Το κράτος δεν σταματά να επαναφέρει την υπόθεση Μαρφίν ώστε να υπάρχουν επικρεμάμενες διώξεις σε κακουργηματικό βαθμό πάνω από τα κεφάλια διαδηλωτών και διαδηλωτριών. Είναι η δεύτερη φορά κατά τη διάρκεια της τελευταίας διακυβέρνησης που ανακινείται με συγκεκριμένους όρους η υπόθεση της ταυτοποίησης και σύλληψης των εμπρηστών της τράπεζας Μαρφίν το 2010.
Μία υπόθεση με μακρά ιστορία, που έφτασε στα δικαστήρια με κατάληξη την αμετάκλητη αθώωση όλων των κατηγορουμένων, είτε μέσω βουλεύματος, είτε μέσα στις αίθουσες. Έτσι, τα ανώνυμα τηλεφωνήματα και τα χαρτάκια που δώσαν τα ονόματα των διωκόμενων συντρόφων, περνάν στα ψιλά γράμματα όπως και η αθώωση των συντρόφων από όλες τις κατηγορίες.
Οι μόνοι καταδικασθέντες που υπάρχουν γι’ αυτή την υπόθεση είναι τα κεφάλια της τράπεζας τα οποία φέρουν την ευθύνη της παρουσίας των εργαζομένων μέσα σε αυτή. Μάλιστα, σε μία ημέρα που έφερε σημαντικό βάρος και το σημείο ήταν στα κλασικά δρομολόγια των διαδηλώσεων.
Το ιστορικό πλαίσιο της διαδήλωσης αξίζει να αναφερθεί ακόμη και σήμερα. Είναι η ημερομηνία εισόδου της χώρας στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, υπογράφεται το πρώτο μνημόνιο και εισέρχεται η χώρα στους μηχανισμούς στήριξης. Τα μέτρα οικονομικής φύσης είναι γεγονός. Τη μέρα αυτή καλέστηκε και πλαισιώθηκε από χιλιάδες ανθρώπους απεργιακή πορεία. Ένας αγωνιστικός ορίζοντας, με βίαιους, μαζικούς και εξεγερτικούς όρους εμφανίζεται. Τον ίδιο ορίζοντα κοιτούσαν οι εξουσιαστές, αλλά και οι από τα κάτω.
Το κράτος δεν θα σταματήσει να εκμεταλλεύεται και να σκυλεύει τον θάνατο των τριών εργαζομένων της τράπεζας. Έτσι, διόλου τυχαία, μετά από την ήττα που υπέστη ο κατασταλτικός μηχανισμός στα στενά της Νέας Σμύρνης, επανέρχεται το φάντασμα του παρελθόντος. Αυτό συμβαίνει για διάφορους λόγους, όπως το να:
- Ενώσει όλους τους δεξιούς, κεντρώους και αριστερούς ενάντια στη «βία». Είναι μία ιστορία η οποία λειτουργεί σαν εθνική ενωτική συνείδηση εναντίον της μαζικής καθόδου στον δρόμο, η οποία μάλιστα εκφράζεται και με χαρακτηριστικά σύγκρουσης και εξέγερσης.
- Αδρανοποιήσει συντρόφισσες και συντρόφους που είναι βολικό να χτυπηθούν από τα κατασταλτικά μέσα, με πιθανές μεγάλες ποινές, προφυλακίσεις, αλλά ίσως και στιγματισμό λόγω της συγκεκριμένης υπόθεσης.
- Μπει επί τάπητος μία συγκεκριμένη μαχητική πρακτική αντίστασης, όπως ο εμπρησμός. Στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο (πρώτο μνημόνιο, 2010), ήταν το πλέον σημαντικό να περιοριστούν όσο γινόταν (σε ένταση και σε χρόνο) οι –πιο μαχητικές– πρακτικές των καταπιεσμένων.
Στη συγκυρία που διανύουμε, τίθεται συνολικότερα το ζήτημα της επίθεσης στην ίδια τη διαδήλωση. Το νομοσχέδιο που ψηφίστηκε, –αν και δεν εφαρμόζεται–, οι δηλώσεις ότι οι «συγκεντρώσεις κουβαλάνε αρρώστια και θάνατο», και η ήττα του μπατσικού μηχανισμού στη Νέα Σμύρνη, θέτουν στο στόχαστρο την ίδια τη διαδήλωση. Ξεπερνώντας τη διαδήλωση, σαφώς θα χτυπηθούνε και άλλες μορφές αντίστασης των από τα κάτω, ειδικά οι πιο ριζοσπαστικές.
Οι διώξεις και οι προφυλακίσεις για «απόπειρα ανθρωποκτονίας» εναντίον του ΔΕΛΤΑ* στη Ν. Σμύρνη, ήταν προδιαγεγραμμένες. Άλλωστε, ίδια δικογραφία έχει στηθεί και για τον ελαφρύ τραυματισμό άλλου μπάτσου της ομάδας ΔΕΛΤΑ στην πορεία ενάντια στο νομοσχέδιο για τον περιορισμό των συναθροίσεων/διαδηλώσεων, το καλοκαίρι του 2020. Το κράτος αναβαθμίζει και τη νομική του επίθεση εναντίον διαδηλωτών και διαδηλωτριών με σκοπό να μας περιορίσει, να μας «αφοπλίσει» υπό τον φόβο ή την ύπαρξη βαριάς δίωξης εναντίον μας.
Η υπόθεση Μαρφίν συμπυκνώνει αυτά τα διάσπαρτα χαρακτηριστικά. Την «εγκληματικοποίηση» των διαδηλώσεων, των ίδιων των ατόμων που συμμετέχουν, αλλά και των μέσων του αγώνα και της αντίστασης. Οι επικρεμάμενες διώξεις, πιθανές προφυλακίσεις, οι σίγουρα μεγάλες δίκες εναντίον αγωνιστών και αγωνιστριών που μπορεί να βρέθηκαν εκείνη τη μέρα στον δρόμο, δηλώνει τη διάθεση του κράτους για μία συνεχιζόμενη ρεβάνς.
Αποτελεί ανάγκη για όλο το ανταγωνιστικό κίνημα να μην υποπέσουμε σε λάθη και παραλείψεις όσον αφορά όχι μόνο την υπόθεση καθεαυτή, αλλά και όσον αφορά τις προεκτάσεις της, τα μέσα του αγώνα, το δίκιο της αντίστασης.
Έχουμε δίκιο και θα το υπερασπιστούμε με όλα τα μέσα
Αλληλεγγύη – Αντίσταση – Αυτοοργάνωση
συντακτική ομάδα Αθήνας | εφημερίδα δρόμου Άπατρις
* Είναι σημαντικό να αναφέρουμε το τι είναι η ομάδα Δράση (ή ΔΕΛΤΑ όπως ονομαζόταν παλιότερα). Η ομάδα αυτή αποτελεί ομάδα κρούσης διαδηλώσεων. Είναι το ιππικό των σύγχρονων μπάτσων. Ουσιαστικά η εξάρτυση, τα μέλη της, τα δίκυκλα, ο τρόπος επίθεσης δομούν μία ομάδα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά παρέμβασης και βίας. Όποιος/α θέλει να δει την ομάδα με άλλο μάτι, και όχι όπως την παρουσίαζαν τα μμε όσο ο δελτάς ήταν ξάπλα, ας κάνει μία έρευνα στο διαδίκτυο.
