Με πένθος βαρύ και τις καρδιές συντετριμμένες ανακοινώνουμε την απώλεια του αγαπημένου μας συντρόφου Γιάννη Πετσάλα, κατά κόσμον «Άραβα». Ο Γιάννης, μας συντρόφευε από τη γέννηση της συλλογικής μας ύπαρξης και ήταν ένας από τους ανθρώπους που το μακρινό 2005 μοιραστήκαμε την ίδια επιθυμία και το ίδιο όραμα για να αλλάξουμε ολοκληρωτικά τον κόσμο ξεκινώντας από τις γειτονιές μας.
Επίμονος, υπομονετικός, προσηλωμένος στον στόχο, πάντα με ένα βιβλίο στο χέρι, μελετούσε την αναρχική θεωρία και τα ιστορικά παραδείγματα των αγώνων για να διευρύνει τη συλλογική μας συνείδηση με τα πολύτιμα συμπεράσματα που προσφέρουν.
Με αδιάκοπη διάθεση για συζήτηση και πάντα έτοιμος για δράση, ζούσε τον διαρκή αγώνα για την αναρχία μέσα από όλες τις διαστάσεις του κοινωνικού πολέμου. Με πνεύμα ανήσυχο και με την ανιδιοτέλεια του ανθρώπου που αγαπά τη ζωή, ήταν πάντα εκεί για να προσφέρει και να μοιραστεί.
Και τι δε ζήσαμε μαζί όλα αυτά τα χρόνια, και ποιο γεγονός να πρωτοθυμηθούμε, μια τεράστια πορεία γεμάτη ζωή. Αντισταθήκαμε, καταστρέψαμε, δημιουργήσαμε, γλεντήσαμε, νιώσαμε βαρύ τον πόνο της βίας και της καταστολής αλλά και την πλέρια χαρά της εξέγερσης. Ο Γιάννης υπήρξε ένα τεράστιο κεφάλαιο που έμεινε ανολοκλήρωτο, όμως όσα έγραψε και έκανε στα 38 του έτη σημάδεψαν τα μέρη που πάτησε και τους ανθρώπους που συνάντησε. Προσπαθούσε να ζει στον αγώνα και όχι να είναι ένα ακόμη κομμάτι της προσωπικής του ζωής, γι’ αυτό και αγωνιούσε για τους τρόπους που θα καταφέρουμε να φτιάξουμε «κοινότητες ζωής και αγώνα».
Όλα αυτά τα χρόνια μαζί με τον Άραβα, καταφέραμε τελικά να αλλάξουμε λίγο τους τόπους και τους τρόπους που ζούμε, κάνοντας ένα ακόμη βήμα προς τον πολυπόθητο στόχο της Αναρχίας… και το απολαύσαμε!
Σηκώνουμε τις γροθιές μας στη μνήμη του. Το ραντεβού στα οδοφράγματα και τις κομμούνες του μέλλοντος ισχύει.
Η σκέψη μας και η έμπρακτη αλληλεγγύη μας δίπλα στη συντρόφισσά του Ε. και την κόρη του Δ.
Πρωτοβουλία αναρχικών-αντιεξουσιαστών από τους πρόποδες του Υμηττού
