Νέα πατριαρχικής πραγματικότητας

1. Η ορθόδοξη εκκλησία, φημισμένη για το αγαπάτε αλλήλους, δείχνει ξανά το πρόσωπό της. Ο χουντικός Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας Αμβρόσιος, οδηγήθηκε στις 15/3 στα δικαστήρια, μετά από μήνυση που κατατέθηκε από μέλη της ΛΟΑΤΚΙΑ+ κοινότητας για δημόσια υποκίνηση βίας ή μίσους και για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος. Με αφορμή το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης, που αφορούσε και ομόφυλα ζευγάρια, τον Δεκέμβριο του 2015 έγραψε άρθρο με τίτλο: «Αποβράσματα της κοινωνίας σήκωσαν κεφάλι! – Ας μιλήσουμε έξω απ’ τα δόντια: ΦΤΥΣΤΕ ΤΟΥΣ!». Στην απολογία του, μεταξύ διαφόρων ομοφοβικών σχολίων, ανέφερε: «Αν είχα όπλο και με άφηνε ο νόμος, θα το χρησιμοποιούσα να ξεμπερδεύουμε». Συνήγορος υπεράσπισης, ήταν ο συνήγορος των κατηγορουμένων στη δίκη της Χρυσής Αυγής, Βασίλης Οπλαντζάκης, ενώ δίπλα του καθόταν και ο πρώην βουλευτής της Χρυσής Αυγής, Μιχάλης Αρβανίτης. Η αστική ομοφοβική δικαιοσύνη τον αθώωσε, ενώ ασκήθηκε έφεση κατά της αθωωτικής απόφασης και αναμένεται να οριστεί νέα δικάσιμος. Ο Αρβανίτης, κατά την έξοδό του από το δικαστήριο, κυνηγήθηκε από συντρόφισσες/ους και κρύφτηκε πίσω από τους μπάτσους καθώς έξω από τις αίθουσες του δικαστηρίου γινόταν μαζική παρέμβαση από πολλές συλλογικότητες. Ακολούθησε πορεία στους κεντρικούς δρόμους του Αιγίου, όπου κατέληξε στην μητρόπολη.

2. Η κουλτούρα του μισογυνισμού ως ιδεολογία, έρχεται ξανά στο προσκήνιο με μία ακόμα μαζική δολοφονία. Στις 23/4, ο 25χρονος Alek Minassian, έριξε ένα νοικιασμένο φορτηγάκι πάνω σε πεζούς στο κέντρο του Τορόντο, στον Καναδά, σκοτώνοντας 10 ανθρώπους και τραυματίζοντας 14. Λίγες μέρες πριν, είχε αναρτήσει μία δήλωση, στην οποία ανήγγελλε την «εξέγερση εναντίον της αναγκαστικής αγαμίας» (incel rebellion), εμπνευσμένος από τον Elliot Rodger, έναν 22χρονο που σκότωσε 6 ανθρώπους το 2014, στις Η.Π.Α.. Και οι δύο στόχευαν κυρίως γυναίκες. Ο όρος incel προέρχεται από τις λέξεις «involuntary celibate», που σημαίνει «ακούσια άγαμος» και αποτελεί ιδεολογική ταυτότητα μισογυνισμού. Χρησιμοποιείται κυρίως διαδικτυακά από ετεροφυλόφιλους άντρες, οι οποίοι κατηγορούν τις γυναίκες για το γεγονός ότι δεν τους κάθονται και θεωρούν κυριαρχικό τους δικαίωμα την επιβολή επί των γυναικών. Στα διαδικτυακά φόρουμ των incel, ανταλλάσσονται ιδέες καθυπόταξης του γυναικείου φύλου, τακτικές εξαπάτησης και βιασμού και πολλές φορές προώθηση ρατσιστικών επιθέσεων, βασισμένες στην φυλετική ανωτερότητα.

3. Οργή και μαζικές διαδηλώσεις προκάλεσε η απόφαση του ισπανικού δικαστηρίου για ποινή φυλάκισης 9 χρόνων, στην υπόθεση ομαδικού βιασμού μιας 18 χρονης τότε γυναίκας, στο φεστιβάλ «Σαν Φερμίν», στην Παμπλόνα, το 2016. Πέντε άντρες εξανάγκασαν την γυναίκα να έρθει σε σεξουαλική επαφή μαζί τους, το βιντεοσκόπησαν και το ανέβασαν στην διαδικτυακή πλατφόρμα «Αγέλη», που δημοσιεύει παρόμοιο υλικό. Το δικαστήριο δεν αναγνώρισε την κατηγορία του ομαδικού βιασμού, αλλά αυτή της σεξουαλικής παρενόχλησης (η οποία  τιμωρείται με λιγότερα χρόνια φυλάκισης), γιατί καθώς έκριναν από το βίντεο, η γυναίκα δεν έφερε κάποια αντίσταση. Ο λόγος λοιπόν του θύματος, αμφισβητείται για ακόμη μια φορά. Η αστική δικαιοσύνη μας διδάσκει πως κάποιος μπορεί να βιάσει, να βασανίσει σωματικά και ψυχολογικά μια γυναίκα, να το μεταδώσει διαδικτυακά και να μην καταδικαστεί γι’ αυτό! Η προκλητική αυτή απόφαση δεν έμεινε αναπάντητη, αφού χιλιάδες άνθρωποι κατέβηκαν στον δρόμο φωνάζοντας  «Δεν είναι παρενόχληση, είναι βιασμός!» και «Όχι, σημαίνει όχι».

4.   Στις 14 Μαρτίου, δολοφονήθηκε εν ψυχρώ η ακτιβίστρια Μαριέλε Φράνκο στην Βραζιλία. Εκείνη και ο οδηγός της δέχτηκαν επίθεση από αγνώστους, οι οποίοι γάζωσαν το αυτοκίνητο της με πυροβόλα όπλα. Μια μέρα πριν, με ανάρτησή της στο διαδίκτυο, η Φράνκο είχε ασκήσει κριτική για την κατάσταση στις φαβέλες και την αστυνομική βία.  Η Μαριέλε ήταν μια μαύρη, κουίρ, φεμινίστρια, από τις φαβέλες της Βραζιλίας, η οποία αγωνιζόταν για τα δικαιώματα των γυναικών, των μονογονεϊκών οικογενειών -που ήταν και η ιδία-, των ΛΟΑΤΚΙ+ κοινοτήτων,  την χειραφέτηση των έγχρωμων πληθυσμών  καθώς και την αντιμετώπιση της έμφυλης βίας. Η δολοφονία της ήταν ένα πολιτικό έγκλημα. Μία ακόμη γυναίκα στοχοποιείται  για την πολιτική της δράση. Η εκτέλεσή της είναι μια προσπάθεια εκφοβισμού όσων αγωνίζονται ενάντια στην κρατική βία, την πατριαρχία και τον ρατσισμό. Απέτυχε όμως, μιας και οι δρόμοι σε ολόκληρη την χώρα γέμισαν από κόσμο, διαδηλώνοντας ενάντια στην κρατική τρομοκρατία.