«Είναι καιρός να αντιληφθείτε, ότι οι δρόμοι μάς ανήκουν, χωρίς κανένα ίχνος παραχώρησης. Μπορείτε να αλλάξετε μυαλά και να πορευθείτε στον δρόμο μας, τον δρόμο της Δύναμης και της Ανθρώπινης Ιστορίας. Κάντε το, ειδάλλως εξαφανιστείτε από μπροστά μας γιατί ΕΜΕΙΣ, οι Δυνατοί, θα σας λιώσουμε σαν τα σκουλήκια. Έλληνες εθνικιστές, τσακίστε με οποιοδήποτε τρόπο και μέσο, ό,τι κι αν χρειαστεί, τον κάθε βλάκα που θα τολμήσει να αμφισβητήσει εσάς και τις Ιδέες σας. Κάντε τους να μετανιώσουν για τις επιλογές τους…».
~Γιώργος Μάστορας – «περιοδικό Αντεπίθεση,
όργανο του Μετώπου Νεολαίας της Χρυσής Αυγής», 25/07/1997
Ένα νέο «παιδικό παιχνιδάκι» παρατηρείται τους τελευταίους μήνες στην πόλη του Ηρακλείου, το οποίο δυστυχώς δεν λαμβάνει χώρα στις οθόνες υπολογιστών, αλλά σε κεντρικούς πεζόδρομους της πόλης. Είναι μερικοί μήνες τώρα που ομάδες νεαρών Ηρακλειωτών ηλικίας από 16 έως 25 ετών βγαίνουν κατά κύριο λόγο τα Σαββατόβραδα και επιδίδονται σε κυνήγι και ξυλοκόπημα μικροπωλητών μεταναστών. Η όλη πράξη θυμίζει σαφάρι, αφού πρόκειται για ομάδες των 15-20 ατόμων τα οποία επιτίθενται και χτυπούν όταν βρουν έναν ή δύο μεμονωμένους μετανάστες ασιατικής ή αφρικανικής καταγωγής, ενώ δεν έχουν λείψει και τα περιστατικά όπου μετά τους ξυλοδαρμούς οι μετανάστες ληστεύονται από τα ίδια άτομα (πορτοφόλια, κινητά τηλέφωνα κ.λπ.).
Θα ξεκινήσω με την άποψη ότι τα συγκεκριμένα ηλίθια νεαρά άτομα δεν ανήκουν κατ’ ανάγκην ιδεολογικά στον χώρο της εθνικιστικής νεοναζιστικής ακροδεξιάς. Οι πράξεις τους όμως φανερώνουν ένα από τα (πολλά) αποκρουστικά της πρόσωπα, αυτό του ρατσισμού και του εθνοφυλετισμού – γιατί όταν συμβαίνουν επαναλαμβανόμενες, έστω σποραδικές, επιθέσεις αποκλειστικά εναντίον ανθρώπων που δεν έχουν ελληνική καταγωγή, και εξελίσσονται σε νυχτερινό κυνήγι οποιουδήποτε δεν είναι έλληνας, τότε το όλο πράγμα αποκτά καθαρά ρατσιστικά και εθνικιστικά χαρακτηριστικά μίσους.
Ανάμεσα στους «θερμόαιμους» αυτούς νέους «που δεν είναι φασίστες, αλλά δεν γουστάρουν τους ξένους» [1], είναι σίγουρο ότι χώνονται (σαν φίδια που είναι) και μερικά εθνικιστικά απόβλητα που ανήκουν στη νεοναζιστική-ρατσιστική «Χρυσή Αυγή», η οποία πάντα έπαιζε (και θα παίζει) τον ρόλο του «μακριού χεριού» του κράτους εναντίον όποιου αντιστέκεται στην κυριαρχία του, και πάντα αναλάμβανε να κάνει τις «βρώμικες δουλειές» του, σακατεύοντας και μαχαιρώνοντας τόσο έλληνες που αντιστέκονται στα σχέδια της πλουτοκρατίας, όσο και μεταναστών που δεν έχουν στον ήλιο μοίρα. Μέσα από την προπαγάνδα μίσους με την οποία τριβελίζουν το μυαλό των νέων που παίρνουν μέρος σε τέτοιου είδους πράξεις (οι οποίοι δεν θέλουν και πολύ, εδώ που τα λέμε, για να το χρησιμοποιήσουν κριτικά, ζυγίζοντας τις καταστάσεις) όσο κι αν δεν το παραδέχονται ή δεν καταλαβαίνουν, παίζουν τόσο το παιχνίδι του κάθε Καρατζαφέρη και Μιχαλολιάκου, όσο και το παιχνίδι αυτών που όπλισαν τους δολοφόνους του Γρηγορόπουλου και του Μαραγκάκη, οι οποίοι μέσα από το «διαίρει και βασίλευε» της κοινωνίας, θέλουν τον κόσμο χωρισμένο σε εθνικές ομάδες, κλάδους, φάρες και φατρίες που μάχονται η μία την άλλη, αφήνοντας το κράτος και τους πάμπλουτους μεγαλοκαρχαρίες του στην ησυχία τους, ώστε να συνεχίζουν να μας κατακλέβουν και να μας σπρώχνουν στη φτώχεια όλους, έλληνες και ξένους, χωρίς καμία διάκριση και αντίσταση από μας (αφού εμείς θα σκοτωνόμαστε μεταξύ μας).
Τα «ξυρισμένα μυαλά» του νεοναζισμού και του εθνικισμού
Αν και ο νεοναζισμός στην Ελλάδα δεν έχει πάρει (ακόμα) διαστάσεις φαινομένου, η θλιβερή μειοψηφία που τον εκφράζει βιαιοπραγεί κατά πολιτών (ελλήνων και ξένων) αλλά και προπαγανδίζει μέσα από έντυπα, εφημερίδες, φόρουμ, διαδικτυακά online παιχνίδια και blogs στο internet, τη μισαλλόδοξη ιδεολογία της, κάνοντας ταυτόχρονα και προσηλυτιστική προπαγάνδα στα μυαλά των εφήβων. Σε μια περίοδο που η οικονομική κρίση και η ανασφάλεια για το αύριο κάνει πιο εύπεπτη την προπαγάνδα του νεοφασισμού πίσω από τη φράση «έξω οι ξένοι», η αβγοθήκη του νεοναζισμού έχει βρει πρόσφορο έδαφος για να φέρει στο προσκήνιο προκαταλήψεις, μίσος και βία εναντίον οποιουδήποτε ανήκει σε διαφορετική εθνότητα, θρησκεία ή τάξη. Οι πράξεις βίας και τα ρατσιστικά εγκλήματα που υποδαυλίζονται από ακροδεξιές οργανώσεις είναι πια κοινός τόπος στη χώρα μας, και γίνονται εν ονόματι της καθαρότητας της ράτσας, του «ξεπουλήματος της χώρας στο ΔΝΤ» και της αφύπνισης του «ευνουχισμένου πατριωτισμού». Μέσα σε αυτήν την κατάσταση κοινωνικής σύγκρουσης, οι φασίστες προτάσσουν τον εθνικισμό και τη ρατσιστική βία με τελικό σκοπό την ολοκληρωτική υποταγή όλων μας σε ένα τυραννικό φασιστικό καθεστώς. Με επίκεντρο τη στοχοποίηση και τη βία, στρέφονται ταυτόχρονα εναντίον όποιου αντιστέκεται και παλεύει για την αξιοπρέπειά του, είτε αυτός είναι ντόπιος είτε όχι, είτε είναι απεργός, είτε εξεγερμένος.
Το αυγό του φιδιού δεν έχει σπάσει ακόμη. Επωάζεται όμως, και οι θιασώτες της ακροδεξιάς παράκρουσης έχουν μπει στο παιχνίδι σπάζοντας κεφάλια, ώσπου να σπάσει το αβγό που θα γεννήσει και μεγαλύτερη αποδοχή της ρητορείας τους. Οι Χρυσαυγίτες έρχονται να σκληρύνουν το παιχνίδι δηλώνοντας ότι απέναντι στον «ελαφρό πατριωτισμό» προτείνουν τον ακραίο εθνικισμό, «γιατί ο ελληνισμός πάνω από όλα είναι αίμα, είναι ράτσα, και αυτή είναι η μόνη πραγματικότητα», το δε σύνθημα «Η Ελλάδα στους Έλληνες – έξω οι ξένοι» γίνεται μόνιμη επωδός. Γι’ αυτούς, ο νέος αέρας που πνέει από την Ευρώπη και τους δροσίζει είναι ότι ο «εθνικισμός κερδίζει έδαφος» και κουκιά. [2]
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ακροδεξιές ομάδες επιλέγουν να διεισδύουν στη νεολαία. Κι εκεί επίσης οι επιπτώσεις της κρίσης είναι εμφανείς. Οι νέοι και νέες ακούν για την κρίση της πολιτικής και των κομμάτων εξουσίας γενικά, αντί να ακούν για κρίση του καπιταλιστικού συστήματος. Η φράση «όλοι ίδιοι είναι» κατέχει εξέχουσα θέση στον λόγο τους, αλλά η γενίκευση αυτή, χωρίς συγκεκριμένη πολιτική κατεύθυνση, είναι αυτή που γεννά το σπέρμα του φασιστικού κηρύγματος. Η οικονομική κρίση πλήττει και τους νέους. Μέχρι σήμερα γύρω τους υμνούταν η καταναλωτική ιδέα αλλά δεν μπορούσαν και δεν μπορούν ν’ αποκτήσουν τα προϊόντα της, με αποτέλεσμα να συσσωρεύεται μέσα τους απογοήτευση και οργή. Οι εθνικιστές-νεοφασίστες προσπαθούν να τους προσεγγίσουν στην ανώριμη φάση τους, ακριβώς γιατί δεν απευθύνονται στη λογική. Νέοι μέσης εκπαίδευσης, χούλιγκαν ποδοσφαιρικών ομάδων και ομάδες ανέργων είναι τρεις δεξαμενές από τις οποίες «ψαρεύουν» τα μέλη τους, ενώ τις «εξέχουσες» θέσεις στην οργάνωση κατέχουν κατά κύριο λόγο μπράβοι της νύχτας και επαγγελματίες μαφιόζοι, όπως φυσικά και πολλοί αστυνομικοί της ΕΛ.ΑΣ [3].
Όσο περισσότερο σου κλέβουν τη ζωή τόσο σε ταΐζουν με έθνος και φυλή
Η πρακτική των εθνικιστών-νεοφασιστών και οι τρόποι δράσης τους είναι γνωστοί. Πλασάρονται στη νεολαία ως δήθεν «προοδευτικοί» και «επαναστάτες» που έχουν αναλάβει δήθεν τη «σωτηρία» του λαού και της πατρίδας από τους δυνάστες της, χτυπώντας όμως πάντα αυτούς που υποφέρουν από τους δυνάστες, και προστατεύοντας στην πραγματικότητα τούς πραγματικά υπεύθυνους για την εξαθλίωσή μας. Οι εθνικιστές βρίσκονταν ανέκαθεν σε ανοικτή συνεργασία με την εξουσία και υπηρετούσαν τους άρχοντες της παγκόσμιας οικονομικής κυριαρχίας. Η ίδια η ηγεσία της «Χρυσής Αυγής» (Νίκος Μιχαλολιάκος) από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 ήταν (και συνεχίζουν) έμμισθοι πράκτορες της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (ΚΥΠ) παρέα με άλλα εθνικοσοσιαλιστικά μιάσματα όπως ο γνωστός νεοναζί Κωνσταντίνος Πλεύρης, πατέρας του βουλευτή του ΛΑΟΣ Θανάση Πλευρή [4]. Ο πολιτικός τους λόγος είναι ένας λόγος γεμάτος μίσος, για να συσπειρώσουν τα πιο συντηρητικά στοιχεία και να αντισταθμιστεί η κοινωνική οργή εναντίον των κυρίαρχων, την οποία στρέφουν εναντίον των πιο ανυπεράσπιστων. Για να αποκτήσουν ένα κάπως πιο κοινωνικό προφίλ και να ενταχθούν στους κύκλους της νεολαίας, συχνά καμουφλάρονται και υιοθετούν λόγο αντικαθεστωτικό, πατριωτικό και με αντιμπατσικές αναφορές. Υποκινούν ανοιχτά εγκλήματα κατά της διαφορετικότητας. Επιτίθενται με βαρβαρότητα σε όποιους δεν συμφωνούν μαζί τους ή «έκαναν το λάθος» να έχουν γεννηθεί σε άλλη χώρα, αναλαμβάνοντας τον ρόλο του τιμωρού και υπερασπιστή της φυλής.
Η μεθοδολογία των επιθέσεων ακολουθεί τα κλασικά πρότυπα των μουσολινικών squadristi: αστραπιαίες επιδρομές ομάδων με μαχαίρια, ρόπαλα και σιδερολοστούς, εναντίον μεμονωμένων ατόμων, σακάτεμα του θύματος (ή των θυμάτων) και εξαφάνιση. Χτυπούν θρασύδειλα, κυρίως τη νύχτα και μόνο εκεί που δεν θα έχουν φόβο για απώλειες. Όταν το συμβάν καταγγελθεί, η «Χρυσή Αυγή» διαψεύδει ότι η ίδια έχει σχέση ακόμα κι όταν δράστες είναι επώνυμα μέλη ή στελέχη της [5]. Οι εθνικιστές αρέσκονται, σχηματίζοντας διάφορες παρέες, να τραμπουκίζουν και να τρομοκρατούν όποιον δεν γουστάρουν, λόγω διαφορετικότητας αντιλήψεων ή ακόμα και εμφάνισης, καλλιεργώντας μ’ αυτόν τον τρόπο τον φόβο στους υπόλοιπους. Έτσι, κάποιοι πέφτουν στην παγίδα να στρατολογούνται από τους φασίστες, προκειμένου να βρεθούν σε θέση «ισχύος». Για να μην θεωρηθεί πάντως ότι ο εθνικισμός στην Ελλάδα είναι ένα νέο «εποχιακό φρούτο», πρέπει να επισημάνουμε ότι οι χρυσαυγίτες και οι φασίζοντες πιτσιρικάδες που κάνουν ό,τι κάνουν (τελευταία κι εδώ), είναι ουσιαστικά το τελικό αιτιατό άλλων αιτίων:
Του διάχυτου ανεκδήλωτου ρατσισμού, του επαρχιωτισμού, της απλοϊκής κι εντελώς απολίτικης σκέψης που διακρίνει τη μεγάλη μάζα του κοινωνικού σώματος και που αποτελεί «τη γυάλα με το νερό» μέσα στην οποία κολυμπούν και από την οποία τελικά αναδύονται (οι γονέοι και τα σόγια τους δεν νομίζω πως θα ‘καναν άλλα, αν ήταν νεότεροι και ζούσαν σε ανάλογες εποχές…).
Του εξέχοντα ρατσιστικού λόγου και της προπαγάνδας με έκδηλο, ανοιχτό φτιάξιμο κλίματος εναντίον των μεταναστών, που διακρίνει τις μικροαστικές τοπικές κυρίως εφημερίδες ανά τη χώρα [6].
Αναρωτηθείτε όμως: ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός; Ο εχθρός είναι ο μετανάστης που ζει στην εξαθλίωση ή αυτός που πλουτίζει εις βάρος μας; Για ποια εθνική ενότητα μας μιλούν οι εθνικιστές (όπως και οι ΛΑΟΣ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ εξάλλου) όταν ο «συμπατριώτης» μας Έλληνας επιχειρηματίας, βιομήχανος ή τραπεζίτης είναι αυτός που μας εκμεταλλεύεται και μας καταπιέζει; Εμείς δουλεύουμε, αυτοί πλουτίζουν. Κι αν το ξεχάσατε μέσα στο βούρκο του «κοινωνικού αυτοματισμού», να σας θυμίσουμε ότι όλοι εμείς (μαθητές, εργαζόμενοι, άνεργοι, έλληνες και μετανάστες) κατά τη διάρκεια της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008, δείξαμε μαζί σαν μια γροθιά ότι μπορούμε να στρέψουμε την οργή και τον θυμό μας ενάντια σε έναν κόσμο που δεν έχει να μας προσφέρει τίποτε παραπάνω από μιζέρια, φτώχεια και κάλπικα όνειρα.
Όπου δεν φτάνει το κλομπ του μπάτσου, φτάνει το μαχαίρι του φασίστα
Γνωρίζω πάρα πολύ καλά ότι αρκετοί νέοι (που τώρα παίρνουν μέρος σ’ αυτές τις ρατσιστικές επιθέσεις), στην εξέγερση του Δεκέμβρη το 2008 ήταν με την πλευρά των εξεγερμένων, αντιστεκόμενοι κι αυτοί στη βαρβαρότητα του δολοφονικού αστυνομικού κράτους Κι όταν τότε στέκονταν στο δρόμο ενάντια στους μπάτσους και το κράτος, οι φασίστες ήταν από την άλλη πλευρά του οδοφράγματος. Τα παραδείγματα της Πάτρας, της Αθήνας, της Λάρισας και άλλων πόλεων εκείνη την περίοδο δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφισβήτησης για το ποια είναι η επιλογή των φασιστικών συμμοριών: ενάντια σε κάθε αγώνα, σε κάθε διεκδίκηση. Με το μέρος των μπάτσων, του κράτους, των αφεντικών, καταστέλλοντας τον οργισμένο κόσμο που βγήκε στο δρόμο, ενάντια σε ό,τι τον καταπιέζει και τον εξοργίζει. Επίσης σε πολλές αντιφασιστικές πορείες έχουμε δει νεοναζί να κάνουν εξορμήσεις εναντίον διαδηλωτών, με μαχαίρια και μολότοφ (και όχι μόνο) πίσω από τα ΜΑΤ ή μαζί με αυτά, τα οποία έπαιζαν τον ρόλο του προστάτη τους.
Ας το καταλάβουν επιτέλους όλοι όσοι εμπλέκονται σε ρατσιστικά «παιχνίδια»: στόχος όλων μας πρέπει να είναι η ελευθερία και όχι η καταπίεση και η επικράτηση του φόβου. Δύναμη είναι να στρέφεσαι ενάντια σε ό,τι σε εξοργίζει και σε καταπιέζει και όχι στον πιο αδύναμο για να μην αντιδράσει. Η ελευθερία και οι αξίες της να γίνουν η φυσική επιλογή όλων έναντι του μίσους, του ρατσισμού, της υποταγής και του φόβου. Όσο για τα εθνικιστικά απόβλητα, σε κάθε περιοχή μπορεί να ανοίξει και από μία πηγάδα στην οποία θα θάψουμε τη βρωμιά τους.
[1] Αυτό δήλωσε επί λέξη ένας από τους νεαρούς, όταν στριμώχτηκε και ρωτήθηκε αν είναι φασίστας από αντιρατσιστές και αντιφασίστες ένα βράδυ, μετά από απειλή του προς ένα μετανάστη ότι «το Σάββατο θα σας περιποιηθούμε». [2] Άνοδος της ακροδεξιάς παρατηρείται σε διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, όπως η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Φινλανδία, η Σουηδία και η Δανία, ενώ στις τελευταίες εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα ποσοστά της ξεπέρασαν το 5%. Οι ακροδεξιές πολιτικές ομάδες ανεβαίνουν επίσης σε Αυστρία και Γαλλία, ενώ η Ιταλία είναι ήδη η μόνη χώρα μεταξύ των «27», όπου η ακροδεξιά είναι άμεσα συνδεδεμένη με την εξουσία, μέσω της «Λίγκας του Βορρά», και ο «φύρερ» της «Χρυσής Αυγής» Νίκος Μιχαλολιάκος είναι πλέον μέλος του δημοτικού συμβουλίου του δήμου Αθηναίων μετά τη συγκέντρωση ποσοστού μεγαλύτερου του 5% από τον συνδυασμό «Ελληνική Αυγή για την Αθήνα» στις τελευταίες δημοτικές εκλογές. [3] 1. «Η οργάνωση διατηρεί πολύ καλές σχέσεις και επαφές με αξιωματικούς της ΕΛ.ΑΣ. εν ενεργεία και αποστράτους, αλλά και με απλούς αστυνομικούς, κυρίως από τις τάξεις των ΜΑΤ.» 2. Η Αστυνομία τούς προμηθεύει με ασυρμάτους και κλομπς, στις μαζικές διαδηλώσεις, στις επετείους της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά και σε εκδηλώσεις του “αριστερίστικου και αναρχικού χώρου” για να εμφανίζονται ως “αγανακτισμένοι” πολίτες και να προκαλούν επεισόδια.
» 3. Τα περισσότερα μέλη της “Χρυσής Αυγής” οπλοφορούν παράνομα.
» 4. Ο αδερφός του “Περίανδρου”, Νίκος Ανδρουτσόπουλος, οργανωμένος κι αυτός στη “Χρυσή Αυγή”, ήταν συνοδός ασφαλείας βουλευτή της N.Δ., τον οποίο συνόδευσε μάλιστα και στην κηδεία του αναπληρωτή υπουργού Εξωτερικών Γιάννου Κρανιδιώτη».
Απόσπασμα από το «άκρως απόρρητο» έγγραφο στις 10-12-1999 της ειδικής ομάδας της ΕΛ.ΑΣ. που είχε συσταθεί για τη σύλληψη του «Περίανδρου» με πληροφορίες για τη δράση της «Χρυσής Αυγής».
Αθήνα 18/04/2011 – Σύλληψη χρυσαυγίτη εθνικιστή για διπλή δολοφονία
Εξιχνιάστηκε η διπλή δολοφονία της 26ης Φεβρουαρίου 2009 στο Χαλάνδρι με θύματα τον καθηγητή Αστρολογίας Μ. Μ. και την ιδιοκτήτρια εταιρείας πώλησης καλλυντικών μέσω Ιντερνετ Π. Γ., που στεγάζονταν στον ίδιο χώρο, σύμφωνα με την ανακοίνωση της αστυνομίας.
Ως δράστης συνελήφθη και οδηγήθηκε σήμερα στον εισαγγελέα ο 36χρονος ιδιοκτήτης του καφενείου «Πύλες» στον Άγιο Παντελεήμονα, Χρήστος Ρήγας, το οποίο θεωρείται «κέντρο επιχειρήσεων» των χρυσαυγιτών, ο οποίος έχει κατά το παρελθόν κατηγορηθεί για αδικήματα του κοινού ποινικού δικαίου στον χώρο της νύχτας και του υποκόσμου. Δεν είναι η πρώτη φορά που το όνομα του 36χρονου εμπλέκεται σε συμβόλαιο ανθρώπων της νύχτας. Τον είχε κατονομάσει ως εντολέα του (για λογαριασμό τρίτου) πρώην υπαξιωματικός του Πολεμικού Ναυτικού που είχε λάβει εντολή να σκοτώσει τους ιδιοκτήτες του γνωστού κλαμπ «Καραμέλα» στη λεωφόρο Συγγρού. Ο Χ. Ρήγας έχει ένα ιδιαίτερα πλούσιο βιογραφικό. Πριν αναδειχθεί σε πρωτοπαλίκαρο του Μιχαλολιάκου είχε αναπτύξει πλούσια δράση στο χώρο της «νύχτας», ενώ κατά το παρελθόν είχε καταδικαστεί για εκβιάσεις, ξυλοδαρμούς κ.λπ.
Την περίοδο των εκλογών είχε επισκεφθεί την Πάτρα, στα πλαίσια του προεκλογικού του αγώνα. Αυτό, όμως, που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι το γεγονός ότι ο Ρήγας γνωρίζεται με τον αρχιμπάτσο Νταβλούρο (την περίοδο εκείνη ο Νταβλούρος ήταν υποδ/της της Ασφάλειας Πατρών και επί διακυβέρνησης της Ν.Δ. δ/της). Πληροφορίες θέλουν τον Ρήγα να είναι το πρόσωπο εκείνο που συνέβαλε τα μέγιστα στην επάνδρωση της ΕΛ.ΑΣ. στην Πάτρα, με εθελοντές «αγανακτισμένων πολιτών» από την Αθήνα και την Καλαμάτα τον Δεκέμβρη του 2008.
Δυστυχώς για τον λαό, τα αστικά Μ.Μ.Ε συνεχίζουν ουσιαστικά να κάνουν την«πάπια» και τώρα όπως σε ανάλογες περιπτώσεις, παρ’ ότι το συγκεκριμένο εθνικιστικό απόβλητο της νύχτας συνελήφθη για δύο φόνους. Ψελλίζουν μασημένα δυο λόγια για «κάποιο μέλος… κάποιου ακροδεξιού κόμματος», χωρίς να αποκαλύπτουν τίποτε για την ταυτότητα και τη δράση του, και για το κόμμα που αντιπροσωπεύει. Αν επρόκειτο για κάποιον αναρχικό ή έφηβους ύποπτους για «τρομοκρατία», θα είχαν δημοσιεύσει πλήθος εμετικών ρεπορτάζ με τα πρόσωπα και τα ονόματά τους να περιφέρονται από ιστοσελίδα σε εφημερίδα, και από ραδιόφωνο σε τηλεόραση, τρομοκρατώντας με τα άρθρα τους τον κόσμο. Και σε αυτήν την περίπτωση του Ρήγα το ιδιωτικό απόρρητο παραμένει σεβαστό μέχρι κεραίας.
[4] Είναι γνωστό το έγγραφο-κατάλογος μισθοδοσίας της ΚΥΠ που διέρρευσε από την υπηρεσία πριν κάποια χρόνια, όπου μεταξύ των άλλων φασιστών αναφέρονται και τα ονόματα του Νίκου Μιχαλολιάκου και Κωσταντίνου Πλεύρη ως έμμισθων πρακτόρων της. Μπορείτε να δείτε το ντοκουμέντο μαζί με μία μεγάλη αποκαλυπτική συζήτηση όπου συμμετέχουν νεοναζί πρώην «χρυσαυγίτες» βγάζοντας τα «άπλυτα» της οργάνωσής τους στη φόρα στο Athensindymedia και στο link:https://athens.indymedia.org/post/149283/
[5] Τον Ιούνη του 1998 ο 40χρονος τότε υπαρχηγός της «χρυσής αυγής» Αντώνης Ανδρουτσόπουλος, γνωστός ως «Περίανδρος», μαζί με άλλους χρυσαυγίτες, είχαν επιτεθεί στον τότε φοιτητή της φιλοσοφικής και μέλος του Κ.Σ. της ΕΦΕΕ Δημήτρη Κουσουρή, καθώς και σε δύο ακόμα άτομα, την ώρα που βρίσκονταν σε καφενείο έξω από τα δικαστήρια της σχολής Ευελπίδων, την περίοδο του μεγάλου κινήματος της νεολαίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας κατά του διαγωνισμού του AΣEΠ που τότε έθετε σε εφαρμογή η κυβέρνηση ΠAΣOK με υπουργό τον Αρσένη. Η Ελληνική Αστυνομία «δεν κατάφερε»(sic) ποτέ να τον εντοπίσει (παραδόθηκε μόνος του 6 χρόνια μετά) παρά το γεγονός ότι το φθινόπωρο του ‘98 συστήθηκε ειδική ομάδα από έξι περίπου άτομα για τη σύλληψή του. Ο «Περίανδρος» δεν βγήκε ποτέ από τα σύνορα της χώρας, όπως διοχέτευαν τότε κύκλοι της ΕΛ.ΑΣ. Για μεγάλο χρονικό διάστημα κρυβόταν αρχικά στο Άγιον Όρος και αργότερα σε κάποιο μοναστήρι έξω από τον Ωρωπό, κυκλοφορούσε δε στην Αθήνα μεταμφιεσμένος. Σύμφωνα με πληροφορίες των «ΝΕΩΝ», η ΕΛ.ΑΣ. απέτυχε να τον συλλάβει γιατί οι ενέργειες της ειδικής ομάδας σαμποταρίστηκαν εσωτερικά! [6] Βλέπε τα πηχιαία πρωτοσέλιδα της «Νέας Κρήτης» τον τελευταίο μήνα και μόνο: «Φοβού τους λαθρομετανάστες», «έρχονται οι λαθρομετανάστες» –μετά τα γεγονότα στη Β. Αφρική– «το παραεμπόριο διαλύει την αγορά» (!!) με μεγάλες φωτογραφίες Αφρικανών και Πακιστανών μικροπωλητών στον πεζόδρομο Δαιδάλου. Η αποθέωση της στοχοποίησης!Ευάγριος Αληθινός
