Περιβαλλοντικά νέα #49

Κρήτη: Νέο υβριδικό έργο της ΤΕΡΝΑ

Η κυβέρνηση υποκριτικά εξαγγέλλει ένα ειδικό χωροταξικό σχέδιο για την εγκατάσταση των Β.Α.Π.Ε., το οποίο όμως έπεται της εγκατάστασής τους, καθώς παράλληλα αδειοδοτούνται συνεχώς νέες . Έτσι γεμίζουν με ανεμογεννήτριες το φυσικό τοπίο. Μάλιστα το συγκεκριμένο έργο της ΤΕΡΝΑ στην Κρήτη έχει ενταχθεί από την κυβέρνηση στα έργα που θα χρηματοδοτηθούν από το «πακέτο Γιούνκερ». Το έργο έχει πάρει ήδη άδεια παραγωγής από τη ΡΑΕ, παρ’ ότι ολόκληρη η ορεινή περιοχή περιλαμβάνεται στο Γεωπάρκο Σητείας, ενταγμένο στον επίσημο κατάλογο γεωπάρκων της UNESCO. Το αιολικό κομμάτι του έργου προβλέπει την εγκατάσταση 27 ανεμογεννητριών, συνολικής ισχύος 81 MW, στον ορεινό όγκο της Σιτάνου-Κατσιδωνίου-Καρυδίου-Ζάκρου Σητείας. Το ύψος των ανεμογεννητριών θα είναι 125 μέτρα, και η διάμετρος του ρότορα κάθε μίας 112 μέτρα. Το δεύτερο κομμάτι του έργου σχεδιάζεται στο φράγμα των Ποταμών Ρεθύμνου, με την κατασκευή υδροηλεκτρικού σταθμού συνολικής ισχύος 50 ΜW. Εκεί θα δημιουργηθεί λιμνοδεξαμενή, ώστε να ανυψώνεται το νερό σε αυτήν, και στη συνέχεια με την ρίψη του ξανά στο φράγμα να παράγεται ενέργεια (αντλησιοταμίευση).

Τήνος: Ξημερώματα Τετάρτης 22/09/21

Η ιστορία επαναλαμβάνεται, εταιρίες που προσπαθούν να εγκαταστήσουν ανεμογεννήτριες στα νησιά και τα βουνά, μεταφέρουν τον εξοπλισμό τους με πλοία ή και με φορτηγά, και προσπαθούν τη νύχτα να τον αποβιβάσουν ή να τον ξεφορτώσουν. Μόνο που μαζί με τις ανεμογεννήτριες χρειάζεται και ένας μικρός στρατός από λιμενικούς, ΟΠΚΕ, ΜΑΤ και λοιπές ομάδες καταστολής, ώστε να περάσει πάνω από τους κάτοικους για να ακολουθήσουν οι ανεμογεννήτριες. Η συνεχής επαγρύπνηση των κατοίκων είναι ένα γεγονός που από μόνο του δείχνει την εκτίμησή τους για το περιβάλλον, καθώς και την επιμονή τους να το υπερασπιστούν απέναντι σε αδηφάγες ενεργειακές εταιρίες που προσπαθούν να λεηλατήσουν τη φύση. Εκατοντάδες κάτοικοι συγκεντρωθήκαν το βραδύ της Τρίτης στην Τήνο, μια δυναμική κίνηση στην προσπάθεια να αποτρέψουν την αποβίβαση των εξαρτημάτων. Σύμφωνα με τους ίδιους, υπήρξαν πάνω από 7 τραυματίες, ενώ 3 διαδηλωτές διακομίστηκαν στο Κέντρο Υγείας. Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στους κάτοικους της Τήνου, και σε όποια/όποιον σε κάθε βουνοκορφή και νησί αντιστέκεται στην λεηλασία της φύσης. Δύναμη στον αγώνα τους, όταν φύγουν οι μπάτσοι, αυτοί θα παραμείνουν, και ελπίζουμε χωρίς τις ανεμογεννήτριες.

Μια σύντομη ενημέρωση από το Καστέλλι Ηρακλείου

Φίλες και φίλοι καλημέρα,

Η Πεδιάδα βρίσκεται εδώ και μήνες σε συνθήκες ακραίας καταπόνησης. Έχουν
κοπεί εκατοντάδες χιλιάδες δέντρα, κυρίως ελιές μα και αμπέλια και
πρίνοι και πεύκα και αμυγδαλιές… Αγνώστου αριθμού ζώα έχασαν τις
φωλιές, τα σπίτια τους, τα καταφύγια και την τροφή τους. Αυτό που κάποτε
ήταν ελαιόδασος με ιδιόμορφη βιοποικιλότητα, έντομα, πτηνά, φίδια και
μικρά ζώα, τώρα έχει μετατραπεί σε μία τεράστια έρημο. Το κάποτε ζωντανό
χώμα, τώρα σαν σκόνη πλανιέται στον αέρα. Σόπατο παντού. Ζωή πουθενά.
Μόνο τα μηχανήματα της ΤΕΡΝΑ πηγαίνουν πέρα δώθε συνεχίζοντας το
καταστρεπτικό τους έργο.

Με άγνοια και αναίδεια χειρίζονται τη γη που τους παρέδωσε το κράτος με
τεράστια επιπολαιότητα. Μόλις πριν λίγες μέρες εμφανίστηκε και
«εγκρίθηκε» το «σχέδιο» που εδώ και χρόνια ζητάει η τοπική κοινότητα, και
πολλοί ενδιαφερόμενοι άνθρωποι και συλλογικότητες. Αντί για να το δούμε
και να το κρίνουμε στα χαρτιά, το βλέπουμε να σχηματίζεται με έκτακτες
απαλλοτριώσεις: «τελικά περνάει από ‘δω ο δρόμος», «τελικά θα χρειαστούμε
λίγα χωράφια ακόμα», «τι 5 ελιές, τι 10 άλλωστε.. και που τις έχετε, τι
τις κάνετε;»… Αλαζονεία και καταπάτηση. Παραβίαση βασικών συμφωνιών. Δεν
είναι έργο. Είναι κάτεργο.

Αυτή τη στιγμή θα αποφύγουμε τον πειρασμό να αναφερθούμε στη μαύρη λίστα
της ΤΕΡΝΑ. Καλό είναι να συγκεντρωθεί, να συνταχθεί και να τοιχοκολληθεί
παντού για να ξέρουμε όλ@ ποιος είναι ο φορέας της λεγόμενης ανάπτυξης.
Και σας καλούμε τη λίστα αυτή να την κάνουμε μαζί.

Σκοπός αυτής της επιστολής είναι να θυμίσουμε και να δηλώσουμε ότι
είμαστε ακόμα εδώ. Παρακολουθούμε όλα όσα γίνονται με χιλιάδες μάτια
ανθρώπων που τους καίει, και δεν το έχουμε βάλει κάτω. Υπάρχει ελπίδα. Αν
ενώσουμε όλα τα όχι μας σε μια στιγμή. Αν βάλουμε τη ζωή πάνω από το
κέρδος και συλλογιστούμε, με τη βοήθεια των σεισμών, τη δύναμη της
φυσικής καταστροφής, και πως δεν είναι τίποτα πιο σημαντικό από την υγεία
μας και την ελευθερία μας. Αν νιώσουμε βαθιά πόσο το μεγαέργο του
αεροδρομίου τα απειλεί σοβαρά και σε τοπικό επίπεδο, όλους τους/ις
κατοίκους της Πεδιάδας, του νομού Ηρακλείου, της Κρήτης, αλλά και
παγκόσμια, με το κριτήριο της κλιματικής απειλής. Αν συλλογιστούμε και
νιώσουμε , αν συντονιστούμε και εκφράσουμε την αντίθεσή μας, τότε, σαν
υγιής οργανισμός, με ένα φτάρνισμα θα τους διώξουμε από πάνω μας. Το
ζήτημα τούτο είναι πανανθρώπινο. Καθαρό αέρα, καθαρό νερό, καθαρή τροφή
θέλει ο άνθρωπος για να ζήσει. Ό,τι χρώμα και να ‘χει, ό,τι κοινωνική
τάξη, όποια θέση, όποια δουλειά. Το δίκιο είναι μαζί μας. Οι περασμένες
γενιές που πολέμησαν κατακτητές και τον φασισμό –σε διάφορες μορφές–
είναι μαζί μας. Οι μελλούμενες γενιές, που θέλουν κι εκείνες μια
ευκαιρία στη γης ετούτη, είναι μαζί μας. Μα και στο παρόν. Οι απλοί
ανθρώποι που αγαπάνε τον άνθρωπο και τη ζωή, κι εκείνοι είναι μαζί μας.
Απλά το πέπλο της σιωπής είναι βαρύ. Απλά όσοι και όσες σκέφτονται πολύ,
μιλάνε λίγο, ενώ οι παπαγάλοι των «συμφερόντων» έχουν τον λόγο στο
αυτόματο και ρίχνουν σαν πολυβόλα. Κάποιες όμως στιγμές η σιωπή δεν
αντέχει και σπάει. Κάποιες στιγμές πρέπει απλά να ανοίξουμε τα στόματά
μας και να μιλήσουμε, να εκφράσουμε αυτό που βλέπουμε και νιώθουμε, γιατί,
ακόμα κι αν είναι λάθος, είναι πιο σωστό από τα όσα επικρατούν να
λέγονται.

Μεγάλη καταστροφή ο σεισμός. Αλλά όχι όσο ένας αργός, ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΟΣ,
θάνατος που θα επιφέρει το αεροδρόμιο για την Πεδιάδα. Η διαφορά ποια
είναι; Ότι τώρα είμαστε όλες και όλοι μαζί, ενωμένες/οι απέναντι σε μία
ξεκάθαρη μορφή με επίκεντρο τις ανάγκες. Τότε θα είμαστε χίλια κομμάτια
να βλέπουμε την Πεδιάδα να κατακτιέται από τσιμέντο, χρόνο με το χρόνο,
να ανεβαίνει η θερμοκρασία, να μολύνεται το νερό, ο αέρας. Να ακούγονται
συνέχεια αεροπλάνα και αυτοκίνητα. Να χαθεί το σκοτάδι και ο νυχτερινός
ουρανός. Τότε από τη θλίψη μας και τη μόλυνση θα αρρωσταίνουμε αθόρυβα,
μοναχικά. Ψάχνοντας ατομικά τη γιατρειά ή μεταναστεύοντας. Γιατί να μας
πάρουν τον τόπο και τις ζωές;

ΟΧΙ

ΟΧΙ

ΟΧΙ

Και χίλιες φορές ΟΧΙ.

Και όσες πέρα από τις χίλιες χρειαστεί.

Έπεται συνέχεια με ενημέρωση για τη μαύρη λίστα αλλά και τα σημαντικά
αρχαιολογικά ευρήματα, την επίσημη εναντίωση επιστημόνων και την αναφορά
σε σημαντικά σημεία της περιβαλλοντικής μελέτης. Σας καλούμε να συνταχθούμε και να σώσουμε την Πεδιάδα.

ΑΛΛΗ ΚΑΚΟΠΟΙΗΣΗ Ο ΤΟΠΟΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ
ΟΧΙ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΟ ΣΤΟ ΚΑΣΤΕΛΛΙ

Save the Valley

Λίγα λόγια για τις πυρκαγιές, τις ανεμογεννήτριες και την κλιματική αλλαγή

Για τη δημοσιογραφική κάλυψη των πυρκαγιών δεν χρειάζεται να αναφέρουμε και πολλά. Είδαμε για άλλη μια χρόνια εκτεταμένες πυρκαγιές να επιχειρείται να παρουσιαστούν σαν θεομηνίες, αυτή τη φόρα όχι λόγω της νέμεσης του θεού, αλλά λόγω της κλιματικής αλλαγής. Δεν θα σταθούμε ούτε στα φυσικά αίτια που προκαλούν τις πυρκαγιές, όπως η κλιματική αλλαγή, αλλά ούτε και στα ουσιαστικά, όπως η καταστροφική εκμετάλλευση της φύσης από το κεφαλαίο. Θα σταθούμε στις συνέπειες αυτού του φυσικού φαινομένου. Ακόμα και να δεχόμασταν ότι για τις πυρκαγιές ευθύνεται μια τόσο ουδέτερη έννοια όπως η κλιματική αλλαγή, για τις συνέπειές τους σίγουρα δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε πάλι την κλιματική αλλαγή. Η κρατική πολιτική, όπως τη βλέπουμε να ξεδιπλώνεται τα τελευταία χρόνια, από την πανδημία του κορωνοϊού και μετά, συμπυκνώνεται στη φράση «αυτούς τους πόρους διαθέτουμε και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα καλύτερό». Είτε μιλάμε για ΜΕΘ και πυροσβεστικά, είτε μιλάμε για εργαζόμενους στην υγεία και πυροσβέστες, η ρητορική δεν φαίνεται να αλλάζει.

Ο Κυριακός Μητσοτάκης αμέσως μετά τις πυρκαγιές στη βόρεια Ευβοία δήλωσε μεταξύ άλλων «δεν χρειαζόταν να καούν τα δάση για να κατασκευαστούν ανεμογεννήτριες. Ανεμογεννήτριες μπορούσαν να φτιαχτούν και μέσα στα δάση, όπως έχουν φτιαχτεί σε πολλά δάση». Πέρα από τα ίδια τα λεγόμενα, αυτή ακριβώς η βιασύνη για αυτές τις δηλώσεις, και τις αντίστοιχες του ΕΣΗΑΠΕ – ΕΛΕΤΑΕΝ (λόμπι ανεμογεννητριάδων) είναι που πυροδοτεί τις θεωρίες συνομωσίας στις οποίες έσπευσαν να απαντήσουν. Εγείρονται μερικοί προβληματισμοί, καταρχάς για το περιεχόμενο της δήλωσης, δηλαδή το ότι παρουσιάζεται ως λογικό επιχείρημα, ότι είναι νόμιμη η κατασκευή ανεμογεννητριών σε δάση. Το κράτος έχει την άνεση να λέει ότι έχουμε φτιάξει το νομικό πλαίσιο ώστε επιβλαβείς δραστηριότητες για το περιβάλλον, όπως τα μεταλλεία και οι ανεμογεννήτριες, να μπορούν να πραγματοποιηθούν νόμιμα σχεδόν παντού, από τα δάση και τις βουνοκορφές μέχρι τα ακατοίκητα νησιά και τις περιοχές Natura. Ο πρωθυπουργός καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι επενδυτές δεν χρειάζεται να γίνουν εμπρηστές και να κάψουν τα δάση καθ’ ότι μπορούν νόμιμα να εγκαταστήσουν τις ανεμογεννήτριές τους σε αυτά. Μάλιστα το λόμπι των ανεμογεννητριών το πήγε ένα βήμα παρακάτω, και μας ενημέρωσε ότι «τα αιολικά πάρκα προστατεύουν το δασικό περιβάλλον».

Ο δεύτερος προβληματισμός που εγείρεται έχει να κάνει με το ότι πράγματι μπορούν να εγκαταστήσουν νόμιμα ανεμογεννήτριες στα δάση, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους συμφέρει να τις εγκατασταθούν σε καμένα δάση, και αυτό γιατί θα περιόριζε κατά πολύ τις αντιδράσεις. Άλλο είναι να εισβάλεις σε ένα παρθένο δάσος, και άλλο να τοποθετείς ανεμογεννήτριες σε καμένη γη στην οποία οι κάτοικοι έχουν χάσει τη ζωή και την επαφή τους με το δάσος. Όλα τα παραπάνω δεν τα λεμέ για να κλείσουμε το μάτι στις θεωρίες συνομωσίας στις οποίες αναφερθήκαμε παραπάνω, αλλά για να δούμε το μέλλον της καμένης γης σε σχέση με τις επιδιώξεις του κράτους. Ήδη από πολύ νωρίς φάνηκε ότι το κράτος είδε τις πυρκαγιές σαν μια ακόμη ευκαιρία να προωθήσει την ατζέντα του. Υπό αυτό το πρίσμα δεν είναι και τυχαία η αλλαγή ρητορικής σε σχέση με το παρελθόν (από τη θεϊκή ευθύνη στην ευθύνη της κλιματικής αλλαγής), δικαιολογώντας την ενεργειακή μετάβαση που σχεδιάζει το κεφάλαιο. Παράλληλα, ήδη υπάρχουν τα πρώτα δείγματα για το τι σημαίνει η αποκατάσταση και η αναδάσωση της βόρειας Ευβοίας: Μιλάμε μάλλον για την πιλοτική εφαρμογή του οράματος του κράτους και του κεφαλαίου για την –με οικονομικούς ορούς– αξιοποίηση των δασικών οικοσυστημάτων.