Ο πόλεμος στην Ουκρανία βρίσκεται σε εξέλιξη ενώ το φύλλο 50 πάει τυπογραφείο.
Το πρώτο που χάνεται είναι η αλήθεια. Παρά την παραπληροφόρηση όμως, είναι σαφές ότι οι δύο πλευρές που συνασπίζονται ξανά πίσω από τις «τιμημένες» σημαίες, τα «ιδανικά» και τις δακρύβρεχτες διακηρύξεις για την υπεράσπιση των ντόπιων πληθυσμών, είναι οι χασάπηδες που αιματοκυλούν τους λαούς σε διάφορες γωνίες του πλανήτη.
Η ρώσικη αρκούδα που προσπαθεί να κρατήσει με νύχια και με δόντια τη σφαίρα επιρροής της στα γειτονικά εδάφη, αναπολώντας το μεγαλείο της Σοβιετικής Ένωσης· τα γεράκια του ΝΑΤΟ που συνεχίζουν την εγκληματική τους δράση, πολεμώντας ενάντια στην «τρομοκρατία» ή στους κομμουνιστές λίγες δεκαετίες πίσω. Όπου υπάρχουν οικονομικά ή γεωπολιτικά συμφέροντα, έχουν αποσταθεροποιήσει ολόκληρες περιοχές και είναι υπαίτιοι για την πείνα, την προσφυγιά και τον βασανισμό εκατομμυρίων ανθρώπων. Η «εμπέδωση της δημοκρατίας» σε Ιράκ, Συρία, Αφγανιστάν έφερε στην εξουσία θεοκρατικά και αυταρχικά καθεστώτα, πρώην αμερικανοτσολιάδες των ΗΠΑ. Οι Ταλιμπάν, το καταπιεστικό καθεστώς του Ιράν, η μανία του Σαντάμ, κυριάρχησαν χάρις στο δόγμα των ΗΠΑ «ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου». Πακτωλός χρημάτων, πολύτιμη εκπαίδευση και επιμελητεία έχουν στόχο την κατασκευή του ιδανικού εχθρού ώστε έπειτα να αναλάβουν την πάταξή του.
Σήμερα ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται στην Ουκρανία, όπου από την εποχή του Euromaidan το 2013, ακροδεξιές και απροκάλυπτα ναζιστικές δυνάμεις ανέλαβαν ρόλο.
Πίσω όμως από τον Πούτιν, τον Μπάιντεν, τον Μακρόν κρύβονται τεράστια οικονομικά συμφέροντα στα ενεργειακά και τους φυσικούς πόρους – οι επενδυτές της μέτα-κόβιντ εποχής. Οι ολιγάρχες, οι entrepreneurs και η κομματική νομενκλατούρα που πέταξε το σφυροδρέπανο από το πέτο εν μια νυκτί και μόστραρε το χαμόγελο του νεοφιλελεύθερου άφθαρτου πολιτικού. Αυτοί δεν βρίσκονται απέναντι, πέρα από το σύνορο, αλλά μέσα σε κάθε κοινωνία και θησαυρίζουν εις βάρος μας, καθώς ο θάνατος και η μιζέρια μας, είναι η ζωή και το κέρδος τους. Ας μην διαλέξουμε στρατόπεδο στο στημένο παιχνίδι, ας οργανώσουμε την άμυνά και την υπεράσπιση των συμφερόντων της τάξης μας. Να φέρουμε τον πόλεμο σε αυτούς που θέλουν να μας φτωχύνουν, να μας εξευτελίσουν και να μας σκοτώσουν.
Γιατί όπως υπενθυμίζει το σύνθημα: Ούτε θρησκευτικός, ούτε εθνικός. Ο δικός μας πόλεμος είναι ταξικός.
