Μέσα στον ορυμαγδό και την αντάρα των γεγονότων της πρόσφατης περιόδου (Παλαιστίνη, απεργία πείνας, δίκη Τεμπών, Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, δηλώσεις Γεωργιάδη, ΟΠΕΚΕΠΕ κ.λπ.) κινδυνεύει να διαλάθει της προσοχής μας η αθόρυβη (όταν χρειάζεται) συστηματική (γιατί ως γνωστόν το κράτος έχει συνέχεια), παραγωγική (παίρνει 10’ στην αξιολόγηση) εργασία ενός ιστορικού υπουργείου που με επικεφαλής τον εργατικό υπουργό-Μέρμηγκα Χρυσοχοΐδη, μοχθεί για την ασφάλεια των πολιτών. Δεν θα το επιτρέψουμε αυτό! Θα φέρουμε στο φως την αξιοθαύμαστη, επιμελή προσπάθειά του να μπει μια τάξη επιτέλους, να ελεγχθεί η παραβατικότητα και να παταχθεί το έγκλημα. Αναφερόμαστε στο σχέδιο Χρυσοχοΐδη για τους Ρομά. Επίσης θα δώσουμε τους λόγους για τους οποίους το σχέδιο αυτό θα αποτύχει, όπως συνέβη στο παρελθόν με άλλες προσπάθειες ελέγχου των Ρομά.
Με το σχέδιο αυτό το Υπουργείο Ασφάλειας και Καταστολής (κατ’ ευφημισμόν «Προστασίας του Πολίτη») υπερβαίνει εαυτόν. Κάνει ένα βήμα παραπέρα έχοντας ως πρότυπο τη στρατιωτικού τύπου εισβολή του κράτους σε κατεχόμενα εδάφη, σε οικισμούς και κοινότητες. Με τα λόγια του υπουργού Μέρμηγκα Χρυσοχοΐδη: «Οι αστυνομικοί αυτοί θα είναι μάχιμοι, θα είναι μέσα στους καταυλισμούς και θα έχουν εκεί έδρα. Σε πρώτη φάση θα είναι 70 αστυνομικοί, επιλεγμένοι και επιλεγμένες, και θα βρίσκονται υπό την εποπτεία του ελληνικού FBΙ. Επειδή είναι μια ιδιαίτερα επικίνδυνη δουλειά, πρέπει αυτά τα παιδιά και σωματικά και ψυχικά να είναι κατάλληλα. Θα είναι ένστολοι, οπλισμένοι, απολύτως θωρακισμένοι με οχήματα». Και συνέχισε ο Μέρμηγκας Υπουργός: «Εγώ δεν είμαι εδώ στο υπουργείο για παρατηρητής ούτε να περιγράφω τα προβλήματα, είμαι εδώ για να διασφαλίσω την ασφάλεια των πόλεων, των συνοικιών και των ανθρώπων. Υπάρχει σοβαρό ζήτημα που σχετίζεται με αυτού του είδους την εγκληματικότητα. Το μήνυμα είναι ότι δεν υπάρχει πουθενά θέμα αποφυγής του νόμου. Αυτή η ανοχή που υπήρχε για χρόνια και που για μένα είναι ακατανόητη, αυτή πρέπει να πάρει τέλος…»
Για άλλη μια φορά το υπουργείο Ασφάλειας και Καταστολής αναλαμβάνει να καθαρίσει τους τόπους και τους χώρους από την ανομία της «κουρελαρίας», όπως το ονειρεύτηκαν τύποι σαν τον Πορτοσάλτε, τη Βούλτεψη, τον Κυρανάκη, τη Βόζεμπεργκ και τόσους άλλους και άλλες, για τις σχολές, τις καταλήψεις και τα Εξάρχεια.
Τι περιμένει, λοιπόν, το υπουργείο με το παρόν σχέδιο; Πώς νομίζει ότι θα τα καταφέρει να πετύχει εκεί που απέτυχε τόσες φορές; Το νέο σχέδιο του υπουργείου περιλαμβάνει την παρακολούθηση, τον καθημερινό έλεγχο και τον καθημερινό εκφοβισμό των Ρομά από πάνοπλους αστυνομικούς που θα περιπολούν 24 ώρες το 24ωρο στους καταυλισμούς ώστε να προληφθεί η εγκληματική δραστηριότητα. Επομένως η στρατηγική της επιχείρησης δεν είναι η άμεση αντιμετώπιση της όποιας εγκληματικότητας ή παραβατικής συμπεριφοράς, αλλά η προληπτική καταστολή, δηλαδή η καθυπόταξη των Ρομά. Θα υπάρχουν αντιδράσεις; Τι λέτε; Απέναντι στους ένοπλους αστυνομικούς που θα κυκλοφορούν στους δρόμους και τις γειτονιές, οι Ρομά δεν θα κυκλοφορούν κι αυτοί με τα όπλα τους; Θα έχουμε θύματα; Νεκρούς Ρομά, όπως έχει συμβεί στο πρόσφατο παρελθόν (Σαμπάνης, 18 χρονών, 2021 – Φραγκούλης, 22 χρονών, 2022) ή και νεκρούς αστυνομικούς;
Μέχρι στιγμής οι Ρομά μέσω των συλλόγων τους έχουν κάνει κάποιες διαμαρτυρίες. Πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση δεν μπορούμε να το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως γιατί θα αποτύχει η κυβερνητική κατασταλτική πολιτική υπόταξης των Ρομά.
Αυτό που χαρακτηρίζει τους Ρομά είναι η αλλεργία τους, η απέχθεια που τρέφουν απέναντι στην μισθωτή εργασία/σκλαβιά. Ανήκουν σε κείνους τους ελάχιστους πληθυσμούς που κατά τη μακραίωνη διαδικασία δημιουργίας του μισθωτού εργάτη/σκλάβου στην ευρωπαϊκή ήπειρο δεν ενσωματώθηκαν, παρά την απαράμιλλη βία που ασκήθηκε στα σώματα των ανθρώπων και τις κοινότητές τους, παρά την αθλιότητα και τη φτώχεια στην οποία ρίχτηκαν κατά την περίοδο της καπιταλιστικής πρωταρχικής συσσώρευσης. Οι Ρομά δεν θεωρούν τον μύθο του αστικού κοινωνικού συμβολαίου μέρος της δικής τους κοινωνικότητας. Αν και ζουν σε σπίτια, οδηγούν, παντρεύονται κ.λπ., οι Ρομά δεν ζουν στην ελληνική κοινωνία, ζουν στην κοινωνία των Ρομά. Εισέρχονται στην ελληνική κοινωνία περιστασιακά για να δουλέψουν, να πουλήσουν, να κλέψουν και επιστρέφουν στην κοινωνία τους. Εξάλλου καμία κοινωνία δεν είναι ομογενής ή ομοιογενής – όλες οι κοινωνίες είναι κοινωνίες πολλών κοινωνιών. Αυτό είναι το αγκάθι στο μάτι του κράτους που δεν μπορεί όσο και να θέλει να το βγάλει. Επομένως δεν πρόκειται για κάποια αποκλίνοντα και παραβατικά άτομα. Πρόκειται για μια ολόκληρη κοινωνία, για κουλτούρα, για πολιτισμική παράδοση, για αξίες και αντιλήψεις, για κανόνες και συμπεριφορές, για ιδιαίτερη ιδιοσυγκρασία και ιδιαίτερο κοινωνικό χαρακτήρα.
Μπορούν οι ένοπλοι, εκπαιδευμένοι και θωρακισμένοι αστυνομικοί να το αλλάξουν αυτό; Ίσως καταφέρουν να κάνουν κάποιες συλλήψεις, να γεμίσουν τα αστυνομικά τμήματα, τις αίθουσες δικαστηρίων και τα κρατητήρια με ολόκληρες φαμίλιες Ρομά, μπορούν όμως με την καταστολή και την αστυνομοκρατία να φέρουν στα μέτρα τους μια ολόκληρη κοινωνία; Περί αυτού πρόκειται. Κι αν υπάρχουν, που υπάρχουν, εγκληματικές ή άλλες ενοχλητικές συμπεριφορές, αυτές είναι οι σύστοιχες αποκρίσεις των κοινοτήτων των Ρομά απέναντι στην αγοραία κοινωνία του καπιταλισμού και των στερεοτύπων της, αυτές που μπόρεσαν να βρουν από τη μια για να επιβιώσουν και από την άλλη για να διατηρήσουν την ιδιοσυγκρασία και τη δομή των κοινοτήτων τους. Όποιος/όποια/όποιο δεν το βλέπει αυτό, λυπάμαι, αλλά δεν βλέπει τίποτα.
Καλή τύχη Μέρμηγκα υπουργέ Χρυσοχοΐδη!
ΡΑΒΕΛ
