Την ιστορία της εντεκάτης Σεπτεμβρίου του δύο χιλιάδες ένα τη γνωρίζουμε αρκετοί, αν όχι όλοι. Δύο πολιτικά αεροσκάφη αμερικανικών συμφερόντων, αφού είχαν καταληφθεί από ισλαμιστές αεροπειρατές, ικανούς πιλότους, έβαλαν ρότα προς τους δίδυμους πύργους του Μανχάταν, κέντρο του καπιταλιστικού συστήματος . Η συντριβή των δύο αεροπλάνων στους χαλύβδινους ουρανοξύστες μάς θύμισε σενάριο χολιγουντιανής υπερπαραγωγής.
Επακολούθησε ένας βομβαρδισμός πληροφοριών ο οποίος με τεράστια ταχύτητα άρχισε να διαδίδεται μέσω ίντερνετ και ΜΜΕ. Το πείραμα είχε ξεκινήσει: η πληροφορία σε μαζική μορφή, σε συνδυασμό με τις εικόνες εγκλωβισμένων ανθρώπων σε ελεύθερη πτώση από τα φλεγόμενα κτήρια, αποτέλεσε τον μηχανισμό αποχαύνωσης των δυτικών λαών. Εικόνες σοκ και απορίας, η απαρχή της καταστολής, της διεθνούς τρομοκρατίας με πρόσχημα τα όπλα μαζικής καταστροφής. Διαγγέλματα εθνικοπατριωτικά από τον τότε G. Bush Jr. έσπειραν το πνεύμα της εκδίκησης στο αίμα των Aμερικάνων. Μετά δε και από τη δημόσια έκθεση των δραστών ισλαμιστών, το σοκ και η απορία αντικαταστάθηκαν από τον εθνικισμό, το μίσος και την ξενοφοβία.
Εικόνες από τον αραβικό κόσμο να πανηγυρίζει για τον θάνατο των δυτικών πλημμύρισαν τις τηλεοράσεις των αμερικανών. Εικόνες που στη πραγματικότητα αντιπροσώπευαν τη μειοψηφία αλλά η δύναμη της εικόνας και η κατάλληλη μεταχείρισή της εγείρει ποικιλία συναισθημάτων. Άρχισε πλέον, και με τη βούλα των λοιπών δυτικών, το κυνήγι των μαγισσών. Σαντάμ Χουσεΐν, Μπιν Λάντεν, πρώην συνεργάτες της CIA, τα εξιλαστήρια θύματα. Κανείς από τους δυτικούς λαούς δεν αντέδρασε, η προπαγάνδα στέφθηκε με επιτυχία. Πολίτες στις διαταγές των κυβερνήσεων δίχως κριτική σκέψη, άβουλα όντα, εκτελούν εντολές στο όνομα της ασφάλειας του καταναλωτισμού.
Τα παραπάνω γράφτηκαν για να μας φρεσκάρουν το τι είχε συμβεί. Κι αυτό συνδέεται με ένα άλλο νεότερο πείραμα: αυτό της Βοστώνης.
Δεκαπέντε Απριλίου του δύο χιλιάδες δεκατρία, Νέα Αγγλία, Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Βοστώνη. Λίγοι είναι αυτοί που δεν συγκινούνται από τον ετήσιο μαραθώνιο της Βοστώνης. Γνωστοί κοινοποιούν στα μέσα μαζικής δικτύωσης φωτογραφίες από το γεγονός. Όλα βαίνουν κατ’ ευχήν, ώσπου δυο αδέλφια ονόματι Τσερνάεφ, τάχα και καλά, έχουν βαλθεί να χαλάσουν την εκδήλωση. Ηλικίας 19 και 26, Τσετσένοι στην καταγωγή, τοποθέτησαν και πυροδότησαν εκρηκτικούς μηχανισμούς στον τερματισμό του μαραθωνίου προκαλώντας μερικούς θανάτους και πολλούς τραυματίες.
Δεν θα εστιάσουμε στο αν τα αδέλφια ήταν υπεύθυνα, στο γιατί προέβηκαν σ’ αυτή την πράξη ή τι κρύβεται πίσω από την ενέργεια αυτή. Θα επικεντρωθούμε στη χειραγώγηση των μαζών και πώς μέσα από μια διεργασία χρόνων έχουν καταφέρει (με πρόσχημα τη τρομοκρατία) να μανιπιουλάρουν τα μυαλά των ανθρώπων.
Στη Βοστώνη στήθηκε ένα ανθρωποκυνηγητό δίχως προηγούμενο στην νεότερη ιστορία της πόλη. Από την ανταλλαγή πυρών μεταξύ των δύο αδελφών και της αστυνομίας, ο ένας έπεσε νεκρός. Ο δεύτερος τράπηκε σε φυγή, όμως πάση θυσία και μετά τα διαγγέλματα του Ομπάμα, ο δράστης έπρεπε να εξολοθρευτεί. Στο σημείο αυτό ξεκινάει το πείραμα της Βοστώνης. Το πείραμα αυτό δεν έχει να κάνει ούτε με τεχνολογία, ούτε με φυσική. Εδώ παίζει πρώτο ρόλο η ανθρώπινη ψυχολογία και πώς πλέον μπορούν να τη χειριστούν.
Όλα είναι μια αλυσίδα, ένας κρίκος δεμένος δίπλα στον άλλο, και εν συνεχεία αιχμαλωτίζει τον ανθρώπινο εγκέφαλο και τον καταστέλλει.
Για το κυνήγι του μικρού Τσερνάεφ επιβλήθηκε αποκλεισμός της μητροπολιτικής Βοστώνης. Για παραπάνω από ένα εικοσιτετράωρο κανένας πολίτης της Βοστώνης δεν ήταν πλέον ελεύθερος. Στήθηκε ένα παιχνίδι άρσης ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών εκείνη την ημέρα. Εις το όνομα της δημοκρατίας, της ασφάλειας και της πάταξης της τρομοκρατίας. Οι πολίτες διετάχθησαν να παραμείνουν εντός των κατοικιών τους μέχρι νεοτέρας – εντολές της αστυνομίας και του κυβερνήτη της Μασαχουσέτης. Οι συγκοινωνίες είχαν διακοπεί, καταστήματα κλειστά, έρημοι δρόμοι. Τα πάντα θύμιζαν φυλακές. Το κλίμα του τρόμου κατέστειλε την πόλη, τις ελευθερίες. Το πείραμα ξαναλειτούργησε, αφού ξέθαψε και πάλι από τις μνήμες εικόνες εντεκάτης Σεπτεμβρίου.
Και ξανά, εικόνες πλέον εύκολα προσβάσιμες στο διαδίκτυο, όπως και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Καμένα άκρα στην οθόνη των υπολογιστών, μικρά παιδιά εκτεθειμένα σε εικόνες αιματοκυλίσματος και όλα ξεκινούν πάλι απ’ την αρχή – η συνταγή είναι η ίδια. Ο φόβος σε βάζει σε καταστάσεις αυτοπεριοριστικής ψυχολογίας. Χρησιμοποιούν το συναίσθημα του φόβου και την ανάγκη για επιβίωση ώστε να παραμείνεις πολίτης υπάκουος. Στην κλασσική φυσιολογία περιγράφεται ότι σε καταστάσεις στρες το αυτόνομο νευρικό σύστημα ανταποκρίνεται αναλόγως την απειλή: φεύγεις ή πολεμάς. Πλέον, η αντίδραση έχει αλλοτριωθεί: παραμένεις και υπακούς.
Με όπλο τον φόβο μπόρεσαν δίχως βία να περιορίσουν 630.000 χιλιάδες ανθρώπους, να τους εντείνουν τα ρατσιστικά ιδεώδη, να τους ποτίσουν μίσος και ξενοφοβία.
Της μοιχαλούς
