Από έναν Βούλγαρο φοιτητή, λάβαμε και δημοσιεύουμε αυτούσια την ακόλουθη περιγραφή της κατάστασης που επικρατεί στη γειτονική μας χώρα.
Η τρέχουσα πολιτική κατάσταση στη Βουλγαρία είναι πιο ασταθής απ’ ό,τι συνήθως. Ολόκληρο το έθνος είναι εξαγριωμένο εξαιτίας της καταγέλαστης κυβέρνησης που βρίσκεται τώρα στο κοινοβούλιο. Η κυβέρνηση, που είναι ένας συνασπισμός-συνονθύλευμα σοσιαλιστών, ακραίων εθνικιστών και του τουρκικού κόμματος, η ύπαρξη του οποίου είναι απολύτως αντισυνταγματική αλλά δρα εδώ και δεκαετίες, προκάλεσε τη δυσπιστία του λαού ήδη από την ημέρα της σύνθεσής της. Είναι ξεκάθαρο ότι κανένας σε αυτήν την κυβέρνηση δεν αντιπροσωπεύει κάποια πολιτική αρχή ή κάποιο ιδανικό, απλά όλοι γραπώνονται από την εξουσία με κάθε δυνατό τρόπο. Η κυβέρνηση έχει αποδείξει ότι είναι αναποτελεσματική, αγνοώντας καυτά ζητήματα, και επαναφέροντας υπουργούς που έχει αποδειχθεί ότι παλιότερα είχαν βρεθεί σε καίρια πόστα μόνο χάρη στις οικογενειακές τους διασυνδέσεις. Η κυβέρνηση επίσης αγνοεί παντελώς τις διαδηλώσεις στη Σόφια, που συνεχίζονται δυναμικά για πάνω από 160 μέρες (16 στις 20.11.2013). Η τελευταία κίνηση συμπαράστασης στον αγώνα των διαδηλωτών έγινε τον περασμένο μήνα, όταν οι φοιτητές του Πανεπιστημίου της Σόφιας ενώθηκαν επισήμως με τους διαδηλωτές και έκαναν κατάληψη του κεντρικού κτηρίου του πανεπιστημίου, σε ένδειξη διαφωνίας με την πολιτική κατάσταση της χώρας. Όταν οι διαδηλωτές προσπάθησαν να καταλάβουν το κοινοβούλιο, βρέθηκαν αντιμέτωποι με ένα τείχος αστυνομικών δυνάμεων. Η απόπειρα κατάληψης δεν πέτυχε, καθώς οι διαδηλωτές υπέστησαν την ιδιαίτερα βίαιη αντιμετώπιση της αστυνομίας. Εκτός αυτών, ο πρωθυπουργός έχει απειλήσει τους δημόσιους υπάλληλους ότι θα απολυθούν σε περίπτωση που συμμετέχουν στις διαδηλώσεις.
Οι διαδηλώσεις συνεχίζονται δυναμικά και οι διαδηλωτές είναι αποφασισμένοι να μην τα παρατήσουν, παρόλο που τα αιτήματά τους αγνοούνται από την κυβέρνηση.
Το πρόβλημα είναι ότι ακόμα και αν πέσει αυτή η κυβέρνηση, δεν υπάρχει κάποια νέα πολιτική ομάδα για να τους αντικαταστήσει και να κάνει κάτι καλύτερο στη θέση τους. Η πολιτική πραγματικότητα της Βουλγαρίας είναι ένας φαύλος κύκλος εξουσιομανών κομμάτων τις τελευταίες δυόμισι δεκαετίες.