Την Ιστορία τη φτιάχνουμε οι άνθρωποι, και οι άνθρωποι μπορούμε να την αλλάξουμε. Ωστόσο είναι δύσκολο να την αλλάξουμε ο καθένας μόνος, η κοινή λογική λέει πως μόνοι μας δεν μπορούμε. ‘Η θα ενωθούμε ή θα μας εκμηδενίσουν.
Ο κόσμος είναι γεμάτος από κανάγιες που προσφέρουν «μαγικές λύσεις», από ψεύτες που εμπορεύονται την ελπίδα, που πουλάνε ελπίδες, μέσω πολιτικών προγραμμάτων λες και η ελπίδα μπορεί να πουληθεί. Η ελπίδα είναι κάτι που το κατακτάς κάθε μέρα με πολύ κόπο. Και κάθε μέρα πέφτει και σηκώνεται όταν είναι αληθινή.
Όπως και όλοι εμείς που σκοντάφτουμε, πέφτουμε, αμφιβάλλουμε, τρώμε τα μούτρα μας στον τοίχο, αποτυχαίνουμε, πεθαίνουμε, ξαναγεννιόμαστε. Η αυτοοργάνωση όλων ημών που περισσεύουν στον πλαστό καταναλωτικό τους κόσμο, χωρίς κηδεμόνες και διαφόρων ειδών ειδικούς, είναι η μοναδική ελπίδα που αξίζει κανείς να πιστέψει. Αν δεν γίνει αυτό θα μας αξίζει μια ταφόπλακα που θα γράφει: «Έζησε πληρώνοντας και πέθανε χρωστώντας».
