Μετά από ένα εξάμηνο κυβερνητικής θητείας της δεξιάς, το βασικό «έργο» που έρχεται να επιδείξει το ελληνικό κράτος έχει να κάνει με την ασφάλεια και την τάξη. «Έργο» που περισσότερο παίζεται στα κανάλια της τηλεόρασης και στις προφορικές διακηρύξεις, και πολύ λιγότερο στον πραγματικό κόσμο.
Από τη μία η πάταξη της εγκληματικότητας, και από την άλλη η εμμονική προσήλωση και η ευθεία στοχοποίηση του αναρχικού χώρου. Στοχοποίηση φυσική και πολιτική, κυρίως όμως συμβολική:
Η μόνη πολιτική δύναμη που δεν «εξουδετερώθηκε» από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά το μεγαλύτερο κομμάτι της συνέχισε να εμπλουτίζει και να προωθεί τον αγώνα, πορεύεται από τον αναρχικό χώρο. Με τις διάφορες τάσεις που τον απαρτίζουν, έχει καταφέρει να στήσει έστω και κάποια αναχώματα στην κρατική επέλαση, και παραμένει στην εμπροσθοφυλακή του αγωνιζόμενου κόσμου, διατηρώντας ριζοσπαστικά περιεχόμενα. Λαμβάνοντας αυτά υπόψη, η καταστολή του, ως την προμετωπίδα του ανταγωνιστικού κινήματος, έρχεται και σαν μήνυμα προς ολόκληρο το ανταγωνιστικό κίνημα, προς οποιονδήποτε και οποιαδήποτε σκέφτεται ή σκεφτεί να αγωνιστεί ενάντια στις καταστροφικές βλέψεις του ελληνικού κράτους, ή ενάντια στα σχέδια του ντόπιου και διεθνούς κεφαλαίου:
-είναι μεγάλη μερίδα κόσμου που μπαίνει μαζικά στο στόχαστρο, τόσο με τους πλειστηριασμούς και την απελευθέρωση της Α’ κατοικίας, όσο και με την περαιτέρω επίθεση στην εργασία και την κοινωνική ασφάλιση.
-η αναδιάρθρωση των ελληνικών πανεπιστημίων, που ξεκίνησε με την κατάργηση του ασύλου, προϋποθέτει τη συνθηκολόγηση ή τη νέκρωση του φοιτητικού κινήματος, το οποίο παραδοσιακά κράτα μία αγωνιστική στάση.
-η ολομέτωπη επίθεση στο περιβάλλον ήδη έχει κινητοποιήσει κόσμο από διάφορες γωνιές της χώρας, και αυτό το μέτωπο αναμένεται να οξυνθεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ έθεσε τις βάσεις για την «ορθολογική εκμετάλλευση» φυσικών πόρων, προμοτάροντας κυρίως «έργα πράσινης ανάπτυξης», με αιχμή τα αιολικά πάρκα. Ταυτόχρονα βέβαια οι πρωτοβουλίες για οριοθέτηση των ΑΟΖ, τόσο με την Αλβανία όσο και με την Τουρκία, είναι στον ορίζοντα εκμετάλλευσης των θαλάσσιων «οικοπέδων». Τέλος, στα πλάνα είναι και οι γεωτρήσεις υδρογονανθράκων στην ηπειρωτική ενδοχώρα, που ήδη έχουν ξεσηκώσει αντιδράσεις και κινητοποιήσεις. Η εκτίμησή μας είναι ότι το περιβαλλοντικό ζήτημα θα γεννήσει αγώνες μέσα στα επόμενα χρόνια, καθώς ήδη εκτείνεται σε μεγάλη έκταση του ελλαδικού χώρου.
Τρία πεδία αγώνα που αναμένεται να γεννήσουν αντιστάσεις, ενώ σίγουρα θα προκύψουν περισσότερα, αφού η νεοφιλελεύθερη πολιτική της ΝΔ νομοτελειακά θα οδηγήσει σε πόλωση των κοινωνικών αντιθέσεων. Ως εκ τούτου η σημερινή κατασταλτική εκστρατεία αποτελεί ένα στιγμιότυπο σε αυτό ακριβώς το σχέδιο, μία προληπτική κίνηση από το κράτος. Το στοίχημα των ημερών για εμάς είναι να τους επιστρέψουμε αυτή την κίνηση, δημιουργώντας τους μεγαλύτερο κόστος, κερδίζοντας παράλληλα μεγαλύτερο κομμάτι στον δρόμο.
Οφείλουμε να υπερασπιστούμε τα διαχρονικά εδάφη του αγώνα (όχι μόνο τις καταλήψεις, μα και τα πανεπιστήμια, όσο και τον ίδιο τον δρόμο). Πρέπει όμως να πάμε και ένα βήμα παραπέρα, καθώς η υπεράσπιση -και μόνο- των καταλήψεων εγκυμονεί τον κίνδυνο να μείνουν πίσω άλλες πτυχές του αγώνα.
Η επίθεση στις καταλήψεις και η υπεράσπισή τους είναι ευκαιρία να βγούμε δυναμικά στο προσκήνιο, δημιουργώντας νέα πεδία αγώνα. Μα και «αντίστροφα», η συνέχεια του αγώνα είναι ο καλύτερος τρόπος να υπερασπιστούμε τα «κεκτημένα» μας.
Λε Ο
