναρχικός από τα 16 του χρόνια, αλλά περισσότερο ενεργός στα κοινωνικά κινήματα από το 2000 κι εξής. Υπήρξε ιδιαίτερα ενεργός στο κίνημα Occupy Wall Street, και θερμός υποστηρικτής των κινημάτων “We are the 99%” και του εγχειρήματος της Ροτζάβα -στο Πανεπιστήμιο της Ροτζάβα, αμφιθέατρο του Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου Κοινωνικών Επιστημών ονομάστηκε στη μνήμη του. Καθηγητής Ανθρωπολογίας στο London School of Economics and Political Science, χάνοντας τη θέση του στο Yale λόγω της πολιτικής του δράσης, είχε πλούσιο συγγραφικό και ερευνητικό έργο με ιδιαίτερη αναφορά στους κοινωνικούς αγώνες και τη δημιουργία ενός διαφορετικού κόσμου. Η μνήμη του Graeber γιορτάστηκε από φίλους και συντρόφους του σε όλο τον κόσμο με μια διεθνή ημέρα αλληλεγγύης (11/10) στην οποία συμμετείχε κόσμος από τη Ροτζάβα μέχρι τη ZAD.
*Περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο και τα έργα του:
bit.ly/3lw0rkn bit.ly/3nlFzww bit.ly/32IrotJ bit.ly/2Ur95Vd bit.ly/35uGKUa
Ο Stuart Christie απεβίωσε στις 15 Αυγούστου. Υπήρξε αναρχικός αγωνιστής, συγγραφέας και εκδότης· ιδρυτής του Αναρχικού Μαύρου Σταυρού και του Cienfuegos Press και συν-συγγραφέας του “The floodgates of anarchy”. Είχε φυλακιστεί στην Ισπανία κατά τη δεκαετία του 1960 για τη συμμετοχή του σε συνωμοσία για τη δολοφονία του φασίστα δικτάτορα, Φρανσίσκο Φράνκο, και στην Αγγλία στις αρχές της δεκαετίας του 1970 με την κατηγορία της συμμετοχής στην οργάνωση ένοπλης δράσης «Οργισμένη Ταξιαρχία». Τη ζωή του την αφιέρωσε στον αγώνα για την αναρχία, αφήνοντας επίσης πίσω του σημαντικό και εκδοτικό έργο.*
*Είναι ο πρόλογος του Φ. Κυρίτση στη μετάφραση άρθρου για το S. Christie της αναρχικής βιβλιοθήκης Kate Sharpley – βρίσκεται στο indymedia (bit.ly/32LZcWH).
Περισσότερες πληροφορίες για τον ίδιο και τη ζωή του: bit.ly/35vDJmB bit.ly/35vwuer
