Ένα πτώμα στη μέση κομμένο, Χριστούγεννα το τραπέζι στρωμένο*

*Βανδαλούπ – Τέταρτη Εξουσία, 1997

Όταν συμβαίνει ένα ατύχημα τα ΜΜΕ προβαίνουν σε δημοσιογραφική κάλυψη. Όταν συμβαίνει μια κρατική δολοφονία τα ΜΜΕ προβαίνουν σε κρατική συγκάλυψη. Από τη συμπλήρωση ήχων πορείας από το MEGA στο βίντεο της δολοφονίας του Α. Γρηγορόπουλου, μέχρι το πόρισμα πως την ευθύνη την έχει ο σταθμάρχης για τη σύγκρουση των τρένων στα Τέμπη. Είναι αρχές Μάρτη, όλα τα δημοσιογραφικά μέσα μας ανακοινώνουν πως βρισκόμαστε σε εθνικό πένθος, την ίδια ώρα η πρόεδρος της δημοκρατίας αφήνει λουλούδια στο μέχρι χθες φλεγόμενο τρένο (ενώ οι έρευνες είναι ακόμα σε εξέλιξη), και παράλληλα ο πρωθυπουργός σφίγγεται για να κλάψει με φόντο τη δολοφονία στην οποία συνέβαλε.

Προφανώς, το επόμενο διάστημα δεν είναι κάποια ψυχαγωγική εκπομπή το μεγάλο γεγονός των καναλιών, αλλά η διαρκής «ερεύνα» για τη διαλεύκανση των γεγονότων, τη λοιδορία των συνδικαλιστών του ΟΣΕ, τη διαρκή διαπόμπευση του σταθμάρχη με τη σύσταση του στημένου αστικού δικαστηρίου. Παίρνοντας τα ινία, τα ΜΜΕ αρχίζουν το στήσιμο του κρατικού άλλοθι: «O σταθμάρχης έκανε ένα ανθρώπινο λάθος». Έτσι, αφού χαράχτηκε η υπερασπιστική γραμμή, τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα θα ξεκινήσουν συντονισμένα να πετάνε τα πειστήρια ενοχής του σταθμάρχη. Συνομιλίες με τους συνάδελφους του, το σκοτεινό παρελθόν της πρόσληψής του, στοιχεία για την εκπαίδευση που δεν έλαβε, κ.ά. Πεισματικά προσπαθώντας να μην θίξουν το κράτος και την ιδιωτική εταιρία που είναι οι λειτουργοί στα τρένα, υπερτροφοδοτώντας με υλικό τον κόσμο μέσα από τα δελτία των οκτώ, τον τύπο και τις ενημερωτικές σελίδες, με σκοπό τη διαστρέβλωση, τον αποπροσανατολισμό και το καταλάγιασμα της οργής.

Έναν μήνα αργότερα, η επαναλειτουργία των τρένων ξεκινάει με υπουργούς και στελέχη της ΝΔ να υποδύονται τους χαρούμενους επιβάτες στο πρώτο δρομολόγιο, θυμίζοντας προεκλογική εκστρατεία σε κωμωδία του ελληνικού κινηματογράφου, και πρακτικά χωρίς να έχει αλλάξει κάτι – πέρα από τις κοροϊδευτικά λίγες προσλήψεις με μπλοκάκι που ανακοίνωσε η κυβέρνηση μετά τη σύγκρουση. Όπως πρωτοανέφεραν οι εργαζόμενοι του ΟΣΕ, το προσωπικό είναι ανεπαρκές και τα πάντα είναι χειροκίνητα. Παράλληλα με την επαναλειτουργία των σιδηροδρόμων, στο παιχνίδι μπαίνει το μεγάλο χαρτί του κράτους, του κεφαλαίου και των ΜΜΕ: Η ΕΥΠ. Ο στενός αυτός συνεργάτης της ενημέρωσης προσέφερε δύο ακόμα φιάσκο για τον αποπροσανατολισμό της δημόσιας σφαίρας: Την υποτιθέμενη εξάρθρωση της Ρωσίδας πράκτορα, και των Πακιστανών εργατών γης που σχεδίαζαν «τρομοκρατικό» χτύπημα.

Οι τριγμοί και οι σπασμωδικές κινήσεις του διαχειριστή του κράτους είναι ξεκάθαρες, με την προεκλογική εκστρατεία των αρίστων να στήνεται πάνω σε καμένη σάρκα, τζάμια, στραβωμένες λαμαρίνες, φωτογραφικές διατάξεις, αστείες προσλήψεις, στημένες συνεντεύξεις σε πάλαι ποτέ εκλογικών αντιπάλων εκπομπές, εύκολες υπουργικές παραιτήσεις, στημένα ρεπορτάζ όπου αναθεματίζουν τις πορείες για την κρατική δολοφονία και τις παρεμβάσεις στον διαχειριστή των τρένων Hellenic Train, προσπαθώντας να στήσουν μια εικόνα ευμάρειας, την οποία η αντιπολίτευση προσπαθεί με λαϊκισμό να αμαυρώσει, αγνοώντας επιδεικτικά την κοινωνική οργή.

Υπάρχει μία ρήση που λέμε συνέχεια, που σε εποχές σαν αυτές που διανύουμε, όπως φάνηκε στην πράξη γίνεται ακόμα πιο κοφτερή, και το δυσοίωνο στόμα της ενημέρωσης τη φοβάται.

«Να πάρουμε την πληροφόρηση στα χέρια μας»

Να μην αφήσουμε την αντιπληροφόρηση να γίνει πολιτικό κενοτάφιο από την όποια εξουσία.

μύκητας απ’ τον γιογκόθ