Στην εποχή του κορωνοϊού η καταστολή δεν έχει μειωθεί. Αντιθέτως εντείνεται, συχνά με πρόσχημα τον ιό και αγγίζει όλα τα μέτωπα του αγώνα με στόχο την κοινωνική «εξομάλυνση». Καταγράφουμε ενδεικτικά κάποια περιστατικά του τελευταίου μήνα:
-Στις 9 Μαρτίου, τρεις σύντροφοι και μία συντρόφισσα συλλαμβάνονται στην Αθήνα από την κρατική «ασφάλεια» με κατηγορίες περί συμμετοχής σε δήθεν τρομοκρατική οργάνωση με το όνομα «σύντροφοι/ συντρόφισσες». Τους αποδίδονται μια σειρά δράσεων με την εν λόγω υπογραφή, ενώ στις 14 Μαρτίου οι σύντροφοι περνούν από ανακριτή και εισαγγελέα, όπου αφήνονται τελικά ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους. Πιο συγκεκριμένα αυτοί είναι απαγόρευση εισόδου στην περιοχή των Εξαρχείων, εξόδου από την χώρα, απαγόρευση επικοινωνίας και συνεύρεσης μεταξύ τους, απαγόρευση συμμετοχής σε οποιαδήποτε κινηματική διαδικασία, καθώς και παρουσία σε αστυνομικό τμήμα 3 φορές το μήνα. Η στοχοποίηση των συντρόφων που έγινε χωρίς κανένα αποδεικτικό στοιχείο -χρησιμοποιώντας ως τέτοιο μια υπογραφή που ανέκαθεν χρησιμοποιούνταν και χρησιμοποιείται από τον αναρχικό χώρο για ποικιλόμορφες δράσεις- δείχνει απροκάλυπτα τις σαθρές μεθόδους των κατασταλτικών μηχανισμών και την σαφή διάθεση της εξουσίας για ποινικοποίηση των συντροφικών σχέσεων και κάθε μορφής αγώνα.
-Στις 15 Μάρτη στο Ρέθυμνο, έπειτα από αντιφασιστική πορεία μπάτσοι επιτέθηκαν σε μεγάλο μέρος του κόσμου που είχε συγκεντρωθεί στην πλατεία μικρασιατών με χημικά και βίαιους ξυλοδαρμούς. Περίπου 90 άτομα οδηγήθηκαν με χειροπέδες στο ατ ρεθύμνου όπου τελικά τους αποδόθηκαν κατηγορίες πλημμεληματικού χαρακτήρα, ενώ αλληλέγγυος κόσμος βρισκόταν απ’ έξω φωνάζοντας συνθήματα. Αρκετοί σύντροφοι και συντρόφισσες τραυματίες προσκομίστηκαν στο νοσοκομείο Ρεθύμνου για ράμματα, ακτινογραφίες και τις πρώτες βοήθειες, ενώ συντρόφισσα που κρατούνταν μάλιστα χτυπημένη στο τμήμα, μεταφέρθηκε εσπευσμένα στο νοσοκομείο Χανίων με σοβαρό τραυματισμό στο κεφάλι, όπου και υποβλήθηκε σε χειρουργείο λόγω εσωτερικής αιμορραγίας.
-16 Μαρτίου: Νεκρό εξάχρονο παιδί από πυρκαγιά που ξέσπασε στη Μόρια. Το «μένουμε σπίτι» ισχύει για όσους έχουν σπίτι. Οι μετανάστες παραμένουν φυλακισμένοι σε άθλιες συνθήκες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, στοιβαμένοι κατά δεκάδες, την ίδια στιγμή που το κράτος προτάσσει για τους «έλληνες πολίτες» την παύση κάθε κοινωνικής συναναστροφής, για τη διασφάλισης της υγείας τους.
-Άλλο ένα έγκλημα έμφυλης βίας έλαβε χώρα στις 18 Μαρτίου στην Αθήνα. Διπλή γυναικοκτονία διέπραξε μπάτσος εκτός υπηρεσίας με το υπηρεσιακό του όπλο, έχοντας ως στόχο την εν διαστάσει σύζυγό του και μια φίλη της. Το περιστατικό συνέβη έξω από τον χώρο εργασίας των δύο γυναικών και ο δράστης διώκεται ποινικά για ανθρωποκτονία από πρόθεση κατά συρροή και για παράνομη οπλοχρησία. Άλλες δύο γυναίκες στην λίστα των θυμάτων της έμφυλης βίας, με τον μπάτσο να δηλώνει ως κίνητρό του την συναισθηματική φόρτιση που αισθάνθηκε από το γεγονός ότι δεν θα είχε την επιμέλεια των παιδιών.
-Την Πέμπτη 19 Μαρτίου πραγματοποιήθηκε επιχείρηση της «αντι»τρομοκρατικής υπηρεσίας στα γραφεία του Λαϊκού Μετώπου- Επιτροπή Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους σε Τουρκία και Κουρδιστάν στα Εξάρχεια και σε σπίτι στα Σεπόλια. Προσήχθησαν συνολικά 26 σύντροφοι και συντρόφισσες, από τους οποίους οι 15 αφέθηκαν ελεύθεροι, ενώ οι υπόλοιποι 11 κατηγορούνται με τον 187Α για συγκρότηση, συμμετοχή, διεύθυνση τρομοκρατικής οργάνωσης και οπλοκατοχή και έχουν πάρει προθεσμία μέχρι την Τρίτη 24/3.
Η άγρια καταστολή που βιώνει ο κόσμος που αγωνίζεται οικοδομώντας πολύμορφα και συλλογικά τις σχέσεις και τους χώρους που επιθυμεί, συνεχίζει αδιάλειπτα. Το πρόταγμα της πολιτικής εξουσίας «μένουμε σπίτι» που μάλιστα μεγάλο μέρος της κοινωνίας επαναλαμβάνει και υιοθετεί χωρίς το απαραίτητο φιλτράρισμα, δεν έχει μειώσει τα περιστατικά έμφυλης, ρατσιστικής και πολιτικής βίας. Ένας ιός λειτουργεί, μάλιστα, ως πρόσχημα εντατικοποίησης της καταστολής και νομιμοποιεί τον εγκλεισμό σε ακόμη περισσότερες εκδοχές του, με την αμέριστη συγκατάθεση ενός μεγάλου μέρους του κοινωνικού σώματος.
