Συνέντευξη με τη Leila Shrooms*
Άπατρις: Ποια ήταν η οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση στη Συρία πριν από την εξέγερση;
Leila S: Το κόμμα του Μπάαθ ανήλθε στην εξουσία το 1963, μετά από στρατιωτικό πραξικόπημα. Ο μπααθισμός είναι ένα μίγμα παναραβισμού, αραβικού εθνικισμού και σοσιαλισμού, και οραματίζεται την ένωση ολόκληρου του αραβικού κόσμου σε ένα και μοναδικό κράτος. Από το 1970 ο Χάφεζ αλ Άσαντ κυβέρνησε για 40 χρόνια. Υπό την εξουσία του, η Συρία έγινε ολοκληρωτικό και αστυνομικό κράτος και έγιναν μαζικές προφυλακίσεις και διώξεις πολιτικών αντιφρονούντων.
Όταν το 2000 πέθανε ο Χάφεζ, ο γιος του, Μπασάρ, κληρονόμησε την εξουσία. Αρχικά θεωρήθηκε μεταρρυθμιστής, και ένα κλίμα αισιοδοξίας γέννησε το κίνημα της Άνοιξης της Δαμασκού, το οποίο αποτελούταν από διανοούμενους, και ζητούσε πολιτικές μεταρρυθμίσεις, αμνηστία για τους πολιτικούς κρατούμενους, το δικαίωμα δημιουργίας πολιτικών κομμάτων και κοινωνικών οργανώσεων. Επίσης ζητούσε τη λήξη της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, που ίσχυε από το 1963, η οποία ανέστειλε τα συνταγματικά δικαιώματα των πολιτών και ενδυνάμωνε τις δυνάμεις ασφαλείας. Μέχρι το φθινόπωρο του 2001, οι κεντρικές φιγούρες του κινήματος αυτού είχαν φυλακιστεί. Υπό τον Μπασάρ υπήρξαν εκτεταμένες διώξεις, φυλακίσεις, βασανισμοί, εκτελέσεις και εξαφανίσεις ακτιβιστών. Από τους Κούρδους (9% του πληθυσμού) αφαιρέθηκαν τα πολιτικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτισμικά δικαιώματα. Τον Μάρτη του 2004 οι Κούρδοι εξεγέρθηκαν και υπήρξαν αρκετοί νεκροί και πάνω από 2000 συλληφθέντες.
Όταν ο Μπασάρ αλ Άσαντ ανήλθε στην εξουσία, ακολούθησε πιστά τις προσταγές του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας, εφαρμόζοντας μεγάλης έκτασης νεοφιλελεύθερες οικονομικές πολιτικές. Ακολούθησαν ιδιωτικοποιήσεις και αποδομήθηκε το κοινωνικό κράτος. Πολυεθνικά κεφάλαια (ιδιαίτερα από τις χώρες του Κόλπου) έκαναν μεγάλες επενδύσεις. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις δε, συνοδεύτηκαν από πολιτικές αναδιανομής πλούτου και μεγάλωσαν οι ανισότητες μεταξύ μεταξύ φτωχών και πλουσίων, ενώ το χάσμα μεταξύ αστικού και αγροτικού τομέα επιδεινώθηκε.
Οι πιστοί του Άσαντ και η μεγαλοαστική τάξη επωφελήθηκαν από αυτές τις πολιτικές. Ο κύκλος του Μπασάρ, συμπεριλαμβανομένης και της οικογένειάς του και της μειονότητας των Αλαουιτών, απέκτησαν σημαντικό πλούτο. Εκτιμάται πως ο ξάδερφος του Μπασάρ, Ραμί Μακλούφ, ελέγχει πάνω από το 60% της συριακής οικονομίας μέσω ιδιόκτητων επιχειρήσεων. Επίσης, το καθεστώς έχτισε κοινωνικούς δεσμούς με τις μεγαλοαστικές τάξεις της σουνίτικης και της χριστιανικής κοινότητας, διασφαλίζοντας έτσι την πολιτική τους υποστήριξη. Έτσι, οι Σύριοι που ζούσαν κάτω από το όριο της φτώχειας ανήλθαν από το 11% (πριν το 2000) στο 34,5% το 2010. Η ανεργία ήταν ιδιαίτερα υψηλή για τη νεολαία.
Α: Ποιες κοινωνικές ομάδες χαρακτήρισαν το ξέσπασμα της εξέγερσης;
L: Εμπνευσμένη από τις εξεγέρσεις στην ευρύτερη περιοχή, η εξέγερση ξεκίνησε στις αγροτικές περιοχές και στις πόλεις με υψηλή ανεργία, όπως η Ντέρα και η Χομς. Οι κύριες κουρδικές πόλεις ήταν επίσης από τις πρώτες που εξεγέρθηκαν. Στα κέντρα εξουσίας (Αλέπο, Δαμασκός) μικρές αλλά θαρραλέες κινητοποιήσεις απέτυχαν να ενωθούν με την εξέγερση.
Κεντρικό ρόλο έπαιξε επίσης η εργατική τάξη, παρά τις δυσκολίες οργάνωσης που υπήρχαν, λόγω των κυβερνητικά ελεγχόμενων συνδικάτων. Τον Δεκέμβρη του 2011, επιτυχημένες γενικές απεργίες και καμπάνιες πολιτικής ανυπακοής παρέλυσαν μεγάλα κομμάτια της οικονομίας. Η αντίδραση του καθεστώτος ήταν τα απολύσει πάνω από 85.000 εργάτες και να κλείσει 187 εργοστάσια μεταξύ Γενάρη του 2011 και Φλεβάρη του 2012 (σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία). [1] Επίσης το καθεστώς αύξησε τους μισθούς στον δημόσιο τομέα για να εκτονώσει την κινητοποίηση.
Ο πυρήνας της αντίστασης ήταν και παραμένει η νεολαία των κατώτερων και μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, οι γυναίκες και διάφορες θρησκευτικές και εθνικές μειονότητες. Η πλειονότητα των ακτιβιστών παραμένει αποκομμένη από παραδοσιακά ιδεολογικά σχήματα, αλλά κινητοποιούνται από έννοιες όπως η ελευθερία, η αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Ο κεντρικός τους στόχος παραμένει η ανατροπή του καθεστώτος, παρά το να αναπτύξουν προτάσεις για μια μελλοντική Συρία.
Α: Ποιος ο ρόλος του αναρχισμού στη Συριακή Επανάσταση;
L: Οι Σύριοι πρωτοστάτησαν στην εξέλιξη του αναρχισμού στην ευρύτερη περιοχή. Κατά τον 19ο αιώνα, τα κέντρα του αραβικού αναρχισμού ήταν η Βυρηττός, η Αλεξάνδρεια και το Κάιρο.
Τα δυο κυρίως περιοδικά που προωθούσαν ριζοσπαστικές ιδέες σε αυτές τις πόλεις ήταν το Αλ Χιλάλ και το Αλ Μουχτατάφ, τα οποία πρωτοεκδόθηκαν από Σύριους. Επίσης, Σύριοι ηθοποιοί μετέφεραν τις αναρχικές ιδέες στους εργάτες αυτών των πόλεων μέσω του θεάτρου.
Ένας από τους πρωτοστάτες σύγχρονους άραβες αναρχικούς είναι ο Μαζέν Κ.Μ. Αλ Μαζ, ο οποίος έχει μεταφράσει πλήθος αναρχικής βιβλιογραφίας στα αραβικά. Ο Ναντέρ Ατάσι είναι Σύριος αναρχικός, που, υπό το όνομα Νταρθ Νέιντερ, χειρίζεται αγγλόφωνο blog.
Δεδομένου του ότι οι πολιτικές οργανώσεις βρίσκονταν υπό διωγμό για αρκετές δεκαετίες, και η ελευθερία του λόγου πριν την επανάσταση ήταν ανύπαρκτη, οι αναρχικές τάσεις στη Συριακή Επανάσταση είναι οι πιο ισχυρές που έχουμε συναντήσει σε αυτό που λέμε Αραβική Άνοιξη. Οι πειραματισμοί πάνω σε αυτονομία και αυτοοργάνωση προσφέρουν σημαντικά μαθήματα αναρχικής οργάνωσης παγκοσμίως.
Η κύρια μορφή επαναστατικής οργάνωσης στη Συρία υπήρξε η ανάπτυξη των Τανσικουιγιάτ (τοπικές επιτροπές) που έχουν αναπτυχθεί σε εκατοντάδες γειτονιές και σε όλες τις πόλεις της χώρας. Αυτή η μορφή οργάνωσης είναι εμπνευσμένη από τον Σύριο αναρχικό Ομάρ Αζίζ, ο οποίος ισχυριζόταν ότι δεν έχει νόημα να συμμετέχουν οι επαναστάτες σε διαμαρτυρίες και μετά να ξαναγυρνούν στην καθημερινότητά τους μέσα σε μια ολοκληρωτική κρατική δομή. Ο Αζίζ συνηγόρησε για ριζοσπαστικές αλλαγές στην κοινωνική οργάνωση και στις σχέσεις, που θα αμφισβητήσουν τα θεμέλια ενός συστήματος δομημένου πάνω στην εκμετάλλευση και την καταπίεση. [2] Οι ιδέες του είχαν μεγάλο αντίκτυπο στις επαναστατικές οργανώσεις στη Συρία. Στις τοπικές επιτροπές, οι επαναστάτες δραστηριοποιούνται σε ποικίλες δραστηριότητες, από το να καταγράφουν και να δημοσιεύουν παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μέχρι το να οργανώνουν διαδηλώσεις και καμπάνιες πολιτικής ανυπακοής και να παρέχουν βασικές υπηρεσίες σε υπό πολιορκία περιοχές. Οι επιτροπές λειτουργούν οριζόντια, αυτόνομα και αντιιεραρχικά, απαρτίζονται από ποικίλα κοινωνικά και θρησκευτικά κομμάτια (Χριστιανοί, Αλαουίτες, Δρούζοι, Κούρδοι) και αποτελούν τα θεμέλια ενός επαναστατικού κινήματος που βασίζεται στην αλληλοβοήθεια, τη συνεργατικότητα και την αλληλεγγύη.
Α: Ποιες είναι οι εξωτερικές δυνάμεις που εμπλέκονται στη συριακή διαμάχη;
L: Στη Συρία εξελίσσεται ένας μοχθηρός γεωπολιτικός πόλεμος. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η διαμάχη αυτή είναι μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, και σε τοπικό επίπεδο μεταξύ του σουνίτικου άξονα (χώρες του Κόλπου) και του σιιτικού άξονα (Ιράν και Χεζμπολάχ). Όλοι αυτοί πρωτοστατούν στο να διασφαλίσουν τα συμφέροντά τους και την ηγεμονία τους πάνω στην περιοχή. Υπάρχει επίσης μια εξαιρετικά βίαιη αντεπανάσταση στο εσωτερικό της Συρίας, που διεξάγεται από τις ακραίες τζιχαντικές οργανώσεις, που στελεχώνονται κατά βάση από το εξωτερικό, και που δεν μάχονται για την απελευθέρωση του συριακού λαού αλλά για να επιβάλουν τη θρησκευτική τους ατζέντα. Δεδομένο είναι ότι το μεγάλο κομμάτι της λαϊκής εξέγερσης και των επαναστατικών επιτροπών μάχονται ενάντια και στα δυο.
Α: Ποια μορφή οργάνωσης έχουν επιλέξει οι εξεγερμένοι στις απελευθερωμένες περιοχές;
L: Παραπάνω, μίλησα για τις τοπικές επιτροπές. Επίσης, σε απελευθερωμένες περιοχές έχουν ιδρυθεί επαναστατικά συμβούλια (Μαγιλιστ, Ταβάρ) που αποτελούν συχνά την κύρια κοινωνική διοικητική δομή, η οποία εξασφαλίζει την παροχή βασικών υπηρεσιών (παιδεία, υγεία, νερό), συντονίζει τις λαϊκές επιτροπές και την ένοπλη αντίσταση. Αυτά συχνά αποτελούνται από πολιτικά ενεργούς πολίτες και από ανθρώπους που επιλέχθηκαν βάσει των επαγγελματικών και τεχνικών ικανοτήτων τους. Πολλοί από αυτούς τους ανθρώπους προέρχονται από τη μεσαία τάξη, σε αντίθεση με την εξόριστη αντιπολίτευση, που προέρχεται από μεγαλοαστικές οικογένειες, το οποίο εξηγεί τις εντάσεις που υπάρχουν μεταξύ αυτών των δυο ομάδων και την έλλειψη εξωτερικής υποστήριξης. Δεν υπάρχει κάποιο μοναδικό μοντέλο, αλλά, σε γενικές γραμμές, ακολουθούν ένα ιδιότυπο μοντέλο αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας. Τη μεγαλύτερη πρόκληση αποτελεί η έλλειψη πόρων λόγω της μηδαμινής εξωτερικής βοήθειας, με αποτέλεσμα οι επιτροπές να αδυνατούν να παρέχουν υπηρεσίες στον κόσμο. Σε κάποιες περιοχές οι επιτροπές αγωνίζονται για να διαφυλάξουν την ανεξαρτησία τους από τις ένοπλες ομάδες. Στις περιοχές όπου κυριαρχούν τζιχαντικές ομάδες (όπως οι ISIS και JAN) όπως και σε περιοχές της βόρειας Συρίας, αυτές έχουν εγκαταστήσει παράλληλους θεσμούς π.χ. Ισλαμικά δικαστήρια.
Α: Ποια είναι η δομή της ένοπλης αντίστασης;
L: Η Συριακή Εξέγερση εξελίχθηκε γρήγορα σε ένοπλη, επειδή το φασιστικό καθεστώς δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει ένοπλες δυνάμεις για να καταστείλει τις κινητοποιήσεις. Πρωτοβουλιακά, κάποιοι πολίτες οπλίστηκαν και δημιούργησαν πολιτοφυλακές γειτονιών για να αμυνθούν. Στις 29 Ιούλη του 2011, δημιουργήθηκε ο Ελεύθερος Συριακός Στρατός από αξιωματικούς του στρατού που είχαν περάσει στο στρατόπεδο των εξεγερμένων, αρνούμενοι να πυροβολούν διαδηλωτές. Ο ΕΣΣ έχει δυο βασικές δομές: α) Τους πρώην στρατηγούς και στρατιώτες του καθεστώτος. Υπάρχουν διάφορα τάγματα τα οποία συνδέονται με τοπικά στρατιωτικά συμβούλια, την ηγεσία του ΕΣΣ και τελικά τον Εθνικό Συριακό Συνασπισμό (την αστική αντιπολίτευση που είναι σε εξορία) και β) Τα λαϊκά κομμάτια που αντιτίθενται στο καθεστώς, πολλά από τα οποία λειτουργούν εκτός του ΕΣΣ και οργανώνονται σύμφωνα με τοπικούς δεσμούς. Επίσης, πολλοί από αυτούς ασκούν κριτική τόσο στην ηγεσία του ΕΣΣ, όσο και στην αντιπολίτευση.
Υπάρχουν τάγματα του ΕΣΣ που αποτελούνται από Αλαουίτες, Κούρδους, χριστιανούς και σουνίτες. Υπάρχουν επίσης τάγματα αποκλειστικά γυναικεία. Όλες αυτές οι ομάδες ενώνονται υπό το σκοπό να ανατρέψουν τον Άσαντ και να καθιερωθεί η Δημοκρατία.
Τους τελευταίους μήνες, υπήρξε μια ανάπτυξη ισλαμικών και σαλαφικών ταξιαρχιών που δεν αποτελούν μέρος του ΕΣΣ αλλά αποτελούν κυρίαρχη δύναμη της ένοπλης αντιπολίτευσης.
Α: Είναι αλήθεια ότι στον ΕΣΣ κυριαρχεί η Αλ Κάιντα;
L: Υπάρχουν δυο μεγάλες τζιχαντικές ομάδες που δραστηριοποιούνται στη Συρία: η Τζαπάτ Αλ Νούσρα και το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και του Σαμ (Συρία). Αυτές αποτελούν αντεπαναστατικές δυνάμεις που δεν μάχονται για την απελευθέρωση του συριακού λαού, αλλά για να εγκαθιδρύσουν ένα παγκόσμιο ισλαμικό χαλιφάτο, βασισμένο στην αυστηρή ερμηνεία του Ισλάμ. Αυτές οι ομάδες είχαν χρηματοδοτηθεί από το καθεστώς του Άσαντ για να πολεμήσουν στο Ιράκ εναντίον των ΗΠΑ, αλλά τελικά στράφηκαν εναντίον του. Οι ομάδες αυτές έχουν πολύ καλύτερο εξοπλισμό και χρηματοδότηση μέσω ιδιωτικών δωρεών από τις χώρες του Κόλπου. Έχουν εγκατασταθεί σε κάποιες περιοχές του Βορρά όπου έχουν διαπραχθεί και πολλές βιαιότητες όπως φυλακίσεις, εκτελέσεις και θρησκευτικές εκκαθαρίσεις. Η λαϊκή αντίσταση ενάντια στις ομάδες αυτές είναι πολύ διαδεδομένη στις περιοχές όπου προσπαθούν να ηγεμονεύσουν, όπως οι Al Raqqa, Aleppo και Deir Al Zour. Ο ΕΣΣ έχει εμπλακεί σε μάχες με ταξιαρχίες της Αλ Κάιντα. Σίγουρα, η ύπαρξη των ομάδων αυτών θα έχει καταστροφικές συνέπειες για τη Συρία και τη γύρω περιοχή. Θεωρώ υπερβολικές τις υποθέσεις ότι μπορούν να επιβάλουν το όραμά τους στη Συρία, και αυτό διότι είναι μικρές σε αριθμό μελών, αποτελούνται κυρίως από ξένους και δεν έχουν λαϊκή βάση. Φυσικά, όσο περισσότερο κρατάει η διαμάχη στη Συρία, τόσο περισσότερο έδαφος θα κερδίζουν.
Α: Ποια είναι η κατάσταση στα κουρδικά εδάφη της Συρίας;
L: Εδώ και δεκαετίες, ο κουρδικός πληθυσμός έχει χάσει το δικαίωμά του στην αυτοδιεύθυνση και έχει αντιμετωπίσει σκληρή καταστολή από το καθεστώς. Από τον Ιούλιο του 2012 και μετά, η Συριακή κυβέρνηση εγκατέλειψε το μεγαλύτερο μέρος των κουρδικών περιοχών, όπου αυτή τη στιγμή υπάρχει αυτόνομη κουρδική κυβέρνηση. Από την αυτόνομη κυβέρνηση, που λέγεται Ανώτατη Κουρδική Επιτροπή και είναι μια συμμαχία διαφόρων πολιτικών κομμάτων (Δημοκρατική Ένωση και Εθνικό Συμβούλιο), η Δημοκρατική Ένωση χαίρει μεγάλης υποστήριξης από τον πληθυσμό, ενώ έχει κατηγορηθεί τόσο για ολοκληρωτική συμπεριφορά, όσο και για συνεργασία με το καθεστώς Άσαντ. Πολλοί Κούρδοι έχουν ενσωματωθεί στον ΕΣΣ, αλλά, από την άλλη πλευρά, κουρδικές πολιτοφυλακές έχουν εμπλακεί σε μάχες εναντίον του. Ενώ η εξόριστη αστική αντιπολίτευση αφήνει στο περιθώριο τα δίκαια αιτήματα του κουρδικού λαού, η λαϊκή αντίσταση των πολιτών υποστηρίζει το δικαίωμα των Κούρδων στην αυτοδιεύθυνση. Οι Κούρδοι έχουν παίξει μεγάλο ρόλο σε όλη τη διάρκεια της εξέγερσης, και έχουν υπάρξει σημαντικές συμμαχίες με Άραβες ενάντια στο Συριακό καθεστώς, στον αγώνα κατά του ρατσισμού και του σεκταρισμού. Για παράδειγμα, τον Αύγουστο έγιναν κοινές διαδηλώσεις με αίτημα την ενότητα ενάντια στις τζιχαντικές ομάδες. Πρόσφατα, έγινε μια καμπάνια εν ονόματι “Khorzeh-Ana Akhuk”, το οποίο στα κουρδικά και στα αραβικά σημαίνει «Είμαι αδερφός σου», ώστε να προωθηθεί η ενότητα και η ειρηνική συνύπαρξη μεταξύ Αράβων και Κούρδων.
Α: Αληθεύει το γεγονός ότι οι δυτικές δυνάμεις δεν έχουν υποστηρίξει τους εξεγερμένους, ενώ έχουν βάλει στο στόχαστρο τη συριακή κυβέρνηση; Γιατί πιστεύεις ότι συνέβη αυτό;
L: Θα ήταν λάθος να πιστεύουμε ότι θα υπάρξει στήριξη της λαϊκής αντίστασης. Κανένα κράτος δεν θέλει να δει μια κοινωνική επανάσταση να πετυχαίνει και [κανένα κράτος δεν] θα κινητοποιηθεί λόγω της παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών. Η Δύση, όπως και η Τουρκία και οι Χώρες του Κόλπου, έχουν αναγνωρίσει τον Εθνικό Συριακό Συνασπισμό ως τον νόμιμο αντιπρόσωπο του συριακού λαού. Ελπίζουν ότι θα τον ελέγξουν, διατηρώντας έτσι την κυριαρχία τους στην περιοχή. Παρόλα αυτά, οι υποσχέσεις για βοήθεια έχουν μείνει κυρίως ρητορικές. Από την άλλη πλευρά, οι τζιχαντικές οργανώσεις έχουν υποστηριχθεί σε μεγάλο βαθμό από τον Κόλπο. Είναι εύκολο να συμπεράνουμε πως αυτό που επιδιώκουν είναι η καταστροφή της Συρίας και η αστάθεια στην ευρύτερη περιοχή. Έχει υπάρξει ελάχιστη διάθεση για το να βρεθεί πολιτική λύση σε αυτή τη διαμάχη, ή για το να δοθούν βασικές παροχές ανθρωπιστικής βοήθειας στα δυο εκατομμύρια προσφύγων που ζουν σε καταυλισμούς στην ευρύτερη περιοχή.
Στις μέρες μας, κανείς ουσιαστικά δεν μιλάει για αλλαγή καθεστώτος. Αυτό που περιμένουμε είναι ότι θα επιβληθεί μια λύση τύπου Υεμένης, όπου θα φύγει ο Άσαντ αλλά θα μείνει το καθεστώς.
Α: Πιστεύεις ότι θα πραγματοποιηθεί στρατιωτική επέμβαση στη Συρία;
L: Προσωπικά, δεν πιστεύω ότι η Δύση θέλει να εμπλακεί σε στρατιωτική δράση στη Συρία. Η Συρία είναι ένα πολύ πιο δυνατό κράτος από το Ιράκ και τη Λιβύη. Θεωρώ πως ο Ομπάμα στριμώχτηκε στη γωνία επειδή τράβηξε μια κόκκινη γραμμή, και τώρα δεν θέλει να φανεί πως οι ΗΠΑ γίνονται ασήμαντες στην περιοχή αυτή, που είναι και η πραγματικότητα. Ωστόσο, υπάρχει ήδη εξωτερική παρέμβαση στη Συρία, και πέρα από την Αλ Κάιντα και τους τζιχαντιστές, η παρέμβαση είναι υπέρ του Άσαντ. Η Ρωσία παρείχε μεγάλης κλίμακας στρατιωτική υποστήριξη στον Άσαντ και το καθεστώς. Πολλοί Ρώσοι μισθοφόροι, χιλιάδες τζιχαντιστές της Χεζμπολάχ και Έλληνες φασίστες του Μαύρου Κρίνου μάχονται στα εδάφη της Συρίας. Εδώ είναι που θα έπρεπε να εστιάσουν την προσοχή τους οι άνθρωποι που πολιτικά στέκονται εναντίον του πολέμου και της στρατιωτικής επέμβασης.
Α: Ποια είναι η στάση των Σύριων απέναντι στην απειλή της στρατιωτικής επέμβασης;
L: Ενώ έχουν υπάρξει δυνατές φωνές στο εσωτερικό της Συρίας ενάντια στην επέμβαση, πολλοί είναι αυτοί που την επιθυμούν εδώ και καιρό. Η ένοπλη αντίσταση ξέρει ότι δεν μπορεί να νικήσει τον Άσαντ χωρίς στρατιωτική βοήθεια. Πολλοί άνθρωποι στη Συρία θα δεχτούν μια τέτοια επέμβαση εφόσον αυτή σταματήσει τις σφαγές. Αυτό δεν πρέπει να μας εκπλήσσει. Πάνω από 120.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί, πόλεις έχουν κατεδαφιστεί και δεκάδες χιλιάδες σαπίζουν στις φυλακές του Άσαντ. Γι’ αυτούς δεν υπάρχουν και πολλές επιλογές.
Α: Τελικά, ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος να σταθούμε αλληλέγγυοι στην Συριακή Εξέγερση;
L: Η ορατή αλληλεγγύη από τα έξω είναι πολύ σημαντική για αυτούς που στη Συρία συνεχίζουν να μάχονται για την ελευθερία, την κοινωνική δικαιοσύνη και την αξιοπρέπεια. Μετά από δυόμισι χρόνια αγώνα, καθεστωτικής βιαιότητας και μιας αυξανόμενης και απελπιστικής ανθρωπιστικής κατάστασης, είναι λογικό ότι οι επαναστάτες στη Συρία κουράστηκαν. Το πρόβλημα αυτό επιδεινώνεται όταν έρχονται αντιμέτωποι με βλακώδεις συζητήσεις εκ μέρους μιας ανώριμης αριστεράς γύρω από των αγώνα τους. Είναι σημαντικό να προκαλέσουμε την απλοϊκή δυαδικότητα του να διαλέγεις ανάμεσα στον Άσαντ και την Αλ Κάιντα. Οι επαναστάσεις δεν είναι σαν ένα κουτί σοκολατάκια. Σε μια επαναστατική διαδικασία προκύπτουν πολλοί αντιμαχόμενοι πρωταγωνιστές, πολλοί από αυτούς αντιδραστικοί. Πρέπει να σταθούμε αλληλέγγυοι με όσους μοιραζόμαστε κοινό όραμα, μέχρι τελικής πτώσης, και υπάρχουν πολλά θετικά να υπερασπιστούμε στη Συρία.
Ειδικά σε ό,τι αφορά την Ελλάδα, στην οποία καταφεύγουν πολλοί Σύριοι πρόσφυγες, αντιμετωπίζοντας τραγικές καταστάσεις όπως οι πνιγμοί, είναι σημαντικό να υπάρξουν κινήσεις ενάντια στη συνθήκη του Δουβλίνου και τις πολιτικές φύλαξης συνόρων, όπως και ενάντια στην παράνομη κράτηση των προσφύγων. Έχουν υπάρξει αναφορές βάσει των οποίων ένοπλες ειδικές μονάδες έχουν ανοίξει πυρ εναντίον Σύριων προσφύγων ώστε να τους αποτρέψουν την είσοδο στη χώρα. Αυτοί οι άνθρωποι προσπαθούν να ξεφύγουν από απίστευτα βίαιες συνθήκες στη Συρία, και έχουν το δικαίωμα ασύλου και να αντιμετωπίζονται ανθρώπινα και αξιοπρεπώς. Οι αναρχικοί και όποιοι άλλοι πολίτες ενδιαφέρονται να βοηθήσουν τους ανθρώπους αυτούς, θα μπορούσαν να τους εξασφαλίσουν στέγη και βασικές ανάγκες.
Άπατρις
*Η Leila Shrooms είναι συριακής καταγωγής και έχει δραστηριοποιηθεί ως ακτιβίστρια ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη Σύρια. Είναι συνιδρυτής του Tahrir ICN, ενός δικτύου που επιδιώκει να δημιουργήσει επαφές μεταξύ των αντιεξουσιαστικών κινημάτων στη Μέση Ανατολή, τη βόρεια Αφρική και την Ευρώπη. Η συνέντευξη μαζί της έγινε στο περιθώριο της εκδήλωσης «Ανταπόκριση από τη Συρία, τι οδήγησε στη Συριακή επανάσταση;» που διοργάνωσε η Κατάληψη Ευαγγελισμού στο Ηράκλειο της Κρήτης. (http://tahriricn.wordpress.com/)
[1] http://syriafreedomforever.wordpress.com/2013/04/04/sectarianism-and-the-assad-regime-in-syria/
[2] Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον Omar Aziz εδώ: http://tahriricn.wordpress.com/2013/08/23/syria-the-life-and-work-of-anarchist-omar-aziz-and-his-impact-on-self-organization-in-the-syrian-revolution/
