Καλησπέρα Μέτζη, μετά από πολυάριθμες εκκλήσεις από αναγνώστες μας για να σας πάρουμε συνέντευξη, δράττομαι της ευκαιρίας για να ρωτήσω σχετικά με τις σκέψεις σας για τις τρέχουσες εξελίξεις καθώς έχετε γίνει πια μύθος στα κοινωνικά δίκτυα και όχι μόνο…
Θα προσπαθήσω να είμαι πιο σκληρός από ότι ο Νίκος Χατζηνικολάου στον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Καλησπέρα σε όλες και όλους. Με κολακεύει αυτός ο χαρακτηρισμός του Άριστου καθώς τη δύσκολή περίοδο που διαβιούμε, τα πρότυπα είναι φάροι μέσα στην καταχνιά της αβεβαιότητας.
Ονομάζομαι Μέτζης του Νεούκτη, απόφοιτος του Σκοιλ Ελικικου με όλα τα προσόντα που αιτιολογούν την ένταξη μου στην Δεξαμενή Αριστείας που δημιούργησε η Ν.Δ. πριν ξεκινήσει τη στελέχωση του επιτελικού κράτους. Να τονίσω βέβαια ότι η ιστορία μου είναι διακομματική και πάει πολύ πιο πίσω καθώς διαχρονικά οι κυβερνήσεις εμπιστεύονταν πρόσωπα με χρήσιμες ικανότητες και ταλέντα σαν εμένα.
Θα με δείτε να είμαι παρών σε συμφωνίες για αγορές όπλων (υποβρύχια που γέρνουν), σε απευθείας αναθέσεις έργου σε άχρηστους διαγωνισμούς του δημοσίου (διαφημίσεις ΚΕΕΛΠΝΟ), σε ολυμπιακές και επετειακές φιέστες (200 χρόνια από την Ελληνική επανάσταση), στα επαναλαμβανόμενα εγκαίνια και στην αναχρηματοδότηση δημοσίων έργων για δέκατη φορά, γενικά σε ότι η οσμή του πολιτικού χρήματος και της αρπαχτής είναι διάχυτη.
Μπορώ να πω ότι η πορεία μου είναι αντίστοιχη με την εξέλιξη του ελληνικού κράτους.
Η Αριστεία λοιπόν είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα των σύγχρονων κοινωνιών, σωστά;
Προφανώς.
Δεν πρέπει να υποτιμούμε την Αριστεία και την Αξιοκρατία. Το κύρος που δίνει το όνομα που κληρονομήσαμε από την οικογένειά μας μαζί με τη χορηγία σε χρήμα που το συνοδεύει. Αυτά ανοίγουν τις πόρτες στα παγκοσμίως καλύτερα πανεπιστήμια.
Αλλά και γι’ αυτούς που δεν ανήκουν στην άρχουσα τάξη υπάρχουν προοπτικές.
Όλοι θα γνωρίζετε κάποιον κομματικό εγκάθετο που διορίστηκε σαν μετακλητός λόγω των αναρτήσεών του στο Facebook ή τον παραταξιακό συμφοιτητή σας που παρέλαβε το πτυχίο στα τέσσερα χρόνια με ντελίβερι, αφού δεν είχε πατήσει ποτέ στα αμφιθέατρα.
Η ενασχόληση με τις κομματικές δραστηριότητες μάς δίνει εφόδια για τις προκλήσεις του μέλλοντος.
Από ότι φαίνεται πρέπει να πιστωθεί στα θετικά η στρατηγική της κυβέρνησης σχετικά με την προστασία της δημόσιας υγείας. Τι έχετε να πείτε;
Κοιτάξτε. Θα είμαι ειλικρινής.
Δεν δίνουμε δεκάρα κυριολεκτικά για τη δημόσια υγεία. Βρεθήκαμε σε μία δίνη τη στιγμή που επιδιώκαμε τη συνέχιση των πολιτικών υποβάθμισης και υποστελέχωσης της δημόσιας υγείας.
Δυστυχώς εξαναγκαστήκαμε να πατήσουμε προσωρινά φρένο.
Και ο λόγος είναι απλός.
Πιστεύουμε στην ιδιωτική πρωτοβουλία στον χώρο της υγείας. Δεν είναι δυνατόν να θέλει κάποιος επιχειρηματίας να επενδύσει στη δημιουργία κλινικών ή διαγνωστικών κέντρων, στη διανομή του φαρμάκου, και να έχει τον αθέμιτο ανταγωνισμό του κράτους. Να πληρώσει ο καθένας από την τσέπη του. Ξέρετε πόσα λεφτά κόβουμε από Ρομά και μετανάστες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν στην κρατική επιδότηση επενδυτικών σχημάτων για τη δημιουργία πρότυπων κλινικών για την άρχουσα τάξη; Οδηγός μας είναι ότι καταφέραμε και επιδοτήσαμε ιδιωτικές κλινικές με τριάντα εκατομμύρια ευρώ λόγω κορωνοϊού για να πουλάνε πίσω υπηρεσίες στο δημόσιο, αλλά σίγουρα αυτό είναι μια ασπιρίνη για ένα βαριά πάσχοντα. Αυτός είναι και ο λόγος που δεν πριμοδοτούμε τη μαζική εφαρμογή διαγνωστικών τεστ στον πληθυσμό καθώς δεν είχαμε προετοιμάσει κάποιο «σχήμα» που θα αναλάβει την υλοποίηση. Με λίγα λόγια χασούρα χωρίς καμία επιστροφή.
Ευελπιστούμε ότι η προτροπή με όλα τα μέσα για την ανάδειξη της «ατομικής υπευθυνότητας» θα κρύψει τις χρόνιες ανεπάρκειες της Δημόσιας Υγείας. Και για το μέλλον …βλέποντας και κάνοντας.
Όλοι ακολουθούν πιστά τις προτροπές του κράτους και της κυβέρνησης. Πώς ένας απείθαρχος λαός προσαρμόστηκε στους περιορισμούς;
Αν μπορούσαν ας έκαναν αλλιώς. Φροντίσαμε και ρίξαμε μπόλικο χρήμα ώστε να μας λιβανίζουν οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης. Παρόλα αυτά ένα πράγμα ισχύει…
Όλοι γνωρίζουν ότι εάν τύχει να προσβληθούν από τον ιό, είναι χαμένοι από χέρι. Δεν είναι ο καθένας μας ο Πρετεντέρης. Η πειθάρχηση οφείλεται στην πίστη στην ανικανότητα του κράτους και της κυβέρνησης και όχι στο αντίθετο. Βέβαια, ακόμη έχουμε τη δυνατότητα να βαφτίζουμε το κρέας ψάρι και να δημιουργούμε ένα επικοινωνιακά ενθουσιώδες κλίμα. Δεν είναι τυχαίο ότι ο πρωθυπουργός στα διαγγέλματα του μιλάει για «Πόλεμο» και για «Μάχη». Οι επικοινωνιολόγοι τού έχουν πει ότι αυτό ενισχύει το προφίλ του ηγέτη και τη συμμόρφωση στις κυβερνητικές προσταγές. Είναι σαν τις εμφανίσεις του Καμμένου ως ΥΠΕΘΑ επί Σύριζα που μασκαρευόταν με διάφορες στρατιωτικές στολές που είχε αγοράσει από το Μοναστηράκι.
Τι ρόλο παίζουν τα μέσα ενημέρωσης στη «μάχη» ενάντια στον κορωνοϊό;
Χωρίς αυτά θα είχαμε χάσει τον πόλεμο όχι μόνο τη μάχη. Φυσικά δεν αναφέρομαι εδώ στην πανδημία, αλλά στο πώς το κράτος και η κυβέρνηση έχουν καταφέρει να περάσουν αβρόχοις ποσί, μια εξαιρετικά δύσκολη συνθήκη. Οι φίλοι βέβαια φαίνονται στα δύσκολα και δεν νομίζω κανείς να έχει την απαίτηση ο Πορτοσάλτε να διεκδικήσει το βραβείο ερευνητικής δημοσιογραφίας. Στην εποχή μας η αλήθεια και το ψέμα έχουν πια αδρά διακριτικά χαρακτηριστικά.
Αν ζούσε ο Όργουελ θα είχε απογοητευτεί με το έργο του, καθώς πια η δημοσιογραφική «Νεογλώσσα» ξεπερνάει την φαντασία. Το σύνθημα «Δεν είναι όλοι οι ρουφιάνοι δημοσιογράφοι», κανείς πια δεν θα το έλεγε περιθωριακό.
Ειλικρινά πιστεύω ότι εάν τα media αποσύρουν την υποστήριξη στην κυβέρνηση, δεν βγάζει ούτε βδομάδα. Έτσι λοιπόν στη στρατηγική διαπλοκής του «κράτα με να σε κρατώ», είκοσι εκατομμύρια ευρώ διοχετεύτηκαν στα όργανα της συστημικής διαμόρφωσης της κοινής γνώμης πάνω από το τραπέζι.
Η στελέχωση του κράτους από τεχνοκράτες πώς βοήθησε στη διαχείριση της κρίσης του κορωνοϊού;
Οι τεχνοκράτες; Χρήσιμοι. Οι δημοσιογράφοι βέβαια χρησιμότεροι.
Καταρχάς ο τεχνοκρατισμός σαν ιδεολογία δένει ταιριαστά στην αντίληψη που έχουμε περί κράτους και διακυβέρνησης. Δεν είναι όμως ποτέ ουδέτερος. Ο τεχνοκράτης είναι πολυεργαλείο.
Η επιστημονική του αυθεντία μπορεί να πείσει μέχρι να τρομοκρατήσει ή να εφησυχάσει. Από τις ΗΠΑ μέχρι τη Σουηδία εφαρμόστηκε συχνά με καταστροφικά ή αμφισβητούμενα αποτελέσματα. Η βλακεία της «ανοσίας της αγέλης» που προώθησε ο Boris Johnson παραλίγο να έχει θύμα τον ίδιο. Θα έλεγα ότι οι τεχνοκράτες χρησιμοποιούνται ως πρόσχημα για να προωθηθούν αμφισβητούμενες ή ύποπτες πολιτικές, καθώς πίσω από αυτούς μπορούν να κρυφτούν καλύτερα οι πολιτικοί σε περίπτωση οργής από τις συνέπειες. Με λίγα λόγια οι τεχνοκράτες είναι αναλώσιμοι.
Παρόλα αυτά, ο αρμόδιος υπουργός, ο Κικίλιας, είχε διαπρέψει τόσο στο πόστο του που πρέπει να πιστωθεί σαν έξυπνη κίνηση η επισκίαση του από αυτούς τους τεχνοκράτες.
Πώς βλέπετε τη σύγκρουση Θρησκείας και Επιστήμης στο ζήτημα των μέτρων;
Δεν υπάρχει καμία σύγκρουση.
Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι είμαι βαθιά θρησκευόμενος. Έχω φροντίσει και βγάζω συχνά φωτογραφίες δίπλα σε ιερωμένους που φοράνε πολλά χρυσαφικά.
Επίσης είμαι ψάλτης και βρίσκομαι πάντα στο πρώτο στασίδι στις θρησκευτικές εορτές. Αυτό βοηθάει αποδεδειγμένα στην προσωπική ανέλιξη στην Ελλάδα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο διαχωρισμός κράτους-εκκλησίας που έχει γίνει εδώ και διακόσια χρόνια σε άλλα ευρωπαϊκά κράτη, ευτυχώς δεν άγγιξε την πατρίδα μας.
Έτσι λοιπόν ένας μητροπολίτης με καριέρα χωροφύλακα των ΕΑΤ-ΕΣΑ, μπορεί να έχει έγκυρη άποψη σχετικά στην ανοσολογία, την επιδημιολογία και την χάραξη πολιτικής για τη δημόσια υγεία.
Το ότι τα μισά αρχικά κρούσματα προέρχονταν από θρησκευτικές δραστηριότητες και εκδρομές, δεν πρέπει να κλονίζει την πίστη μας. Ήταν θέλημα Θεού.
Μην ξεχνάμε ότι η Δρ. Γιαμμαρέλου δήλωσε εξαρχής ότι η θεία κοινωνία δεν μεταδίδει τον ιό.
Δεν είναι κάποια τυχαία. Καθηγήτρια λοιμωξολογίας του ΕΚΠΑ και επικεφαλής του Συμβουλίου Πανδημίας Γρίπης επί υπουργίας Αβραμόπουλου – όταν αγοράστηκαν 16 εκατομμύρια δόσεις εμβολίου της γρίπης που κατέληξαν στη χωματερή.
Άρα λοιπόν το σωστότερο θα είναι η συνδιαμόρφωση των μελλοντικών μέτρων να γίνει μεταξύ Ιεράς Συνόδου και Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας ώστε να βρεθεί το βέλτιστο σημείο για την εύρυθμη λειτουργία των Οίκων του Θεού, με τις ελάχιστες απώλειες στην τακτική πελατεία τους, που ανήκουν κυρίως στις ευπαθείς ομάδες.
Τα voucher και η δήθεν κατάρτιση των επιστημόνων;
Αυτά τα λένε κάποιοι τύποι που πίνουν μπάφους σε καταλήψεις. Δεν αντιλαμβάνονται ότι για εμάς παιδεία = εκπαίδευση = κατάρτιση = πιστοποίηση δεξιοτήτων. Μιλάμε για δύο κόσμους που βρίσκονται απέναντι. Δυστυχώς το πειραματάκι που κάναμε για την έμμεση χρηματοδότηση της λογοκλοπής και της απατεωνιάς στον χώρο της εκπαίδευσης απέτυχε.
Μας έπιασαν με την γίδα στην πλάτη λόγω υπερβολικής αυτοπεποίθησης. Βλέπετε οι εξαιρετικές καταστάσεις απαιτούν εξαιρετικό θράσος, αλλά αυτή τη φορά δεν μας βγήκε.
Η αναγκαστική υποχώρησή μας δεν σημαίνει όμως ότι θα κάνουμε πίσω στην επιδίωξη να διαμορφώνουμε απαθείς υπηκόους με την ελάχιστη διάθεση κριτικής. Η διαδικασία της κατάρτισης ήταν παντελώς άχρηστη εξαρχής καθώς οι επιστήμονες μπορούσαν να λάβουν απευθείας το επίδομα. Όμως η απαίτηση συμμόρφωσης σε μια βλακώδη και ανούσια διαδικασία πέρα από το οικονομικό σκέλος είναι και τεχνική επιβολής. Την επόμενη φορά λοιπόν πιο προσεκτικοί.
Ο κόσμος έχει αρχίσει να πεινάει. Τι πρόκειται να γίνει γι’ αυτό;
Θα ήθελα να ευχηθώ κουράγιο και δύναμη στους απασχολούμενους που έχουν χάσει κάθε μέσο επιβίωσης. Θα τα χρειαστούν.
Η έλευση της υγειονομικής κρίσης φέρνει μια ακόμα μεγαλύτερη και βαθύτερη οικονομική. Εξάλλου η υποτίμηση της εργασίας που διαχρονικά προωθούμε όσοι πιστεύουμε στην οικονομία της αγοράς, δεν ξεκίνησε χτες, ούτε με την έναρξη της «κρίσης». Είναι παγκόσμια πολιτική.
Η ιδιαιτερότητα που υπάρχει όμως εδώ, είναι ότι οι πολιτικές λιτότητας και τα μνημονιακά μέτρα Ελληνικού Κεφαλαίου, Ε.Ε. και Δ.Ν.Τ. όπου έχουν εφαρμοστεί, ήταν σαρωτικά και άφησαν βαθύ αποτύπωμα στην αγορά εργασίας.
Αυτή τη στιγμή καταρρέει η βιομηχανία του τουρισμού παγκοσμίως καθώς και οι συνδεδεμένες με αυτήν επιχειρήσεις. Αεροπορικές εταιρίες πετάνε άδεια αεροπλάνα, ταξιδιωτικά γραφεία που έλεγχαν την αγορά βαράνε κανόνι. Ξενοδοχεία θα χάσουν λιγότερα χρήματα εάν παραμείνουν κλειστά.
Τα λεφτά έχουν φύγει ήδη για αφορολόγητους οικονομικούς παραδείσους.
Οι τόσο κοσμογονικές εξελίξεις για την οικονομία σε μία χώρα που έχει ως μονοκαλλιέργεια τον τουρισμό στο 25% του ΑΕΠ, θα έχουν ανυπολόγιστες επιπτώσεις.
Ο τουρισμός για την Ελλάδα είναι ότι το πετρέλαιο για την Σαουδική Αραβία και οι συνέπειες θα είναι τύπου ντόμινο μέχρι και στο τελευταίο χωριό. Ταυτόχρονα τα δάνεια και οι υποχρεώσεις τρέχουν, γιατί οι τράπεζες έχουν προσωρινά αναστείλει τις απαιτήσεις τους, κάτι που σημαίνει ότι μετά το τέλος του ημιχρόνου, αυτά τα χρήματα θα είναι άμεσα απαιτητά. Γενικότερα προβλέπω μαύρα μαντάτα για τους ντόπιους εργαζόμενους σε αντιστοιχία με τις παγκόσμιες εξελίξεις. Δεν είναι τυχαίο ότι καταφύγαμε στα επιδόματα παρότι καταδικάζαμε την «επιδοματική πολιτική» της προηγούμενης κυβέρνησης, ούτε ότι δώσαμε εν μία νυκτί τόσα χρήματα σε ΚΕΚ που λειτουργούσαν σαν προσωρινά πάρκινγκ ανέργων.
Αυτό φαίνεται να είναι το μέλλον και όποιος πιστεύει ότι θα απαιτεί να λαμβάνει μελλοντικά τον ίδιο μισθό είναι βαθιά γελασμένος. Ζήτηση και προσφορά.
Οι άνεργοι που θα διεκδικούν το πόστο τους στην ουρά θα είναι πολλαπλάσιοι από εποχής π.κ. (προ κορωνοϊού).
Κάποιοι όμως κερδίζουν από αυτή την ιστορία…
Είναι γνωστό ότι διαχρονικά το επάγγελμα του Ελλαδέμπορα ή του Λαδέμπορα σκέτο, ευδοκιμούσε στον τόπο μας, ειδικά σε καιρούς κρίσης και δυστυχίας. Πώς νομίζετε ότι κάναμε περιουσίες και φτιάχτηκαν τζάκια από γνωστά ονόματα του κοινωνικού και πολιτικού προσκηνίου; Μέσω της ατιμωρησίας και της ανοχής που εξασφαλίζει το status quo του ελληνικού κράτους και της δικαιοσύνης.
Έτσι και σήμερα πέρα από τα φαινόμενα μαυραγοριτισμού και κομπογιαννιτισμού όπως με τις κεραλοιφές του Βυζαντίου ενάντια στον κορωνοϊό ή την αύξηση των τιμών στα προσωπικά μέσα προστασίας -μάσκες- κατά 500%, η κουλτούρα του (Ελ)λαδέμπορα, επινοεί καινούριους τρόπους εκμετάλλευσης των πιο ανίσχυρων. Όπως με το επίδομα των 800 ευρώ που υπήρξαν καταγγελίες για αφεντικά που ζήτησαν ποσοστό του από τους ωφελούμενους εργαζόμενους. Και ενώ υπάρχουν κόμματα που καταφέρονται ενάντια στα μονοπώλια υμνώντας τη λαϊκή οικονομία, είναι γνωστό ότι τα θρασύτερα αρπαχτικά με το λιγότερο σεβασμό στους εργαζομένους είναι αυτά τα μικρά λαμόγια. Τα μεν θα επιδιώξουν να ρεφάρουν, ενώ τα μεγάλα συνήθως δεν θα ασχοληθούν με τα ψίχουλα που πέφτουν από το τραπέζι γιατί έχουν στόχο τις μεγάλες μπάζες.
Ατομικά και πολιτικά δικαιώματα, τι μέλλει γενέσθαι;
Πιστεύω ότι θα δημιουργηθεί μία νέα συνθήκη όπου η ατομική υπευθυνότητα θα υπερισχύει παρωχημένων π.κ. (προ κορωνοϊού) δικαιωμάτων.
Άλλα πιο τολμηρά καθεστώτα ανακοίνωσαν επίσημα την πλήρη παρακολούθηση του συνόλου των πολιτών τους. Όλα αυτά στο όνομα της δημόσιας υγείας.
Όταν κάποιοι ευαγγελίζονται ότι αύριο ακόμη και η χειραψία θα είναι παρελθόν, έχετε καμία ψευδαίσθηση ότι δεν θα αδράξουμε την ευκαιρία αναπροσδιορισμού ποιος είναι ένας «σωστός» πολίτης και ποιες υποχρεώσεις αυτό συνεπάγεται; Επίσης η αυτοπειθάρχηση και η αυτοεπιτήρηση διευκολύνει. Κοστίζει λιγότερο και μας βγάζει από το κάδρο.
Δίπλα μας, στην Κύπρο, ο θεσμός του «Παρατηρητή της γειτονιάς» -ο ρουφιάνος της γειτονιάς σε απλά ελληνικά- με 130.000 εγγεγραμμένα μέλη στο μητρώο του αρμόδιου υπουργείου, ενεργοποιήθηκε για να επιτηρεί το κάθε σπίτι μην τυχόν και ανταλλάσσονται επισκέψεις.
Οι συνέπειες για τους καταγγελόμενους είναι άμεση επέμβαση της αστυνομίας εντός της οικίας για διαπίστωση της παράβασης. Πιστεύω το τι είναι δημόσιο και ιδιωτικό θα οριοθετηθεί διαφορετικά από εδώ και στο εξής.
Υπάρχουν καταγγελίες υπέρμετρης χρήσης βίας κατά την επιβολή των μέτρων καραντίνας και ειδικότερα σε συγκεκριμένες κοινωνικές ομάδες. Τι έχετε να πείτε γι’ αυτό;
Θα το έλεγα αδιάφορο. Είναι γνωστή η αλλεργία που έχουμε σχετικά με τις καταγγελίες για αστυνομική αυθαιρεσία και παράβαση καθήκοντος από κρατικούς λειτουργούς.
Κοιτάξτε. Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί πολλάκις σε διεθνή δικαστήρια για συμβάντα που στην πραγματικότητα είναι ο κανόνας μέσα σε αστυνομικά τμήματα και σωφρονιστικά καταστήματα. Επίσης είναι γνωστό τοις πάσι ότι αν είσαι έγχρωμος ή δεν μιλάς καλά τα ελληνικά βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο είτε βρίσκεσαι στην Ομόνοια είτε στην αθάνατη ελληνική επαρχία.
Βέβαια ο Μητσοτάκης ο Β’ δεν βγήκε να πει στα σώματα ασφαλείας ότι «Εσείς είστε το κράτος» όπως είχε κάνει ο Μητσοτάκης ο Α’ την δεκαετία του ’90, γιατί αλλάξαν οι εποχές. Αλλά δεν παύει να εφαρμόζει το δόγμα «το ξύλο βγήκε από τον παράδεισο».
Εξελίσσει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ στο μεταναστευτικό και τη δημόσια τάξη με μια εσάνς αυταρχισμού που ικανοποιεί το εκλογικό του ακροατήριο.
Μην ξεχνάμε ότι ήδη έχουμε κρούσματα κορωνοϊού σε μονάδες «φιλοξενίας» μεταναστών καθώς επίσης ύποπτους θανάτους εντός των φυλακών. Σε αντίστοιχη συνθήκη η Τουρκία, που όλη η ελληνική κοινή γνώμη συνηγορεί ότι έχει ένα φασιστικό καθεστώς, αποφάσισε έστω και ευκαιριακά να αποσυμφορήσει τις φυλακές κατά δεκάδες χιλιάδες κρατούμενους (εξαιρουμένων βεβαίως των αντιφρονούντων) για λόγους δημόσιας υγείας.
Ευτυχώς έχουμε τον κ. Τσιόδρα με το προφίλ του δημοκρατικού συγκαταβατικού κρατικού λειτουργού, να ανταποκρίνεται τέλεια στο να καθησυχάζει τις ανησυχίες της κοινής γνώμης.
Η μόνη μας ανησυχία είναι εάν πάψουν να είναι εθελόδουλοι ή αν αρχίσουν να παραβλέπουν τις συμβουλές μας, αψηφώντας τις συνέπειες.
Φοβάστε τίποτα;
Αν συνεχιστεί η κατάσταση έτσι πειθαρχημένα, δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα.
Είμαστε για τους υπηκόους ο Γιατρός, ο Πατέρας και ο Εξομολογητής.
Οι ρωγμές στην ιστορία όπου αλλάξαν άρδην οι κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες συνεπάγονταν μια διττή συνειδητοποίηση για τα δρώντα υποκείμενα:
Κατά πρώτον ότι δεν έχουν να χάσουν τίποτα, κατά δεύτερον ότι κρατάν την τύχη τους στα χέρια τους. Όσο λοιπόν δουλεύει η στρατηγική του «διαίρει και βασίλευε» στις κατώτερες τάξεις και μπορούμε να κατευθύνουμε το μίσος και την οργή στον πιο αδύναμο, στον μετανάστη, σε αυτόν που έχει δουλειά, σε όποιον διεκδικεί, δεν υπάρχει πρόβλημα.
Μπορούμε να δημιουργούμε αποδιοπομπαίους τράγους όπως ήταν οι γάτες και οι Εβραίοι στη διάρκεια της Πανούκλας τον Μεσαίωνα. Η μόνη μας ανησυχία είναι εάν πάψουν να είναι εθελόδουλοι ή αν αρχίσουν να παραβλέπουν τις συμβουλές μας, αψηφώντας τις συνέπειες. Τότε θα γίνουν για εμάς επικίνδυνοι. Ο σύγχρονος παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός προτιμά να οικοδομεί ένα «Θαυμαστό καινούριο κόσμο» της παθητικότητας, της αποβλάκωσης και της κατανάλωσης και μόνο όταν δεν είναι εφικτό, προχωρά σε Oργουελιανού τύπου γενικευμένες συνθήκες εξαίρεσης.
Μέτζη ευχαριστούμε πολύ για την εκ βαθέων ανάλυσή σου. Ήσουν εξαιρετικά ειλικρινής.
Ευχαρίστησή μου.
Για την απομαγνητοφώνηση: Anarres
